Бо қарори Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии ҶТ 16.04.2008с. № 952 ратификатсия карда шуд

Конвенсияи Созмони Милали Муттаҳид зидди корупсия

Пешгуфтор

Давлатҳои иштирокчии ҳамин Конвенсия.

бо изҳори ташвиш аз ҷиддияти масъалаҳо ва тахдидҳои корруисия барои амният ва суботи ҷомеа, ки арзишҳо ва ниҳодҳои. демократӣ, меъёрҳои аҳлоқӣ ва адолатро халалдор месозад, ба рушди устувор ва тартиботи ҳуқуқӣ зарар мерасонад,

инчунин бо изҳори ташвиш аз алокахои байни коррупсия ва шаклҳои дигари ҷинояткорӣ, аз ҷумла ҷинояткории муташаккилона ва иктисодӣ, ҳамчунин қонунӣ гардонидани маблағҳои пулӣ,

бо изҳори ташвиши минбаъда аз ҳолатҳои коррупсия вобаста ба хаҷми калони дороӣ, ки метавонад қисми назарраси захираҳои давлатро ташкил диҳад ва ба суботи сиёсӣ ва рушди устувори ин давлатҳо гаҳдид намояд,

бо изҳори боварӣ аз он, ки коррупсия кайҳо масъалаи минтакавӣ набуда, ба зуҳуроти трансмиллӣ мубаддал гаштааст, ба ҷомеа ва иқтисодиёти ҳамаи кишварҳо мудохила менамояд ва аз ин ҷиҳат аҳамияти истисноии муҳими ҳамкории байналмилалиро дар соҳаи пешгирии коррупсия ва мубориза бо он шароит муҳайё месозад,

инчунин бо изҳори боварӣ аз он ки муносибати фарогир ва бештар бонизом барои пешгирии самараноки коррупсия ва мубориза бар зидди он зарур аст,

бо изҳори боварии минбаъда аз он, ки мавҷудияти ёрии техникӣ метавонад дар тавсеаи имкониятҳои давлатҳо нақши муҳим бозад, аз ҷумла бо роҳи пурзӯр намудани иқтидор ва-таъсис додани институтҳо дар соҳаи пешгирии самараноки коррупсия ва мубориза бар зидди он,

бо изҳори боварӣ аз он, ки ғайриқонунӣ ба даст овардани боигарии шахсӣ метавонад ба ниҳодҳои демократӣ, иқтисодиёти миллӣ ва тартиботи ҳуқуқӣ зарари ҷиддӣ расонад,

бо азми қатьии боз ҳам самараноктар пешгирӣ, ошкор ва қатъ кардани интиқолӣ байналмилалии дороиҳои ғайриқонунӣ ба даст овардашуда ва тахкими хамкории байналмилалӣ дар амалӣ намудани чораҳо ҷихати бозгардонидани дороиҳо,

принсипҳои асосии татбиқи дахлдори ҳуқуқиро дар рафти мурофиаи ҷиноятӣ ва гражданӣ ё маъмурӣ барои муқаррар намуданӣ ҳуқуқҳои амволӣ тасдиқ намуда,

бо назардошти он, ки пешгирӣ ва решакаи кардани коррупсия вазифаи ҳамаи давлатҳо ва барои таъмини самаронокии кӯшишҳои худ дар ин соҳа онҳо бояд бо дастгирӣ ва иштироки гурӯҳҳо ва шахсони алоҳидаи берун аз доираи бахши оммавӣ, ба монанди ҷомеаи шаҳрвандӣ, ташкилотҳои ғайриҳукуматӣ ва созмонҳои дар заминаи ҷамоат амалкунанда бо якдигар ҳамкорӣ намоянд.

