×

Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 28 декабри соли 1993, № 918 "Дар бораи амният"

Санаи амалкуни:

Ҳолати ҳуҷҷат: Бе эътибор дониста шуд

Бо Қонуни ҶТ аз 28.06.2011 № 721 аз эътибор соқит дониста шуд.

ҚОНУНИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

ДАР БОРАИ АМНИЯТ

(Қонуни ҶТ аз 4.11.1995 № 128, аз 1.02.1996 № 223, аз 12.12.1997 № 498)

Ин Қонун асосҳои ҳуқуқии таъмини амнияти шахс, ҷомиа ва давлатро мустаҳкам намуда, системаи амният ва вазифаҳои онро муайян мекунад, тартиби ташкил ва бо маблағ таъминсозии мақомоти таъмини амният, инчунин назоратро ба қонунияти фаъолияти онҳо муқаррар менамояд.

ФАСЛИ I. ҚОИДАҲОИ УМУМӢ

Моддаи 1. Мафҳуми амният ва объектҳои он

Амният ҳолати муҳофизаи манфиатҳои ҳаётан муҳими шахс, ҷомеа ва давлат аз таҳдитҳои дохили ва хориҷи мебошад.

Манфиатҳои ҳаётан муҳим маҷмӯи эҳтиёҷотест, ки қонеъгардонии онҳо мавҷудият ва имкомияти рушди мутараққии шахс, ҷомиа ва давлатро таъмин менамояд.

Ба объектҳои асосии амният инҳо тааллуқ доранд: шахс ва ҳуқуқу озодиҳои он; ҷомиа ва арзишҳои моддию маънавии он; давлат ва сохти конститутсиони, истиқлолият ва тамомияти қаламрави он.

Моддаи 2. Субъектҳои таъмини амният

Субъекти асосии таъмини амният давлат мебошад, ки вазифаҳои худро дар ин соҳа ба воситаи мақомоти ҳокимиятҳои қонунгузори, иҷроия ва додгоҳи иҷро менамояд.

Давлат мувофиқи қонунгузории мавҷуда амнияти ҳар як шаҳрвандро дар қаламрави Ҷумҳурии Тоҷикистон таъмин менамояд. Давлат ба ҳимоя ва пуштибонии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки берун аз ҳудуди он қарор доранд, кафолат медиҳад.

Шаҳрвандон, ташкилотҳои ҷаъмияти ва дигар ташкилотҳову иттиҳодияҳо субъектҳои амният ба шумор мераванд ва мувофиқи қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон, санадҳои меъёрии мақомоти ҳокимияти давлати ва идораи Вилояти Автономии Бадахшони Кӯҳи ва вилоятҳо, ки дар ҳудуди салоҳиятҳои онҳо дар ин соҳа қабул карда шудаанд, барои иштирок намудан дар таъмини амният дорои ҳуқуқ ва вазифаҳо мебошанд. Давлат ҳимояи ҳуқуқи ва иҷтимоии шаҳрвандон, ташкилотҳои ҷаъмияти ва дигар ташкилотҳову иттиҳодияҳоро, ки дар таъмини амният мувофиқи қонун ҳамкори мекунад, таъмин менамояд.

Моддаи 3. Таҳдид ба амният

Таҳдид ба амният ин маҷмӯи шароиту омилҳоест, ки ба вуҷуд меоваранд.

Таҳдиди воқеи ва эҳтимоли ба объектҳои амният, ки аз манбаъҳои дохили ва хориҷи бармеояд, мундариҷаи фаъолиятро оид ба таъмини амнияти дохили ва хориҷи муайян мекунад.

Моддаи 4. Таъмини амният

Амният бо татбиқи сиёсати ягонаи давлати дар соҳаи таъмини амният ба воситаи системаи тадбирҳои дорои хусусияти иқтисоди, сиёси, ташкили ва ғайра, ки ҷавобгӯи таҳдид ба манфиатҳои ҳаётан муҳими шахс, ҷомиа ва давлатанд, ба даст оварда мешавад.

Барои ба вуҷуд овардан ва нигоҳ доштани дараҷаи зарурии ҳифзи объектҳои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон системаи меъёрҳои ҳуқуқи, ки муносибатҳои соҳаи амниятро танзим менамояд, тартиб дода, самтҳои асосии фаъолияти мақомоти ҳокимияти давлати ва идора дар ин соҳа муайян карда, мақомоти таъмини амният ва механизми назорати фаъолияти онҳо ташкил ё аз нав ташкил карда мешаванд.

Барои иҷрои бевоситаи вазифаҳои таъмини амнияти шахс, ҷомиа ва давлат дар системаи ҳокимияти иҷроия мувофиқи қонун мақомоти давлатии таъмини амният ташкил карда мешаванд.

Моддаи 5. Принсипҳои таъмини амният

Принсипҳои асосии таъмини амният иборатанд аз:

қонуният;

риояи тавозуни манфиатҳои ҳаётан муҳими шахc, ҷомиа ва давлат;

масъулияти дуҷонибаи шахc, ҷомиа ва давлат оид ба таъмини амният;

робита бо системаҳои амнияти байналхалқи.

Моддаи 6. Асосҳои ҳуқуқии таъмини амният

Асосҳои ҳуқуқии таъмини амниятро Қонуни Асосии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ҳамин Қонун, қонунҳою дигар санадҳои меъёрии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки муносибатҳоро дар соҳаи амният танзим мекунанд; санадҳои меъёрии мақомоти ҳокимияти давлати ва идораи Вилояти Автономии Бадахшони Кӯҳи, вилоятҳo, ки дар доираи салоҳияташон дар ин соҳа қaбул карда шудаанд; шартномаҳою созишномаҳои байналхалқи, ки аз тарафи Ҷумҳурии Тоҷикистон имзо ё эътироф карда шудаанд, ташкил медиҳaнд.

Моддаи 7. Риояи ҳуқуқ ва озодиҳои шаҳрвандон ҳангoми таъмини амният

Ҳангоми таъмини амният ба мaҳдуд намудани ҳуқуқ ва озодиҳои шаҳрвандон, ба истиснои ҳолатҳое, ки бевосита қонун муайян кардааст, роҳ дода намешавад.

Шаҳрвандон, ташкилотҳои ҷамъияти ва дигар ташкилоту иттиҳодияҳо ҳақ доранд, ки оид ба мaҳдуд карда шудани ҳуқуқ ва озодиҳои худ аз мақомоти таъмини амният тавзеҳот гиранд. Аз рӯи талаби онҳо ин гуна тавзеҳот дар шакли хатти дар мӯҳлати муқарраркардаи қонун дода мешавад.

Ашхоси мансабдоре, ки дар ҷараёни фаъолияти таъмини амният аз салоҳиятҳои худ суиистифода мекунанд, мувофиқи қонун ба ҷавобгари кашида мешаванд.

ФАСЛИ II. СИСТЕМАИ АМНИЯТИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

Моддаи 8. Унсурҳои асосии системаи амният

Системеи амниятро мақомоти қонунгузори, иҷроияви ва додгоҳи ташкилотҳои давлати, ҷамъияти ва дигар ташкилотҳову иттиҳодияҳо ва шаҳрвандон, ки дар таъмини амният мувофиқи қонун иштирок мекунанд, инчунин Қонуне, ки муносибатҳоро дар соҳаи амният танзим менамояд, ташкил медиҳанд.

Ташкил намудани мақомоти таъмини амният, ки дaр Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон пешбини нашудаанд, мумкин нест.

