×

Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 28 июни соли 2011 № 721 "Дар бораи амният"

Санаи амалкуни: 03.08.2018

Ҳолати ҳуҷҷат: Амалкунанда

ҚОНУНИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

ДАР БОРАИ АМНИЯТ

(Ахбори Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, с. 2011, № 6, мод. 434; с. 2014, № 11, мод. 646; с. 2016, № 3, мод. 136)

(Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137, аз 15.03.2016 № 1283, аз 3.08.2018 № 1540)

Қонуни мазкур асосҳои ҳуқуқии таъмини амнияти инсон ва шаҳрванд, ҷамъият ва давлатро муайян карда, низоми таъмини амният, вазифа, мақсад ва самтҳои асосии онро ба танзим дароварда, салоҳияти Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, мақомоти ҳокимияти давлатӣ, мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот ва ташкилотҳоро, новобаста аз шакли ташкилию ҳуқуқиашон, дар соҳаи таъмини амният муқаррар менамояд (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137).

БОБИ 1. МУҚАРРАРОТИ УМУМӢ

Моддаи 1. Мафҳумҳои асосӣ

Дар Қонуни мазкур мафҳумҳои асосии зерин истифода мешаванд:

- амнияти миллӣ - ҳолати муҳофизатии манфиатҳои ҳаётан муҳими кишвар аз таҳдидҳои воқеӣ ва эҳтимолии дохиливу берунӣ (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137);

- манфиатҳои миллӣ - маҷмӯи эҳтиёҷоти сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва эҳтиёҷоти дигари Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки аз амалишавии онҳо қобилияти давлат дар таъмини ҳифзи ҳуқуқҳои конститутсионии инсон ва шаҳрванд, арзишҳои ҷамъият ва ниҳодҳои асосии давлатдорӣ вобаста мебошад;

- манфиатҳои ҳаётан муҳим - маҷмӯи эҳтиёҷоте, ки аз қонеъгардонии онҳо мавҷудият ва рушди шахсият, ҷамъият ва давлат вобаста мебошад (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283);

- объектҳои амният - инсон ва шаҳрванд, ҳуқуқу озодиҳои онҳо, ҷамъият ва арзишҳои моддию маънавии он, давлат, сохти конститутсионӣ, истиқлолият ва тамомияти арзии он;

- субъектҳои амният - давлат, шаҳрвандон, ташкилотҳо, новобаста аз шакли ташкилию ҳуқуқиашон;

- таҳдидҳо ба амният - маҷмӯи шароит, раванд ва омилҳое, ки барои амалишавии манфиатҳои миллӣ монеа мешаванд ё ба онҳо хатар ба вуҷуд меоранд;

- таъмини амният - татбиқи сиёсати ягонаи давлатӣ дар соҳаи таъмини амният ба воситаи низоми тадбирҳои дорои хусусияти иқтисодӣ, сиёсӣ, ташкилӣ ва дигар хусусиятҳо, ки ҷавобгӯи таҳдид ба манфиатҳои ҳаётан муҳими инсон ва шаҳрванд, ҷамъият ва давлат мебошанд;

- амнияти иқтисодӣ - вазъи муҳофизатии иқтисодиёти миллӣ аз шароит, раванд ва омилҳои дохиливу беруние, ки рушди устувор ва истиқлолияти иқтисодиро зери хатар мегузоранд;

- амнияти озуқаворӣ - ҳолати муҳофизатии иқтисодиёти давлат мебошад, ки аз ҳисоби истеҳсолоти дохилӣ бехатарии озуқавории кишвар таъмин гардида, дастёбии воқеӣ, ки барои ҳаёти солиму фаъол ва рушди демографии ҳамаи аҳолӣ зарур аст, кафолат дода мешавад (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283);

- амнияти ҷамъиятӣ - ҳифзи ҳуқуқӣ-сиёсӣ, маънавӣ-ахлоқӣ ва иҷтимоии ҳаёт, саломатӣ ва некӯаҳволии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон, инчунин арзишҳои ҷамъият аз хатар ва таҳдидҳои имконпазире, ки ба онҳо зарар расонида метавонанд;

- амнияти ҳарбӣ - ҳолати муҳофизатии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз таҳдидҳои воқеӣ ва эҳтимолии хусусияти ҳарбидошта ба соҳибистиқлолӣ ва тамомияти арзии мамлакат;

- амнияти экологӣ - ҳолати муҳофизатии манфиатҳои ҳаётан муҳими инсон ва шаҳрванд, ҷамъият ва давлат аз таҳдидҳое, ки дар натиҷаи таъсири антропогенӣ ва дигар таъсиррасониҳо ба муҳити зист ба вуҷуд меоянд;

- амнияти иттилоотӣ - ҳолати муҳофизатии манбаъҳои давлатии иттилоотӣ, инчунин ҳуқуқи инсон ва шаҳрванд, манфиатҳои ҷамъият дар соҳаи иттилоот;

- амнияти берунӣ - ҳолати муҳофизатии манфиатҳои миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз таҳдидҳое, ки аз ҷониби давлатҳо, ташкилотҳо ва шаҳрвандони хориҷӣ бармеоянд;

- амнияти дохилӣ - ҳолати муҳофизатии манфиатҳои ҳаётан муҳими шахсият, ҷамъият ва давлат аз таҳдидҳои дохилӣ (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137);

- мақомоти ваколатдори давлатии таъмини амният - мақомоти амнияти миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон.

Моддаи 2. Қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон дар соҳаи амният

Қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон дар соҳаи амният ба Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон асос ёфта, аз Қонуни мазкур, дигар санадҳои меъёрии ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон, инчунин санадҳои ҳуқуқии байналмилалии эътирофнамудаи Тоҷикистон иборат мебошад (Қонуни ҶТ аз 3.08.2018 № 1540).

Моддаи 3. Принсипҳои таъмини амният

Принсипҳои таъмини амният инҳо мебошанд:

- эҳтиром ва риояи ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд;

- қонуният;

- масъулияти мутақобилаи инсон ва шаҳрванд, ҷамъият ва давлат оид ба таъмини амният;

- иттилоотонии фаврии байниҳамдигарӣ ва мувофиқаи амалҳои қувваҳои таъмини амният;

- ягонагӣ, баҳамалоқамандӣ ва мувозинати ҳамаи намудҳои амният;

- бартарияти чораҳои сиёсӣ, иқтисодӣ ва иттилоотӣ;

- назорат аз рӯи татбиқи ҳамаи маҷмӯи амалҳо оид ба ҳифзи амният;

- робита бо низомҳои амнияти байналмилалӣ.

Моддаи 4. Субъектҳои амният

1. Субъекти асосии таъмини амният давлат мебошад, ки вазифаҳои худро дар ин соҳа ба воситаи мақомоти ҳокимияти қонунгузор, иҷроия ва судӣ амалӣ менамояд.

2. Шаҳрвандон ва ташкилотҳо, новобаста аз шакли ташкилию ҳуқуқиашон, субъектҳои таъмини амният ба шумор рафта, тибқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон, санадҳои меъёрии ҳуқуқии мақомоти маҳаллии ҳокимияти давлатии Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон, вилоятҳо, шаҳри Душанбе, шаҳрҳо ва ноҳияҳо, инчунин мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот, ки дар доираи салоҳияташон дар ин соҳа қабул карда шудаанд, дорои ҳуқуқу ӯҳдадориҳо оид ба иштирок намудан дар таъмини амният мебошанд (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137).

3. Давлат ҳимояи ҳуқуқӣ ва иҷтимоии шаҳрвандон ва ташкилотҳоро, ки мувофиқи қонун дар таъмини амният мусоидат мекунанд, таъмин менамояд.

Моддаи 5. Манфиатҳои миллӣ

Манфиатҳои миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон инҳо мебошанд:

- таъмини ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд;

- нигоҳдории ризоияти ҷомеа ва суботи сиёсӣ дар мамлакат (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283);

- рушду устувории иқтисодиёти кишвар;

- тарбияи ватандӯстӣ ва таҳкими ягонагии халқ;

- пойдорӣ ва инкишофи арзишҳои моддӣ ва маънавии ҷамъият;

- тағйирнопазирии сохти конститутсионии Ҷумҳурии Тоҷикистон, аз ҷумла истиқлолияти давлатӣ, шакли идораи ҷумҳурӣ, тамомияти арзӣ, дахлнопазирии сарҳади давлатӣ ва ҷудонашаванда будани ҳудуди он;

- фаъолияти устувори ниҳодҳои давлатдорӣ, таҳким ва самаранокии фаъолияти онҳо;

- таъмини муҷаҳҳазгардонӣ ва омодагии ҳарбии Қувваҳои Мусаллаҳ, дигар қӯшунҳо ва воҳидҳои ҳарбии Ҷумҳурии Тоҷикистон;

- иҷрои бечунучарои санадҳои меъёрии ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон, санадҳои ҳуқуқии байналмилалии эътирофнамудаи Тоҷикистон ва нигоҳдории тартиботи ҳуқуқӣ;

- таҳкими ҳамкориҳои байналмилалӣ дар асоси ҳамшарикӣ.

Моддаи 6. Таҳдидҳо ба амният

1. Таҳдидҳо ба амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон инҳо мебошанд:

- заифшавии адолати иҷтимоӣ ва судӣ, қонуният ва тартиботи ҳуқуқӣ, аз ҷумла афзоиши ҷинояткорӣ, ҷинояткории муташаккилона, ҷиноятҳои трансмиллӣ, савдои одамон, коррупсия, гардиши ғайриқонунии силоҳ ва воситаҳои нашъадор, ки ба пастшавии сатҳи ҳимояи ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд, арзишҳои умумибашарӣ мусоидат менамоянд (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137, аз 15.03.2016 № 1283);

- фаъолияте, ки барои бо роҳи зӯроварӣ тағйир додани сохти конститутсионӣ равона карда шудааст, аз ҷумла амалҳое, ки ба тамомияти арзӣ, дахлнопазирӣ ва ҷудонашаванда будани ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон таҷовуз мекунанд;

- заифшавии иқтидори мудофиавии мамлакат, таҳдид ба дахлнопазирии сарҳади давлатӣ, истифодаи қувва ва таҷовуз нисбат ба Ҷумҳурии Тоҷикистон;

- фаъолияти ҷосусӣ, террористӣ, тахрибкорӣ (диверсионӣ) ва фаъолияти дигари хадамоти махсус, ташкилотҳои давлатҳои хориҷӣ ва шахсони алоҳида, ки барои расонидани зарар ба амнияти миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон равона карда шудаанд;

- номураттаб сохтани фаъолияти мақомоти давлатӣ, мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот, вайрон кардани муназзамии фаъолияти онҳо, паст гардидани сатҳи идоракунӣ дар кишвар (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137);

- фаъолияте, ки ба амнияти иттилоотии кишвар таҷовуз мекунад;

- ифротгароии (экстремизми) сиёсӣ дар ҳама гуна шакли он, аз ҷумла барангехтани бадбинӣ ё хусумати иҷтимоӣ, нажодӣ, миллӣ, динӣ, мафкуравӣ, маҳалгароӣ ё гурӯҳӣ;

- мураккабшавии вазъи иҷтимоӣ-сиёсӣ, ки дар низоъҳои байни миллатҳо ва мазҳабҳо, бетартибиҳои оммавӣ, маҷлисҳо, гирдиҳамоиҳо, намоишҳо ва роҳпаймоиҳои беиҷозат ва корпартоиҳои ғайриқонунӣ ифода мегардад;

- ташкили воҳидҳои ҳарбие, ки тибқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон пешбинӣ нашудаанд;

- якбора вайроншавии вазъи экологӣ, офатҳои табиӣ ва дигар ҳолатҳои фавқулоддаи хусусияти табиӣ ва техногенидошта, эпидемия (паҳншавии умумии бемориҳои сироятӣ) ва эпизоотия (фавти саросари ҳайвонот);

- расонидани зарар ба амнияти иқтисодии давлат, аз ҷумла тавассути қочоқ, қонунигардонии (расмикунонии) даромадҳои бо роҳи ҷиноят бадастоварда ва маблағгузории терроризм, инчунин номӯътадил гардонидани вазъи молиявии кишвар (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283);

- паст шудани сифати таҳсилот ва нерӯҳои зеҳнӣ дар мамлакат.

2. Таҳдидҳои воқеӣ ва эҳтимолӣ ба объектҳои амният, ки аз манбаъҳои дохилӣ ва хориҷӣ бармеоянд, мазмуни фаъолиятро оид ба таъмини амнияти дохилӣ ва берунӣ муайян менамоянд.