инчунин бо назардошти принспҳои дахлдори идораи корҳои оммавӣ ва амволи оммавӣ, адолат, чавобгарӣ ва баробарӣ дар назди қонун ва зарурати таъмини бовичдонӣ, устуворию садоқат инчунин мусоидат ба ташаккули фарҳанге, ки коррупсияро инкор мекунад,

фаъолияти Комиссияи оид ба пешгирии ҷинояткорӣ ва адолати судии ҷиноятӣ ва Раёсати Созмони Милали Муттаҳид оид ба маводи нашъаовар ва ҷинояткориро дар соҳаи пешгирии коррупсия ва мубориза бар зидди он баланд арзёбӣ намуда,

бо истинод ба фаъолияти дигар созмонҳои байналмилалӣ ва минтақавӣ, ки дар ин самт анҷом медиҳанд, аз ҷумла фаъолияти Иттиҳоди Африка, Иттиҳоди Европа, Ҷомеаи давлатҳои Араб, Созмони давлатҳои Америка, Созмони рушд ва ҳамкории иктисодӣ, Шӯрои Европа ва Шӯрои ҳамкории гумрукӣ (ки ҳамчун Созмони умумиҷа.ҳонии гумрукӣ маъруф аст),

ҳуҷчатҳои бисёрҷонибаро оид ба пешгирии коррупсия ва мубориза бар зидди он, аз ҷумла Конвенсияи байниамерикоии мубориза бар зидди коррупсия, ки Созмони давлатҳои Америка 29 марти соли 19964 қабул намудааст, Конвенсия дар бораи мубориза бар зидди коррупсия, ки шахсони мансабдори ҷомеаҳои Европоӣ ё шахсони мансабдори Давлатҳои иштирокчии Иттиҳоди Европаро дар бар мегирад ва Шӯрои Иттиҳоди Европа 26 маи соли 1997 қабул кардааст, Конвенсия дар бораи мубориза бар зидди фурӯхташавии шахсони мансабдори хориҷӣ ҳангоми бастани аҳдҳои байналмилалии тиҷоратӣ, ки Созмони рушд ва ҳамкории иқтисодӣ 21 ноябри соли 1997 қабул кардааст, Конвенсия дар бораи ҷавобгарии ҷиноятӣ барои коррупсия, ки Кумитаи Вазирони Иттиҳоди Европа 27 январи соли 1999 қабул кардааст, Конвенсия дар бораи ҷавобгарии гражданию ҳуқуқӣ барои коррупсия, ки Кумитаи Вазироми Иттиҳоди Европа 4 ноябри соли 1999 қабул кардааст ва Конвенсияи Итгиҳоди Африка дар бораи пешгирии коррупсия ва мубориза бар зидди он, ки аз ҷониби Сарони давлатҳо ва ҳукуматҳои Иттиҳоди Африка 12 июли соли 2003 қабул гардидааст, бо миннатдорӣ ба маълумот гарифта,

29 сентябри соли 2003 эътибор пайдо намудани Конвенсияи Созмони Милали Муттаҳид зидди ҷинояткории муташаккили трансмиллиро маъқул дониста,

ба мувофиқаи зайл расиданд:

БОБИ 1. Муқаррароти умумӣ

Моддаи 1. Мақсадҳо

Мақсадҳои ҳамин Конвенсия аз инҳо иборатанд:

а) мусоидат ба қабул ва таҳкими чораҳое, ки ба пешгирии судманд ва таъсирноки коррупсия ва мубориза бар зидди он нигаронида шудаанд;

Ь) ҳавасмандсозӣ, сабук намудан, дастгирии ҳамкории байналмилалӣ ва ёрии техникӣ дар пешгирии коррупсия ва мубориза бар зидди он; аз ҷумла андешидани чораҳо баҳри баргардонидани дороӣ;

с) ҳавасмандсозии поквиҷдонӣ, садоқат ва масъулиятшиносӣ, инчунин идораи дахлдори корҳои оммавӣ ва амволи оммавӣ.