Моддаи 9. Вазифаҳои асосии системаи амният

Вазифаҳои асосии системаи амният иборатанд аз:

ошкор ва пешбини кардани таҳдидҳои дохили ва хoриҷи ба манфиатҳои ҳаётан муҳими объектҳои амният, амали намудани маҷмӯи тадбирҳои таъҷили ва дарозмуддати пешгири кардан ва аз байн бурдани ин таҳдидҳо;

ташкил намудан ва дар ҳолати омодабош нигоҳ доштани нерую воситаҳои таъмини амният;

идора намудани нерую воситаҳoи таъмини амният дар шароити рӯзмарра ва ҳолатҳои фавқулодда;

амали намудани маҷмӯи тадбирҳои барқарор кардани кори муътадили объектҳои амният дар ноҳияҳое, ки дар натиҷаи рӯи додани ҳолатҳои фавқулодда зарар дидаанд;

иштирок кардан дар чорабиниҳои таъмини амният дар хориҷи Ҷумҳурии Тоҷикистон аз рӯи шартномаҳо ва созишномаҳои байналхалқие, ки Ҷумҳурии Тоҷикистон имзо ё эътироф кардааст.

Моддаи 10. Тафриқи ваколатҳои мақомоти ҳокимият дар системаи амният

Таъмини амнияти шахcият, ҷамъият ва давлат дар асоси тафриқаи ваколатҳои мақомоти ҳокимияти қонунгузори, иҷроия ва суди дар соҳаи мазкур сурат мегирад.

Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон:

самтҳои асосии амнияти дохили ва хориҷиро муайян менамояд;

системаи танзими ҳуқуқии муносибатҳоро дар соҳаи амният таҳия менамояд;

маблағҷудокунии буҷетро барои бопултаъминкунии мақомоти таъмини амният ва барномаи ҷумҳуриявиро дар соҳаи амният тасдиқ менамояд;

аҳдномаю созишномаҳои байналхалқии Ҷумҳурии Тоҷикистонро оид ба масъалаҳои таъмини амният тавсиб ва беэътибор мекунад.

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон кафили Кониститутсия, қонунҳо, ҳуқуқ ва озодиҳои инсону шаҳрванд, истиқлолияти милли, ягонаги ва тамомияти арзи, давомот ва пойдории давлат, фаъолияти мутобиқгардида ва ҳамкории мақомоти ҳокимияти давлати, риоя гардидани аҳдномаҳои байналхалқии Ҷумҳурии Тоҷикистон буда:

амнияти шахсият, ҷамъият ва давлатро таъмин менамояд;

афзалиятҳои ҳифзи манфиатҳои ҳаётан муҳими объектҳои амниятро муайян мекунад;

тартиби ташкил ва фаъолияти мақомоти амниятро муқаррар месозад;

ба сиёсати кадрҳо дар мақомоти давлатии таъмини амният назорат мекунад;

таҳия ва татбиқи барномаи давлатии таъмини амниятро ташкил менамояд;

ба таъмин гардидани иҷрои қонунҳое, ки муносибатҳоро дар соҳаи амният танзим менамоянд, назорат мекунад;

мутобиқи қонун мақомоти давлатии таъмини амниятро ташкил, аз нав таъсис ва барҳам медиҳад.

Ҳокимияти суди мустақил буда, ҳуқуқу озодиҳои шахсият, манфиатҳои давлат, ташкилоту муассисаҳо, қонуният ва адолатро муҳофизат мекунад (Қонуни ҶТ аз 4.11.1995 № 128).

Моддаи 11. Роҳбари ба мақомоти давлатии таъмини амният

(Қонуни ҶТ аз 4.11.1995 № 128)

Роҳбарии умуми ба мақомоти давлатии таъмини амният аз тарафи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон сурат мегирад.

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон (Қонуни ҶТ аз 4.11.1995 № 128):

ба Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон сардори мекунад;

фаъолияти мақомоти давлатии таъмини амниятро назорат ва ҳамоҳанг менамояд;

дар доираи салоҳияте, ки Қонун муайян кардааст, оид ба таъмини амният қарорҳои бамаврид қабул менамояд;

соле на камтар аз як маротиба ба Маҷлиси Оли дар бораи таъмини амният дар Ҷумҳурии Тоҷикистон маърӯза пешниҳод мекунад;

Шӯрои амниятро таъсис ва роҳбари мекунад (Қонуни ҶТ аз 4.11.1995 № 128).

Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон (Қонуни ҶТ аз 4.11.1995 № 128):

дар ҳудуди салоҳияте, ки Қонун муайян кардааст, ба мақомоти давлатии таъмини амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон роҳбари менамояд;

ба тартиб додану амали гардонидани тадбирҳoи таъмини амният аз тарафи вазоратҳо ва кумитаҳои давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, дигар мақомоти ба вай тобеи Ҷумҳурии Тоҷикистон, Вилояти Автономии Бадахшони Кӯҳи ва вилоятҳо роҳбари ва назорат мекунад.

Вазоратҳo ва Кумитаҳои давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон:

дар ҳудуди салоҳияти худ, дар асоси Қонуни мавҷуда, мувофиқи фармонҳoи Президенти Чумҳурии Тоҷикистон ва қарорҳои Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон амали гардидани барномаи ҷумҳуриявии ҳифзи манфиатҳои ҳаётан муҳими объектҳои амниятро таъмин менамоянд;

дар асоси ин Қонун дар ҳудуди салоҳияти худ дастуруламалҳои (низомномаҳои) дохилиидоравиро оид ба таъмини амният тартиб дода, онҳоро барои барраси ба Шӯрои амният пешниҳод мекунанд.

Моддаи 12. Нерӯҳо ва воситаҳои таъмини амният

Неруҳо ва воситаҳои таъмини амният дар Ҷумҳурии Тоҷикистон дар асоси Фармонҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, барномаҳои ҷумҳуриявии кӯтоҳмуддат ва дарозмуддати таъмини амният ташкил ва тараққи дода мешаванд (Қонуни ҶТ аз 4.11.1995 № 128).

Ба неруҳои таъмини амният инҳо дохил мешаванд: Кувваҳoи Мусаллаҳ, мақомоти амният, мақомоти корҳои дохили, ҳокимиятҳои иҷроияви, додгоҳи ва шахсони олимансаби онҳо, мақомоти хизмати андоз, хидамоти рафъи оқибатҳои ҳолатҳои фавкқулодда, воҳидҳои мудофиаи мардуми; қӯшунҳои cарҳади ва қӯшунҳои дохили; мақомоти таъмини бехатарии корҳо дар саноат, энергетика, нақлиёт ва кишоварзи; хадамоти таъмини амнияти воситаҳoи алоқа ва ахбор, гумрук, мақомоти ҳифзи табиат, мақaмоти ҳифзи сиҳати аҳоли ва дигар мақомоти давлатии таъмини амният, ки дар асоси Қонун амал мекунанд. Мақомоти Вазорати амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Вазoрати корҳои дохили, дигар мақомоти ҳокимияти иҷроияви, ки дар фаъолияти худ қувваҳo ва воситаҳои махсусро истифода мебаранд, фақат дар доираи салоҳияти худ ва мувофиқи Қонун амал мекунанд (Қонуни ҶТ аз 4.11.1995 № 128).

Роҳбарони мақомоти таъмини амният мувофиқи Қонун барои вайрон кардани тартиби фаъолияти он мақомот масъулият доранд.

ФАСЛИ III. ШӯРОИ АМНИЯТИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

Моддаи 13. Ваколатҳои Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон

Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон мақоми роҳбарии коллегиали оид ба масъалаҳои мудофиа ва амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад. Ташкил ва тартиби фаъолият, ваколатҳои Шӯрои аманияти Ҷумҳурии Тоҷикистонро Низомномаи Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон тасдиқ менамояд, муайян мекунад (Қонуни ҶТ аз 4.11.1995 № 128).

Моддаи 14. Ҳайати Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон ва тартиби ташкили он

Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар асоси Қонуни Асосии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва ин Қонун ташкил карда мешавад.

Ба ҳайати Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон инҳо дохил мешаванд:

раис, котиб, аъзоёни доими ва аъзоёни Шӯрои амният.

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз рӯи вазифа Раиси Шӯрои амният мебошад (Қонуни ҶТ аз 4.11.1995 № 128).