БОБИ 2. НИЗОМИ ТАЪМИНИ АМНИЯТ ВА ВАЗИФАҲОИ АСОСИИ ОН

Моддаи 7. Низоми таъмини амният

Низоми таъмини амниятро дар асоси қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дар доираи сиёсати ягонаи давлатӣ, қувваҳои бо ҳам ҳамкорикунандаи таъмини амният, дигар мақомоти давлатӣ, мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот ва ташкилотҳое, ки дар доираи салоҳияти худ масъулияти таъмини амниятро ба ӯҳда доранд, ташкил медиҳанд (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283).

Моддаи 8. Вазифаҳои асосии низоми таъмини амният

Вазифаҳои асосии низоми таъмини амният инҳо мебошанд:

- пешбинӣ, ошкор ва пешгирӣ кардани таҳдидҳои дохилӣ ва берунӣ ба манфиатҳои ҳаётан муҳими объектҳои амният (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283);

- таҳия ва амалӣ намудани маҷмӯи тадбирҳои таъҷилӣ ва дарозмуддати пешгирӣ кардан ва аз байн бурдани ин таҳдидҳо;

- ташкил намудан ва дар ҳолати омодабош нигоҳ доштани қувваю воситаҳои таъмини амният;

- идора намудани қувваю воситаҳои таъмини амният дар шароити ҳамарӯза ва ҳолатҳои фавқулодда;

- амалӣ намудани маҷмӯи тадбирҳои барқарор кардани кори мӯътадили объектҳои амният дар минтақаҳое, ки дар натиҷаи ба миён омадани ҳолатҳои фавқулодда зарар дидаанд;

- иштирок дар таъмини амнияти умумӣ ва минтақавӣ мувофиқи санадҳои ҳуқуқии байналмилалии эътирофнамудаи Тоҷикистон.

Моддаи 9. Қувваҳои таъмини амният

1. Ба қувваҳои таъмини амният дохил мешаванд:

- Қувваҳои Мусаллаҳ, дигар қӯшунҳо ва воҳидҳои ҳарбии Ҷумҳурии Тоҷикистон;

- мақомоти амнияти миллӣ, корҳои дохилӣ, разведкаи ҳарбӣ, мубориза бо коррупсия, андоз, гумрук, ҳолатҳои фавқулодда ва мудофиаи гражданӣ, мақомоти дигари таъмини амният, ки дар асоси қонун амал мекунанд (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137).

2. Қувваҳои таъмини амният дар доираи муқаррарнамудаи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон бо ҳам ва бо мақомоти дахлдори давлатии давлатҳои ҳамшарик оид ба амнияти дастаҷамъона ҳамкорӣ намуда, ба якдигар оид ба масъалаҳои ба ваколатҳои онҳо дахлдошта иттилоъ медиҳанд (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137).

3. Таъмини амният барои тамоми мақомоти дигари давлатӣ, мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот, инчунин ташкилотҳое, ки ин фаъолиятро дар доираи ваколатҳо, ҳуқуқ ва ӯҳдадориҳои худ мустақилона ё дар асоси муроҷиати қувваҳои таъмини амният амалӣ мекунанд, ҳатмӣ мебошад (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137).

БОБИ 3. САЛОҲИЯТИ ПРЕЗИДЕНТИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН ВА МАҚОМОТИ ҲОКИМИЯТИ ДАВЛАТӢ ДАР СОҲАИ ТАЪМИНИ АМНИЯТ

Моддаи 10. Салоҳияти Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон:

- роҳбарии умумии фаъолияти мақомоти таъмини амниятро амалӣ менамояд;

- самтҳои асосии амнияти дохилӣ ва беруниро муайян мекунад;

- амалҳои мувофиқашудаи ҳамаи шохаҳои ҳокимияти давлатиро дар соҳаи ҳифзи манфиатҳои кишвар таъмин менамояд;

- кафили таъмини амнияти инсон ва шаҳрванд, ҷамъият ва давлат мебошад;

- мақомоти ваколатдори давлатии таъмини амниятро ташкил, аз нав таъсис ва барҳам медиҳад;

- афзалиятҳои ҳифзи манфиатҳои ҳаётан муҳими объектҳои амниятро муайян мекунад;

- Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистонро таъсис дода, ба он роҳбарӣ мекунад;

- бо пешниҳоди Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон консепсия ва стратегияи амнияти миллиро тасдиқ менамояд (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283);

- оид ба масаъалаҳои таъмини амният фармон мебарорад ва амр медиҳад;

- тартиби ташкил ва фаъолияти мақомоти давлатии таъмини амниятро муқаррар, ҳамоҳанг ва назорат менамояд;

- ба сиёсати кадрии мақомоти давлатии таъмини амният назорат мекунад;

- барномаҳои давлатии таъмини амниятро тасдиқ ва татбиқи онҳоро назорат менамояд;

- ба таъмини иҷрои қонунҳое, ки муносибатҳоро дар соҳаи амният танзим менамоянд, назорат мекунад;

- ҳангоми таҳдиди хатари воқеи ба амнияти давлат ҳолати ҷангро эълон менамояд;

- дар саросари Ҷумҳурии Тоҷикистон ва ё дар маҳалҳои алоҳидаи он вазъияти фавқулодда эълон менамояд;

- тибқи Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дигар санадҳои меъёрии ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон салоҳияти заруриро оид ба масъалаҳои таъмини амният амалӣ менамояд (Қонуни ҶТ аз 3.08.2018 № 1540).

Моддаи 11. Салоҳияти Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон

1. Ҷаласаи якҷояи Маҷлиси миллӣ ва Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон:

- фармонҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистонро дар бораи ҷорӣ намудани ҳолати ҷанг ва вазъияти фавқулодда тасдиқ менамояд;

- ба истифодаи Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон берун аз ҳудуди он барои иҷрои ӯҳдадориҳои байналмилалии Тоҷикистон розигӣ медиҳад.

2. Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон:

- қонунҳои қабулнамудаи Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба масаъалаҳои таъмини амният ва ворид намудани тағйиру иловаҳо ба онҳоро ҷонибдорӣ менамояд.

3. Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон:

- оид ба масъалаҳои таъмини амният қонунҳоро қабул карда, ба онҳо тағйиру иловаҳо ворид менамояд;

- санадҳои ҳуқуқии байналмилалиро оид ба масъалаҳои таъмини амният тасдиқ ва бекор мекунад.

Моддаи 12. Салоҳияти Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон

Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон:

- ба Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон лоиҳаи қонунҳоро дар соҳаи амният пешниҳод карда, иҷрои қонунҳоро таъмин менамояд;

- таҳия ва татбиқи барномаҳои амнияти кишварро ташкил менамояд, иҷрои консепсия ва стратегияро дар соҳаи таъмини амният амалӣ месозад (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283);

- дар доираи салоҳияте, ки қонунгузорӣ муайян кардааст, ба мақомоти давлатии таъмини амният роҳбарӣ менамояд;

- ба таҳия ва татбиқи тадбирҳои таъмини амният аз тарафи вазорату кумитаҳои давлатӣ, дигар идораҳои назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон, вилоятҳо, шаҳри Душанбе, шаҳрҳо ва ноҳияҳо роҳбарӣ ва назорат мекунад;

- оид ба таъмини мудофиа ва амнияти давлатӣ тадбирҳо меандешад, бо тартиби пешбининамудаи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон ва санадҳои ҳуқуқии байналмилалии эътирофнамудаи Тоҷикистон бо мақсади таъмини амният чораҳои маҷбуркунии давлатӣ (муҷозот) муқаррар менамояд (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283);

- Қувваҳои Мусаллаҳ, дигар қӯшунҳо ва воҳидҳои ҳарбии Ҷумҳурии Тоҷикистонро бо аслиҳа ва техникаи ҳарбӣ, воситаҳои моддӣ, захираҳо ва хизматрасониҳо таъмин менамояд (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137);

- иҷрои барномаҳои давлатӣ ва нақшаҳои такмили силоҳу аслиҳа, инчунин барномаҳои тайёр кардани шаҳрвандонро аз рӯи ихтисосҳои касбии ҳарбӣ таъмин мекунад (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137);

- барои хизматчиёни ҳарбӣ ва дигар шахсоне, ки мувофиқи қонун бо мақсади таъмини мудофиа ё амнияти давлат ҷалб карда мешаванд, кафолати иҷтимоиро таъмин менамояд;

- ҳифзи сарҳади давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистонро таъмин менамояд;

- ба мудофиаи гражданӣ роҳбарӣ мекунад;

- тибқи Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дигар санадҳои меъёрии ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон дигар салоҳиятро оид ба масъалаҳои таъмини амният амалӣ менамояд (Қонуни ҶТ аз 3.08.2018 № 1540).

Моддаи 13. Салоҳияти судҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон

Судҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон:

- адолати судиро доир ба парвандаҳо оид ба ҷиноятҳое, ки ба амнияти инсон ва шаҳрванд, ҷамъият ва давлат таҷовуз менамоянд, амалӣ мекунанд;

- ҳифзи ҳуқуқ, озодиҳо ва манфиатҳои қонунии шаҳрвандон, давлат, ташкилотҳо, иҷрои Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон, Қонуни мазкур ва дигар санадҳои меъёрии ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон, инчунин санадҳои ҳуқуқии байналмилалии эътирофнамудаи Тоҷикистонро таъмин менамоянд (Қонуни ҶТ аз 3.08.2018 № 1540).

Моддаи 14. Салоҳияти мақомоти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон

Мақомоти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон:

- дар доираи салоҳияти худ амалӣ гардидани барномаҳои давлатии ҳифзи манфиатҳои ҳаётан муҳими объектҳои амниятро таъмин менамоянд;

- ба мақомоти болоии давлатӣ оид ба такмил додани низоми таъмини амният таклифҳо пешниҳод менамоянд;

- риояи қонунҳо ва дигар санадҳои меъёрии ҳуқуқиро дар соҳаи амният таъмин менамоянд;

- дар доираи салоҳияти худ низомнома ва дастурамалҳои дохилиидоравиро оид ба таъмини амният таҳия ва тасдиқ мекунанд;

- ба фаъолияти ташкилотҳои тобеъ ҷиҳати банақшагирӣ ва гузаронидани чорабиниҳо оид ба таъмини амният роҳбарӣ менамоянд;

- шахсони мансабдор ва хизматчиёни давлатиеро, ки амал (ё беамалии) онҳо боиси вайроншавии манфиатҳо ва таҳдид ба амнияти давлат мегарданд, ба ҷавобгарӣ мекашанд;

- тибқи санадҳои меъёрии ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон дигар ваколатҳоро оид ба масъалаҳои таъмини амният амалӣ менамоянд (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137).

Моддаи 15. Ваколатҳои мақомоти маҳаллии ҳокимияти давлатӣ, мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот, ҳуқуқ ва ӯҳдадориҳои ташкилотҳо, новобаста аз шакли ташкилию ҳуқуқиашон

(Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137)

Мақомоти маҳаллии ҳокимияти давлатӣ, мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот, инчунин ташкилотҳо, новобаста аз шакли ташкилию ҳуқуқиашон дар доираи ваколатҳо, ҳуқуқ ва ӯҳдадориҳои худ:

- дар воҳидҳои марзию маъмурӣ ва ташкилотҳои дахлдор оид ба таъмини амният чораҳо андешида, фаъолиятро дар ин самт ташкил

менамоянд;

- маҳфуздории қувваҳо ва захираҳои сафарбарии аз тарафи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон муқарраршударо таъмин менамоянд;

- тибқи санадҳои қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон дигар ваколатҳо, ҳуқуқ ва ӯҳдадориҳоро оид ба масъалаҳои таъмини амният амалӣ менамоянд (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137).

БОБИ 4. ТАЪМИНИ АМНИЯТ

Моддаи 16. Кафолатҳои ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд, ташкилотҳо, новобаста аз шакли ташкилию ҳуқуқиашон, ҳангоми таъмини амният

1. Давлат тибқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон амнияти ҳар як инсон ва шаҳрванд, ташкилотҳоро, новобаста аз шакли ташкилию ҳуқуқиашон, дар ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон таъмин менамояд. Давлат ҳимоя ва пуштибонии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистонро, ки берун аз ҳудуди он қарор доранд, кафолат медиҳад (Қонуни ҶТ аз 3.08.2018 № 1540).