Моддаи 2. Истилоҳот

Барои мақсадҳои ҳамин Конвенсия истилоҳоти зерин истифода мегарданд:

а) "шахси мансабдори оммавӣ" - i) ҳар шахси таъиншаванда ё интихобшавандае, ки дар мақомоти қонунгузорӣ, иҷроия, маъмурӣ ё судии Давлати иштирокчӣ дар асоси доимӣ ё муваккатӣ, барои музд ё бе подоши меҳнат ягон вазифаро ишғол менамояд, новобаста аз сатҳи мансаби ин шахс; ii) ҳар шахси дигаре, ки ягон вазифаи оммавиро иҷро мекунад, аз ҷумла барои идораи оммавӣ ё муассисаи оммавӣ ё кадом як хизматрасонии оммавиро пешниход менамояд, чуноне ки он дар қонунгузории дохилии Давлати иштирокчӣ муайян гардидааст ва тавре, ки дар соҳаи дахлдори танзими ҳуқуқии ин Давлати иштирокчӣ истифода мешавад; iii) ҳар шахси дигаре, ки ба сифати "шахси мансабдори оммавӣ" дар қонунгузории дохилии Давлати иштирокчӣ муайян мегардад. Бо вуҷуди ин барои мақсадҳои қабули баъзе чораҳои мушаххаси пешбининамудаи боби II ҳамин Конвенсия мафҳуми "шахси мансабдори оммавӣ" метавонад ҳар шахсеро дар бар гирад, ки ягон вазифаи оммавиро иҷро ё кадом як хизматрасонии оммавиро пешниҳод менамояд, чуноне ки он дар қонунгузории дохилии Давлати иштирокчӣ муайян гардидааст ва тавре, ки дар сохаи дахлдори танзими ҳуқуқии он Давлати иштирокчӣ истифода мешавад;

b) "шахси мансабдори оммавии хориҷӣ" - ҳар шахси таъиншаванда ё интихобшаванда, ки дар мақоми қонунгузор, иҷроия, маъмурӣ ё судии давлати хориҷӣ ягон вазифаро ишғол менамояд ва ҳ.ар шахсе, ки ягон вазифаи оммавиро барои давлати хориҷӣ анҷом медиҳад, аз ҷумла барои идораи оммавӣ ё муассисаи оммавӣ;

с) "шахси мансабдори оммавии созмони байналмилалӣ" -хизматчии граждании байналмилалӣ ё ҳар шахсе, ки ваколатдор аст, аз номи чунин созмон амал кунад;

d) "амвол" - ҳама гуна дороӣ, хоҳ моддӣ ё ғайримоддӣ, манқул ё ғайриманқули дар мавод ё ҳукуқҳо ифодаёфта, инчунин ҳуҷҷатҳои ҳуқуқӣ ё санадҳое, ки хуқуқи моликиятро ба чунин дороиҳо ё манфиат ба онҳо тасдиқ менамоянд;

е) "даромад аз ҷиноят" - ҳама гуна амволе, ки бевосита ё бавосита дар натиҷаи содир кардани ягон ҷиноят ба даст оварда ё гирифта шудааст;

f) "боздоштани амалиёт" ё ,ба ҳабс гирифтан, - манъи муваққатии интиқол, таҷдид, бегона кардан ё ҳаракати амвол ё ҳуқуки муваққатии соҳибият ба чунин амвол ё амалӣ намудани назорати муваққатии он тибқи қарори суд ё макоми дигари ваколатдор;

g) "мусодира" - қатъиян маҳрум намудан аз амвол тибқи қарори суд ё мақоми дигари ваколатдор:

h) "ҳуқуқвайронкунии асосӣ" - ҳама гуна ҳуқуквайронкуние, ки дар натиҷаи он даромад ба даст оварда шуда, нисбати он метавонанд кирдорҳое содир гарданд, ки дар моддаи 23 ҳамин Конвенсия зикр шуда, таркиби ҷиноятро ташкил медиханд,

i) "таҳвили назоратшаванда" - усуле, ки ҳангоми он баровардан, гузаронидан ё ворид намудани як миқдор моли гайриқонунӣ ё шубҳанок ба қаламрави як ё якчанд давлат бо розигӣ ва таҳти назорати мақомоти салохиятнок, бо мақсади тафтиши ягон хел ҷиноят ва ошкор намудани ашхоси дар содир кардани ин ҷиноят иштирокдошта дар назар дошта шудааст.