Ба хайати аъзои доимии Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз рӯи вазифаашон инҳо дохил мешаванд: Раиси Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Сарвазири Ҷумҳурии Тоҷикистон ва котиби Шӯрои амният. Котиби Шӯрои амниятро Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ба вазифа таъин ва аз вазифа озод мекунад.

Қисми панҷуми модда хориҷ карда шуд (Қонуни ҶТ аз 1.02.1996 № 223).

Роҳбарони вазоратҳо ва идораpҳои иқдисоди, молияви, корҳои хориҷи, адлия, мудофиа, корҳои дохили, амнияти милли, экология, тандурусти, инчунин дигар шахсони мансабдор метавонанд аъзои Шӯрои амният бошанд. Ҳайати шахсии Шӯрои амният аз тарафи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон тасдиқ карда мешавад (Қонуни ҶТ аз 4.11.1995 № 128).

Вобаста ба мазмуни масъалаи мавриди барраси Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон метавонад шахсони дигарро низ ҳамчун мушовирон ҷалб намояд.

Ҳангоми баррасии масъалaҳои таъмини амният дар қаламрави Вилояти Автономии Бадахшони Кӯҳи ва вилоятҳо барои иштирок дар кори Шӯрои амният намояндагони ваколатдори онҳо ҷалб карда мешаванд.

ФАСЛИ IV. БО ПУЛ ТАЪМИН НАМУДАНИ ФАЪОЛИЯТИ ТАЪМИНИ АМНИЯТ

Моддаи 15, 16, 17, 18 ва 19 хориҷ карда шудаанд

(Қонуни ҶТ аз 4.11.1995 № 128)

ФАСЛИ V. ХОРИҶ КАРДА ШУДААСТ 

(Қонуни ҶТ аз 4.11.1995 № 128)

Раиси

Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон                       Э. РАҲМОНОВ

ш. Душанбе 

 28 декабри соли 1993 № 918

                   Утратил силу в редакции Закона РТ от 28.06.2011 г. №721

ЗАКОН

РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН

О безопасности

(в редакции Законов РТ от 04.11.1995 г. N 128, от 1 февраля 1996 г. N 223, от 12.12.1997 г. N 498)

Настоящий Закон закрепляет правовые основы обеспечения безопасности личности, общества и государства, определяет систему безопасности и ее функции, устанавливает порядок организации и финансирования органов обеспечения безопасности, а также контроля и надзора за законностью их деятельности.

РАЗДЕЛ I ОБЩИЕ ПОЛОЖЕНИЯ

Статья 1. Понятие безопасности и ее объекты

Безопасность - состояние защищенности жизненно важных интересов личности, общества и государства от внутренних и внешних угроз.

Жизненно важные интересы - совокупность потребностей, удовлетворение которых надежно обеспечивает существование и возможности прогрессивного развития личности, общества и государства.

К основным объектам безопасности относятся: личность - ее права и свободы; общество - его материальные и духовные ценности; государство - его конституционный строй, суверенитет и территориальная целостность.

Статья 2. Субъекты обеспечения безопасности

Основным субъектом обеспечения безопасности является государство, осуществляющее функции в этой области через органы законодательной, исполнительной и судебной властей.

Государство в соответствии с действующим законодательством обеспечивает безопасность каждого гражданина на территории Республики Таджикистан. Гражданам Республики Таджикистан, находящимся за ее пределами, государством гарантируется защита и покровительство.

Граждане, общественные и иные организации и объединения являются субъектами безопасности, обладают правами и обязанностями по участию в обеспечении безопасности в соответствии с законодательством Республики Таджикистан, нормативными актами органов государственной власти и управления Горно-Бадахшанской автономной области и областей, принятыми в пределах их компетенции в данной сфере. Государство обеспечивает правовую и социальную защиту гражданам, общественным и иным организациям и объединениям, оказывающим содействие в обеспечении безопасности в соответствии с законом.

Статья 3. Угроза безопасности

Угроза безопасности - совокупность условий и факторов, создающих опасность жизненно важным интересам личности, общества и государства.

Реальная и потенциальная угроза объектам безопасности, исходящая от внутренних и внешних источников опасности, определяет содержание деятельности по обеспечению внутренней и внешней безопасности.

Статья 4. Обеспечение безопасности

Безопасность достигается проведением единой государственной политики в области обеспечения безопасности, системой мер экономического, политического, организационного и иного характера, адекватных угрозам жизненно важным интересам личности, общества и государства.

Для создания и поддержания необходимого уровня защищенности объектов безопасности в Республике Таджикистан разрабатывается система правовых норм, регулирующих отношения в сфере безопасности, определяются основные направления деятельности органов государственной власти и управления в данной области, формируются или преобразуются органы обеспечения безопасности и механизм контроля и надзора за их деятельностью.

Для непосредственного выполнения функций по обеспечению безопасности личности, общества и государства в системе исполнительной власти в соответствии с законом образуются государственные органы обеспечения безопасности.

Статья 5. Принципы обеспечения безопасности

Основными принципами обеспечения безопасности являются:

законность;

соблюдение баланса жизненно важных интересов личности, общества и государства;

взаимная ответственность личности, общества и государства по Обеспечению безопасности;

интеграция с международными системами безопасности.

Статья 6. Правовые основы обеспечения безопасности

Правовые основы обеспечения безопасности составляют Конституция Республики Таджикистан, настоящий Закон, законы и другие нормативные акты Республики Таджикистан, регулирующие отношения в области безопасности; нормативные акты органов государственной власти и управления Горно-Бадахшанской автономной области, областей, принятые в пределах их компетенции, в данной сфере; международные договоры и соглашения, заключенные или признанные Республикой Таджикистан.

Статья 7. Соблюдение прав и свобод граждан при обеспечении безопасности

При обеспечении безопасности не допускается ограничение прав и свобод граждан, за исключением случаев, прямо предусмотренных законом.

Граждане, общественные и иные организации и объединения имеют право получать разъяснения по поводу ограничения их прав и свобод от органов, обеспечивающих безопасность. По их требованию такие разъяснения даются в письменной форме в установленные законодательством сроки,

Должностные лица, превысившие свои полномочия в процессе деятельности по обеспечению безопасности, несут ответственность в соответствии с законодательством.

РАЗДЕЛ II СИСТЕМА БЕЗОПАСНОСТИ РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН

Статья 8. Основные элементы системы безопасности

Систему безопасности образуют органы законодательной, исполнительной и судебной властей, государственные, общественные и иные организации и объединения, граждане, принимающие участие а обеспечении безопасности в соответствии с Законом, а также законодательство, регламентирующее отношения в сфере безопасности.

Создание органов обеспечения безопасности, не предусмотренных Законом Республики Таджикистан, не допускается.

Статья 9. Основные функции системы безопасности

Основными функциями системы безопасности являются:

выявление и прогнозирование внутренних и внешних угроз жизненно важным интересам объектов безопасности, осуществление комплекса оперативных и долговременных мер по их предупреждению и нейтрализации;

создание и поддержание в готовности сил и средств обеспечения безопасности;

управление силами и средствами обеспечения безопасности в по вседневных условиях и при чрезвычайных ситуациях;

осуществление системы мер по восстановлению нормального функционирования объектов безопасности в районах, пострадавших в результате возникновения чрезвычайной ситуации;

участие в мероприятиях по обеспечению безопасности за пределами Республики Таджикистан в соответствии с международными договорами и соглашениями, заключенными или признанными Республикой Таджикистан.

Статья 10. Разграничение полномочий органов власти в системе бебезопасности

Обеспечение безопасности личности, общества и государства осуществляется на основе разграничения полномочий органов законодательной исплнительной и судебной власти в данной сфере.

Маджлиси Оли Республики Таджикистан:

- определяет основные направления внутренней и внешней безопасности;

- разрабатывает систему правового регулирования отношений в сфере безопасности;

- утверждает бюджетные ассигнования на финансирование органов обеспечения безопасности и республиканской пргораммы в сфере безопасности;

- ратифицирует и денонсирует международные договоры и соглашения Республики Таджикистан по вопросам обеспечения безопасности.

Президент Республики Таджикисан, являясь гарантом Конституции и законов, прав и свобод человека и гражданина, национальной независимости, единства и территориальной целостности, преемственности и долговечности государства, согласованного функционирования и взаимодействия государственных органов, соблюдения международных договоров Таджикистана:

- обеспечивает безопасность личности, общества и государства;

- определяет приоритеты в защите жизненно важных интересов и объектов безопасности;

- устанавливает порядок организации и деятельности органов обеспечения безопасности;

- осуществляет контроль за кадровой политикой государственных органов обеспечения безопасности;

- организует разработку и реализацию государственных программ обеспечения безопасности;

- конролирует обеспечение исполнения законов, регламентирующих отношения в сфере безопасности;

- в соответствии с законом формирует, реорганизует, ликвидирует государственные органы обеспечения безопасности.

Судебная власть является независимой, защищает права и свободы личности, интересы государства, организаций, учреждений, законность и справедливость (в редакции Закона РТ от 04.11.1995 г. N 128).

Статья 11. Руководство государственными органами обеспечения безопасности

Общее руководство государственными органами обеспечения безопасности осуществляет Президент Республики Таджикистан (в редакции Закона РТ от 04.11.1995 г. N 128).

Президент Республики Таджикистан: (в редакции Закона РТ от 04.11.1995 г. N 128):

возглавляет Совет безопасности Республики Таджикистан;

контролирует и координирует деятельность государственных органов обеспечения безопасности;

в пределах определенной законом компетенции принимает оперативные решения по обеспечению безопасности;

не реже одного раза в год представляет Маджлиси Оли Республики Таджикистан доклад об обеспечении безопасности в Республике Таджикистан (в редакции Закона РТ от 04.11.1995 г. N 128);

создает Совет безопасности и руководит им (в редакции Закона РТ от 04.11.1995 г. N 128);

Правительство Республики Таджикистан(в редакции Закона РТ от 04.11.1995 г. N 128):

в пределах определенной законом компетенции осуществляет руководство государственными органами обеспечения безопасности Республики Таджикистан;

организует и контролирует разработку и реализацию мероприятий по обеспечению безопасности министерствами и государственными комитетами Республики Таджикистан, другими подведомственными ему органами Республики Таджикистан, Горно-Бадахшанской автономной области и областей.

Министерства и Государственные комитеты Республики Таджикистан:

в пределах своей компетенции, на основе действующего законодательства, в соответствии с Указами Президента Республики Таджикистан и постановлениями правительства Республики Таджикистан обеспечивают реализацию республиканской программы защиты жизненно важных интересов объектов безопасности (в редакции Закона РТ от 04.11.1995 г. N 128);

на основании настоящего Закона в пределах своей компетенции разрабатывают внутриведомственные инструкции (положения) по обеспечению безопасности и представляют их на рассмотрение Совета безопасности.

Статья 12. Силы и средства обеспечения безопасности

Силы и средства обеспечения безопасности создаются и развиваются в Республике Таджикистан в соответствии с указами Президента Республики Таджикистан, краткосрочными и долгосрочными республиканскими программами обеспечения безопасности (в редакции Закона РТ от 04.11.1995 г. N 128).

Силы обеспечения безопасности включают в себя: Вооруженные Силы, органы безопасности, органы внутренних дел, исполнительной, судебной властей и их высших должностных лиц, органы налоговой службы, службы ликвидации последствий чрезвычайных ситуаций, формирования гражданской обороны; пограничные войска, внутренние войска; органы, обеспечивающие ведение работ в промышленности, энергетике, на транспорте и в сельском хозяйстве; службы обеспечения безопасности средств связи и информации, таможни, природоохранительные органы, органы охраны здоровья населения и другие государственные органы обеспечения безопасности, действующие на основании законодательства. Органы Министерства безопасности Республики Таджикистан, Министерство внутренних дел Республики Таджикистан, иные органы исполнительной власти, использующие в своей деятельности специальные силы и средства, действуют только в пределах своей компетенции и в соответствии с законодательством (в редакцуии Закона РТ от 04.11.1995 г. N 128).

Руководители органов обеспечения безопасности в соответствии с законодательством несут ответственность за нарушение установленного порядка их деятельности.

РАЗДЕЛ III СОВЕТ БЕЗОПАСНОСТИ РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН

Статья 13. Полномочия Совета безопасности Республики Таджикистан

Совет безопасности Республики Таджикистан является органом коллегиального руководства вопросами обороны и безопасности Республики Таджикистан. Организация и порядок деятельности, полномочия Совета безопасности Республики Таджикистан определяются Положением о Совете безопасности Республики Таджикистан, утверждаемым Президентом Республики Таджикистан (в редакции Закона РТ от 04.11.1995 г. N 128).

Статья 14. Состав Совета безопасности Республики Таджикистан и порядок его формирования

Совет безопасности Республики Таджикистан формируется на основании Конституции Республики Таджикистан и настоящего Закона.

В состав Совета безопасности Республики Таджикистан входят: Председатель, секретарь, постоянные члены и члены Совета безопасности (в редакции Закона РТ от 04.11.1995 г. N 128).

Председателем Совета безопасности является по должности Президент Республики Таджикистан (в редакции Закона РТ от 04.11.1995 г. N 128).

В число постоянных членов Совета безопасности Республики Таджикистан входят по должности: Председатель Маджлиси Оли Республики Таджикистан, Премьер-министр Республики Таджикистан и Секретарь Совета безопасности. Секретарь Совета безопасности назначается и освобождается от должности Президентом Республики Таджикистан (в редакции Закона РТ от 04.11.1995 г. N 128, от 01.02.1996 г. N 223).

часть пятая статьи 14 исключена (в редакции Закона РТ от 01.02.96 № 223).

В зависимости от содержаний рассматриваемого вопроса Совет безопасности Республики Таджикистан может привлекать к участию в заседаниях на правах консультантов и других лиц.

При рассмотрении вопросов обеспечения безопасности на территории Горно-Бадахшанской автономной области и областей для участия в работе Совета безопасности привлекаются их полномочные представители.

Статьи 15, 16, 17, 18 и 19 исключить. (в редакции Закона РТ от 04.11.1995 № 128)

Статью 20 соответственно считать статьей 15(в редакции Закона РТ от 04.11.1995 № 128)

Раздел пятый Закона исключить

(в редакции Закона РТ от 04.11.1995 № 128)

РАЗДЕЛ IV ФИНАНСИРОВАНИЕ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ ПО ОБЕСПЕЧЕНИЮ БЕЗОПАСНОСТИ

Статья 15. Финансирование деятельности по обеспечению безопасности

Финансирование деятельности по обеспечению безопасности в зависимости от содержания и масштабов программ, характера чрезвычайных ситуаций и их последствий осуществляется за счет средств республиканского бюджета Республики Таджикистан, бюджетов Горно-Бадахшанской автономной области и областей (в редакции Закона РТ от 12.12.1997 г. N 498).

Председатель

Верховного Совета

Республики Таджикистан Э.РАХМОНОВ

г.Душанбе,

28 декабря 1993 года, № 918

ПОСТАНОВЛЕНИЕ

ВЕРХОВНОГО СОВЕТА РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН

О введении в действие Закона Республики Таджикистан "О безопасности"

Верховный Сосет Республики Таджикистан постановляет:

1. Ввести в действие Закон Республики Таджикистан "О безопасности" с момента его опубликования.

2. Совету Министров Республики Таджикистан Внести в Верховный Совет Республики Таджикистан предложения по приведению законодательства Республики Таджикистан в соответствие с Законом Республики Таджикистан "О безопасности".

Председатель

Верховного Совета

Республики Таджикистан Э.РАХМОНОВ

г.Душанбе,

 28 декабря 1993 г. № 919