2. Ҳангоми таъмини амният ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд метавонанд танҳо дар асоси қонунҳо ва то андозае, ки он барои ҳимояи ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд, саломатии аҳолӣ, ҳифзи тартиботи ҷамъиятӣ, сохти конститутсионӣ ва тамомияти арзӣ зарур аст, маҳдуд карда шаванд. Дар ин ҳолат, шаҳрвандон ва ташкилотҳо, новобаста аз шакли ташкилию ҳуқуқиашон, бо тартиби муқаррарнамудаи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон метавонанд оид ба маҳдуд карда шудани ҳуқуқу озодиҳои худ аз субъектҳои таъмини амният тавзеҳот гиранд.

3. Шахсони мансабдоре, ки ҳангоми таъмини амният аз ҳадди ваколатҳои худ мебароянд, тибқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҷавобгарӣ кашида мешаванд.

4. Ба шаҳрвандон ва ташкилотҳо, ки ба таъмини амният мусоидат менамоянд, дастгирии давлатӣ, аз ҷумла ҳимояи ҳуқуқии онҳо тибқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон кафолат дода мешавад.

Моддаи 17. Чораҳо оид ба таъмини амният

1. Таъмини амният амалӣ карда мешавад ба воситаи:

- тадриҷан амалӣ намудани сиёсати ягонаи давлатӣ бо назардошти тақсими дақиқонаи салоҳият ва таъмини фаъолияти мувофиқашудаи мақомоти давлатӣ, мақомоти ҳудидоракунии шаҳрак ва деҳот, шахсони мансабдор, ташкилотҳо, новобаста аз шакли ташкилию ҳуқуқиашон, инчунин шаҳрвандон, ки тибқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон дар амалӣ намудани чораҳо оид ба таъмини амният иштирок менамоянд (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137);

- мувофиқатии чораҳои ҳифзи манфиатҳои давлат ва шаҳрвандон аз таҳдидҳои воқеӣ ва эҳтимолӣ;

- масъулияти мутақобилаи инсон ва шаҳрванд, ҷамъият, давлат ва тавозуни манфиатҳои онҳо.

2. Таъмини амният аз ноилгардӣ ва нигоҳдории сатҳи зарурии дараҷаи ҳифзи манфиатҳои миллӣ иборат буда, бо роҳҳои зерин амалӣ карда мешавад:

- муайян кардани самтҳои асосии фаъолияти давлат дар ин соҳа;

- пешбинӣ ва ошкор кардани тахдидҳо ба амнияти миллӣ;

- амалӣ сохтани маҷмӯи чораҳои фаврӣ ва дарозмуддат оид ба пешгирӣ ва безараргардонии таҳдидҳо ба амнияти миллӣ, аз ҷумла доир ба бартарафсозии сабаб ва шароитҳои бавуҷудорандаи ин таҳдидҳо; 1 - сафарбарии қувваю воситаҳои таъмини амният дар ҳолатҳои пайдоиши таҳдиди бевосита ба манфиатҳои миллӣ, таҷовуз ба онҳо, аз ҷумла дар ҳолатҳои изтирорӣ (экстремалӣ) ва фавқулоддаи хусусияти дохилидавлатӣ, фаромарзӣ ва ҷаҳонидошта;

- қабули бетаъхири қарорҳо ва иҷрои амалҳо оид ба ҳифзи манфиатҳои миллӣ, пешгирии фаъолияти ғайриқонуние, ки ба амнияти миллӣ таҷовуз мекунад, амалӣ гардонидани тадбирҳои дигари ҳуқуқмаҳдудкунанда;

- пешгирӣ ва бартарафсозии оқибатҳое, ки бо таҷовузҳо ба манфиатҳои миллӣ алоқаманданд, амалӣ кардани маҷмӯи чораҳои барқарорсозӣ.

Моддаи 18. Таъмини амнияти иқтисодӣ

1. Амнияти иқтисодӣ бо қарор ва амалҳои мақомоти давлатӣ, мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот, ташкилотҳо, новобаста аз шакли ташкилию ҳуқуқиашон, шахсони мансабдор ва шаҳрвандон, ки барои иҷрои корҳои зерин равона карда шудаанд, таъмин мегардад (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283):

- таъмини истиқлолияти иқтисодии Тоҷикистон;

- роҳ надодан ба бунбасти иқтисодии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз низоми иқтисодиёти ҷаҳонӣ;

- нигоҳдорӣ ва таҳкими асосҳои захираҳои энергетикии иқтисодиёти мамлакат;

- то дараҷаи ниҳоӣ паст кардани сатҳи осебпазирии иқтисодиёти мамлакат, ки бо таъсири омилҳои эҳтимолии манфии дар муҳити геополитикии давлат бавуҷудоянда алоқаманд аст;

- таъмини ҳамкории самаранок бо сохторҳои молиявии ватанию байналмилалӣ, бартарияти равона намудани захираҳои қарзии дохилию хориҷӣ ва имкониятҳои сармоягузорӣ барои барқарор кардан ва рушди иқтисодиёти ватанӣ;

- баланд набардоштани сатҳи имконпазири касри буҷети давлатӣ ва устувор гардонидани қисми даромади он;

- роҳ надодан ба истифодаи ғайримақсадноки маблағҳои буҷет ва захираҳои давлатӣ;

- роҳ надодан ба номувозинатии хатарноки рушди иҷтимоию иқтисодии минтақаҳои кишвар ва аз байн бурдани он;

- зиёд кардани ҳиссаи молистеҳолкунандагон дар иқтисодиёти кишвар бо шарти ҳавасмандгардонии рақобат ва маҳдудсозии фаъолияти инҳисорӣ;

- таъмини болоравии иқтисодии кишвар.

2. Давлат бо мақсади ҳимояи манфиатҳои миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон, аз ҷумла барои нигоҳ доштан ва таҳким бахшидани нерӯи саноатӣ бо риояи кафолатҳое, ки ба сармоягузорони хориҷӣ медиҳад, аз болои вазъ ва истифодаи объектҳои иқтисодиёти мамлакат, ки онҳоро ташкилотҳои хориҷӣ ва муштараки хориҷию ватанӣ идора мекунанд ё молики онҳо мебошанд, назорат мекунад.

3. Талаботҳо оид ба таъмини амнияти иқтисодӣ ҳатман дар мавриди имзо кардани қарордодҳо оид ба истифодаи захираҳои стратегии мамлакат, иҷрои ин қарордодҳо ва назорати иҷрои онҳо ба назар гирифта мешаванд (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137).

4. Ба қабули қарор ва иҷрои амалҳое, ки хилофи манфиатҳои ташаккулёбӣ ва фаъолияти мунтазами сохторҳои зерин мебошанд, роҳ дода намешавад:

- фазои бозории Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки дар доираи он гардиши озодонаи захираҳои меҳнатӣ, молиявӣ ва дигар захираҳо амалӣ мегардад;

- низоми ягона ва мустақили молиявии Ҷумҳурии Тоҷикистон, аз ҷумла муомилоти асъори миллӣ дар тамоми ҳудуди кишвар (Қонуни ҶТ аз 3.08.2018 № 1540);

- низоми ягона ва мустақили коммуникатсионӣ ва энергетикии мамлакат.

5. Бо санадҳои ҳуқуқии байналмилалии эътирофнамудаи Тоҷикистон метавонанд талаботи иловагӣ ва амалу тадбирҳо оид ба таъмини амнияти иқтисодӣ пешбинӣ карда шаванд.

Моддаи 19. Таъмини амнияти озуқаворӣ

1. Амнияти озуқаворӣ тавассути таҳия ва татбиқи чораҳои иҷтимоию иқтисодӣ, илмию техникӣ, маъмурӣ ва дигар чораҳое, ки ба пешгирӣ ва безараргардонии таҳдиди амнияти озуқаворӣ равона шудаанд, таъмин карда мешавад.

2. Таъмини амнияти озуқаворӣ ба принсипҳои зерин асос меёбад:

- таъмин намудани дастрасии воқеӣ ва иқтисодии маҳсулоти босифати озуқаворӣ барои аҳолӣ тибқи меъёрҳои физиологии истеъмолӣ новобаста аз синну сол, вазъи молумулкӣ ва иҷтимоӣ, ҷои истиқомат ва будубош;

- мутобиқатии сифати маҳсулоти озуқавории дар Ҷумҳурии Тоҷикистон истеҳсолшаванда, фурӯхташаванда ва ба он воридшаванда ба талаботҳои муқаррарнамудаи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон;

- ташаккул, таҷдид ва пурра намудани захираҳои давлатии маҳсулоти озуқаворӣ, сарфи назар аз таъсири омилҳои номусоиди дохилӣ ва берунӣ;

- ташкили муҳити баробари рақобатпазир барои ворид шудан ба бозори маҳсулоти кишоварзӣ ва озуқаворӣ;

- ҳамкориҳои мутақобилаи давлат ва субъектҳои соҳибкории хусусӣ;

- мусоидат намудан ба баланд бардоштани нақши иттиҳодияҳои ҷамъиятӣ ва ташкилотҳои тиҷоратӣ дар масъалаҳои таъмини амнияти озуқаворӣ (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137);

- дастрас ва ошкоро будани иттилоот дар бораи ҳолати бозори маҳсулоти кишоварзӣ ва озуқаворӣ.

3. Ба қабули қарорҳо ва аз ҷониби мақомоти давлатӣ, шахсони воқеӣ ва ҳуқуқӣ содир намудани амалҳое (беамалие) роҳ дода намешавад, ки:

- ҳолати амнияти озуқавориро бад мекунанд;

- беасос баланд бардоштани нархи маҳсулоти озуқаворӣ, паст шудани захираҳои дохилии озуқавориро ба вуҷуд меоранд;

- ба содироти ғайриқонунии маҳсулоти озуқаворӣ берун аз ҳудуди мамлакат мусоидат мекунанд;

- ба воридоти маҳсулоти озуқавории бесифат ва барои аҳолӣ хавфнок ба бозори дохилӣ мусоидат мекунанд.

4. Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳангоми бад шудани ҳолати амнияти озуқаворӣ метавонад воридот ва содироти маҳсулоти озуқавориро муваққатан манъ ва ё маҳдуд намояд.

Моддаи 20. Таъмини амнияти ҷамъиятӣ

1. Амнияти ҷамъиятӣ бо қарорҳо ва амалҳои мақомоти давлатӣ, мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот, ташкилотҳо, новобаста аз шакли ташкилию ҳуқуқиашон, шахсони мансабдор ва шаҳрвандон, ки барои иҷрои корҳои зерин равона карда шудаанд, таъмин мегардад (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283):

- таҳкими кафолати таъмини амнияти шахсии шаҳрвандон, ҳуқуқу озодиҳои онҳо;

- ташаккули рӯҳияи умумимиллӣ, ки ба ватандӯстӣ ва ризоияти байни миллатҳо асос ёфтааст;

- таҳкими ягонагии халқи Тоҷикистон;

- дастгирии афзоиши табиии аҳолӣ, таъмини қабули чораҳои саривақтӣ бар зидди равандҳои бӯҳронии демографӣ ва банақшагирии оила;

- пурзӯр кардани мубориза бар зидди ҷинояткорӣ, аз ҷумла шаклҳои муташаккили он, коррупсия ва терроризм;

- боздоштани болоравии бекорӣ ва пастшавии сатҳи зиндагии аҳолӣ, ки ба суботи сиёсии кишвар таҳдид мекунанд;

- пешгирии омилҳои иҷтимоие, ки ба саломатӣ ва маънавиёти аҳолӣ, ирсияти (генофонди) халқи Тоҷикистон таҳдид мекунанд;

- монеъ шудан ба пастравии нерӯҳои зеҳнии мамлакат.

2. Ба қабули қарорҳо ва содир намудани амалҳое роҳ дода намешавад, ки баръало метавонанд:

- поӣдории ягонагии халқи Тоҷикистонро халалдор созанд ва муносибати байни миллатҳоро бад кунанд;

- ризоияти ҷамъиятӣ ва суботи сиёсиро дар кишвар халалдор созанд;

- боиси дахолати ташкилотҳои динӣ ба корҳои давлат гарданд (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137).