Моддаи 3. Доираи татбиқ

1. Ҳамин Конвенсия мутобиқи муқаррароти он барои пешгирӣ, тафтиш ва таъқиботи ҷиноятӣ барои коррупсия ва боздоштани амалиёт, ҳабс, мусодира ва баргардонидани даромадҳо аз ҷиноят истифода мешавад, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст.

2. Барои мақсадҳои татбиқи ҳамин Конвенсия, агар дар он тартиби дигаре пешбинӣ нагардад, шарт нест, ки ҳангоми содир намудани ҷиноятҳои дар он зикргардида ба амволи давлат зарар ё зиён расонида шуда бошад.

Моддаи 4. Ҳифзи истиқлолият

1. Давлатҳои иштирокчӣ ӯхдадориҳои худро мувофиқи ҳамин Конвенсия, мутобиқи принсипҳои баробарии соҳибистиқлолӣ ва тамомияти арзии давлатҳо ва принсипи мудохила нанамудан ба корҳои дохилии давлатҳои дигар ба амал мебарорад.

2. Ҳеч чиз дар ҳамин Конвенсия ба Давлати иштирокчӣ ҳуқуқ намедиҳад масъалаҳои ҳуқуқӣ ва вазифаҳоеро, ки ба тарзи истисноӣ мутобиқи қонунгузории дохилӣ таҳти салоҳияти мақомоти ин давлати дигар қарор доранд, амалӣ намояд.

БОБИ II. Чораҳои пешгирии коррупсия

Моддаи 5. Сиёсат ва амалияи пешгирӣ ва муқобилат ба коррупсия

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои асосии низоми ҳуқуқии худ сиёсати самаранок ва ҳамоҳангшударо бар зидди коррупсия таҳия ва амалӣ менамояд, ки он ба иштироки ҷомеа мусоидат карда, принсипҳои тартиботи ҳуқуқӣ, идоракунии дахлдори корҳои оммавӣ ва амволи оммавӣ, бовиҷдонӣ, устувори, шаффофият ва ҷавобгариро инъикос менамояд.

2. Ҳар як Давлати иштирокчӣ кӯшиш менамояд намудҳои самараноки амалияро, ки ба пешгирии коррупсия равона гардидаанд, муқаррар ва қадр намояд.

3. Ҳар як Давлати иштнрокчӣ кӯшиш менамояд ҳуҷҷатҳои ҳуқуқии дахлдор ва чораҳои маъмуриро бо мақсади муайян кардани мутаносибии пурраи онҳо ҷиҳати пешгирии коррупсия ва мубориза бар зидди он мунтазам баҳо диҳад.

4. Давлатҳои иштирокчӣ дар ҳолатҳои дахлдор ва мутобиқи принсипҳои асосии низоми хуқуқии худ бо якдигар ва якҷоя бо созмонҳои байналмилалӣ ва минтақавии дахлдор дар таҳияи чораҳои дар ҳамин модда зикргардида ва мусидат ҳангоми амалӣ намудани онҳо ҳамкорӣ мекунанд. Ин ҳамкорӣ метавонад аз иштирок дар барномаҳои байналмилалӣ ва лоиҳаҳо иборат бошад, ки баҳри пешгирии коррупсия равона гардидаанд.

Моддаи 6. Мақом ё мақомот оид ба пешгирӣ ва муқобилият ба коррупсия

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои асосии низоми ҳуқуқии худ мавҷудияти мақом ё ҳангоми зарурат мақомоти пешгирикунандаи коррупсияро тавассути чунин чораҳо таъмин мекунад:

а) пеш бурдани сиёсате, ки дар моддаи 5 ҳамин Конвенсия зикр шудааст ва ҳангоми зарурат амалӣ намудани назорат ва ҳамоҳангсозии татбиқи чунин сиёсат;

Ь) тавсеа ва паҳн намудани донишу малака оид ба пешгирии коррупсия.

2. Ҳар як Давлати иштирокчӣ ба мақом ё мақомоти дар банди 1 ҳамин Конвенсия зикршуда мутобиқи принсипҳои асосии низоми ҳуқуқи худ мустақилиятро таъмин менамояд, то ки чунин мақом ё мақомот тавонанд вазифах.ои худро самаранок ва дар шароити озод аз таъсири номатлуб анҷом диҳанд. Барои хайати махсусгардонидашуда бояд захираҳои моддии зарурӣ фароҳам оварда шуда, омодагии хайат ҷиҳати иҷрои вазифаҳои ба ӯҳдааш гузошташуда таъмин гардад.

3. Ҳар як Давлати иштирокчӣ ба Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид номгӯй, суроғаи мақом ва мақомоте, ки ба Давлатҳои иштирокчӣ метавонанд дар таҳия ва амалӣ намудани чораҳои мушаххас оид ба пешгирии коррупсия кумак расонанд, хабар медиҳад.

Моддаи 7. Бахши оммавӣ

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ кӯшиш менамояд ва ҳангоми зарурат мутобиқи приксипҳои асосии низоми ҳуқукии худ чунин низомҳои қабул ба кор, интихоб, адои хизмат, болоравӣ дар хизмат ва баромадан ба истеъфоро барои хизматчиёни гражданӣ ва дар холатҳои зарурӣ дигар шахсони ба вазифаҳои оммавӣ интихобнашавандаро таъсис диҳад, дастгирӣ намояд ва таҳким бахшад, ки:

а) ба принсипҳои самаранокӣ, шаффофият ва чунин меъёрҳои объективӣ ба монанди фаъолияти бенуқсон, адолатнокӣ ва қобилият асосёфтаанд;

b) расмиёти зарурии интихоб ва омода намудани кадрҳоро барои ишғол намудани мансабҳои оммавӣ, ки махсусан аз нигоҳи коррупсия осебпазир мебошанд, таҳия менамояд ва дар холатҳои зарурӣ ротатсияи ин кадрҳоро ба чунин вазифаҳо анҷом медихад;

с) ба пардохти муносиби мукофот ва муқаррар намудани маошҳои боадолатона, бо дарназардошти сатхи рушди иқтисодии Давлати иштирокчӣ мусоидат менамояд;

d) ба татбиқи барномаҳои маърифатӣ ва таълимӣ мусоидат менамояд, то ки чунин шахсон х,ангоми иҷрои дуруст, бовиҷдонона ва муносиби вазифаҳои оммавӣ талаботро қонеъ карда тавонанд, инчунин омодагии дахлдор ва заруриро таъмин менамояд, то ки онҳо хавфҳои вобаста ба коррупсия ва ба иҷрои вазифаҳояшон алоқамандро амиқ дарк кунанд. Чунин барномаҳо метавонанд ба кодексҳо ё меъёрҳои рафтор дар сохаҳои истифодаашон истинод намоянд.

2. Ҳар як Давлати иштирокчӣ инчунин имконияти қабули чораҳои қонунгузорӣ ва маъмуриро мутаносибан ба мақсадҳои ҳамин Конвенсия ва мӯтобиқи принсипҳои асосии қонунгузории дохилии худ баррасӣ мекунад, то ки нисбати номзадҳо ва барои интихоб ба вазифаҳои оммавӣ меъёрҳоро муқаррар намояд.

3. Ҳар як Давлати иштирокчӣ инчунин имконияти қабули чораҳои конунгузорӣ ва маъмуриро мутаносиби мақсадхои ҳамин Конвенсия ва мутобиқи принснпхои асосии қонунгузории дохилии худ баррасӣ мекунад, то ки ҳангоми маблағгузории номзадҳо ба ансабҳои интихобшавандаи оммавӣ ва дар ҳолатҳои имконпазир - ҳангоми маблағгузории ҳизбҳои сиёсