×

Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 1 феврали соли 1996 № 230 "Дар бораи вазъи ҳуқуқии шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон"

Санаи амалкуни: 14.03.2014

Ҳолати ҳуҷҷат: Бе эътибор дониста шуд

Бо Қонуни ҶТ аз 2.01.2018 № 1471 аз эътибор соқит дониста шуд.

 

ҚОНУНИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

ДАР БОРАИ ВАЗЪИ ҲУҚУҚИИ ШАҲРВАНДОНИ ХОРИҶИ ДАР ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

(Қонуни ҶТ аз 15.05.1997 № 421, аз 22.05.1998 № 622, аз 6.08.2001 № 33, аз 1.08.2003 № 29, аз 26.03.2009 № 500, аз 3.12.2009 № 565, аз 26.12.2011 № 769, аз 03.07.2012 № 863, аз 14.03.2014 № 1071)

(Ахбори Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, с. 1996, №3, мод. 55; с. 1997, №9, мод. 117, фасли XXIII; с. 1998, №10, мод. 119, фасли XII; с. 2001, №7, мод. 475; с. 2003, №8, мод. 452; с. 2009, №3, мод. 93; №12, мод. 817; с. 2011, №12, мод. 834; с. 2012, №7, мод. 713)

Қонуни мазкур вазъи ҳуқуқии шаҳрвандони хориҷиро дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ва муносибатҳои онҳоро бо мақомоти давлатӣ ва шахсони мансабдори онҳо, ки аз будубоши шаҳрвандони хориҷӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон бармеоянд, инчунин ҳуқуқу ӯҳдадориҳои онҳоро дар қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон муайян менамояд (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

I. ҚОИДАҲОИ УМУМИ

Моддаи 1. Шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон

Шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон шахсоне эътироф мешаванд, ки мансубияти шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон намебощанд ва хуччате доранд, ки мансубияти онҳоро ба шаҳрвандии давлати дигар тасдик мекунад.

Шахсоне, ки шаҳрванди Ҷумҳурии Тоҷикистон намебошанд ва ҳуҷҷати тасдиқкунандаи мансубияти онҳоро ба шаҳрвандии давлати дигар надоранд, шахсони бешаҳрванд эътироф карда мешаванд (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

Мутобиқи Конституцияи (Сарқонуни) Ҷумҳурии Тоҷикистон ба шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳуқуқу озодиҳои дахлдор кафолат дода мешавад.

Моддаи 2. Қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи вазъи ҳуқуқии шаҳрвандони хориҷӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон

(Қонуни ҶТ аз 3.12.2009 № 565)

Қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи вазъи ҳуқуқии шаҳрвандони хориҷӣ ба Конститутсияи (Сарқонуни) Ҷумҳурии Тоҷикистон асос ёфта, аз Қонуни мазкур, дигар санадҳои меъёрии ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон, инчунин санадҳои ҳуқуқии байналмилалие, ки Тоҷикистон онҳоро эътироф намудааст, иборат мебошад (Қонуни ҶТ аз 3.12.2009 № 565).

Моддаи 3. Асосҳои вазъи ҳуқуқии шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон

Агар дар Конститутсияи (Сарқонуни) Ҷумҳурии Тоҷикистон, ҳамин Қонун ва Қонунҳои дигари Ҷумҳурии Тоҷикистон тартиби дигар пешбини нашуда бошад, шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон аз ҳуқуқу озодиҳо ва ӯҳдадориҳои шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон баробар истифода мебаранд.

Шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон новобаста аз аслу насаб, вазъи иҷтимоию шароити молияви, мансубияти нажодиву милли, ҷинсият, маълумот, забон, муносибат ба дин, навъу хусусияти машғулияташон ва ҳолатҳои дигар дар назди Қонун баробаранд.

Ҷумҳурии Тоҷикистон нисбати шаҳрвандони давлатҳое, ки дар он ҷо ҳуқуқу озодиҳои шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон қасдан маҳдуд карда мешаванд, маҳдудиятҳои мутобиқ муқаррар мекунад.

Аз тарафи шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон истифода шудани ҳуқуқу озодиҳо набояд ба манфиатҳои давлат, ҳуқуқ ва манфиатҳои қонунии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон ва шахсони дигар зарар расонад (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

Моддаи 4. ӯҳдадории эҳтироми Конституция (Сарқонун) ва риояи қонунҳои Ҷумҳурии Точикистон

Амали кардани ҳуқуқу озодиҳое, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ба шаҳрвандони хориҷи дода шудааст, аз иҷрои ӯҳдадориашон, ки қонунгузори мукаррар кардааст, ҷудонашаванда аст.

Шаҳрвандони хориҷии муқими Ҷумҳурии Тоҷикистон ӯҳдадоранд, ки Конститутсияи (Сарқонуни) Ҷумҳурии Тоҷикистонро эҳтиром ва қонунҳои ҷумҳуриро риоя кунанд, расму оини халқҳои сокини қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистонро гироми доранд.

Моддаи 5. Шаҳрвандони хориҷие, ки ба таври доимӣ ё муваққатӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон истиқомат мекунанд

Истиқоматкунандагони доимӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон он шаҳрвандони хориҷие дониста мешаванд, ки дорои иҷозати бо гувоҳномаи иқомат ба расмият даровардашуда, ки аз ҷониби мақомоти корҳои дохилӣ дода шудааст, бошанд.

Қоидаҳои ба расмият даровардан, додан ва намунаи варақаи гувоҳномаи иқоматро Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон тасдиқ менамояд.

Шаҳрвандони хориҷие, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон дар дигар асосҳои қонунӣ қарор доранд, истиқоматкунандагони муваққатӣ ҳисобида мешаванд. Онҳо ӯҳдадоранд, ки дар муддати 3 шабонарӯз аз рӯзи омаданашон бо тартиби муқарраргардида, шиносномаҳои хориҷӣ ё дигар ҳуҷҷатҳои ивазкунандаи онҳоро ба қайд гузоранд ва дар сурати гузаштани мӯҳлати муайяни иқомат Ҷумҳурии Тоҷикистонро тарк намоянд, агар тибқи санадҳои меъёрии ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон тартиби дигар муқаррар нагардида бошад (Қонуни ҶТ аз 3.12.2009 № 565).

Қоидаҳои бақайдгирӣ ва намунаи варақаи бақайдгириро Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон тасдиқ менамояд (Қонуни ҶТ аз 26.03.2009 № 500).

Моддаи 6. Паноҳгоҳ додан

Ҷумҳурии Тоҷикистон метавонад ба он шахрвандони хориҷие, ки мавриди ваирон кардани ҳуқуқи инсон қарор гирифтаанд, паноҳгоҳи сиёси дихад.

Паноҳгоҳи сиёсиро Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон медиҳад.

II. ҲУҚУҚ, ОЗОДИҲО ВА ӯҲДАДОРИХОИ АСОСИИ ШАҲРВАНДОНИ ХОРИҶИ ДАР ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

Моддаи 7. Фаъолияти меҳнати

Шаҳрвандони хориҷие, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ба таври доимӣ истиқомат мекунанд, тибқи қонунгузорӣ ба меҳнат ва ҳифзи меҳнат ҳуқуқ доранд (Қонуни ҶТ аз 3.12.2009 № 565).

Шаҳрвандони хориҷие, ки ба Ҷумҳурии Тоҷикистон барои иқомати муваққати омадаанд, ба фаъолияти муайяни меҳнати ба шарте машғул шуда метавонанд, ки он ба мақсадҳои ба Ҷумҳурии Тоиҷкистон омаданашон мувофиқ мебошад.

Агар мутобиқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон ба вазифаи алоҳида таъин ё ба фаъолияти муайяне машғул шудан ба мансубияти шаҳрвандии Ҷумҳурии Тоҷикистон вобаста бошад, шаҳрвандони хориҷи ба ин вазифаҳо таъин ва ба ҳамин гуна фаъолият машғул шуда наметавонанд.

Шаҳрвандони хориҷи бо шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон дар муносибатҳои меҳнати ҳуқуқу ӯҳдадориҳои баробар доранд.

Фаъолияти меҳнатии шаҳрвандони хориҷӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон дар асоси иҷозате, ки аз ҷониби мақомоти ваколатдори давлатӣ оид ба муҳоҷират дода мешавад, амалӣ мегардад (Қонуни ҶТ аз 26.03.2009 № 500), аз 26.12.2011 № 769).

Қоидаҳои додани иҷозат барои кор ба шаҳрвандони хориҷӣ, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон фаъолияти меҳнатӣ менамоянд ва намунаи варақаи он аз ҷониби Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон тасдиқ карда мешаванд (Қонуни ҶТ аз 26.03.2009 № 500).

Моддаи 8. Истироҳат

Шаҳрвандони хориҷие, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошанд, дар асосҳои умуми бо шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳуқуқи истироҳат кардан доранд.

Моддаи 9. Ҳифзи саломати

Шаҳрвандони хориҷие, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон қарор доранд, ба ҳифзи саломати ҳуқуқ доранд.

Шаҳрвандони хориҷие, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон сукунати доими доранд, баробари шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон аз ёрии тибби истифода мебаранд.

Ба шаҳрвандони хориҷие, ки ба Ҷумҳурии Тоҷикистон барои иқомати муваққати омадаанд, ерии тибби мувофиқи тартибе расонида мешавад, ки аз тарафи Вазорати тандурустии Ҷумҳурии Тоҷикистон муқаррар карда шудааст.

Моддаи 10. Ҳифзи иҷтимои

Шаҳрвандони хориҷие, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон сукунати доими доранд, барои гирифтани кӯмакпулиҳо, нафақа ва навъҳои дигари таъминоти иҷтимои дар асосҳои умуми бо шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳуқуқ доранд (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

Шаҳрвандони хориҷие, ки ба Ҷумҳурии Тоҷикистон барои иқомати муваққати омадаанд, барои гирифтани кӯмакпулиҳо, ва навъҳои дигари таъминоти иҷтимои дар асос ва ба тартибе ҳуқуқ доранд, ки қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон муқаррар кардаанд (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

Агар барои таъин кардани, нафақа собиқаи муайяни кор талаб карда шавад ба шаҳрвандони хориҷи дар асос ва ба тартибе, ки қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон муқаррар кардааст, ба ин собиқа метавонад кори дар хориҷа кардаи онҳо ҳисоб карда шавад (Қонуни ҶТ аз 3.12.2009 № 565, аз 14.03.2014 № 1071).

Моддаи 11. Додани манзили истиқомати

Шаҳрвандони хориҷие, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон доими истиқомат мекунанд, дар асос ва ба тартиби барои шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон муқарраршуда дар хонаҳои фонди манзилии давлвти ва ҷамъияти кооперативҳои манэилию сохтмони барои ба истифода гирифтани манзили истиқомати ҳуқуқ доранд (Қонуни ҶТ аз 3.12.2009 № 565).

Шаҳрвандони хориҷӣ ҳуқуқи ҳамчун моликият ба даст овардани биною хонаҳои истиқоматӣ, инчунин дигар биноҳоеро, ки ба фонди манзил дохил шудаанд, надоранд (ба истиснои ба даст овардани мерос аз ҷониби ворисони қонунӣ), агар қонунҳо ва санадҳои ҳуқуқии байналмилалии эътирофнамудаи Тоҷикистон тартиби дигареро пешбинӣ накарда бошанд (Қонуни ҶТ аз 3.12.2009 № 565).

Қоидаҳои пешниҳод намудани молу мулки ғайриманқул бо мақсади ҷойгир кардани намояндагиҳои дипломатӣ, намояндагиҳои созмонҳои байналмилалии ба онҳо баробаркардашуда ва муассисаҳои консулии давлатҳои хориҷӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон бо манзили истиқоматӣ аз ҷониби Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муайян карда мешаванд (Қонуни ҶТ аз 3.12.2009 № 565).

Моддаи 12. Ҳуқуқи амволи ва шахсии ғайриамволи

Шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон метавонанд амволи хусуси дошта бошанд, молу мулкро ба мерос монанд ё гиранд, ҳуқуқи муаллифии кори илми, эҷодиёти бадеи ва фарҳанги, кашфиёт, ихтироот, намунаҳои саноати, ҳамчунин ҳуқуқи дигари амволию ғайриамволиро дошта бошанд, агар қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон тартиби дигарро пешбини накарда бошанд.

Моддаи 13. Гирифтани маълумот

Шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон баробари шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон мутобиқи тартиби муқарраркардаи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон барои гирифтани маълумот ҳуқуқ доранд.

Шаҳрвандони хориҷие, ки ба мактабҳо қабул шудаанд, мутобиқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳуқуқ ва ӯҳдадориҳои талабагон ва донишҷӯёнро доранд, агар дар қонунҳои ҷории ҷумҳури тартиби дигаре пешбини нашуда бошад.

Моддаи 14. Истифода аз дастовардҳои фарҳанги

Шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои истифода аз дастовардаҳои фарҳанги баробари шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳуқуқ доранд.

Шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон вазифадоранд, ки нисбати ёдгориҳои таърихи ва фарҳанги, дигар арзишҳои фарҳанги эҳтиёткорона муносибат намоянд.

Моддаи 15. Иштирок дар ташкилотҳои ҷамъияти

Шаҳрвандони хориҷи, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон доими зиндаги мекунанд, ҳуқуқ доранд дар асосҳои умуми бо шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон ба иттифоқҳои касаба, ташкилотҳои кооперативи, ҷамъиятиҳои илми, фарханги, варзиш ва дигар ташкилотҳои ҷамъияти, ғайр аз ҳизбҳои сиёси дохил шаванд, агар ин хилофи оинномаҳои (низомномаҳои) ташкилотҳои мазкур ва қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон набошад.

Моддаи 16. Озодии виҷдон

Ба шаҳравандони хориҷи, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошанд, баробари шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон озодии виҷдон кафолат дода мешавад.

Таҳрики ҳукумат ва бадбини ба иртиботи дину мазҳаб манъ аст.

Моддаи 17. Муносибатҳои оилавӣ

(Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071)

Шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон метавонанд бо шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон ва шахсони дигар мувофиқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон ва шартномаҳои байналмилали ақди никоҳ никоҳ банданд ва онро бекор кунанд (Қонуни ҶТ аз 6.08.2001 № 33), аз 3.12.2009 № 565).

Шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон баробари шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон дар муносибатҳои оилави аз ҳукуқҳо истифода мебаранд  дорои ӯҳдадориҳо мебошанд (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

Моддаи 18. Дахлнопазирии шахс ва манзил

Мувофиқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон барои шаҳрвандони хориҷи дар ҷумҳури дахлнопазирии шахс ва манзил ва дигар ҳуқуқҳои шахси кафолат дода мешавад.

Моддаи 19. Дар қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон аз як ҷо ба ҷои дигар рафтан ва ҷои зист интихоб намудани шаҳрвандони хориҷи

Шаҳрвандони хориҷи метавонад дар қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон мувофиқи тартиби муқарракардаи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон аз як ҷо ба ҷои дигар раванд ва ҷои зистро дар Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб намоянд.

Маҳдудият дар бобати аз як ҷо ба ҷои дигар рафтан ва интихоби ҷои зист вақте роҳ дода мешавад, ки агар он барои таъмини амнияти милли, ҳифзи тартиботи ҷамъияти ва маънавии аҳоли, ҳимояи ҳуқуқ ва манфиатҳои қонунии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дигар шахсон зарур бошад.

Моддаи 20. Андоз ва боҷ

Шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон дар асосҳои умуми бо шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон андозу боҷҳо месупоранд, агар қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон тартиби дигарро пешбини накарда бошад (Қонуни ҶТ аз 3.12.2009 № 565).

Моддаи 21. Ҳимояи ҳуқуқи шаҳрвандони хориҷи

Шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои ҳимояи молу мулки шахси, оилави ва ғайра ҳуқуқ доранд, ки ба суд ва дигар мақомоти давлати муроҷиат намоянд.

Шаҳрвандони хориҷи дар суд баробари шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон аз ҳуқуқи мурофиави истифода мебаранд.

Моддаи 22. Муносибат ба ҳуқуқи интихоботи

Шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ба мақомоти қонунгузори ва иҷроияи ҳокимият интихоб карда, интихоб шуда ва таьин шуда, инчунин дар раъйпурсии умумихалқи иштирок карда наметавонанд.

Моддаи 23. Муносибат ба хизмати ҳарби

Шаҳрвандони хориҷи ба хизмати ҳарби дар сафҳои қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон ӯҳдадор намебошанд.

III. БА ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН ОМАДАН ВА АЗ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН РАФТАНИ ШАҲРВАНДОНИ ХОРИҶИ

Моддаи 24. Омадан ба Ҷумҳурии Тоҷикистон

Шаҳрвандони хориҷӣ бо шиносномаҳои хориҷӣ ё дигар ҳуҷҷатҳои ивазкунандаи онҳо, дар сурати мавҷуд будани раводиди воридшавӣ, ки аз ҷониби Вазорати корҳои хориҷии Ҷумҳурии Тоҷикистон, намояндагиҳои дипломатӣ ё муассисаҳои консулии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар хориҷа дода шудаанд, метавонанд вориди Ҷумҳурии Тоҷикистон шаванд, агар тибқи шартномаи байналмилалии Ҷумҳурии Тоҷикистон тартиби дигар пешбинӣ нагардида бошад (Қонуни ҶТ аз 26.03.2009 № 500).

Тартиби аз ҷониби Ҷумҳурии Тоҷикистон яктарафа ҷорӣ намудани низоми бераводидро бо кишварҳои хориҷӣ Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон муайян менамояд (Қонуни ҶТ аз 03.07.2012№ 863).

Ба шаҳрвандони хориҷи барои ба Ҷумҳурии Тоҷикистон омадан мумкин аст.

Дар ҳолатҳои зерин иҷозат дода нашавад:

1) ба манфиати таъмини амнияти милли ё ҳифзи тартиботи ҷамьияти;

2) агар ин барои ҳимояи ҳуқуқ ва манфиатҳои қонунии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон ва шахсони дигар зарур бошад;

3) агар дар вақти пештар ба Ҷумҳурии Тоҷикистон омадани ин шахс фактҳои аз ҷониби вай вайрон кардани  талаботи Қонуни мазкур, қонунгузор оиди гумрук, асъор ё дигар қонунгузории ҷумхури муқаррар карда шуда бошад (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071);

4) агар дар вақти пешниҳод кардани дархост барои омадан вай дар бораи худ маълумоти бардуруғ дода ё ҳуҷҷатҳои заруриро пешниҳод накарда бошад;

5) бо асосҳои дигаре, ки қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон муқаррар кардааст.

Ба шаҳрвандони хориҷӣ, ки аз ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон бо роҳи маъмурӣ ронда шудаанд, ворид шудан ба Ҷумҳурии Тоҷикистон дар муддати панҷ сол аз рӯзи қабули қарор дар бораи ронда шудан, манъ аст (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

Моддаи 25. Рафтан аз Ҷумҳурии Тоҷикистон

Шаҳрвандони хориҷӣ Ҷумҳурии Тоҷикистонро бо шиносномаҳои хориҷӣ ё дигар ҳуҷҷатҳои ивазкунандаи онҳо, дар сурати мавҷуд будани раводиди рафтан, ки аз ҷониби Вазорати корҳои хориҷии Ҷумҳурии Тоҷикистон дода шудааст, тарк менамоянд, агар тибқи шартномаи байналмилалии Ҷумҳурии Тоҷикистон тартиби дигар пешбинӣ нагардида бошад (Қонуни ҶТ аз 26.03.2009 № 500).

Дар сурати аз Ҷумҳурии Тоҷикистон рафтани шахсони бешаҳрванд ҳуҷҷати ивазкунандаи шиносномаи хориҷӣ шаҳодатномаи шахси бешаҳрванд мебошад, ки аз ҷониби мақомоти корҳои дохилӣ дода мешавад. Қоидаҳои ба расмият даровардан, додан ва намунаи варақаи шаҳодатномаи шахси бешаҳрвандро Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон тасдиқ менамояд (Қонуни ҶТ аз 26.03.2009 № 500).

Шаҳрвандони хориҷи Ҷумҳурии Тоҷикистонро бо шиносномаҳои хориҷй ё ҳуҷҷатҳои онҳоро ивазкунанда, дар сурати ба итмом расидани мӯҳлати раводидҳои омадурафт ва ё дароз кардани муддати гувоҳномаи иқомат, дар ҳолати мавҷудияти раводидҳои рафтан, ки онҳоро мақомоти салоҳиятдори Ҷумҳурии Тоҷикистон дар шахси Вазорати корҳои хориҷи додаанд, тарк менамоянд (Қонуни ҶТ аз 6.08.2001 № 33).

Ба шаҳрвандони хориҷи дар чунин ҳолатҳо барои рвфтан аз Ҷумҳурии Тоҷикистон иҷозат дода намешавад:

1) агар барои ба ҷавобгарии ҷинояти кашидани вай асос бошад, то  анҷоми пешбурди парванда (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071);

2) агар вай барои содир намудани ҷиноят маҳкум шуда бошад, - то адои ҷазо ё озодшави аз ҷазо;

3) агар рафтани вай хилофи манфиатҳои таъмини анияти милли бошад,то ҳалли амали ҳолатҳое, ки ба рафтан монеъ мешаванд;

4) агар асосҳои дигари муқарраркардаи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон вуҷуд дошта бошад, ки ба рафтан монеъ мешаванд (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

Аз Ҷумҳурии Тоҷикистон рафтани шаҳрвандони хориҷи, ки баъзе манфиатҳои муҳими Ҷумҳурии Тоҷикистон ва шахсони ташкилотҳои дигари ҷамъияти, кооперативи ё дигар ташкилотҳои ҷамъияти бо вай алоқаманд мебошанд, то аз тарафи вай адо намудани ӯҳдадориҳои амволиаш мавқуф гузошта шуда метавонад (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

Моддаи 26. Гузашта рафтани транзити

Шаҳрвандони хориҷи, ки аз қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон ба тарики транзити гузашта мераванд, қоидаҳои гузашта рафтани транзитиро дар нуқтаи сарҳадии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз рӯи хатти ҳаракати муқарраршуда риоя мекунанд ва метавонанд дар қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон дар сурати доштани раводиди транзити, ки аз тарафи Вазорати корҳоии хориҷии Ҷумҳурии Тоҷикистон дода шудааст, таваққуф намоянд (Қонуни ҶТ аз 22.05.1998 № 622, аз 6.08.2001 № 33, аз 14.03.2014 № 1071).

Моддаи 27. Муқаррар намудани қоидаҳои дохил шудан ба Ҷумҳурии Тоҷикистон, баромада рафтан аз Ҷумҳурии Тоҷикистон, гузашта рафтани транзити аз қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон

Қоидаҳои дохил шудан, баромада рафтани шаҳрвандони хориҷи аз Ҷумҳурии Тоҷикистон ва гузашта рафтани транзитии онҳо аз қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон тавассути ин Қонун ва аз тарафи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон муқаррар карда мешаванд (Қонуни ҶТ аз 22.05.1998 № 622).

IV. МАСЪУЛИЯТИ ШАҲРВАНДОНИ ХОРИҶИ, КАМ КАРДАНИ МӯҲЛАТИ БУДУ БОШ, РОНДА ШУДАН

 Моддаи 28. Ҷавобгарӣ барои амалҳои зиддиҳуқуқӣ

(Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071)

Шаҳрвандони хориҷӣ, ки дар қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон амалҳои зиддиҳуқуқӣ содир кардаанд, тибқи асосҳои умумӣ ба ҷавобгарӣ кашида мешаванд (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

Моддаи 29. Масъулият барои вайрон кардани қоидахои буду бош дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ва гузашта рафтани транзити аз қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон

Нисбати шаҳрвандони хориҷи, ки қоидаҳои будубошро дар Ҷумҳурии Тоҷикистон вайрон менамояд, яъне бе ҳуҷҷати ҳуқуқи истиқомат ё бо ҳуҷҷатҳои қалбаки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон зиндаги мекунанд, тартиби муқарраршудаи бақайдгири ё сабти маҳалли истиқомати, ё аз як ҷо ба ҷои дигар рафтан ва интихоби ҷои истиқоматро риоя намекунанд, баъди хатми мӯҳлати таъиншудаи буду боши худ аз баромада рафтан саркаши менамоянд, инчунин қоидаҳои гузашта рафтанро аз қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон риоя наменамоянд, чораҳои дорои хусусияти маъмури ва ҷинояти татбиқ шуда метавонад.

Моддаи 30. Кам кардани мӯҳлати буду бош дар Ҷумҳурии Тоҷикистон

Барои шаҳрвандони хориҷи, ки талаботи Қонуни мазкур ва дигар санадҳои қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистонро вайрон мекунанд, мӯҳлати муайяни буду боши вай дар Ҷумҳурии Тоҷикистон кам карда шуда метавонад (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

Мӯҳлати буду боши шаҳрвандони хориҷи дар Ҷумҳурии Тоҷикистон инчунин дар ҳолатҳое, ки асос барои буду боши минбаъдаи вай аз байн рафта бошад, кам карда мешавад.

Қарор дар бораи кам кардани мӯҳлати буду боши шаҳрвандони хориҷи аз тарафи мақомоти корҳои дохили қабул карда мешавад.

Моддаи 31. Ронда шудан аз ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон

Шаҳрванди хориҷи дар чунин мавридҳо аз ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон ронда шуда метавонад:

1) агар амалу рафтори вай хилофи манфиатҳои таъмини амнияти милли ё ҳифзи тартиботи ҷамъияти бошад;

2) агар ин барои ҳифзи саломати ва ахлоқи аҳоли, ҳимояи ҳуқуқ ва манфитҳои қонунии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон зарур бошад;

3) агар вай талаботи Қонуни мазкур, қонунгузории гумрук, асъор ва дигар санадҳои меъёрии ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистонро риоя накарда бошад (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

Қарор дар бораи ронда шудани шаҳрвандони хориҷи аз тарафи Кумитаи давлатии амнияти миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо розигии Прокурори генералии ҷумҳури қабул карда мешавад ва агар рондашаванда дар мӯҳлати як ҳафтаи баъди қабули он дар бораи ронда шуданаш ба суд оиди қонуни будани қарори мазкур муроҷиат накунад, қарор иҷро карда мешавад. Ҳалномаи суд аз руи тартиби барои шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон муқарраршуда қабул карда мешавад (Қонуни ҶТ аз 6.08.2001 № 33, аз 26.03.2009 № 500).

Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон на дертар аз ду моҳи то ба охир расидани мӯҳлати ҷазои шаҳрванди хориҷии маҳкумшуда, ки бояд аз ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон бароварда шавад, ба мақомоти минтақави оид ба муҳоҷират, корҳои дохили ва амнияти ҷои ҷойгиршавии муассиса ё мақоме, ки иҷрои ҷазои ҷиноятиро амали менамояд, дар бораи озодшавии он хабар медиҳад (Қонуни ҶТ аз 1.08.2003 № 29).

V. ҚОИДАҲОИ ХОТИМАВИ

Моддаи 32. Амали қонун нисбати шахсони бешаҳрванди

Муқаррароти Қонуни мазкур нисбати шахсони бешаҳрванди дар Ҷумҳурии Тоҷикистон татбиқ мешаванд, агар аз қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон таври дигар барнаояд (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

Моддаи 33. Имтиёзот ва масъулияти роҳбарон ва кормандони намояндагиҳои давлатҳои хориҷи ва шахсони дигар

Муқаррароти Қонуни мазкур ба имтиёзот ва масъулияти роҳбарон ва кормандони намояндагиҳои дипломати, консули ва шаҳрвандони хориҷии ба онҳо баробаркардашуда, ки бо қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон муқаррар карда шудааст, дахл намекунад (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

Моддаи 34. Танзими буду боши кормандони намояндагиҳои хориҷи

Буду боши намояндагиҳои дипломати ва муассисаҳои консулии давлатҳои хориҷи, инчунин аъзоёни оилаҳои онҳо тавассути шартномаҳои (байналмилали ва дигар санадҳои ҳуқуқи байналмилали танзим карда мешавад (Қонуни ҶТ аз 6.08.2001 № 33).

Моддаи 35. Ҷавобгарӣ барои риоя накардани талаботи Қонуни мазкур

(Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071)

Шахсони воқеӣ ва ҳуқуқӣ барои риоя накардани талаботи Қонуни мазкур тибқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҷавобгарӣ кашида мешаванд (Қонуни ҶТ аз 14.03.2014 № 1071).

Президенти

Ҷумҳурии Тоҷикистон Э. Раҳмонов

ш.Душанбе

аз 1 февраля соли 1996 № 230

Утратило силу  в редакции Закона РТ от 02.01.2018 г. №1471

ЗАКОН РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН

О ПРАВОВОМ ПОЛОЖЕНИИ ИНОСТРАННЫХ ГРАЖДАН

(в редакции Законов РТ от 15 мая 1997 г. N 421,от 22 мая 1998 г. №622 , от 6 августа 2001 г. N 33, от 1 августа 2003 г. № 29, от 26 марта 2009г. №500, от 3 декабря 2009г.№565, от 26.12.2011г.№769,от 03.07.2012г.№863, от 14.03.2014г. № 1071 )

Настоящий Закон определяет правовое положение иностранных граждан в  Республике Таджикистан и их отношения с государственными органами и их должностными лицами,  возникающие в связи с пребыванием иностранных граждан  в  Республике Таджикистан,  а также их права и обязанности на территории  Республики  Таджикистан   (в   редакции   Закона   РТ   от 14.03.2014г.№1071).

1. ОБЩИЕ ПОЛОЖЕНИЯ

Статья 1. Иностранные граждане в Республике Таджикистан

Иностранными гражданами в Республике Таджикистан признаются лица, не являющиеся гражданами Республики Таджикистан и имеющие документ, подтверждающий их принадлежность к гражданству другого государства.

Лица, не  являющиеся  гражданами  Республики  Таджикистан  и   не имеющие  документ,  подтверждающий  их  принадлежность  к  гражданству другого государства,  признаются лицами без  гражданства  (в  редакции
Закона РТ от 14.03.2014г.№ 1071).

В соответствии с Конституцией Республики Таджикистан иностранным гражданам в Республике Таджикистан гарантируются соответствующие права и свободы.

Статья 2. Законодательство Республики Таджикистан о правовом положении иностранных граждан в Республике Таджикистан

Законодательство Республики Таджикистан о правовом положении иностранных граждан в Республике Таджикистан основывается на Конституции Республики Таджикистан и состоит из настоящего Закона, других нормативных правовых актов Республики Таджикистан, а также международных правовых актов, признанных Таджикистаном(в редакции Закона РТ от 3.12.2009г.№565).

Статья 3. Принципы правового положении иностранных граждан в Республике Таджикистан

Иностранные граждане в Республике Таджикистан пользуются теми же правами и свободами и несут те же обязанности, что и граждане Республики Таджикистан, если иное не вытекает из Конституции Республики Таджикистан, настоящего Закона и другого законодательства Республики Таджикистан.