3. Даъватҳои зерини шаҳрвандон, аз ҷумла намояндагони ҳизбҳои сиёсӣ ва дигар иттиҳодияҳои ҷамъиятӣ ҳамчун амалҳо оид ба ноустувор гардонидани амният эътироф шуда, боиси ҷавобгарии бо қонун пешбинишуда мегарданд (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137):

- ба сарнагун сохтан ё бо роҳи зӯроварӣ тағйир додани сохти конститутсионии Ҷумҳурии Тоҷикистон, аз ҷумла даъватҳо ба ҷудоихоҳӣ (сепаратизм) ва амалҳои дигаре, ки ба ягонагӣ, дахлнопазирӣ ва ҷудонашаванда будани ҳудуди мамлакат таҷовуз мекунанд;

- ба ғасби ҳокимият;

- барои бо роҳи зӯроварӣ қатъ гардонидани ваколатҳо ё монеъ шудан ба фаъолияти мақомоти давлатӣ , мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот ва шахсони мансабдори тибқи Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ва қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон ташкилёфта ва интихобшуда (таъиншуда) (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137, аз 3.08.2018 № 1540);

- ба истифода кардани тафовути мавҷудбудаи мазҳабӣ ва ақидаҳои гуногуни динӣ бо мақсадҳои сиёсӣ.

Моддаи 21. Таъмини амнияти ҳарбӣ

1. Ҳамаи мақомоти давлатӣ, мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот, ташкилотҳо, новобаста аз шакли ташкилию ҳуқуқиашон, шахсони мансабдор ва шаҳрвандон ӯҳдадоранд, ки мусоидат намоянд (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283):

- ба таҳкими иқтидори мудофиавии мамлакат;

- ба нигоҳ доштан ва баланд бардоштани дараҷаи иқтидори ҷангии Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон;

- ба нигоҳ доштани иқтидор ва захираҳои сафарбаркунӣ.

2. Қабули қарорҳо ва содир намудани амалҳое, ки ба иқтидори мудофиавии мамлакат, иқтидори ҷангии Қувваҳои Мусаллаҳ, дигар қӯшунҳо ва воҳидҳои ҳарбии Ҷумҳурии Тоҷикистон зарар расонида метавонанд, манъ аст.

3. Ба истиснои ҳолатҳои пешбининамудаи санадҳои ҳуқуқии байналмилалии эътирофнамудаи Тоҷикистон, роҳ дода намешавад:

- ба ҷойгир кардани пойгоҳҳои (базаҳои) ҳарбии давлатҳои хориҷӣ дар ҳудуди кишвар;

- ба убур (транзит) кардани воҳидҳои ҳарбӣ, аслиҳа ва техникаи ҳарбии давлатҳои хориҷӣ аз ҳудуди мамлакат.

4. Қувваҳои Мусаллаҳ, дигар қӯшунҳо ва воҳидҳои ҳарбии Ҷумҳурии Тоҷикистон тибқи Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дигар санадҳои меъёрии ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон барои таъмини амнияти ҳарбӣ ҷалб карда мешаванд (Қонуни ҶТ аз 3.08.2018 № 1540).

Моддаи 22. Таъмини амнияти экологӣ

ӯҳдадориҳои мақомоти дахлдори давлатӣ, ташкилотҳо, новобаста аз шакли ташкилию ҳуқуқиашон, шахсони мансабдор ва шаҳрвандон инҳоянд:

- ҳифзи муҳити зист, оқилона истифода кардан ва ҳимоя намудани захираҳои табиӣ;

- роҳ надодан ба беназорат ворид намудани технологияҳо, моддаҳо ва маводи хавфноки экологӣ ба Ҷумҳурии Тоҷикистон;

- пешгирӣ намудани олудашавии радиоактивӣ, кимёвӣ ва заҳролудшавии бактериологии ҳудуди мамлакат;

- маҳдуд намудани истифодаи технологияҳои хавфнок ва номукаммали экологӣ;

- пешгирӣ ва бартараф намудани оқибатҳои манфии экологии фаъолияти хоҷагидорӣ ва дигар фаъолият.

Моддаи 23. Таъмини амнияти иттилоотӣ

1. Дар Ҷумҳурии Тоҷикистон низоми миллии ҳифзи иттилоот, аз ҷумла захираҳои давлатии иттилоотӣ таъсис ва мустаҳкам карда мешаванд.

2. Қабули қарорҳо аз ҷониби мақомот ва шахсони мансабдори Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба масъалаҳои сиёсӣ ва иқтисодии хориҷӣ бояд ба иттилооти объективӣ ва огоҳона дар бораи тамоюлҳои рушди сиёсӣ ва иқтисодии ҷаҳонӣ, вазъи сиёсӣ ва иқтисодии давлатҳои дигар, хусусан давлатҳои ҳамҷавор асос ёбад.

3. Мақомоти давлатӣ, мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот, ташкилотҳо, новобаста аз шакли ташкилию ҳуқуқиашон, шахсони мансабдор ва шаҳрвандон ӯҳдадоранд, ки тамоми чораҳои заруриро андешанд, барои роҳ надодан (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283):

- ба вобастагии иттилоотии Тоҷикистон;

- ба ғасб ва муҳосираи иттилоотӣ аз ҷониби давлатҳои дигар;

- ба бунбасти иттилоотии мақомоти ҳокимияти давлатӣ ва қувваҳои таъмини амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон.

4. Ба қабули қарорҳо ва содир намудани амалҳое, ки хилофи манфиатҳои миллии ташаккул ва фаъолияти мунтазами фазои иттилоотии Ҷумҳурии Тоҷикистон ё дохил шудани Тоҷикистон ба низоми ҷаҳонии алоқа ва иттилоот мебошанд, роҳ дода намешавад.

5. Содир намудани амалҳои зерин манъ аст:

- дар ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон паҳн намудани маводи интишорӣ, намоишҳои телевизионӣ ва пахши радиоии воситаҳои ахбори оммаи хориҷӣ, ки мазмуни онҳо амнияти миллиро халалдор месозад;

- ифшо кардани иттилооти хизматӣ ва дигар иттилооти ба манфиатҳои давлат алоқаманд.

Моддаи 24. Таъмини амнияти берунӣ

1. Бо мақсади соҳиб шудан ба кафолатҳои байналмилалии амният, Ҷумҳурии Тоҷикистон дар таъмини амнияти байналмилалӣ (ҷаҳонӣ, минтақавӣ) иштирок менамояд, ки қисми таркибии он амнияти кишвар мебошад.

2. Амнияти мамлакат дар соҳаи муносибатҳои сиёсии берунӣ бо амалҳои зерин таъмин карда мешавад:

- иштирок дар тадбирҳои байналмилалӣ оид ба ташаккули тартиботи ҷаҳонӣ;

- ташаккул додан ва пойдории низоми самарабахши амнияти дастаҷамъона дар муҳити геополитикии Тоҷикистон;

- иштирок дар ташкилотҳои байналмилалӣ, ки фаъолияти онҳо ҷавобгӯи манфиатҳои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад;

- иштирок дар чорабиниҳои берун аз ҳудуди мамлакат, ки барои таъмини амният равона гардидаанд, тибқи санадҳои ҳуқуқии байналмилалии эътирофнамудаи Тоҷикистон;

- дар мавридҳои зарурӣ якҷоя бо кишварҳои ҳамҷавор ҳалли масъалаҳое, ки ба таъмини амният дахл доранд.

3. Ҷумҳурии Тоҷикистон:

- бо мақсади таъмини назорати боэътимоди сарҳадӣ низоми ҳифзи сарҳади давлатиро рушд ва таҳким мебахшад;

- низоми назорати фазои ҳавоиро бо пайвастани он ба низоми назорати байналмилалии ҳаммонанд ташаккул медиҳад;

- барои роҳ надодан ба муҳоҷирати ғайриқонунӣ тамоми чораҳои заруриро меандешад.

4. Ба Ҷумҳурии Тоҷикистон ворид шудани шаҳрвандони хориҷӣ ва шахсони бешаҳрванд, ки муқобили давлат фаъолияти харобкорона бурда, зидди соҳибихтиёрӣ, тамомияти арзии мамлакат, ягонагии халқи он, ризоияти ҷомеа ва суботи сиёсӣ дар мамлакат ошкоро баромад мекунанд, роҳ дода намешавад. Шаҳрвандони хориҷӣ ва шахсони бешаҳрванд, ки дар ҳудуди Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳузур дошта, ба чунин баромадҳои ошкоро роҳ медиҳанд, аз ҳудуди мамлакат бароварда шуда, ба ҷавобгарии дигари пешбининамудаи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон ва санадҳои ҳуқуқии байналмилалии эътирофнамудаи Тоҷикистон кашида мешаванд.

Моддаи 25. Таъмини амнияти ниҳодҳои давлатдорӣ

1. Таъмини амнияти ниҳодҳои давлатдорӣ вазифаи муҳими мақомоти давлатӣ ва шахсони мансабдори Ҷумҳурии Тоҷикистон буда, яке аз меъёрҳои арзёбии фаъолияти хизматии онҳо ба ҳисоб меравад.

2. Талабот оид ба таъмини амният дар мавридҳои зерин ҳатман ба назар гирифта мешавад:

- тарҳрезии стратегии самту марҳилаҳои рушди иҷтимоию иқтисодии мамлакат;

- таҳия, қабул ва иҷрои санадҳои меъёрии ҳуқуқӣ ва дигар санадҳои мақомоти давлатӣ, мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот ва шахсони мансабдор (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137).

3. Ба қабули қарорҳо ва иҷрои амалҳое, ки хилофи манфиатҳои ташаккул ва фаъолияти мунтазами низоми ягонаи мақомоти давлатӣ, аз ҷумла мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, амният ва судҳо, мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот ҳамчунин низоми ягонаи ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошанд, роҳ дода намешавад (Қонуни ҶТ аз 27.11.2014 № 1137).

4. Давлат барои расидан ба мақсадҳои зерин чораҳо меандешад:

- барои баланд бардоштани обрӯю нуфузи хизмати давлатӣ;

- барои ташаккули механизмҳои ташкилию ҳуқуқие, ки таъин шудани шахсони ба талаботи муқарраргардида ҷавобгӯ набударо ба хизмати давлатӣ роҳ намедиҳанд.

5. Хизматчиёни давлатӣ дар фаъолияти худ ӯҳдадоранд, ки манфиатҳои умумидавлатиро ба роҳбарӣ гиранд. Ба хизматчиёни давлатӣ қабул кардани қарор ва анҷом додани амалҳое, ки обрӯи ҳокимияти давлатиро зери шубҳа гузошта, боиси ба манфиатҳои ғайрихизматӣ истифода кардани мақоми хизматӣ мегарданд, манъ аст.

6. Расмиёти аз тарафи шахсони ваколатдори давлатӣ қабул кардани қарорҳое, ки бо амалҳои зерин алоқаманданд, бояд ба ҳадди муқаррарнамудаи қонунгузорӣ ошкоро ва хусусияти назоратӣ дошта бошанд:

- тақсими маблағҳои буҷетҳои ҷумҳуриявӣ ва маҳаллӣ, аз ҷумла барои хариди давлатӣ ва захираҳои қарзӣ ҷудокардашаванда;

- додани иҷозату иҷозатномаҳо (литсензияҳо);

- ба субъектҳои хоҷагидор додани имтиёзу бартариҳои муқаррарнамудаи қонунгузорӣ;

- хусусигардонии объектҳои моликияти давлатӣ.

Моддаи 26. Маблағгузории фаъолият оид ба таъмини амният

Маблағгузории фаъолият оид ба таъмини амният вобаста ба мазмун ва миқёси барномаҳо, хусусияти ҳолатҳои фавқулодда ва оқибатҳои онҳо аз ҳисоби маблағҳои Буҷети давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон сурат мегирад.

БОБИ 5. ШӯРОИ АМНИЯТИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

Моддаи 27. Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон

1. Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон мақоми машваратии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад.

2. Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар асоси Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Қонуни мазкур таъсис ёфта, мақоми роҳбарии коллегиалӣ доир ба масъалаҳои мудофиа ва амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон барои таҳияи қарорҳо оид ба татбиқи самтҳои асосии сиёсати дохилӣ ва хориҷӣ дар соҳаи таъмини амният мебошад (Қонуни ҶТ аз 3.08.2018 № 1540).

3. Тартиби ташкил ва фаъолияти Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон бо Низомномаи Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки онро Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон тасдиқ менамояд, муайян карда мешавад.

Моддаи 28. Ҳайати Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон ва тартиби ташкили он

1. Ба ҳайати Шӯрои амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон (минбаъд - Шӯрои амният) Раис, Котиб, аъзои доимӣ ва аъзои Шӯрои амният дохил мешаванд.

2. Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз рӯи мансаб Раиси Шӯроиамният мебошад.

3. Ба ҳайати аъзои доимии Шӯрои амният Раиси Маҷлиси миллӣ ва Раиси Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Сарвазири Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Котиби Шӯрои амният дохил мешаванд. Котиби Шӯрои амниятро Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ба вазифа таъин ва аз вазифа озод менамояд. (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283, аз 3.08.2018 № 1540).

4. Роҳбарони вазоратҳои рушди иқтисод ва савдо, молия, корҳои хориҷӣ, адлия, мудофиа, корҳои дохилӣ, тандурустӣ, мақомоти амнияти миллӣ, мубориза бо коррупсия, Палатаи ҳисоб ва мақомоти ҳифзи муҳити зист, инчунин дигар шахсони мансабдор метавонанд аъзои Шӯрои амният бошанд. Ҳайати шахсии Шӯрои амният аз тарафи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон тасдиқ карда мешавад. Вобаста ба мазмуни масъалаи мавриди баррасӣ қарордошта, Шӯрои амният метавонад шахсони дигарро низ ҳамчун мушовирон ва коршиносон ҷалб намояд (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283).

5. Ҳангоми баррасии масъалаҳои таъмини амният дар ҳудуди Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон, вилоятҳо, шаҳри Душанбе, шаҳрҳо ва ноҳияҳо барои иштирок дар кори Шӯрои амният намояндагони ваколатдори онҳо ҷалб карда мешаванд (Қонуни ҶТ аз 3.08.2018 № 1540).

Моддаи 29. Салоҳият ва вазифаҳои асосии Шӯрои амният

1. Салоҳияти Шӯрои амният:

- таҳдили маҷмӯии ҷараёни вазъи ҷаҳон ва минтақаҳо дар робита ба манфиатҳои амнияти миллӣ, ҷамъоварӣ, омӯзиш ва таҳдили ахборот доир ба фаъолияти низоми таъмини амният ва пешниҳоди тавсияҳо оид ба такмили он;

- ҳамоҳангсозии таҳияи консепсияҳои сиёсати дохилӣ ва хориҷии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар бораи амният, баҳодиҳии таҳдидҳои дохилӣ ва берунӣ ба манфиатҳои объектҳои ҳаётан муҳими амнияти давлат ва муайянсозии манбаъҳои он, андешидани чораҳо ҷиҳати пешгирии онҳо (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283);

- таҳия ва ба Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон пешниҳод намудани таклифу тавсияҳо доир ба қабули санадҳои зарурии қонунгузорӣ ва тадбирҳои ташкилӣ оид ба таъмини амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон;

- таҳия ва ба Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон пешниҳод намудани тавсияҳо оид ба қабул намудани қарорҳо доӣр ба масъалаҳои сиёсати дохилӣ ва хориҷии мамлакат дар соҳаи таъмини амният;

- ҳамоҳангсозии фаъолияти мақомоти ҳокимияти давлатӣ, мақомоти худидоракунии шаҳрак ва деҳот оид ба масъалаҳои таъмини амният ва иҷрои амру фармонҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ин соҳа (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283);

- барқарор намудани робита бо ташкилотҳои байналмилалӣ ва мақомоти амниятии кишварҳои хориҷӣ аз рӯи масъалаҳои таҳти салоҳияташ қарордошта;

- назорати иҷрои қарорҳои Шӯрои амният ва амру фармонҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба масъалаҳои амният, андешидани тадбирҳо баҳри рафъи камбудӣ ва норасоиҳои ошкоршуда, сабабу шароитҳое, ки боиси рӯй додани онҳо гардидаанд.

2. Вазифаҳои асосии Шӯрои амният:

- муайян намудани манфиатҳои ҳаётан муҳими инсон ва шаҳрванд, ҷамъият ва давлат ва ошкор намудани таҳдидҳои дохилӣ ва берунӣ ба объектҳои амният;

- ташаккули стратегия ва тактикаи сиёсати хориҷӣ ва дохилӣ дар соҳаи таъмини амният, тамомияти арзӣ, истиқлолият, сохти конститутсионии Ҷумҳурии Тоҷикистон;

- таҳия ва татбиқи консепсия ва стратегияи таъмини амнияти миллӣ ва баҳодии самаранокии он (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283);

- таҳияи қарорҳои фаврӣ оид ба пешгирии ҳолатҳои фавқулоддае, ки боиси оқибатҳои ҷиддии иҷтимоию сиёсӣ, иқтисодӣ, ҳарбӣ, экологӣ ва дигар оқибатҳо шуда метавонанд, инчунин оид ба бартараф намудани чунин ҳолатҳо (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283);

- пешниҳоди таклифҳо ба Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон доир ба ҷорӣ намудани ҳолати ҷанг ҳангоми таҳдиди воқеӣ ба амнияти давлат, инчунин доир ба ҷорӣ, тамдид ё бекор намудани ҳолати фавқулодда;

- таҳияи пешниҳодот оид ба такмили низоми таъмини амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон бо роҳи навсозии мақомоти мавҷуда ё таъсиси мақомоти наве, ки амнияти инсон ва шаҳрванд, ҷамъият ва давлатро таъмин менамоянд;

- таҳлил ва ҷамъбасти иттилоот дар бораи вазъи амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон ва пешниҳоди он ба Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон;

- назорати иҷрои амру фармонҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба масъалаҳои амнияти миллӣ.

Моддаи 30. Қарорҳои Шӯрои амният

1. Доӣр ба масъалаҳое, ки дар ҷаласаҳои Шӯрои амният баррасӣ мегарданд, қарорҳои дахлдор қабул карда мешаванд. Аъзои Шӯрои амният ҳангоми қабули қарор ҳуқуқи баробар дошта, қарорҳо бо аксарияти оддии овозҳо қабул карда мешаванд.

2. Қарорҳои Шӯрои амният оид ба масъалаҳои таъмини амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон бо протокол ва оид ба масъалаҳое, ки ҳалли онҳо қарори Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистонро талаб менамоянд, бо фармон ва амрҳои Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ба расмият дароварда мешаванд.

Моддаи 30(1). Котиботи Шӯрои амният

(Қонуни ҶТ аз 3.08.2018 № 1540)

1. Барои таъмини фаъолияти Шӯрои амният котиботи Шӯрои амният таъсис дода мешавад.

2. Котиботи Шӯрои амният воҳиди сохтории Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад.

3. Низомномаи котиботи Шӯрои амният бо пешниҳоди Роҳбари Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз тарафи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон тасдиқ карда мешавад (Қонуни ҶТ аз 3.08.2018 № 1540).

БОБИ 6. МУҚАРРАРОТИ ХОТИМАВӢ

Моддаи 31. Назорат ба фаъолияти мақомоти таъмини амният

Назорат ба фаъолияти мақомоти таъмини амният аз ҷониби Прокурори генералии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва прокурорҳои тобеи он таъмин карда мешавад.

Моддаи 32. Ҷавобгарӣ барои вайрон кардани Қонуни мазкур

Шахсони воқеӣ ва ҳуқуқӣ барои вайрон кардани Қонуни мазкур тибқи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҷавобгарӣ кашида мешаванд.

Моддаи 33. Дар бораи аз эътибор соқит донистани Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи амният"

Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 28 декабри соли 1993 "Дар бораи амният" (Ахбори Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, с. 1994, №3-4, мод. 64; Ахбори Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, с. 1995, №22, мод. 270; с. 1996, №3, мод. 48, ", фасли XXIV с. 1997, №23-24, мод. 333,  фасли XXIV) аз эътибор соқит дониста шавад (Қонуни ҶТ аз 15.03.2016 № 1283).

Моддаи 34. Тартиби мавриди амал қарор додани Қонуни мазкур

Қонуни мазкур пас аз интишори расмӣ мавриди амал қарор дода шавад.

Президенти

Ҷумҳурии Тоҷикистон                   Эмомалӣ Раҳмон

ш.Душанбе

28 июни соли 2011 № 721

ҚАРОРИ МАҶЛИСИ НАМОЯНДАГОНИ МАҶЛИСИ ОЛИИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

Оид ба қабул намудани Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи амният"

Мутобиқи моддаҳои 36 ва 40 Қонуни конститутсионии Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон" Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон қарор мекунад:

1. Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи амният" қабул карда шавад.

2. Қарори Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 28 декабри соли 1993, №919 "Дар бораи мавриди татбиқ қарор додани Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи амният" (Ахбори Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикисгон, с. 1994, №3-4, мод.65) аз эътибор сокит дониста шавад.

Раиси

Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии

Ҷумҳурии Тоҷикистон Ш.Зуҳуров

ш. Душанбе, 30 марти соли 2011 № 372

ҚАРОРИ МАҶЛИСИ МИЛЛИИ МАҶЛИСИ ОЛИИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

Оид ба Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи амният"

Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистонро "Дар бораи амният" баррасӣ намуда, қарор мекунад:

Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи амният" ҷонибдорӣ карда шавад.

Раиси

Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии

Ҷумҳурии Тоҷикистон М.Убайдуллоев

ш.Душанбе, 9 июни соли 2011 № 159

ЗАКОН РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН

О БЕЗОПАСНОСТИ

(в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137, от 15.03.2016г.№1283, от 03.08.2018г.№1540)

Настоящий Закон определяет правовые основы обеспечения безопасности человека и гражданина, общества и государства, регулирует систему обеспечения безопасности, ее функции, цели и основные направления, устанавливает полномочия Президента Республики Таджикистан, органов государственной власти, органов самоуправления посёлков и сёл и организаций, независимо от их организационно-правовой формы в области обеспечения безопасности (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137) .

ГЛАВА 1. ОБЩИЕ ПОЛОЖЕНИЯ

Статья 1. Основные понятия

В настоящем Законе используются следующие основные понятия:

- национальная безопасность - состояние защищенности жизненно важных интересов страны от реальных, потенциальных внутренних и внешних угроз (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137) ;

- национальные интересы - совокупность политических, экономических, социальных и других потребностей Республики Таджикистан, от реализации которых зависит способность государства обеспечивать защиту конституционных прав человека и гражданина, ценностей общества, основополагающих государственных институтов;

- жизненно важные интересы - совокупность потребностей, от удовлетворения которых зависит существование и развитие личности, общества и государства (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283);

- объекты безопасности - человек и гражданин, их права и свободы, общество, его материальные и духовные ценности, государство, его конституционный строй, независимость и территориальная целостность;

- субъекты безопасности - государство, граждане, организации, независимо от их организационно-правовой формы;

- угрозы безопасности - совокупность условий, процессов и факторов, препятствующих реализации национальных интересов или создающих им опасность;

- обеспечение безопасности - реализация единой государственной политики в области обеспечения безопасности посредством системы мер экономического, политического, организационного и иного характера, адекватных угрозам жизненно важным интересам человека и гражданина, общества и государства;

- экономическая безопасность - состояние  защищенности национальной экономики от внутренних и внешних условий, процессов и факторов, ставящих под угрозу её устойчивое развитие и экономическую независимость;

- продовольственная безопасность - состояние защищенности экономики государства, при котором за счет собственного производства обеспечивается продовольственная безопасность страны и гарантируется физическая доступность, необходимая для активной и здоровой жизни, обеспечения демографического роста всего населения (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283);

- общественная безопасность - политико-правовая, духовно-нравственная и социальная защищенность жизни, здоровья и благополучия граждан Республики Таджикистан, а также ценностей общества от возможных опасностей и угроз, способных нанести им ущерб;

- военная безопасность - состояние защищенности Республики Таджикистан от реальных и потенциальных угроз и посягательств военного характера на независимость и территориальную целостность страны;

- экологическая безопасность - состояние защищенности жизненно важных интересов человека и гражданина, общества и государства от угроз, возникающих в результате антропогенных и иных воздействий на окружающую среду;

- информационная безопасность - состояние защищенности государственных информационных ресурсов, а также прав человека и гражданина и интересов общества в информационной сфере;

- внешняя безопасность - состояние защищенности национальных интересов Республики Таджикистан от угроз, исходящих со стороны иностранных государств, организаций и граждан;

- внутренняя безопасность - состояние защищенности жизненно важных интересов личности, общества и государства от внутренних угроз (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137);

- уполномоченные государственные органы обеспечения безопасности - органы национальной безопасности Республики Таджикистан.

Статья 2. Законодательство Республики Таджикистан в области безопасности

Законодательство Республики Таджикистан в области безопасности основывается на Конституции Республики Таджикистан и состоит из настоящего Закона, иных нормативных правовых актов Республики Таджикистан, а также международных правовых актов, признанных Таджикистаном.

Статья 3. Принципы обеспечения безопасности

Принципами обеспечения безопасности являются:

- уважение и соблюдение прав и свобод человека и гражданина;

- законность;

- взаимная ответственность человека и гражданина, общества и государства по обеспечению безопасности;

- оперативное взаимоинформирование и согласованность действий сил обеспечения безопасности;

- единство, взаимосвязь и сбалансированность всех видов безопасности;

- приоритетность политических, экономических и информационных мер;

- контроль за реализацией всей совокупности действий по защите безопасности;

- интеграция с международными системами безопасности.

Статья 4. Субъекты безопасности

1. Основным субъектом обеспечения безопасности является государство, осуществляющее функции в этой области через органы законодательной, исполнительной и судебной властей.

2. Граждане и организации, независимо от их организационноправовой формы, являются субъектами безопасности, обладают правами и обязанностями по участию в обеспечении безопасности в соответствии с законодательством Республики Таджикистан, нормативными правовыми актами местных органов государственной власти Горно-Бадахшанской автономной области, областей, города Душанбе, городов и районов, а также органов самоуправления посёлков и сёл, принятыми в пределах их полномочий в данной сфере (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137).

3. Государство обеспечивает правовую и социальную защиту граждан и организаций, оказывающих содействие в обеспечении безопасности в соответствии с законом.

Статья 5. Национальные интересы

Национальными интересами Республики Таджикистан являются:

- обеспечение прав и свобод человека и гражданина;

- сохранение общественного согласия и политической стабильности в стране;

- экономическое развитие и устойчивость страны;

- воспитание патриотизма и укрепление единства народа;

- сохранение и приумножение материальных и духовных ценностей общества;

- незыблемость конституционного строя Республики Таджикистан, в том числе государственной независимости, республиканской формы правления, территориальной целостности, неприкосновенности государственной границы и неотчуждаемости территории страны;

- устойчивое функционирование государственных институтов, укрепление и повышение эффективности их деятельности;

- обеспечение оснащенности и боевой готовности Вооруженных Сил, других войск и воинских формирований Республики Таджикистан;

- безусловное исполнение нормативных правовых актов Республики Таджикистан, международных правовых актов, признанных Таджикистаном и поддержание правопорядка;

- развитие международного сотрудничества на основе партнерства.

Статья 6. Угрозы безопасности

1. Угрозами безопасности Республики Таджикистан являются:

- ослабление социальной и судебной справедливости, законности и правопорядка, в том числе рост преступности, организованной преступности, транснациональных преступлений, торговли людьми, коррупции, незаконного оборота оружия и наркотических средств, способствующих снижению степени защищенности прав и свобод человека и гражданина, общечеловеческих ценностей (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283);

- деятельность, направленная на насильственное изменение конституционного строя, в том числе действия, посягающие на территориальную целостность, неприкосновенность и неотчуждаемость территории Республики Таджикистан;

- ослабление обороноспособности страны, угроза неприкосновенности государственной границы, применение силы и агрессия в отношении Республики Таджикистан;

- разведывательная, террористическая, диверсионная и иная направленная на нанесение ущерба национальной безопасности Республики Таджикистан деятельность специальных служб, организаций иностранных государств и отдельных лиц;

- дезорганизация деятельности государственных органов, органов самоуправления посёлков и сёл, нарушение их бесперебойного функционирования, снижение степени управляемости в стране (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137);

- деятельность, посягающая на информационную безопасность страны;

- политический экстремизм в любой его форме, в том числе разжигание социальной, расовой, национальной, религиозной, идеологической, местнической и групповой вражды или розни;

- осложнение социально-политической ситуации, выражающееся в межнациональных и межрелигиозных конфликтах, массовых беспорядках, несанкционированных собраниях, митингах, шествиях, демонстрациях и незаконных забастовках;

- создание не предусмотренных законодательством Республики Таджикистан военизированных формирований;

- резкое ухудшение экологической ситуации, стихийные бедствия и иные чрезвычайные ситуации природного и техногенного характера, эпидемии и эпизоотии;

- нанесение ущерба экономической безопасности государства, в том числе посредством контрабанды, легализации (отмывании) доходов, полученных преступным путем, и финансирования терроризма, а также нарушения финансовой стабильности страны (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283);

- ухудшение качества образования и интеллектуального потенциала страны.

2. Реальная и потенциальная угрозы объектам безопасности, исходящие от внутренних и внешних источников опасности, определяют содержание деятельности по обеспечению внутренней и внешней безопасности.

ГЛАВА 2. СИСТЕМА ОБЕСПЕЧЕНИЯ БЕЗОПАСНОСТИ И ЕЁ ОСНОВНЫЕ ФУНКЦИИ

Статья 7. Система обеспечения безопасности

Систему обеспечения безопасности на основе законодательства Республики Таджикистан и в рамках единой государственной политики образуют взаимодействующие между собой силы, обеспечивающие безопасность, иные государственные органы, органы самоуправления посёлков и сёл  и организации, несущие в пределах своих полномочий всю полноту ответственности за обеспечение безопасности (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283).

Статья 8. Основные функции системы обеспечения безопасности

Основными функциями системы обеспечения безопасности являются:

- прогнозирование, выявление и предотвращение внутренних и внешних угроз жизненно важным интересам объектов безопасности;

- разработка и осуществление комплекса оперативных и долговременных мер по предупреждению и нейтрализации этих угроз;

- создание и поддержание в готовности сил и средств обеспечения безопасности;

- управление силами и средствами обеспечения безопасности в повседневных условиях и при чрезвычайных ситуациях;

- осуществление системы мер по восстановлению нормального функционирования объектов безопасности в регионах, пострадавших в результате возникновения чрезвычайной ситуации;

- участие в обеспечении всеобщей и региональной безопасности в соответствии с международными правовыми актами, признанными Таджикистаном.

Статья 9. Силы обеспечения безопасности

1. К силам обеспечения безопасности относятся:

- Вооруженные Силы, другие войска и воинские формирования Республики Таджикистан;

- органы национальной безопасности, внутренних дел, военной разведки, по борьбе с коррупцией, чрезвычайных ситуаций и гражданской обороны, налоговые, таможенные органы и другие государственные органы обеспечения безопасности, действующие на основании закона (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137) .

2. Силы обеспечения безопасности взаимодействуют между собой и с соответствующими государственными органами государств-партнеров по коллективной безопасности в пределах, установленных законодательством Республики Таджикистан, и взаимоинформируют друг друга по вопросам, относящимся к их полномочиям.

3. Обеспечение безопасности является обязательным для всех иных государственных органов, органов самоуправления посёлков и сёл, а также организаций, осуществляющих эту деятельность в пределах своих полномочий, прав и обязанностей самостоятельно или по обращениям сил обеспечения безопасности (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137).

ГЛАВА 3. ПОЛНОМОЧИЯ ПРЕЗИДЕНТА РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН И ОРГАНОВ ГОСУДАРСТВЕННОЙ ВЛАСТИ В ОБЛАСТИ ОБЕСПЕЧЕНИЯ БЕЗОПАСНОСТИ

Статья 10. Полномочия Президента Республики Таджикистан

Президент Республики Таджикистан:

- осуществляет общее руководство деятельностью органов обеспечения безопасности;

- определяет основные направления внутренней и внешней безопасности;

- обеспечивает согласованные действия всех ветвей государственной власти в области защиты интересов страны;

- является гарантом обеспечения безопасности человека и гражданина, общества и государства;

- формирует, реорганизует и ликвидирует уполномоченные государственные органы обеспечения безопасности;

- определяет приоритеты в защите жизненно важных интересов объектов безопасности;

- создает Совет безопасности Республики Таджикистан и руководит им;

- утверждает, по представлению Совета, безопасности Республики Таджикистан, концепцию и стратегию национальной безопасности (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283);

- издает распоряжения и указы по вопросам обеспечения безопасности;

- устанавливает порядок организации и деятельности государственных органов обеспечения безопасности, координирует и контролирует их деятельность;

- осуществляет контроль кадровой политики государственных органов обеспечения безопасности;

- утверждает государственные программы обеспечения безопасности и контролирует их реализацию;

- контролирует обеспечение исполнения законов, регулирующих отношения в области безопасности;

- объявляет военное положение при реальной угрозе безопасности государства;

- объявляет чрезвычайное положение на всей территории Республики Таджикистан или в отдельных местностях;

- осуществляет иные необходимые полномочия по вопросам обеспечения безопасности в соответствии с Конституцией Республики Таджикистан и другими нормативными правовыми актами Республики Таджикистан.

Статья 11. Полномочия Маджлиси Оли Республики Таджикистан

1. Совместное заседание Маджлиси милли и Маджлиси намояндагон Маджлиси Оли Республики Таджикистан:

- утверждает Указы Президента Республики Таджикистан о введении военного и чрезвычайного положений;

- дает согласие на использование Вооруженных Сил Республики Таджикистан за её пределами для выполнения международных обязательств Таджикистана.

2. Маджлиси милли Маджлиси Оли Республики Таджикистан:

- одобряет принятые Маджлиси намояндагон Маджлиси Оли Республики Таджикистан законы по вопросам обеспечения безопасности и внесения изменений и дополнений к ним.

3. Маджлиси намояндагон Маджлиси Оли Республики Таджикистан:

- принимает законы по вопросам обеспечения безопасности, вносит изменения и дополнения в них;

- ратифицирует и денонсирует международные правовые акты по вопросам обеспечения безопасности.

Статья 12. Полномочия Правительства Республики Таджикистан

Правительство Республики Таджикистан:

- вносит в Маджлиси намояндагон Маджлиси Оли Республики Таджикистан проекты законов и обеспечивает исполнение законов в области безопасности;

- организует разработку и реализацию программ безопасности страны, осуществляет исполнение концепции и стратегии в области обеспечения безопасности (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283);

- в пределах, определенных законодательством полномочий, осуществляет руководство государственными органами обеспечения безопасности;

- руководит и контролирует разработку и реализацию мероприятий по обеспечению безопасности министерствами и государственными комитетами, другими ведомствами при Правительстве Республики Таджикистан, исполнительными органами государственной власти Горно-Бадахшанской автономной области, областей, города Душанбе, городов и районов;

- принимает меры по обеспечению обороны и безопасности государства,вводит и отменяет в порядке, предусмотренном законодательством Республики Таджикистан и международными правовыми актами, признанными Таджикистаном, меры государственного принуждения (санкции) в целях обеспечения безопасности (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283);

- обеспечивает Вооруженные Силы, другие войска и воинские формирования Республики Таджикистан оружием и военной техникой, материальными средствами, ресурсами и обслуживанием (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137);

- обеспечивает выполнение государственных программ и планов развития вооружения, а также программ подготовки граждан по военным специальностям;

- обеспечивает социальные гарантии для военнослужащих и иных лиц, привлекаемых в соответствии с законом к обороне или обеспечению безопасности государства;

- обеспечивает охрану государственной границы Республики Таджикистан;

- руководит гражданской обороной;

- осуществляет иные полномочия по вопросам обеспечения безопасности в соответствии с Конституцией Республики Таджикистан и другими нормативными правовыми актами Республики Таджикистан.

Статья 13. Полномочия судов Республики Таджикистан

Суды Республики Таджикистан:

- осуществляют правосудие по делам о преступлениях, посягающих на безопасность человека и гражданина, общества и государства;

- обеспечивают защиту прав, свобод и законных интересов граждан, государства, организаций, исполнение Конституции Республики Таджикистан, настоящего Закона и иных нормативных правовых актов, а также международных правовых актов, признанных Таджикистаном.

Статья 14. Полномочия государственных органов Республики Таджикистан

Государственные органы Республики Таджикистан:

- в пределах своих полномочий обеспечивают реализацию государственных программ защиты жизненно важных интересов объектов безопасности;

- вносят в вышестоящие государственные органы предложения по совершенствованию системы безопасности;

- обеспечивают соблюдение законов и иных нормативных правовых актов в области безопасности;

- в пределах своих полномочий разрабатывают и утверждают внутриведомственные положения и инструкции по обеспечению безопасности;

- руководят деятельностью подведомственных организаций по планированию и проведению мероприятий по обеспечению безопасности;

- привлекают к ответственности должностных лиц, государственных служащих, действия (или бездействие), которых приводят к нарушению интересов, угрозе безопасности государства;

- осуществляют иные полномочия по вопросам обеспечения безопасности в соответствии с нормативными правовыми актами Республики Таджикистан (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137).

