Конвенсия оид ба мададрасонӣ дар ҳолати садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ аз 26 сентябри соли 1986

Санаи амалкуни:

Ҳолати ҳуҷҷат: Амалкунанда

Бо қарори Маҷлиси намояндагони

Маҷлиси Олии  Ҷумҳурии Тоҷикистон

аз 6 майи соли 2011, № 407

тасдиқ шудааст

КОНВЕНСИЯ ОИД БА МАДАДРАСОНӢ ДАР ҲОЛАТИ САДАМАИ ЯДРОӢ Ё ВАЗЪИЯТИ САДАМАВИИ РАДИАТСИОНӢ

ДАВЛАТҲО - ИШТИРОКЧИЁНИ КОНВЕНСИЯИ МАЗКУР,

БО ЭЪТИРОФИ ОН ки дар як қатор давлатҳо фаъолияти ядроӣ амалӣ карда мешавад.

БО ҚАЙДИ ХОТИРНИШОН СОХТАНИ ОН, ки барои таъмини сатҳи баланди бехатарӣ ҳангоми амалӣ сохтани фаъолияти ядроӣ чораҳои ҳамаҷониба дида шудаанд ва дида мешаванд, ки ба пешгирии садамаи ядроӣ ва ба ҳадди камтарин расонидани оқибатҳои ҳар гуна чунин садама, агар он рух диҳад, равона мешаванд.

БО ИЗҲОРИ ХОҲИШИ минбаъд тақвият додани ҳамкории байналмилалӣ дар соҳаи рушд ва истифодабарии бехатари энергияи ядроӣ;

ДАР ОЯНДА БАРОИ ЭЪТИҚОД ба зарурияти системаи байналмилалие, ки дар ҳолати садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ бо мақсади суст намудани оқибатҳои он мадади таъхирнопазир мерасонад;

БО ХОТИРНИШОН СОХТАНИ аҳамияти аҳду паймони дуҷониба ва бисёрҷониба оид ба мадади тарафайн дар ин соҳа;

БО ХОТИРНИШОН СОХТАНИ фаъолияти Агентии байналмилалӣ оид ба энергияи атомӣ ҷиҳати таҳияи принсипҳои дастурии вобаста ба чорабиниҳо оид ба расонидани ёрии фавқулоддаи тарафайн дар робита ба садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ;

БА МУВОФИҚАИ зайл расиданд:

Моддаи 1 Қоидаҳои умумӣ

1. Давлатҳои иштирокчӣ байни ҳамдигар ва бо Агентии байналмилалӣ оид ба энергияи атомӣ (минбаъд - "Агентӣ" ном бурда мешавад) мувофиқи нишондодҳои Конвенсияи мазкур бо мақсади мусоидат намудан барои расонидани ёрии таъхирнопазир дар ҳолати садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ баҳри ба ҳадди камтарин расонидани оқибатҳои онҳо ва барои ҳифзи ҳаёт, моликият ва муҳити зист аз таъсироти партовҳои радиоактивӣ ҳамкорӣ мекунанд.

2. Барои мусоидат намудан ба чунин ҳамкорӣ давлатҳои иштирокчӣ метавонанд ба созиши дуҷоннба ва бисёрҷониба расанд ё ҳангоми ба мақсад мувофиқ будан, барои пешгирӣ ё ба ҳадди камтарин расонидани зарар ва зиён, ки метавонад дар ҳолати садамавии ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ ҷой дошта бошанд, онҳоро пайваста намоянд.

3. Давлатҳои иштирокчӣ аз Агентӣ, ки дар доираи Оинномаи худ амал мекунад, хоҳиш менамоянд мувофиқи нишондодҳои Конвенсияи мазкур, барои мусоидат кардан, мадад расонидан ва дастгирӣ намудани ҳамкории байни давлатҳои иштирокчӣ, ки дар Конвенсияи мазкур пешбинӣ шудааст, аз ҳамаи имконнятҳо истифода намояд.

Моддаи 2 Мададрасонӣ

1. Агар ба давлати иштирокчӣ дар вазъияти садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавин радиатсионӣ мадад лозим бошад, новобаста ба он ки чунин садама ё вазъияти садамавӣ дар ҳудуди он ба вуҷуд меояд ё намеояд, зери доираи ҳуқуқӣ ё назорати он қарор дошта бошад, он метавонад бевосита ё ба воситаи Агентӣ ба ҳар як давлати иштирокчӣ, ба Агентӣ ё дар ҳолатҳои мувофиқ ба дигар ташкилотҳои байналмилалии байниҳукуматӣ (минбаъд-"ташкилотҳои байналмилалӣ" номида мешаванд) барои чунин мададрасонӣ муроҷиат намояд.

2. Давлати иштирокчии мададпурс ҳаҷм ва намуди мадади даркорӣ ва кай амалан имконпазир будани онро муайян карда, чунин иттилоотро ба ҷониби мададрасон хабар медиҳад, ки он ба ин ҷониб барои муайян намудани он ки ба кадом андоза метавонад дархости мазкурро қонеъ гардонад, зарур аст. Дар мавриде, ки давлати иштирокчии мададпурс имконияти дар амал аниқ муайян намудани ҳаҷм ва намуди мадади даркориро надорад, давлати иштирокчии мададпурс ва тарафи мададрасон бо машварати якдигар оид ба ҳаҷм ва намуди мадади даркорӣ қарор қабул мекунанд.

3. Ҳар як давлати иштирокчӣ, ки ба он оид ба чунин мададрасонӣ дархост фиристода шудааст, бетаъхир қарор қабул намуда, бевосита, ё ба воситаи Агентӣ оид ба имкониятҳояш баҳри мададрасонидании дархостшуда, инчунин оид ба ҳаҷм ва шароити мададе, ки он расонида метавонад, давлати иштирокчии мададпурсро огоҳ менамояд.

4. Давлатҳои иштирокчӣ дар доираи имкониятҳои худ коршиносон (экспертҳо), таҷҳизот ва маводеро, ки онҳо метавонанд барои мададрасонн ба дигар давлатҳои пштирокчӣ дар вазъияти садамавии ядроӣ ё вазъияти садамавни радиатсионӣ ҷудо намоянд, муайян менамоянд, аз ҷумла талаботро, махсусан талаботи молиявиро, ки дар асоси он метавонад чунин мадад расонида шавад, муайян менамоянд ва дар ин бора Агентиро огоҳ менамоянд.

5. Ҳар гуна давлати иштирокчӣ метавонад оид ба мададе, ки ба расониданн ёрии тиббӣ ё ба муҳоҷирати мувакқатии шахсони аз таъсири садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ зарардида ба ҳудуди давлати иштирокчии дигар вобаста мебошад, бо дархост муроҷиат мамояд.

6. Дар ҷавоб ба дархости давлати иштирокчӣ ё давлати аъзои мададпурс дар ҳолати садаман ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ Агентӣ мувофиқи Оинномаи худ ва чи тавре, ки дар Конвенсияи мазкур пешбинӣ гардидааст:

а) воситаҳои дахлдори бо ин мақсад ҷудошударо пешниҳод менамояд;

b) ба дигар давлатҳои ва ташкилотҳои байналмилалӣ, ки тибқи маълумоти Агентӣ метавонад дорои чуннн воситаҳои зарурӣ бошанд, бетаъхир дархост мерасонад; ва

с) мададеро, ки бо ҳамин тарз дар сатҳи байналмилалӣ расонида шуданаш мумкин бошад, ҳамоҳанг месозад, агар давлати мададпурс дар ин бора дархост намояд.