Иностранные граждане в Республике Таджикистан равны перед Законом, независимо от происхождения, социального и имущественного положения, расовой и национальной принадлежности, пола, образования, языка, отношения к религии, рода и характера занятий и других обстоятельств.

В отношении граждан государств, где права и свободы граждан Республики Таджикистан преднамеренно ущемляются, Республика Таджикистан устанавливает адекватные ограничения.

Использование иностранными гражданами в Республике Таджикистан прав и свобод не должно наносить ущерба интересам государства, правам и законным интересам граждан Республики Таджикистан и других лиц (в редакции Закона РТ от 14.03.2014г. №1071).

Статья 4. Обязанность уважать Конституцию и соблюдать законы Республики Таджикистан

Осуществление прав и свобод, предоставленных в Республике Таджикистан иностранным гражданам, неотделимо от исполнения ими обязанностей, установленных законодательством республики.

Находящиеся в Республике Таджикистан иностранные граждане обязаны уважать Конституцию Республики Таджикистан и соблюдать законы республики, с уважением относиться к традициям и обычаям народов, проживающих на территории Республики Таджикистан.

Статья 5. Иностранные граждане, постоянно или временно проживающие в Республике Таджикистан

Постоянно проживающими в Республике Таджикистан признаются иностранные граждане, получившие на то разрешение, оформленное видом на жительство, выданным органами внутренних дел.

Правила оформления, выдачи и образец бланка вида на жительство утверждаются Правительством Республики Таджикистан.

Иностранные граждане, находящиеся в Республике Таджикистан на других законных основаниях, считаются временно проживающими. Они обязаны в установленном порядке в течение 3 суток со дня въезда зарегистрировать свои заграничные паспорта или заменяющие их документы и по истечении определенного срока пребывания выехать из Республики Таджикистан если иное не предусмотрено нормативными правовыми актами Республики Таджикистан(в редакции Закона РТ от 3.12.2009г.№565).

Правила регистрации и образец бланка регистрации утверждаются Правительством Республики Таджикистан(в редакции Закона РТ от 26.03.2009г.№500).

Статья 6. Предоставление убежища

Республика Таджикистан может предоставить политическое убежище иностранным гражданам, ставшим жертвами нарушения прав человека.

Политическое убежище предоставляется Президентом Республики Таджикистан.

2. ОСНОВНЫЕ ПРАВА, СВОБОДЫ И ОБЯЗАННОСТИ ИНОСТРАННЫХ ГРАЖДАН В РЕСПУБЛИКЕ ТАДЖИКИСТАН

Статья 7. Трудовая деятельность

Иностранные граждане, постоянно проживающие на территории Республики Таджикистан, в соответствии с действующим законодательством имеют право на труд и на защиту труда(в редакции Закона РТ от 3.12.2009г.№565).

Временно проживающие в Республике Таджикистан иностранные граждане могут заниматься трудовой деятельностью в Республике Таджикистан при условии совместимости с целями их пребывания в Республике Таджикистан.

Иностранные граждане не могут назначаться на отдельные должности или заниматься определенной трудовой деятельностью, если в соответствии с законодательством Республики Таджикистан назначение на эти должности или занятие такой деятельностью связано с принадлежностью к гражданству Республики Таджикистан.

Иностранные граждане пользуются правами и несут обязанности в трудовых отношениях наравне с гражданами Республики Таджикистан.

Трудовая деятельность иностранных граждан в Республике Таджикистан осуществляется на основании разрешений, выдаваемых уполномоченным государственным органом по миграции (в редакции Закона РТ от 26.12.2011г.№769).

Правила выдачи разрешений на работу для осуществления иностранными гражданами трудовой деятельности в Республике Таджикистан и образец их бланков утверждаются Правительством Республики Таджикистан(в редакции Закона РТ от 26.03.2009г.№500).

Статья 8. Отдых

Иностранные граждане, находящиеся в Республике Таджикистан имеют право на отдых на общих основаниях с гражданами Республики Таджикистан.

Статья 9. Право на охрану здоровья

Иностранные граждане, находящиеся в Республике Таджикистан имеют право на охрану здоровья.

Иностранные граждане, постоянно проживающие в Республике Таджикистан, пользуются медицинской помощью наравне с гражданами Республики Таджикистан.

Временно пребывающим в Республике Таджикистан иностранным гражданам медицинская помощь оказывается в порядке, устанавливаемом Министерством здравоохранения Республики Таджикистан.

Статья 10. Социальное обеспечение

Иностранные граждане, постоянно проживающие в Республике Таджикистан, имеют право на получение пособий, пенсии и на другие формы социального обеспечения на общих основаниях с гражданами Республики Таджикистан.

Временно пребывающие в Республику Таджикистан иностранные граждане имеют право на получение пособий и на другие формы социального обеспечения на основаниях и в порядке, установленном законодательством Республики Таджикистан.

В тех случаях, когда для назначения пенсии требуется определенный стаж работы, иностранным гражданам на основаниях и в порядке, установленном законодательством Республики Таджикистан, может быть засчитана в этот стаж их работа за границей.

Статья 11. Предоставление жилища

Иностранные граждане, постоянно проживающие в Республике Таджикистан, имеют право на основаниях и в порядке, установленном для граждан Республики Таджикистан, получить в пользование жилое помещение в домах государственного и общественного жилищного фонда, жилищно-строительных кооперативов(в редакции Закона РТ от 3.12.2009г.№565).

Иностранные граждане не имеют права приобретать в собственность жилые здания и дома, а также другие здания, входящие в жилищный фонд (за исключением приобретения в наследство наследниками по закону), если иное не предусмотрено законами и международными правовыми актами, признанными Таджикистаном.

Правила предоставления недвижимого имущества с жилыми помещениями с целью размещения дипломатических представительств, приравненных к ним представительств международных организаций и консульских учреждений иностранных государств в Республике Таджикистан определяются Президентом Республики Таджикистан(в редакции Закона РТ от 3.12.2009г.№565).

Статья 12. Имущественные и личные неимущественные права

Иностранные граждане в Республике Таджикистан могут иметь имущество в личной собственности, наследовать и завещать имущество, иметь права автора научной работы, произведения литературы и искусства, открытия, изобретения, промышленного образца, а также другие имущественные и неимущественные права, если законодательством Республики Таджикистан не предусмотрено иное.

Статья 13. Получение образования

Иностранные граждане в Республике Таджикистан имеют право на получение образования наравне с гражданами Республики Таджикистан в соответствии с порядком, установленным законодательством Республики Таджикистан.

Иностранные граждане, принятые в учебные заведения, имеют права и несут обязанности учащихся и студентов в соответствии с законодательством Республики Таджикистан, если иное не предусмотрено действующим законодательством республики.

Статья 14. Пользование достижениями культуры

Иностранные граждане Республики Таджикистан имеют право на пользование достижениями культуры наравне с гражданами Республики Таджикистан.

Иностранные граждане в Республике Таджикистан обязаны бережно относиться к памятникам истории и культуры, другим культурным ценностям.

Статья 15. Участие в общественных организациях

Иностранные граждане, постоянно проживающие в Республике Таджикистан, имеют право вступать на общих основаниях с гражданами Республики Таджикистан в профессиональные союзы, кооперативные организации, научные, культурные, спортивные общества и другие организации, кроме политических партий, если это не противоречит уставам (положениям) этих организаций и законодательству Республики Таджикистан.

Статья 16. Свобода совести

Иностранным гражданам, находящимся в Республике Таджикистан, наравне с гражданами Республики Таджикистан гарантируется свобода совести.

Возбуждение вражды и ненависти в связи с религиозными верованиями запрещается.

Статья 17. Семейные отношения

(в редакции Закона РТ от 14.03.2014г. № 1071)

Иностранные граждане в Республике Таджикистан могут заключать и расторгать браки с гражданами Республики Таджикистан и другими лицами в соответствии с законодательством Республики Таджикистан и международными договорами.

Иностранные граждане в Республике Таджикистан пользуются правами и несут обязанности в  семейных отношениях наравне с гражданами Республики Таджикистан (в редакции Закона РТ от 14.03.2014г. № 1071).

Статья 18. Неприкосновенность личности и жилища

Иностранным гражданам в соответствии с законодательством Республики Таджикистан гарантируется в республике неприкосновенность личности и неприкосновенность жилища, другие личные права.

Статья 19. Передвижение по территории Республики Таджикистан и выбор места жительства

Иностранные граждане могут передвигаться по территории Республики Таджикистан и избрать место жительства в Республике Таджикистан в соответствии с порядком, установленным законодательством Республики Таджикистан. Ограничения в передвижении и выборе места жительства допускаются, когда это необходимо для обеспечения национальной безопасности, охраны общественного порядка, здоровья и нравственности населения, защиты прав и законодательных интересов граждан Республики Таджикистан и других лиц.

Статья 20. Налоги и сборы

Иностранные граждане облагаются налогами в Республике Таджикистан на общих основаниях с гражданами Республики Таджикистан, если иное не предусмотрено законодательством Республики Таджикистан.

Статья 21. Защита прав иностранных граждан

Иностранные граждане Республики Таджикистан имеют право на обращение в суд и иные государственные органы для защиты принадлежащих им личных имущественных, семейных и иных прав.

Иностранные граждане пользуются в суде процессуальными правами наравне с гражданами Республики Таджикистан.

Статья 22. Отношение к избирательному праву

Иностранные граждане в Республике Таджикистан не могут избирать и быть избранными в законодательные и назначены в исполнительные органы власти, а также принимать участие во всенародных голосованиях (референдумах).

Статья 23. Отношение к воинской службе

Иностранные граждане не несут обязанности воинской службы в рядах Вооруженных Сил Республики Таджикистан.

3. ВЪЕЗД В РЕСПУБЛИКУ ТАДЖИКИСТАН И ВЫЕЗД ИЗ РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН ИНОСТРАННЫХ ГРАЖДАН

Статья 24. Въезд в Республику Таджикистан

Иностранные граждане по заграничным паспортам или заменяющим их документам могут въезжать в Республику Таджикистан при наличии въездных виз, выданных Министерством иностранных дел Республики Таджикистан, дипломатическими представительствами или консульскими учреждениями Республики Таджикистан за рубежом, если иной порядок не предусмотрен международным соглашением Республики Таджикистан(в редакции Закона РТ от 26.03.2009г.№500).

Порядок одностороннего введения Республикой Таджикистан безвизового режима с иностранными государствами определяется Правительством Республики Таджикистан (в редакции Закона РТ от 03.07.2012г. №863).

Въезд в Республику Таджикистан иностранному гражданину может быть не разрешен:

1) в интересах обеспечения национальной безопасности или охраны общественного порядка;

2) если это необходимо для защиты прав и законных интересов граждан Республики Таджикистан и других лиц;

3) если во время предыдущего пребывания в Республике Таджикистан были установлены факты нарушения им требований настоящего Закона, таможенного, валютного или иного законодательства республики (в редакции Закона РТ от 14.03.2014г. №1071);

4) если при возбуждении ходатайства о въезде он сообщил о себе ложные сведения или не представил необходимые документы;

5) по иным основаниям, установленным законодательством Республики Таджикистан.

Иностранным гражданам,    ранее    выдворенным    из   Республики Таджикистан в административном порядке, запрещается въезд в Республику Таджикистан  в  течение пяти лет со дня вынесения решения о выдворении (в редакции Закона РТ от 14.03.2014г.№1071).

Статья 25. Выезд из Республики Таджикистан

Иностранные граждане выезжают из Республики Таджикистан по заграничным паспортам или заменяющим их документам, при наличии выездных виз, выданных Министерством иностранных дел Республики Таджикистан, если иной порядок не установлен международным соглашением Республики Таджикистан.

При выезде из Республики Таджикистан лиц без гражданства документом, заменяющим заграничный паспорт, является удостоверение лица без гражданства, выдаваемое органами внутренних дел. Правила оформления, выдачи и образец бланка удостоверения лица без гражданства утверждаются Правительством Республики Таджикистан(в редакции Закона РТ от 26.03.2009г.№500).

Выезд из Республики Таджикистан иностранному гражданину не разрешается:

1) если имеются основания для привлечения его к уголовной ответственности, - до окончания производства по делу;

2) если он осужден за совершение преступления, - до отбытия назначения или освобождения от наказания;

3) (если его выезд противоречит интересам) обеспечения национальной безопасности, - до прекращения действия обстоятельств, препятствующих выезду

4) если имеются иные, установленные законодательством Республики Таджикистан, основания, препятствующие выезду.

Выезд из Республики Таджикистан иностранного гражданина может быть отложен до исполнения им имущественных обязанностей, с которыми связаны общественные интересы граждан Республики Таджикистан и других лиц, государственных, кооперативных или иных общественных организаций.

Статья 26. Транзитный проезд

Иностранные граждане, проезжающие через территорию Республики Таджикистан транзитом, следуют с соблюдением правил транзитного проезда в пограничный пункт выезда из Республики Таджикистан по установленному маршруту и могут останавливаться на территории Республики Таджикистан при наличии транзитной визы, выданной Министерством иностранных дел Республики Таджикистан(в редакции Закона РТ от 22.05.1998г.№622, от 06.08.2001г. N33).

Статья 27. Установление правил въезда в Республику Таджикистан, выезда из Республики Таджикистан, транзитного проезда через территорию Республики Таджикистан

Правила въезда в Республику Таджикистан иностранных граждан, их выезда из Республики Таджикистан и транзитного проезда через территорию Республики Таджикистан устанавливаются настоящим Законом Республики Таджикистан(в редакции Закона РТ от 22.05.1998г.№622).

4. ОТВЕТСТВЕННОСТЬ ИНОСТРАННЫХ ГРАЖДАН, СОКРАЩЕНИЕ СРОКА ПРЕБЫВАНИЯ, ВЫДВОРЕНИЕ

Статья 28. Ответственность за противоправные действия

(в редакции Закона РТ от 14.03.2014г.№ 1071)

 Иностранные граждане,  совершившие  противоправные  действия   на территории  Республики Таджикистан,  привлекаются к ответственности на общих основаниях (в редакции Закона РТ от 14.03.2014г.№ 1071).

Статья 29. Ответственность за нарушение правил пребывания в Республики Таджикистан и транзитного проезда через территорию Республики Таджикистан

За нарушения иностранными гражданами правил пребывания в Республике Таджикистан, то есть проживание без документов на право жительства в Республике Таджикистан или проживание по недействительным документам, несоблюдение установленного порядка регистрации или прописки, либо передвижения и выбора места жительства, уклонение от выезда по истечении определенного срока их пребывания, а также за несоблюдение правил транзитного проезда через территорию Республики Таджикистан, к ним могут быть применены меры административного и уголовного характера.

Статья 30. Сокращение срока пребывания в Республике Таджикистан

Иностранному гражданину, нарушаешему требования настоящего Закона  и других законодательных актов Республики Таджикистан, может быть сокращен определенный ему срок пребывания в Республике Таджикистан (в редакции Закона РТ от 14.03.2014г.№1071).

Срок пребывания иностранного гражданина в Республике Таджикистан может быть сокращен также в случаях, когда отпали основания для его дальнейшего пребывания.

Решение о сокращении срока пребывания принимается органами внутренних дел.

Статья 31. Выдворение за пределы Республики Таджикистан

Иностранный гражданин может быть выдворен за пределы Республики Таджикистан:

1) если его действия противоречат интересам обеспечения национальной безопасности или охраны общественного порядка;

2) если это необходимо для охраны здоровья и нравственности населения, защиты прав и законных интересов граждан Республики Таджикистан;

3) если  он  нарушил  требования настоящего Закона,  таможенного, валютного законодательства Республики Таджикистан или иных нормативных правовых  актов  Республики  Таджикистан  (в  редакции  Закона  РТ  от 14.03.2014г.№1071).

 Решение о выдворении принимается Государственным комитетом национальной безопасности республики с согласия Генерального прокурора республики. Если выдворяемый в недельный срок после принятия решения о выдворении не обратится в суд о законности данного решения, то оно приводится к исполнению (в редакции Закона РТ от 06.08.2001 г. N33, от 26.03.2009г.№500).

Министерство юстиции Республики Таджикистан не позднее чем за месяца до оканчания срока наказания осужденного иностранного гражданина,подлежащего выдворению за пределы Республики Таджкистан,информирует территориальные органы по миграции, внутренних дел и безопасности по месту расположения учреждения или органа, исполняющего уголовное наказание, о его предстоящем освобождении(в редакции Закона РТ от 01.08.2003 г.№29).

Решение суда принимается по установленному порядку для граждан Республики Таджикистан.

5. ЗАКЛЮЧИТЕЛЬНЫЕ ПОЛОЖЕНИЯ

Статья 32. Действие Закона в отношении лиц без гражданства

Положения настоящего Закона распространяется на лиц без гражданства в Республике Таджикистан, если иное не вытекает из законодательства Республики Таджикистан.

Статья 33. Привилегии и иммунитеты глав и сотрудников представительств иностранных государств и других лиц

Положение настоящего Закона не затрагивает установленных законодательством Республики Таджикистан и международными договорами Республики Таджикистан привилегий и иммунитетов глав и сотрудников дипломатических, консульских представительств и приравненных к ним иностранных лиц.

Статья 34. Работники иностранных представительств

Пребывание в Республике Таджикистан дипломатических представительств и консульских учреждений иностранных государств, а также членов их семей регулируется международными договорами и иными актами международного права.

Статья 35. Ответственность за нарушение требований настоящего

Закона (в редакции Закона РТ от 14.03.2014г.№1071)

     Физические и юридические лица за нарушение требований  настоящего Закона    привлекаются    к    ответственности    в   соответствии   с аконодательством Республики Таджикистан  (в  редакции  Закона  РТ  от 4.03.2014г.№1071).

Президент Республики Таджикистан                     Э.Рахмонов

г.Душанбе,

1 февраля 1996 года N 230

ПОСТАНОВЛЕНИЕ МАДЖЛИСИ ОЛИ РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН

"О ПОРЯДКЕ ВВЕДЕНИЯ В ДЕЙСТВИЕ ЗАКОНА РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН "О ПРАВОВОМ ПОЛОЖЕНИИ ИНОСТРАННЫХ ГРАЖДАН"

Маджлиси Оли Республики Таджикистан постановляет:

1. Ввести настоящий Закон в действие с момента его опубликования.

2. Правительству Республики Таджикистан в месячный срок предоставить в Маджлиси Оли Республики Таджикистан предложение о приведении действующего законодательства в соответствие с настоящим Законом.

3. Поручить Министерству иностранных дел Республики Таджикистан о принятии настоящего Закона довести до сведения Организации Объединенных Наций.

Председатель

Маджлиси Оли

Республики Таджикистан С. Раджабов

г. Душанбе, 1 февраля 1996 N 231