Статья 15. Полномочия местных органов государственной власти, органов самоуправления посёлков и сёл, права и обязанности организаций, независимо от их организационно-правовой формы

(в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137)

Местные органы государственной власти, органы самоуправления посёлков и сёл, а также организации, независимо от их организационно-правовой формы, в пределах своих полномочий, прав и обязанностей:

- принимают меры по обеспечению безопасности и организуют работу в данном направлении в соответствующих административнотерриториальных единицах и организациях;

- обеспечивают сохранность мобилизационных мощностей и резервов (ресурсов), установленных Правительством Республики Таджикистан;

- осуществляют иные полномочия, права и обязанности по вопросам обеспечения безопасности в соответствии с законодательными актами Республики Таджикистан (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137).

ГЛАВА 4. ОБЕСПЕЧЕНИЕ БЕЗОПАСНОСТИ

Статья 16. Гарантии прав и свобод человека и гражданина, организаций, независимо от их организационно-правовой формы, при обеспечении безопасности

1. Государство в соответствии с законодательством Республики Таджикистан обеспечивает безопасность каждого человека и гражданина, организаций, независимо от их организационно-правовой формы, на территории Республики Таджикистан. Гражданам Республики Таджикистан, находящимся за её пределами, государством гарантируется защита и покровительство.

2. При обеспечении безопасности права и свободы человека и гражданина могут быть ограничены только на основании законов и лишь в той мере, в какой это необходимо в целях защиты прав и свобод человека и гражданина, здоровья населения, охраны общественного порядка, конституционного строя и территориальной целостности. При этом, граждане и организации, независимо от их организационно- правовой формы, в порядке, установленном законодательством Республики Таджикистан могут получать разъяснения от субъектов обеспечения безопасности по поводу ограничения их прав и свобод.

3. Должностные лица, превысившие свои полномочия при обеспечении безопасности, несут установленную законодательством Республики Таджикистан ответственность.

4. Гарантируется государственная поддержка граждан и организаций, оказывающих содействие обеспечению безопасности, в том числе их правовая защита в соответствии с законодательством Республики Таджикистан.

Статья 17. Меры но обеспечению безопасности

1. Обеспечение безопасности достигается:

- последовательно реализуемой единой государственной политикой при четком разграничении полномочий и обеспечении согласованного функционирования государственных органов, органов самоуправления посёлков и сёл и должностных лиц, организаций, независимо от их организационно-правовой формы, а также граждан, принимающих на основании законодательства Республики Таджикистан участие в реализации мер по обеспечению безопасности (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137) ;

- адекватностью мер по защите интересов государства и граждан реальным и потенциальным угрозам;

- взаимной ответственностью человека и гражданина, общества и государства, балансом их интересов.

2. Обеспечение безопасности состоит в достижении и поддержании необходимого уровня защищенности национальных интересов путем:

- определения основных направлений деятельности государства в этой сфере;

- прогнозирования и выявления угроз национальной безопасности;

- осуществления комплекса оперативных и долговременных мер по предупреждению и нейтрализации угроз национальной безопасности, в том числе по устранению причин и условий, порождающих эти угрозы;

- мобилизации сил и средств обеспечения национальной безопасности в случаях возникновения непосредственной угрозы национальным интересам, посягательства на них, в том числе в случаях экстремальных и чрезвычайных ситуаций внутригосударственного, трансграничного и глобального характера;

- безотлагательного принятия решений и совершения действий по защите национальных интересов, пресечения незаконной деятельности, посягающей на национальную безопасность, осуществления иных правоограничительных мер;

- локализации и ликвидации последствий, связанных с посягательствами на национальные интересы, осуществления комплекса восстановительных мер.

Статья 18. Обеспечение экономической безопасности

1. Экономическая безопасность обеспечивается решениями и действиями государственных органов, органов самоуправления посёлков и сёл, организаций, независимо от их организационно-правовой формы, должностных лиц и граждан, направленными на (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283):

- обеспечение экономической независимости Таджикистана;

- недопущение экономической изоляции Республики Таджикистан от мировой экономической системы;

- сохранение и укрепление ресурсно-энергетической основы экономики страны;

- максимальное уменьшение степени уязвимости экономики страны, связанной с воздействием возможных отрицательных факторов, возникающих в геополитическом окружении государства;

- обеспечение взаимовыгодного сотрудничества с отечественными, международными финансовыми институтами, приоритетность направления внутренних, внешних кредитных ресурсов и инвестиционных возможностей на восстановление и развитие отечественной экономики;

- непревышение предельно допустимого уровня дефицита государственного бюджета и укрепление его доходной части;

- недопущение нецелевого использования бюджетных средств и государственных ресурсов;

- недопущение угрожающего дисбаланса в социально-экономическом развитии регионов страны и его устранение;

- увеличение доли товаропроизводителей в экономике страны при условии поощрения конкуренции и ограничении монополистической деятельности;

- обеспечение экономического роста страны.

2. Государство в целях защиты национальных интересов Республики Таджикистан, в том числе сохранения и укрепления промышленного потенциала, с соблюдением гарантий, предоставляемых иностранным инвесторам, осуществляет контроль состояния и использования объектов экономики страны, находящихся в управлении или собственности иностранных организаций и совместных иностранных и отечественных организаций.

3. Требования по обеспечению экономической безопасности в обязательном порядке учитываются при заключении контрактов по использованию стратегических ресурсов страны, выполнении этих контрактов и контроле их исполнения (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137) .

4. Не допускается принятие решений и совершение действий, противоречащих интересам формирования и бесперебойного функционирования следующих структур:

- рыночного пространства Республики Таджикистан, в пределах которого осуществляется свободное перемещение трудовых, финансовых и иных ресурсов;

- единой и самостоятельной финансовой системы Республики Таджикистан, в том числе обращения на всей территории страны национальной валюты;

- единых и самостоятельных коммуникационной и энергетической систем страны.

5. Международными правовыми актами, признанными Таджикистаном могут быть предусмотрены дополнительные требования, действия и меры по обеспечению экономической безопасности.

Статья 19. Обеспечение продовольственной безопасности

1. Продовольственная безопасность обеспечивается посредством разработки и реализации социально-экономических, научно-технических, административных и иных мер, направленных на предупреждение и нейтрализацию угроз продовольственной безопасности.

2. Обеспечение продовольственной безопасности основывается на принципах:

- обеспечения физической и экономической доступности качественных продовольственных товаров населению в соответствии с физиологическими нормами потребления независимо от возраста, имущественного и социального положения, местонахождения и места жительства;

- соответствия качества производимых, реализуемых в Республике Таджикистан и ввозимых в нее продовольственных товаров требованиям, установленным законодательством Республики Таджикистан;

- формирования, обновления и пополнения государственных ресурсов продовольственных товаров независимо от воздействия внутренних и внешних неблагоприятных факторов;

- создания равной конкурентной среды для доступа на агропродовольственный рынок;

- взаимосотрудничества государства и субъектов частного предпринимательства;

- содействия повышению роли общественных объединений и коммерческих организаций в вопросах обеспечения продовольственной безопасности (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137) ;

- доступности и открытости информации о состоянии агропродовольственного рынка.

3. Не допускается принятие решений и совершение действий (бездействия) государственными органами, физическими и юридическими лицами:

- ухудшающих состояние продовольственной безопасности;

- провоцирующих необоснованное повышение цен на продовольственные товары, снижение внутренних ресурсов продовольствия;

- способствующих незаконному вывозу продовольственных товаров за пределы страны;

- способствующих ввозу на внутренний рынок некачественных и опасных для населения продовольственных товаров.

4. Правительство Республики Таджикистан при ухудшении состояния продовольственной безопасности вправе вводить временные запреты или ограничения на экспорт и импорт продовольственных товаров.

Статья 20. Обеспечение общественной безопасности

1. Общественная безопасность обеспечивается решениями и действиями государственных органов, органов самоуправления посёлков и сёл, организаций, независимо от их организационно-правовой формы, должностных лиц и граждан, направленными на (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283):

- укрепление гарантий обеспечения личной безопасности граждан, их прав и свобод;

- формирование общенациональной психологии, основанной на патриотизме и межнациональном согласии;

- укрепление единства народа Таджикистана;

- поддержку естественного прироста населения и обеспечение принятия своевременных мер по противодействию кризисным демографическим процессам и планированию семьи;

- усиление борьбы с преступностью, в том числе с его организованными формами, коррупцией и терроризмом;

- сдерживание роста безработицы и снижения уровня жизни населения, угрожающих политической стабильности;

- предупреждение социальных факторов, угрожающих здоровью и нравственности населения, генофонду народа Таджикистана;

- воспрепятствование снижению интеллектуального потенциала страны.

2. Не допускается принятие решений и совершение действий, заведомо способных:

- нарушить единство народа Таджикистана и ухудшить состояние межнациональных отношений;

- нарушить общественное согласие и политическую стабильность в стране;

- повлечь вмешательство религиозных организаций в дела государства (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137) .

3. Признаются подрывающими безопасность и влекущими установленной законом ответственность призывы граждан, в том числе представителей политических партий и иных общественных объединений, к (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137):

- свержению или насильственному изменению конституционного строя Республики Таджикистан, в том числе призывы к сепаратизму и иным действиям, посягающим на целостность, неприкосновенность и неотчуждаемость территории страны;

- захвату власти;

- насильственному прекращению полномочий или воспрепятствованию деятельности государственных органов, органов самоуправления посёлков и сёл сформированных и должностных лиц - избранных (назначенных) в соответствии с Конституцией Республики Таджикистан и законодательством Республики Таджикистан (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137);

- использованию существующих конфессиональных различий и разных религиозных воззрений в политических целях.

Статья 21. Обеспечение военной безопасности

1. Обязанностью всех государственных органов, органов самоуправления посёлков и сёл, организаций, независимо от их организационно-правовой формы, должностных лиц и граждан является содействие по (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283):

- укреплению обороноспособности страны;

- поддержанию и повышению уровня боеспособности Вооруженных Сил Республики Таджикистан;

- сохранению мобилизационных мощностей и мобилизационных резервов (ресурсов).

2. Запрещается принятие решений и совершение действий, способных нанести ущерб обороноспособности страны и боеспособности Вооруженных Сил, других войск и воинских формирований Республики Таджикистан.

3. За исключением случаев, предусмотренных международными правовыми актами, признанными Таджикистаном, не допускается:

- размещение на территории страны военных баз иностранных государств;

- транзитные пересечения и провоз через территорию страны воинских формирований, вооружений и военной техники иностранных государств.

4. Вооруженные Силы, другие войска и воинские формирования Республики Таджикистан привлекаются к обеспечению военной безопасности в соответствии с Конституцией Республики Таджикистан и иными нормативными правовыми актами Республики Таджикистан.

Статья 22. Обеспечение экологической безопасности

Обязанностями соответствующих государственных органов, организаций, независимо от их организационно-правовой формы, должностных лиц и граждан являются:

- защита окружающей среды, рациональное использование и охрана природных ресурсов;

- недопущение неконтролируемого ввоза в Республику Таджикистан экологически опасных технологий, веществ и материалов;

- предотвращение радиоактивного и химического загрязнения, бактериологического заражения территории страны;

- сокращение масштабов применения экологически опасных и несовершенных технологий;

- предотвращение и ликвидация негативных экологических последствий хозяйственной и иной деятельности.

Статья 23. Обеспечение информационной безопасности

1. В Республике Таджикистан создается и укрепляется национальная система защиты информации, в том числе государственных информационных ресурсов.

2. Принятие решений органами и должностными лицами Республики Таджикистан по внешнеполитическим и внешнеэкономическим вопросам должно основываться на объективной и упреждающей информации о тенденциях мирового политического и экономического развития, ситуации в политике и экономике других государств, особенно сопредельных.

3. Обязанностью государственных органов, органов самоуправления посёлков и сёл, организаций, независимо от их организационно-правовой формы, должностных лиц и граждан является принятие всех необходимых мер по недопущению (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283):

- информационной зависимости Таджикистана;

- информационной экспансии и блокады со стороны других государств;

- информационной изоляции органов государственной власти и сил обеспечения безопасности Республики Таджикистан.

4. Не допускается принятие решений и совершение действий, противоречащих национальным интересам формирования и бесперебойного функционирования информационного пространства Республики Таджикистан или вхождения Таджикистана в мировую систему связи и информатики.

5. Запрещается совершение нижеследующих действий:

- распространение на территории Республики Таджикистан печатной продукции, телевизионных и радиопередач зарубежных средств массовой информации, содержание которых подрывает национальную безопасность;

- разглашение служебной и иной информации, связанной с интересами государства.

Статья 24. Обеспечение внешней безопасности

1. В целях получения международных гарантий безопасности, Республика Таджикистан участвует в обеспечении международной (глобальной, региональной) безопасности, составной частью которой является безопасность страны.

2. Безопасность страны в сфере внешнеполитических отношений обеспечивается следующими действиями:

- участием в международных усилиях по формированию глобального миропорядка;

- формированием и укреплением эффективной системы коллективной безопасности в геополитическом окружении Таджикистана;

- участием в международных организациях, деятельность которых отвечает интересам безопасности Республики Таджикистан;

- участием за пределами страны в мероприятиях, направленных на обеспечение безопасности в соответствии с международными правовыми актами, признанными Таджикистаном;

- решением в необходимых случаях совместно с сопредельными государствами вопросов, касающихся обеспечения безопасности.

3. Республика Таджикистан:

- в целях осуществления надежного пограничного контроля развивает и укрепляет систему защиты государственной границы;

- формирует систему контроля своего воздушного пространства с интеграцией её в аналогичные международные системы контроля;

- принимает все необходимые меры по недопущению незаконной иммиграции.

4. Не допускается въезд в Республику Таджикистан иностранных граждан и лиц без гражданства, осуществляющих подрывную деятельность против государства, публично выступающих против суверенитета, территориальной целостности страны, единства её народа, общественного согласия и политической стабильности в стране. Иностранные граждане и лица без гражданства, находящиеся на территории Республики Таджикистан и допускающие подобные публичные выступления, подлежат выдворению за пределы страны, несут иную ответственность, предусмотренную законодательством Республики Таджикистан и международными правовыми актами, признанными Таджикистаном.

Статья 25. Обеспечение безопасности государственных институтов

1. Обеспечение безопасности государственных институтов является важнейшей обязанностью государственных органов и должностных лиц Республики Таджикистан, одним из критериев оценки их служебной деятельности.

2. Требования по обеспечению безопасности в обязательном порядке учитываются при:

- стратегическом планировании направлений и этапов социальноэкономического развития страны;

- разработке, принятии и исполнении нормативных правовых актов и иных актов государственных органов, , органов самоуправления посёлков и сёл и должностных лиц (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137).

3. Не допускается принятие решений и совершение действий, противоречащих интересам формирования и бесперебойного функционирования единой системы государственных органов, в том числе правоохранительных органов, служб безопасности и судов, органов самоуправления посёлков и сёл, а также единой правовой системы Республики Таджикистан (в редакции Закона РТ от 27.11.2014г.№1137).

4. Государство для достижения следующих целей принимает меры:

- повышения авторитета и престижа государственной службы;

- формирования организационно-правовых механизмов, не допускающих поступление на государственную службу лиц, не соответствующих установленным требованиям.

5. Государственные служащие в своей деятельности обязаны руководствоваться общегосударственными интересами. Государственным служащим запрещается принимать решения и осуществлять действия, способные поставить под сомнение авторитет государственной власти, ведущие к использованию должностного положения во внеслужебных интересах.

6. Открытый в установленных законодательством пределах и контролируемый характер должны носить процедуры принятия должностными лицами государственных органов решений, связанных с:

- распределением средств республиканского и местного бюджетов, в том числе на государственные закупки и выделяемые кредитные ресурсы;

- выдачей разрешений и лицензий;

- предоставлением хозяйствующим субъектам установленных законодательством льгот и преференций;

- приватизацией объектов государственной собственности.

Статья 26. Финансирование деятельности по обеспечению безопасности

Финансирование деятельности по обеспечению безопасности в зависимости от содержания и масштабов программ, характера чрезвычайных ситуаций и их последствий осуществляется за счет средств Государственного бюджета Республики Таджикистан.

ГЛАВА 5. СОВЕТ БЕЗОПАСНОСТИ РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН

Статья 27. Совет безопасности Республики Таджикистан

1. Совет безопасности Республики Таджикистан является совещательным органом при Президенте Республики Таджикистан.

2. Совет безопасности Республики Таджикистан образуется на основании Конституции Республики Таджикистан, настоящего Закона и является органом коллегиального руководства вопросами обороны и безопасности Республики Таджикистан для выработки решений по осуществлению основных направлений внутренней и внешней политики в области обеспечения безопасности.

3. Порядок организации и деятельность Совета безопасности Республики Таджикистан определяются Положением о Совете безопасности Республики Таджикистан, утверждаемым Президентом Республики Таджикистан.

Статья 28. Состав Совета безопасности Республики Таджикистан и порядок его формирования

1. В состав Совета безопасности Республики Таджикистан (далееСовет безопасности) входят Председатель, Секретарь, постоянные члены и члены Совета безопасности.

2. Президент Республики Таджикистан по должности является Председателем Совета безопасности.

3. В число постоянных членов Совета безопасности входят Председатель Маджлиси милли и Председатель Маджлиси намояндагон Маджлиси Оли Республики Таджикистан, Премьер-министр Республики Таджикистан и Секретарь Совета безопасности. Секретарь Совета безопасности назначается на должность и освобождается от должности Президентом Республики Таджикистан (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283, от 03.08.2018г.№1540).

4. Членами Совета безопасности могут быть руководители министерств экономического развития и торговли, финансов, иностранных дел, юстиции, обороны, внутренних дел, здравоохранения, органов национальной безопасности, борьбы с коррупцией, Счётной палаты и органов  охраны окружающей среды, а также иные должностные лица. Персональный состав Совета безопасности утверждается Президентом Республики Таджикистан. В зависимости от содержания рассматриваемого вопроса, Совет безопасности может привлечь также других лиц в качестве консультантов и экспертов (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283).

5. При рассмотрении вопросов обеспечения безопасности на территории Горно-Бадахшанской автономной области, областей, города Душанбе, городов и районов для участия в работе Совета безопасности привлекаются их полномочные представители.

Статья 29. Полномочия и основные задачи Совета безопасности

1. Полномочия Совета безопасности:

- осуществление комплексного анализа развития ситуаций в мире и регионах применительно к интересам национальной безопасности, проведение накопления, анализа и обработки информаций о функционировании системы обеспечения безопасности, осуществление выработки рекомендаций по её совершенствованию;

- координирование разработки концепций внутренней и внешней политики Республики Таджикистан о безопасности, проведении оценки внутренних и внешних угроз жизненно важным объектам государственной безопасности и выявление их источников, принятие мер по их предупреждению;

- разработка и представление Президенту Республики Таджикистан предложений и рекомендаций по принятию необходимых законодательных актов и организационных мер по обеспечению безопасности Республики Таджикистан;

- разработка и представление Президенту Республики Таджикистан рекомендаций по принятию решений по вопросам внутренней и внешней политики страны в сфере обеспечения безопасности;

- координирование деятельности органов государственной власти, органов самоуправления посёлков и сёл  по вопросам обеспечения безопасности и выполнению распоряжений и указов Президента Республики Таджикистан в этой области (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283);

- вступление в контакт с международными организациями и иностранными органами безопасности по вопросам, входящим в его компетенцию;

- осуществление контроля исполнения решений Совета безопасности, распоряжений и указов Президента Республики Таджикистан по вопросам безопасности, принятие мер по устранению выявленных недостатков и упущений, причин и условий, способствующих их возникновению.

2. Основные задачи Совета безопасности:

- определение жизненно важных интересов человека и гражданина, общества и государства, выявление внутренних и внешних угроз объектам безопасности;

- формирование стратегии и тактики внешней и внутренней политики в области обеспечения безопасности, территориальной целостности, суверенитета, конституционного строя Республики Таджикистан;

- разработка и реализация концепции и стратегии национальной безопасности и оценка её эффективности (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283);

- подготовка оперативных решений по предотвращению чрезвычайных ситуаций, которые могут повлечь существенные социально- политические, экономические, военные, экологические и иные последствия, а также по ликвидации этих последствий;

- представление Президенту Республики Таджикистан предложений о введении военного положения при реальной угрозе безопасности государства, а также о введении, продлении или отмене чрезвычайного положения;

- разработка предложений по совершенствованию системы обеспечения безопасности Республики Таджикистан путем реформирования существующих, либо создания новых органов, обеспечивающих безопасность человека и гражданина, общества и государства;

- анализ и обобщение информации о состоянии безопасности Республики Таджикистан и её представление Президенту Республики Таджикистан;

- контроль исполнения распоряжений и указов Президента Республики Таджикистан по вопросам национальной безопасности.

Статья 30. Решения Совета безопасности

1. По вопросам, рассматриваемым на заседаниях Совета безопасности, принимаются соответствующие решения. Члены Совета безопасности при принятии решений обладают равными правами и решения принимаются простым большинством голосов.

2. Решения Совета безопасности по вопросам обеспечения безопасности Республики Таджикистан оформляются протоколом, а по вопросам, требующим решения Президента Республики Таджикистан, указами и распоряжениями Президента Республики Таджикистан.

Статья 30(1). Секретариат Совета безопасности

(в редакции Закона РТ от 03.08.2018г.№1540)

1. Для обеспечения деятельности Совета безопасности создается секретариат Совета безопасности.

2. Секретариат Совета безопасности является структурным подразделением Исполнительного аппарата Президента Республики Таджикистан.

3. Положение о секретариате Совета безопасности утверждается Президентом Республики Таджикистан по представлению Руководителя Исполнительного аппарата Президента Республики Таджикистан (в редакции Закона РТ от 03.08.2018г.№1540).

ГЛАВА 6. ЗАКЛЮЧИТЕЛЬНЫЕ ПОЛОЖЕНИЯ

Статья 31. Надзор за деятельностью органов обеспечения безопасности

Надзор за деятельностью органов обеспечения безопасности осуществляется Генеральным прокурором Республики Таджикистан и подчиненными ему прокурорами.

Статья 32. Ответственность за нарушение настоящего Закона

Физические и юридические лица за нарушение настоящего Закона привлекаются к ответственности в соответствии с законодательством Республики Таджикистан.

Статья 33. О признании утратившим силу Закона Республики Таджикистан "О безопасности"

Признать утратившим силу Закон Республики Таджикистан от 28 декабря 1993 года "О безопасности" (Ведомости Верховного Совета Республики Таджикистан, 1994 г., №3-4, ст. 64; Ахбори Маджлиси Оли Республики Таджикистан, 1995 г., №22, ст. 270; 1996 г., №3, ст. 48, раздел XXIV; 1997 г., №23-24, ст. 333, раздел XXIV) (в редакции Закона РТ от 15.03.2016г.№1283).

Статья 34. Порядок введения в действие настоящего Закона

Настоящий Закон ввести в действие после его официального опубликования.

Президент

Республики Таджикистан                              Эмомали Рахмон

г.Душанбе,

от  28 июня 2011 года, № 721

ПОСТАНОВЛЕНИE МАДЖЛИСИ НАМОЯНДАГОН МАДЖЛИСИ ОЛИ РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН

О принятии Закона Республики Таджикистан "О безопасности"

В соответствии со статьями 36 и 40 конституционного Закона Республики Таджикистан "О Маджлиси Оли Республики Таджикистан" Маджлиси намояндагон Маджлиси Оли Республики Таджикистан постановляет:

1. Принять Закон Республики Таджикистан "О безопасности".

2. Признать утратившим силу Постановление Верховного Совета Республики Таджикистан "О введении в действие Закона Республики Таджикистан "О безопасности" от 28 декабря 1993 г., №919 (Ведомости Верховного Совета Республики Таджикистан, 1994 г., №3-4, ст.65).

Председатель

Маджлиси намояндагон Маджлиси Оли

Республики Таджикистан                               Ш. Зухуров

г. Душанбе,30 марта 2011 года № 372

ПОСТАНОВЛЕНИЕ МАДЖЛИСИ МИЛЛИ МАДЖЛИСИ ОЛИ РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН

О Законе Республики Таджикистан "О безопасности"

Рассмотрев Закон Республики Таджикистан "О безопасности", Маджлиси милли Маджлиси Оли Республики Таджикистан постановляет:

Одобрить Закон Республики Таджикистан "О безопасности".

Председатель

Маджлиси милли Маджлиси Оли

Республики Таджикистан                                  М.Убайдуллоев

г. Душанбе, 9 июня 2011 года № 159