Моддаи 3 Роҳбарӣ ба мададрасонӣ ва назорати он

Агар дар бораи тартиби дигар созишҳо набошад:

а) давлати мададпурс дар қаламрави ҳудуди худ ба роҳбарии умумӣ, назорат ва ҳамоҳангсозии мадад масъул мебошад. Дар ҳолатҳое, ки агар мададрасонӣ бо ҷудо намудани кормандон вобаста бошад, тарафи мададрасон дар маслиҳат бо давлати мададпурс бояд шахсеро таъин намояд, ки ба кормандон ва таҷҳизоти ҷудонамудаи ин тараф масъул буда, роҳбарии фаврии бевоситаи кормандон ва истифодабарии таҷҳизотро таъмин намояд. Шахси таъиншуда бояд чунин роҳбарро дар ҳамкорӣ бо мақомоти дахлдори давлати мададпурс иҷро кунад;

b) давлати мададпурс дар доираи имкониятҳои худ барои иҷрои муносиб ва самарабахши мададрасонӣ воситаҳо ва хизматрасонии маҳаллиро пешниҳод менамояд. Он инчунин кормандон, таҷҳизот ва маводи аз ҷониби давлати мададрасон ва ё аз номи он бо мақсади мададрасонӣ ба ҳудуди кишвари он овардашударо ҳифз менамояд;

с) ҳуқуқи моликият ба таҷҳизот ва маводи аз ҳар ҷониб дар давраи мададрасонӣ пешниҳодшуда бетағйир мемонад ва онҳо пас гардонида мешаванд;

d) давлати иштирокчии мададрасон, дар ҷавоб ба дархост тибқи банди 5 моддаи 2 кӯмаки мазкурро дар ҳудуди кишвари худ ҳамоҳанг месозад.

Моддаи 4 Мақомоти салоҳиятдор ва нуқтаҳои алоқа

1. Ҳар як давлати иштирокчӣ Агентиро огоҳ месозад ва бевосита ё тавассути Агентӣ дигар давлатҳои иштирокчиро дар хусуси мақомоти салоҳиятдори худ нуқтаҳои алоқа, ки барои дархост кардан ва дархост гирифтан оид ба мадад ва қабул намудани пешниҳод оид ба мадад ваколатдоранд, огоҳ менамояд. Ба чунин нуқтаҳои алоқа ва нуқтаи маркази Агентӣ бояд доимо имкони озодона даромадан дошта бошад.

2. Ҳар як давлати иштирокчӣ оид ба ҳар як тағйироте, ки метавонад дар маълумоти дар банди 1 ифодаёфта ба амал ояд, бетаъхир Агентиро огоҳ менамояд.

3. Агентӣ ба давлатҳои иштирокчӣ, давлатҳои аъзо ва ташкилотҳои байналмилалии дахлдор маълумоти дар бандҳои 1 ва 2 ифодаёфтаро доимо ва ба тариқи фаврӣ дастрас менамояд.

Моддаи 5 Вазифаҳои Агентӣ

Давлатҳои иштирокчӣ мувофиқӣ банди 3 моддаи 1 ва бе халал расонидан ба дигар муқаррароти Конвенсияи мазкур аз Агентӣ чунин дархостҳо мекунанд:

а) ҷамъ намудан ва дар байни давлатҳои иштирокчӣ ва давлатҳои аъзо паҳн кардани иттилоот оид ба:

i) коршиносон (экспертҳо), таҷҳизот ва маводе, ки мумкин аст дар вазъияти садамаи ядроӣ ё вазъмяти садамавии радиатсионӣ ҷудо карда шаванд;

ii)) принсипҳои методӣ, тарзи гузаронидан ва натиҷаҳои таҳқиқоти мавҷуда, ки дар вазъияти садамаи ядроӣ ё вазъиати садамавии радиатсионӣ ба чораҳои ҷавобӣ тааллуқ доранд;

b) тибқи хоҳиши мададрасонӣ ба давлати иштирокчӣ ё давлати аъзо дар алоқа бо ҳар гуна масъалаи зерин ё дигар масъалаҳои дахлдор:

i) тайёр намудани ҳам нақшаҳои фаврӣ дар вазъияти садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ ва ҳам қонунгузории дахлдор;

ii) таҳияи барномаҳои дахлдори тайёр намудани кормандон дар вазъияти садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ;

iii) расонидани дархост оид ба мадад ва иттилооти дахлдор дар вазъиятн садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ;

iv) таҳияи барномаҳои дахлдор, расмиёт ва меъёрҳои назорати радиатсионӣ;

v) гузаронидани таҳқиқот оид ба мақсаднок будани ташкили системаи дахлдори назорати радиатсионӣ;

с) ба давлати иштирокчӣ ё давлати аъзои мададпурс дар вазъияти садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ пешниҳод намудани воситаҳои дахлдори таъиноти гузаронидани баҳодиҳии ибтидоии садама ё вазъияти садамавӣ;

d) ба давлатҳои иштирокчӣ ва давлатҳои аъзо дар ҳолати садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ пешниҳод кардани хизмати хайрхоҳонаи худ;

е) барқарор намудан ва нигоҳ доштани робита бо ташкилотҳои дахлдори байналмилалӣ бо мақсади дастрас кардани иттилоот ва маълумоти дахлдор мубодилаи онҳо ва расонидани рӯйхати чунин ташкилотҳо ба иттилои давлатҳои иштирокчӣ, давлатҳои аъзо ва ташкилотҳои дар боло.

Моддаи 6 Махфият ва изҳороти ошкоро

1. Давлати мададпурс ва тарафи мададрасон махфияти ҳар гуна иттилооти махфиро, ки ба яке аз тарафҳо доир ба мададрасонӣ дар ҳолати садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ маълум мешавад, ҳифз менамоянд. Ин гуна иттилоот танҳо бо мақсади расонидани кӯмак, ки дар ин бора мувофиқа ҳосил шудааст, истифода бурда мешавад.

2. Тарафи мададрасон барои бо давлати мададпурс ҷиҳати мувофиқа намудани иттилоот оид ба мададрасонӣ, ки дар ҳолати садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ расонида мешавад, то интишор шудани чунин иттилоот тамоми чораҳоро меандешад.

Моддаи 7 Пардохти хароҷот

1. Тарафи мададрасон метавонад ба давлати мададпурс кӯмаки ройгонро пешниҳод намояд. Ҳангоми баррасии чунин масъала тарафи мададрасон дар мавриди мададрасонӣ чунин асосҳоро ба инобат мегирад:

а) хусусияти садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ;

b) макони ба амал омадани садамаи ядроӣ ё вазъияти садамавии радиатсионӣ;

с) эҳтиёҷоти давлатҳои тарақикардаистода;

d) эҳтиёҷоти махсуси мамлакатҳое, ки соҳиби дастгоҳҳои ядроӣ намебошанд; ва

е) ҳар гуна омилҳои дигари ба ин алоқамандбуда.

2. Дар ҳолате, ки мадад дар асоси пурра ё ҷузъан пардохт кардани хароҷот расонида мешавад, давлати мададпурс хароҷоти хизматрасонии шахсон ва ташкилотҳои аз номи тарафи мададрасон амалнамоянда, инчунин ҳамаи хароҷоти вобаста ба мададрасониро дар ҳамон ҳаҷме, ки ин хароҷот бевосита аз тарафи давлати мададпурс пардохт карда нашудааст, пардохт менамояд. Агар оид ба тартиби дигари он аҳду паймон набошад, пас аз он ки тарафи мададрасон хоҳиши худро оид ба пардохти хароҷот ба мададпурс пешниҳод менамояд, хароҷот бетаъхир пардохт карда мешавад, нисбат ба хароҷот, ба ғайр аз хароҷот дар маҳал, дигар хароҷот озодгузаранда мебошанд.

3. Новобаста ба ифодаи банди 2 тарафи мададрасон метавонад ҳар вақт пардохти пурра ё ҷузъии хароҷот даст кашад ё барои ба таъхир гузоштани он розигӣ диҳад. Ҳангоми баррасии чунин радия ё батаъхиргузорӣ тарафи мададрасон ба эҳтиёҷоти давлатҳои тарақикунанда диққати зарурӣ медиҳад.

Моддаи 8 Имтиёз, масуният ва сабукиҳо

1. Давлати мададпурс ба ҳайати кормандони тарафи мададрасон ва ҳайати кормандони аз номи он амалкунанда имтиёз, масуният ва сабукиҳоеро, ки барои иҷрои вазифаҳои онҳо оид ба мададрасонӣ зарур аст, медиҳад.

2. Давлати мададпурс ба ҳайати кормандони тарафи мададрасон ё ҳайати кормандони аз номи он амалкунанда, ки дар бораи онҳо бо таври зарурӣ ба давлати мададпурс хабар дода шудааст ва онҳое, ки аз ҷониби ин давлат қабул шудаанд, чунин имтиёз ва масуниятҳоро медиҳад:

а) масуният аз ҳабс, боздошт ва тафтишоти судӣ аз тарафи давлати мададпурс, аз ҷумла дар доираи ҳуқуқи ҷиноятӣ, гаржданӣ ва маъмурӣ нисбат ба амал ва беамалӣ ҳангоми иҷрои ӯҳдадориҳои онҳо; ва

b) озод намудан аз андоз, боҷ ва дигар хироҷҳо, ба истиснои онҳое, ки одатан ба арзиши -мол ё ба пардохти хизматрасониҳои вобаста ба иҷрои вазифаҳои онҳо оид ба мададрасониданӣ дохил мешаванд;

3. Давлати мададпурс:

а) тарафи мададрасонро аз андоз, боҷ ва дигар хироҷи таҷҳизот ва амволе, ки ба ҳудуди давлати мададпурс аз тарафи мададрасон барои расонидани мадад ворид карда шудаанд, озод менамояд;

b) масуният аз ҳабс, мусодира ё мусодираи муваққатии чунин таҷҳизот ва амволро таъмин мекунад.

4. Давлати мададпурс чунин таҷҳизот ва амволро пас мегардонад. Бо хоҳишм тарафи мададрасон тарафи давлати мададпурс мувофиқи имкониятҳои худ барои истифодабарии минбаъдаи таҷҳизоти дар вақти мададрасониданӣ истифодашуда то баргардонидан онро бо таври зарурӣ дезактиватсия мекунад.

5. Давлати мададпурс барои ба ҳудуди миллии худ омадан, дар он қарор доштан ва аз он ҷо рафтани ҳайати кормандон, ки мувофиқи банди 2 хабар дода шудааст ва инчунин таҷҳизот ва амволи ҳангоми мададрасониданӣ истифодашаванда мусоидат менамояд.

6. Ҳеҷ як муқаррароти моддаи мазкур аз давлати мададпурс ба шаҳрвандон ё шахсони дар он доимо истиқоматкунанда додани ммтиёз ва масуниятҳои дар бандҳои боло пешбинишударо талаб намекунад.

7. Барои безарарии нмтиёз ва масуният тибқи моддаи мазкур ҳамаи истифодакунандагони чунин имтиёз ва масуниятҳо ӯҳдадоранд қонунҳо ва қоидаҳои давлати мададпурсро эҳтиром намоянд. Онҳо инчунин ӯҳдадоранд ба корҳои дохилии давлати мададпурс дахолат накунанд.

8. Ҳеҷ як муқаррароти моддаи мазкур ба ҳуқуқ ва ӯҳдадориҳои вобаста ба имтиёз ва масуниятҳои мутобиқи дигар созишномаҳои байналмилалӣ ё меъёрҳои одии ҳуқуқи байналмилалӣ додашуда халал намерасонад.

9. Дар ҳолати ба имзо расонидан, тасдиқ кардан, қабул намудан, маъқул донистани Конвенсияи мазкур ё ҳамроҳшавӣ ба он давлат метавонад изҳор намояд, ки он бандҳои 2 на 3-ро пурра ё қисмаи барои худ ҳатмӣ ҳисоб накунад.

10. Давлати иштирокчӣ, ки тибқи банди 9 изҳорот кардааст, ҳар вақт метавонад бо роҳи огоҳ намудани маҳфуздоранда онро бекор кунад.

Моддаи 9 Транзити ҳайати кормандон, таҷҳизот ва амвол

Ҳар як давлати иштирокчӣ бо хоҳиши давлати мададпурс ё тарафи мададрасон кӯшиш менамояд, ки ба транзити кормандон, таҷҳизот ва амволи дар вақти мададрасонӣ истифодашударо, ки оид ба онҳо ба таври зарурӣ маълумот пешкаш карда шудаанд, аз ҳудуди худ ба давлати мададпурс ва аз он ҷониб мусоидат намояд.

Моддаи 10 Даъво ва ҷуброн

1. Давлатҳои иштирокчӣ тибқи моддаи мазкур кӯшиш менамоянд барои танзими даъво ва шикоятҳои ҳуқуқӣ ҳамкориро зич кунанд.

2. Агар оид ба тартиби дигар аҳду паймон набошад, давлати иштирокчии мададпурс нпсбат ба марги шахсон ё расонидани зарари ҷмсмонӣ ба онҳо, зиён ба амвол ё гум шудани он ё зарар ба муҳити зист, ки дар рафти расонидани мадади пурсидашуда дар ҳудуди он ё ноҳияи дигари зери доираи ҳуқуқӣ ва назорати онбуда ҷой дошта бошад:

а) бар зидди тарафи мададрасон ё шахсони воқеӣ ё субъекти дигари ҳуқуқии аз номи он амалкунанда ягон гуна даъвои ҳуқуқӣ оғоз намекунад;

b) масъулияти пешбурди парвандаҳои вобаста ба даъво ва шикоятҳои ҳуқуқии изҳорнамудаи тарафи сеюмро ба тарафи мададрасон, шахсони воқеӣ ё субъекти дигари ҳуқуқии аз номи он амалкунанда ба ӯҳдаи худ мегирад;

с) ҳимояи ҳуқуқии тарафи мададрасон ё шахсони воқеӣ ё субъекти дигари ҳуқуқии аз номи он амалкунандаро нисбат ба даъво ва шикоятҳои ҳуқуқии дар зербанди (Ь) ифодаёфта таъмин менамояд; ва

d) тарафи мададрасон ё шахсони воқеӣ ё субъекти дигари ҳуқуқии аз номи он амалкунандаро вобаста ба сабабҳои зерин ҷуброн менамояд:

i) барои марги шахсони ҳайати кормандони тарафи мададрасон ё шахсони аз номи он амалкунанда ё расонидани зарари ҷисмонӣ ба чунин шахсон;

ii) барои гум шудани таҷҳизот ва маводи сарфнашудаи вобаста ба мададрасонн ё расонтдани зарар ба онҳо, бо истиснои ҳолатҳои рафтори барқасдонаи ғайпртқонунии шахсони алоҳида, ки сабабгори ҳалокат, зарари ҷисмонӣ, гумшавӣ ё зиён шудаанд.

3. Моддаи мазкур ба ҷуброн ё пӯшонидани зарареро, ки дар истифодабарии ҳар гуна созишномаҳои байналмилалӣ ё қонунгузории ҳар гуна давлат пешбинӣ шудаанд, мамоният намекунад.

4. Ҳеҷ як муқаррароти моддаи мазкур аз давлати мададпурс пурра ё қисман истифодабарии банди 2-ро нисбат ба шаҳрвандон ё шахсони дар он доимо истиқоматкунанда, талаб намекунад.

5. Дар ҳолати ба имзо расонидан, тасдиқ кардан, қабул намудан, маъқул донистани Конвенсияи мазкур ё ҳамроҳшавӣ ба он давлат метавонанд чунин изҳорот намояд:

а) он банди 2-ро пурра ё қисман барои худ ҳатмӣ намеҳисобад;

b) он дар ҳолати беэҳтиётии дағали шахсони алоҳида, ки боиси марг, зарари ҷисмонӣ, талафот ва зиён мешаванд, банди 2-ро пурра ё қисман истифода намекунанд;

6. Давлати иштирокчӣ, ки мувофиқи банди 5 изҳорот кардааст, ҳар вақт метавонад бо роҳи огоҳ намудани маҳфуздоранда аз он даст кашад.

Моддаи 11 Қатъ кардани мададрасонӣ

Давлати мададпурс ё тарафи мададрасон метавонанд ҳар вақт пас аз гузаронидани машварати дахлдор ва тавассути огоҳии хаттӣ бо дархост оид ба қатъ намуданм мадад, ки мутобиқи Конвенсияи мазкур гирифта ё пешниҳод карда мешавад, муроҷиат намояд. Бо ворид шудани чунин хоҳиш тарафҳои ҳавасманд бо мақсади таҳияи чорабиниҳо баҳри анҷомдиҳии мададрасонии муносиб машварати тарафайн мегузаронанд.

Моддаи 12 Робита бо дигар созишномаҳои байналмилалӣ

Конвенсияи мазкур ба ҳуқуқ ва ӯҳдадориҳои тарафайни давлатҳои иштирокчӣ оид ба созишномаҳои байналмилалии мавҷуда, ки масъалаҳои ба Конвенсияи мазкур марбутаро дарбар мегиранд ё оид ба созишномаҳои байналмилалии минбаъда, ки мувофиқ бо мазмун ва мақсадҳои Конвенсияи мазкур баста мешаванд, дахолат намекунад.

Моддаи 13 Танзими баҳсҳо

1. Дар ҳолати ба амал омадани баҳс байии давлатҳои иштирокчӣ ё байни давлати иштирокчӣ ва Агентӣ вобаста ба тафсир ва татбиқи Конвенсияи мазкур, тарафҳои баҳскунанда бо мақсади ба танзим даровардани баҳс бо роҳи гуфтушунид ё бо ҳар гуна роҳҳои дигари оромона ба танзнм даровардани баҳс, ки барои онҳо қобили қабул аст, машваратҳои тарафайн баргузор менамоянд.

2. Агар чунин баҳс дар байни давлатҳои иштирокчӣ дар давоми як сол аз лаҳзаи ворид шудани дархост доир ба гузаронидани машварат мутобиқи банди 1 ба танзим дароварда нашавад, он гоҳ бо дархости ҳар яке аз тарафҳои иштироккунандаи баҳс он ба арбитраж дода мешавад ё барои қабули қарор ба Суди байналмилалӣ ирсол карда мешавад. Дар сурати ба арбитраж додани баҳс, агар дар давоми шаш моҳи аз лаҳзаи ворид шудани дархости тарафҳои баҳскунанда нисбат ба ташкили баррасии арбитражӣ ба мувофиқа наоянд, яке аз тарафҳо метавонад аз Раиси Суди байналмилалӣ ё Котиби Генералии Созмони Милали Муттаҳид оид ба таъин намудани як ё зиёда аз он ҳакам илтимос кунад. Дар ҳолати мухолифати дархости тарафҳои баҳскунанда муроҷиат ба Котиби Генералии Созмони Милали Муттаҳид афзалият дорад.

3. Ҳангоми ба имзо расонидан, тасдиқ кардан, қабул кардан, маъқул донистани Конвенсияи мазкур ё ҳамроҳ шудан ба он, давлат метавонад изҳор намояд, ки он намехоҳад худро ба як ё ба ҳарду расмиёти батанзимдарории баҳсҳои пешбининамудаи банди 2 вобаста ҳисоб кунад. Давлатҳои иштирокчии дигар ба ягон гуна расмиёти батанзимдарории баҳси пешбининамудаи банди 2 вобаста намебошанд чунки он ба давлати иштирокчие дахл дорад, ки чунин изҳорот барои он эътибор дорад.

4. Давлати иштирокчии мувофиқи банди 3 изҳороткарда ҳар вақт метавонад бо роҳи огоҳ намудани маҳфуздоранда аз ин изҳорот даст кашад.

Моддаи 14 Эътибор пайдо кардан

1. Конвенсияи мазкур барои ҳамаи давлатҳо, инчунин ба Намибия, ки Шӯрои Созмони Милали Муттаҳид оид ба Намибия онро намояндагӣ мекунад, дар Муассисаҳои марказии Агентии байналмилалӣ оид ба энергияи атомӣ дар Вена ва дар Муассисаҳои марказии Созмони Милали Муттаҳид дар Ню-Йорк мутобиқан аз 26 сентябри соли 1986 ва 6 октябри соли 1986 то эътибор пайдо кардани он ё дар мӯҳлати дувоздаҳ моҳ вобаста ба он, ки кадоме аз ин мӯҳлатҳо бештар дароз аст, барои имзо озод мебошад.

2. Давлат, инчунин Намибия, ки Шӯрои Созмони Милали Муттаҳид оид ба Намибия онро намояндагӣ мекунад, метавонад ризоияти худро барои ба онҳо ҳатмӣ будани Конвенсияи мазкур бо роҳи ба имзо расонидан ё бо роҳи ба маҳфуздорӣ супоридани ҳуҷҷат оид ба тасдиқ кардан, қабул намудан ё маъқул донистан пас аз баимзорасонӣ бо шартҳои тасдиқкунӣ, қабул намудан ё маъқул донистан ё бо роҳи ба маҳфуздорӣ супоридани ҳуҷҷати ҳамроҳшавӣ, изҳор намоянд. Ҳуҷҷатҳо дар бораи тасдиқ кардан, қабул намудан, маъқул донистан ё ҳамроҳшавӣ барои маҳфуздорӣ ба маҳфуздоранда супорида мешаванд.

3. Конвенсияи мазкур пас аз 30 рӯзи изҳороти се давлате, ки розигии худро барои ба онҳо ҳатмӣ будани Конвенсияи мазкур медиҳанд, эътибор пайдо мекунад.

4. Ба ҳар як давлате, ки розигии худро барои ба он ҳатмӣ будани Конвенсияи мазкур пас аз эътибор пайдо кардани он изҳор намудааст, Конвенсияи мазкур барои ин давлат пас аз сӣ рӯзи санаи изҳори ризоияташ, эътибор пайдо мекунад.

5. а) Конвенсияи мазкур чи тавре, ки дар моддаи мазкур пешбинӣ шудааст, ба ташкилотҳои байналмилалӣ ва ташкилотҳои ҳамгироии минтақавӣ, ки аз давлатҳои мустақил иборат буда, дорои салоҳияти бурдани гуфтушунид, бастан ва татбиқ кардани конвенсияҳои байналмилалӣ оид ба масъалаҳои фарогирӣ Конвенсияи мазкур мебошад, барои ҳамроҳшавӣ озод аст.

b) Чунин ташкилотҳо оид ба масъалаҳои вобаста ба салоҳияташоназ номи худ ҳуқуқҳоеро амалӣ ва ӯҳдадориҳоеро иҷро менамоянд, ки Конвенсияи мазкур ба давлатҳои иштирокчӣ додааст.

с) Дар мавриди ба маҳфуздорӣ супоридани ҳуҷҷати худ оид ба ҳамроҳшавӣ, чунин ташкилот ба маҳфуздоранда ариза ирсол менамояд, ки дар он доираи салоҳияташ вобаста ба масъалаҳот фарогири Конвенсияи мазкур нишон дода мешаванд.

d) Чунин ташкилот илова ба овози давлатҳои аъзо ягон овози дигар надорад.

Моддаи 15 Татбиқи муваққатӣ

Давлат дар мавриди ба имзо расонидан ё дертар аз он, то вақте ки Конвенсиян мазкур барои он эътибор пайдо мекунад, метавонад эълон намояд, ки Конвенсияи мазкурро ба таври муваққатӣ татбиқ менамонд.

Моддаи 16 Тасҳеҳот

1. Давлати иштирокчӣ метавонад ба Конвенсияи мазкур тасҳеҳот пешниҳод намояд. Тасҳеҳоти пешниҳодшуда ба маҳфуздоранда фиристода мешавад, ки он тасҳеҳотро бетаъхир ба ҳамаи дигар давлатҳои иштирокчӣ ирсол менамояд.

2. Агар аксарияти давлатҳои иштирокчӣ аз маҳфуздоранда барои баррасии тасҳеҳоти пешниҳодшуда даъват намудани конфронсро талаб намоянд, он вақт маҳфуздоранда ҳамаи давлатҳои иштирокчиро ба чунин конфронс даъват менамояд, ки он на пештар аз си рӯзи пас аз фиристодани даъватнома оғоз мешавад. Ҳар як тасҳеҳоте, ки дар конфронс бо аксарияти аз се ду ҳиссаи овозҳои ҳамаи давлатҳои иштирокчӣ қабул мешавад, ба шакли протокол ба расмият дароварда шуда, барои имзои ҳамаи давлатҳои иштирокчӣ дар Вена ва Ню-Йорк озод мебошад.

3. Протокол дар давоми сӣ рӯзи пас аз изҳори ризоияти се давлат оид ба ҳатмӣ будани он барои он ҷо эътибор пайдо мекунад. Барои ҳар як давлате, ки розигии худро ба ҳатмӣ будани протокол барои он пас аз эътибор пайдо карданаш изҳор менамояд, протокол барои ин давлат дар давоми сӣ рӯзи пас аз санаи изҳори ризоият эътибор пайдо мекунад.

Моддаи 17 Беэътибордонӣ

1. Давлати иштирокчӣ метавонад Конвенсияи мазкурро тавассути огоҳии хаттии маҳфуздоранда беэътибор донад.

2. Беэътибор донистан дар давоми як соли пас санаи дастраси маҳфуздоранда гардидани огоҳинома мавриди амал қарор мегирад.

Моддаи 18 Маҳфуздоранда

1. Директори генералии Агентӣ маҳфуздорандаи Конвенсияи мазкур мебошад.

2. Директори генералии Агентӣ давлатҳои иштирокчӣ ва ҳамаи дигар давлатҳоро оид ба инҳо фавран огоҳ менамояд:

а) дар бораи ҳар як ба имзорасонии Конвенсияи мазкур ё ҳар гуна протокол оид ба тасҳеҳот;

b) дар бораи ҳар як ба маҳфуздорӣ супурдани ҳуҷҷат доир ба тасдиқкунӣ, қабулкунӣ, маъқул донистан ё ҳамроҳ шудан, ки ба Конвенсияи мазкур ё ба ҳар гуна протокол доир ба тасҳеҳот дахл доранд.

с) доир ба ҳар изҳорот ё бекор намудани чунин изҳорот тибқи моддаҳои 8, 10, 13;

d) доир ба ҳар изҳорот ҷиҳати истифодаи муваққатии Конвенсияи мазкур, тибқи моддаи 15;

е) доир ба эътибор пайдо кардани Конвенсияи мазкур ва ҳар гуна тасҳеҳот ба он; ва

f) дар бораи ҳар як беэътибор донистан, ки тибқи моддаи 17 эълон шудааст.

Моддаи 19 Матнҳои аслӣ ва нусхаҳои тасдиқшуда

Нусхаи асли матнҳои англисӣ, арабӣ, испанӣ, хитоӣ, русӣ ва франсавии Конвенсияи мазкур, ки бо ҳам баробаранд, барои маҳфуздорӣ ба Директори генералпи Агентии байналмилалӣ оид ба энергияи атомӣ супорида мешаванд, ки ӯ нусхаҳои тасдиқшударо ба давлатҳои иштирокчӣ ва ба ҳамаи дигар давлатҳо ирсол менамояд.

БАРОИ ТАСДИҚИ ИН дар зер имзокунандагони ба таври зарурӣ ваколатдор Конвенсияи мазкурро ба имзо расониданд, ки он тибқи банди 1 моддаи 14 барои ба имзо расонидан озод аст.

АЗ ҶОНИБИ Конфронси генералии Агентии байналмилалӣ оид ба энергияи атомӣ дар сессияи махсус, дар Вена рӯзи бисту шашуми моҳи сентябри соли як ҳазору нӯҳсаду ҳаштоду шаш қабул гардидааст.

КОНВЕНЦИЯ О ПОМОЩИ В СЛУЧАЕ ЯДЕРНОЙ АВАРИИ ИЛИ РАДИАЦИОННОЙ АВАРИЙНОЙ СИТУАЦИИ ГОСУДАРСТВА - УЧАСТНИКИ НАСТОЯЩЕЙ КОНВЕНЦИИ

СОЗНАВАЯ, что ядерная деятельность осуществляется в ряде государств,

ОТМЕЧАЯ, что для обеспечения высокого уровня безопасности при осуществлении ядерной деятельности принимались и принимаются всесторонние меры, направленные на предотвращение ядерных аварии и сведение к минимуму последствий любой такой аварии, если она произойдет,

ВЫРАЖАЯ ЖЕЛАНИЕ укреплять далее международное сотрудничество в области безопасного развития и использования ядерной энергии.

БУДУЧИ УБЕЖДЕНЫ в необходимости международной системы, которая будет содействовать безотлагательному предоставлению помощи в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации с целью смягчения их последствий,

ОТМЕЧАЯ полезность двусторонних и многосторонних договоренностей о взаимной помощи в этой области,

ОТМЕЧАЯ деятельность Международного агентства по атомной энергии пй разработке руководящих принципов относительно мероприятий по оказанию взаимной чрезвычайной помощи в связи с ядерной аварией или радиационной аварийной ситуацией.

СОГЛАСИЛИСЬ О НИЖЕСЛЕДУЮЩЕМ:

Статья I Общие положения

I. Государства-участники сотрудничают между собой и с Международным агентством по атомной энергии (в дальнейшем именуемым "Агентство") в соответствии с положениями настоящей Конвенции в целях содействия безотлагательному предоставлению помощи в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации для сведения к минимуму их последствий и для защиты жизни имущества и окружающей среды от воздействий радиоактивных выбросов.

2. Для содействия такому сотрудничеству государства-участники могут достигать двусторонних или многосторонних договоренностей или где это целесообразно, их сочетания с целью предотвращения или сведения к минимуму вреда и ущерба, которые могут иметь место в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации.

3. Государства-участники просят Агентство, действующее в рамках своего Устава, делать все возможное в соответствии с положениями настоящей Конвенции, чтобы способствовать, содействовать и оказывать поддержку сотрудничеству между государствами-участниками, предусмотренному в настоящей Конвенции.

Статья 2 Предоставление помощи

1. Если государству-участнику требуется помощь в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации, независимо от того, возникает или не возникает на его территории, под его юрисдикцией или контролем такая авария или аварийная ситуация, оно может обратиться за такой помощью от любого другого государства-участника, непосредственно или через Агентство, и от Агентства или в соответствующих случаях, от других международных межправительственных организаций (в дальнейшем именуемых "международные организации").

2. Запрашивающее помощь государство-участник определяет объем и вид требующейся помощи и, когда это практически возможно, сообщает предоставляющей помощь стороне такую информацию, которая может оказаться необходимой этой стороне для определения того, в каком объеме она может удовлетворить данную просьбу. В случае, когда запрашивающему государству-участнику практически невозможно точно определить объем и вид требующейся помощи, запрашивающее государство-участник и предоставляющая помощь сторона, в консультации друг с другом, принимают решение относительно объема и вида требующейся помощи.

3. Каждое государство-участник, которому направлена просьба о такой помощи, безотлагательно принимает решение и сообщает запрашивающему государству-участнику, непосредственно или через Агентство, о том в состоянии ли оно предоставить запрашиваемую помощь, а также об объеме и условиях помощи, которая может быть предоставлена.

4. Государства-участники в пределах своих возможностей определяют экспертов, оборудование и материалы, которые они могли бы выделить для предоставления помощи другим государствам участникам в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации, а также условия, особенно финансовые, на которых такая помощь могла бы быть предоставлена, и уведомляют об этом Агентство.

5. Любое государство-участник может обратиться с просьбой в помощи, относящейся к оказанию медицинской помощи или временному переселению на территорию другого государства-участника лиц, подвергшихся воздействию ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации.

6. В ответ на просьбу запрашивающего государства-участника или государства-члена в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации Агентство в соответствии со своим Уставом и как предусматривается в настоящей Конвенции:

а) предоставляет соответствующие средства, выделенные для этой цели;

b) безотлагательно передает просьбу другим государствам и международным организациям, которые, по имеющимся у Агентства сведениям, могут располагать необходимыми средствами; и

с) если запрашивающее государство просит об этом, координирует на международном уровне помощь, которая может таким образом быть предоставлена.

Статья 3 Руководство помощью и контроль за ней

Если нет договоренности об ином:

а) в пределах своей территории запрашивающее государство несет ответственность за общее руководство, контроль, координацию помощи и надзор за ней. В тех случаях, когда помощь включает предоставление персонала, предоставляющая помощь сторона, в консультации с запрашивающим государством, должна назначить лицо, которое должно отвечать за предоставленные этой стороной персонал и оборудование и обеспечивать непосредственное оперативное руководство персоналом и использованием оборудования. Назначенное лицо должно осуществлять такое руководство в сотрудничестве с соответствующими органами запрашивающего государства;

b) запрашивающее государство предоставляет в пределах своих возможностей местные средства и услуги для надлежащего и эффективного осуществления помощи. Оно также обеспечивает зашит у персонала, оборудования и материалов, доставленных с целью оказания помощи на его территорию предоставляющей помощь стороной или от ее имени:

с) остается неизменным право собственности на предоставленные любой из сторон в периоды оказания помощи оборудование и материалы, и обеспечивается их возврат:

d) государство-участник, предоставляющее помощь в ответ на запрос согласно пункту 5 статьи 2, координирует эту помощь в пределах своей территории.

Статья 4 Компетентные органы и пункты связи

1. Каждое государство-участник ставит в известность Агентство и, непосредственно или через Агентство, другие государства-участники о своих компетентных органах и пункте связи, уполномоченных делать и получать просьбы о помощи и принимать предложения о помощи. К таким пунктам связи и центральному пункту в Агентстве должен иметься доступ на постоянной основе.

2. Каждое государство-участник безотлагательно информирует Агентство о любых изменениях, которые могут произойти в информации, указанной в пункте 1.

3. Агентство регулярно и в срочном порядке предоставляет государствам-участникам, государствам-членам и соответствующим международным организациям информацию, указанную в пунктах 1 и 2.

Статья 5 Функции Агентства

Государства-участники просят Агентство в соответствии с пунктом 3 статьи 1 и без ущерба для других положений настоящей Конвенции:

а) собирать и распространять среди государств-участников и государств-членов информацию, касающуюся:

i) экспертов, оборудования и материалов, которые могут быть выделены в случае ядерных аварий или радиационных аварийных ситуаций;

ii) методических принципов, способов проведения и имеющихся результатов исследований, относящихся к ответным мерам в случае ядерных аварий или радиационных аварийных ситуаций:

b) на основании просьбы оказывать помощь государству-участнику или государству-члену в связи с любыми следующими или другими соответствующими вопросами:

i) подготовка как чрезвычайных планов в случае ядерных аварий и радиационных аварийных ситуаций, так и соответствующего законодательства;

ii) разработка надлежащих программ подготовки персонала на случай ядерных аварий и радиационных аварийных ситуаций:

iii) передача просьб о помощи и соответствующей информации в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации;

IV) разработка надлежащих программ, процедур и норм радиационного контроля;

v) проведение исследовании целесообразности создания соответствующих систем радиационного контроля:

с) предоставлять государству-участнику или государству-члену запрашивающим помощь в случае ядерной аварии, или радиационной аварийной ситуации, соответствующие средства, предназначенные для проведения первоначальной оценки аварии или аварийной ситуации:

d) предлагать свои добрые услуги государствам-участникам и государствам-членам в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации;

е) устанавливать и поддерживать связь с соответствующими международными организациями в целях получения соответствующей информации и данных и обмена ими и доводить список таких организаций до сведения государств-участников, государств-членов и вышеупомянутых организаций.

Статья 6 Конфиденциальность и публичные заявления

1. Запрашивающее государство и предоставляющая помощь сторона обеспечивают защиту конфиденциальности любой конфиденциальной информации, которая становится известной любой из сторон в связи с помощью в случае ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации. Такая информация используется исключительно для целей помощи, о которой достигнута договоренность.

2. Предоставляющая помощь сторона прилагает все усилия для согласования с запрашивающим государством информации о помощи, предоставляемой в связи с ядерной авариен или радиационной аварийной ситуацией, до обнародования такой информации.

Статья 7 Возмещение затрат

1. Предоставляющая помощь сторона может предложить безвозмездную помощь запрашивающему государству. При рассмотрении того, предоставлять ли помощь на такой основе, предоставляющая помощь сторона учитывает:

а) характер ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации;

b) место возникновения ядерной аварии или радиационной аварийной ситуации;

с) потребности развивающихся стран;

d) особые потребности стран, не обладающих ядерными установками; и

е) любые другие имеющие к этому отношение факторы.

2. В тех случаях, когда помощь предоставляется на основе полного или частичного возмещения затрат, запрашивающее государство возмещает предоставляющей помощь стороне затраты, связанные с предоставлением услуг лицами или организациями, действующими от ее имени, а также все расходы в связи с оказанием помощи в том объеме, в каком эти расходы непосредственно не оплачены запрашивающим государством. Если нет договоренности об ином, возмещении предоставляется безотлагательно, после того как предоставляющая помощь сторона представила свою просьбу о возмещении затрат запрашивающему государству в отношении затрат, иных, чем затраты па месте, оно является свободно переводимым.

3. Независимо от изложенного в пункте 2, предоставляющая помощь сторона может в любое время отказаться от возмещения полностью или частично или согласиться на его отсрочку. При рассмотрении такого отказа или отсрочки предоставляющие помощь стороны уделяют должное внимание потребностям развивающихся стран.

Статья 8 Привилегии, иммунитеты и льготы

1. Запрашивающее государство предоставляет персоналу предоставляющей помощь стороны и персоналу, действующему от ее имени, привилегии, иммунитеты и льготы, необходимые для выполнения им своих функции по оказанию помощи.

2. Запрашивающее государство предоставляет персоналу предоставляющей помощь стороны или персоналу, действующему от ее имени, о котором было должным образом сообщено запрашивающему государству и который был принят этим государством, следующие привилегии и иммунитеты:

а) иммунитет от ареста, задержания и судебного разбирательства со стороны обратившегося за помощью государства, включая уголовную, гражданскую и административную юрисдикцию, в отношении действий или бездействий при выполнении им своих обязанностей; и

b) освобождение от налогов, пошлин или других сборов, за исключением тех, которые обычно включаются в стоимость товаров или оплату предоставленных услуг, в отношении осуществления им функций по оказанию помощи.

3. Запрашивающее государство:

а) предоставляет предоставляющей помощь стороне освобождение от налогов, пошлин или других сборов с оборудования и имущества. доставленных на территорию запрашивающего государства предоставляющей помощь стороне с целью оказания помощи; и

b) обеспечивает иммунитет от ареста, конфискации или реквизиции такого оборудования и имущества.

4. Запрашивающее государство обеспечивает возврат такого оборудования и имущества. В случае просьбы предоставляющей помощи стороны запрашивающее государство организует в пределах своих возможностей необходимую дезактивацию пригодного для дальнейшего использования оборудования, использовавшегося при оказании помощи, до его возврата.

5. Запрашивающее государство содействует прибытию на свою национальную территорию, пребыванию на ней и отбытию с нее персонала, о котором сообщено в соответствии с пунктом 2, а также оборудования и имущества, используемых при оказании помощи.

6. Ни одно из положении настоящей статьи не требует от запрашивающего государства предоставления его гражданам или постоянно проживающим в нем лицам привилегии и иммунитетов, предусмотренных в предыдущих пунктах.

7. Без ущерба для привилегий и иммунитетов все пользующиеся согласно настоящей статье такими привилегиями и иммунитетами обязаны уважать законы и правила запрашивающего государства. Они также обязаны не вмешиваться во внутренние дела запрашивающего государства.

8. Ни одно из положений настоящей статьи не наносит ущерба правам и обязанностям в отношении привилегий и иммунитетов, предоставляемых в соответствии с другими международными соглашениями или нормами обычного международного права.

9. При подписании, ратификации, принятии, одобрении настоящей Конвенции или присоединении к ней государство может заявить, что оно не считает обязательными для себя, полностью или частично, пункты 2 и

3.

10. Государство-участник, которое сделало заявление в соответствии с пунктом 9, может в любое время снять его путем уведомления депозитария.

Статья 9 Транзит персонала, оборудования и имущества

Каждое государство-участник, по просьбе запрашивающего государства или предоставляющей помощь стороны, стремится содействовать транзиту через свою территорию в запрашивающее государство и из него используемых при оказании помощи персонала, оборудования и имущества, о которых должным образом сообщено.

Статья 10 Претензии и компенсация

1. Государства-участники тесно сотрудничают с тем, чтобы содействовать урегулированию юридических исков и претензий согласно настоящей статье.

2. Если нет договоренности об ином, запрашивающее государствоучастник в отношении смерти лиц или нанесения им телесного повреждения, ущерба имуществу или его утраты пли вреда окружающей среде, имевших место в пределах его территории или другою района под его юрисдикцией или контролем в ходе предоставления запрошенной помощи:

а) не возбуждает каких-либо юридических исков против предоставляющей помощь стороны или физических лиц или других субъектов права, действующих от ее имени;

b) берет на себя ответственность за ведение дел, связанных с юридическими исками и претензиями, предъявленными третьими сторонами предоставляющей помощь стороне или физическим лицам или другим субъектам права, действующим от ее имени;

с) обеспечивает правовую защиту предоставляющей помощь стороны или физических лиц или других субъектов права, действующих от ее имени, в отношении юридических исков и претензий, о которых говорится в подпункте (b); и

d) выплачивает компенсацию предоставляющей помощь стороне или физическим лицам или другим субъектам права, действующим от ее имени, в связи:

i) со смертью лиц из числа персонала предоставляющей помощь стороны или лиц, действующих от ее имени, или нанесением телесного повреждения таким лицам;

ii) с утратой нерасходуемых оборудования и материалов, относящихся к предоставлению помощи, или нанесением им ущерба за исключением случаев преднамеренного неправомерного поведения отдельных лиц, причинивших смерть, телесное повреждение, утрату или ущерб.

3. Настоящая статья не препятствует выплате компенсации или возмещения, предусматриваемых любым применимым международные соглашением или национальным законодательством любого государства.

4. Ни одно из положений настоящей статьи не требует от запрашивающего государства применять пункт 2 полностью или частично к своим гражданам или постоянно проживающим в нем лицам.

5. При подписании, ратификации, принятии, одобрении настоящей Конвенции или присоединении к ней государство может заявить:

а) что оно не считает для себя обязательным, полностью или частично, пункт 2;

Ь) что оно не будет применять пункт 2 полностью или частично в случаях грубой небрежности отдельных лиц, причинивших смерть, телесное повреждение, утрату или ущерб.

6. Государство-участник, которое сделало заявление в соответствии с пунктом 5, может в любое время снять его путем уведомления депозитария.

Статья 11 Прекращение помощи

Запрашивающее государство или предоставляющая помощь сторона могут в любое время, после проведения соответствующих консультаций и посредством письменного уведомления, обратиться с просьбой о прекращении помощи, получаемой или предоставляемом согласно настоящей Конвенции. По поступлении таком просьбы заинтересованные стороны проводят консультации друг с другом с целью разработки мероприятий для надлежащего завершения помощи.

Статья 12 Связь с другими международными соглашениями

Настоящая Конвенция не затрагивает взаимных прав и обязательств государств-участников по существующим международным соглашениям, относящимся к вопросам, охватываемым настоящей Конвенцией, или по будущим международным соглашениям, заключенным в соответствии с предметом и целью настоящей Конвенции.

Статья 13 Урегулирование споров

1. В случае возникновения спора между государствами-участниками или между государством-участником и Агентством относительно толкования или применения настоящей Конвенции стороны в споре проводят взаимные консультации в целях урегулирования спора путем переговоров или любыми другими мирными способами урегулирования споров, приемлемыми для них.

2. Если спор подобного характера между государствами-участниками не может быть урегулирован в течение одного года с момента поступления просьбы о проведении консультаций в соответствии с пунктом 1, то по просьбе любой стороны, участвующей в таком споре, он предается в арбитраж или направляется в Международный Суд для принятия решения. В случае передачи спора в арбитраж, если в течение шести месяцев с момента поступления просьбы стороны в споре не могут прийти к согласию относительно организации арбитражного разбирательства, одна из сторон может просить Председателя Международного Суда или Генерального секретаря Организации Объединенных Наций назначить одного арбитра пли более. В случае противоречивых просьб сторон, участвующих в споре, обращение к Генеральному секретарю Организации Объединенных Наций имеет приоритет.

3. При подписании, ратификации, принятии, одобрении настоящей Конвенции или присоединении к ней государство может заявить, что оно не считает себя связанным либо одной, либо обеими процедурами урегулирования спора, предусмотренными в пункте - 2. Другие государства-участники не являются связанными какой-либо процедурой урегулирования спора, предусмотренной в пункте 2, в том, что касается государства-участники, для которого такое заявление имеет силу.

4. Государство-участник, сделавшее заявление и соответствии с пунктом 3. может в любое время снять это заявление путем уведомления об этом депозитария.

Статья 14 Вступление в силу

1. Настоящая Конвенция будет открыта для подписания всеми государствами, а также Намибией, представленной Советом Организации Объединенных Наций по Намибии, в Центральных учреждениях Международного агентства по атомной энергии а Вене и в Центральных учреждениях Организации Объединенных Наций в Нью-Йорке соответственно с 26 сентября 1986 года и 6 октября 1986 года до ее вступления в силу или в течение двенадцати месяцев в зависимости от того, какой из сроков окажется более длительным.

2. Государство, а также Намибия, представленная Советом Организации Объединенных Наций по Намибии, может выразить свое согласие на обязательность для него настоящей Конвенции путем подписания или путем сдачи на хранение документа о ратификации, принятии или одобрении после подписания под условием ратификации, принятия или одобрения, или путем сдачи на хранение документа о присоединении. Документы о ратификации, принятии, одобрении или присоединении сдаются на хранение депозитарию.

3. Настоящая Конвенция вступает в силу через тридцать дней после выражения тремя государствами согласия на обязательность для них настоящей Конвенции.

4. Для каждого государства, выразившего согласие на обязательность для него настоящей Конвенции после ее вступления в силу, настоящая Конвенция вступает в силу для этого государства через тридцать дней после даты выражения согласия.

5. а) Настоящая Конвенция открыта для присоединения, как это предусмотрено в настоящей статье, международных организаций и организации региональной интеграции, состоящих из суверенных государств и обладающих компетенцией в области ведения переговоров, заключения и применения международных соглашений по вопросам, охватываемым настоящей Конвенцией.

b) В вопросах, входящих в их компетенцию, такие организации от своего собственного имени осуществляют права и выполняют обязательства, которыми настоящая Конвенция наделяет государства-участники.

с) При сдаче на хранение своего документа о присоединении такая организация направляет депозитарию заявление, в котором указываются пределы ее компетенции в отношении вопросов, охватываемых настоящем Конвенцией.

d) Такая организация не располагает каким-либо голосом в дополнение к голосам ее государств-членов.

Статья 15 Временное применение

Государство по подписании или в любое время позднее, до того как настоящая Конвенция вступит в силу для него, может объявить, что оно будет применять настоящую Конвенцию на временной основе.

Статья 16 Поправки

1. Государство-участник может предложить поправки к настоящей Конвенции. Предложенная поправка направляется депозитарию. который незамедлительно рассылает ее всем другим государствам-участникам.

2. Если большинство государств-участников требует от депозитария созыва конференции для рассмотрения предложенных поправок, то депозитарий приглашает все государства-участники на такую конференцию, которая открывается не ранее чем через тридцать дней после направления приглашений. Любая поправка, принятая на конференции большинством в две трети голосов всех государствучастников, оформляется в виде протокола, открытого для подписания в Вене и Нью-Йорке всеми государствами-участниками.

3. Протокол вступает в силу через тридцать дней после выражения тремя государствами согласия на его обязательность для них. Для каждого государства, выразившего согласие на обязательность для нею протокола после его вступления в силу, протокол вступает в силу для этого государства через тридцать дней после даты выражения согласия.

Статья 17 Денонсация

1. Государство-участник может денонсировать настоящую Конвенцию посредством письменного уведомления депозитария.

2. Денонсация вступает в силу через год после даты получения депозитарием уведомления.

Статья 18 Депозитарий

1. Генеральный директор Агентства является депозитарием настоящее Конвенции.

2. Генеральный директор Агентства незамедлительно уведомляет государства-участники и все другие государства:

а) о каждом подписании настоящей Конвенции или любого протокола о поправке:

b) о каждой сдаче на хранение документа о ратификации, принятии, одобрении или присоединении, касающегося настоящей Конвенции или любого протокола о поправке;

с) о любом заявлении или снятии такого заявления в соответствии со статьями 8, 10, 13;

d) о любом заявлении о применении настоящей Конвенции на временной основе в соответствии со статьей 15;

е) о вступлении в силу настоящей Конвенции и любой поправки к ней; и

f) о любой денонсации, объявленной в соответствии со статьей 17.

Статья 19 Аутентичные тексты и заверенные копии

Подлинник настоящей Конвенции, английский, арабский, испанский, китайский, русский и французский тексты которого являются равно аутентичными, сдается на хранение Генеральному директору Международного агентства по атомной энергии, который направляет заверенные копии государствам-участникам и всем другим государствам.

В УДОСТОВЕРЕНИЕ ЧЕГО нижеподписавшиеся, должным образом уполномоченные, подписали настоящую Конвенцию, открытую для подписания, как предусмотрено в пункте 1 статьи 14.

ПРИНЯТО Генеральной конференцией Международного агентства по атомной энергии на специальной сессии в Вене двадцать шестого дня сентября месяца одна тысяча девятьсот восемьдесят шестого года.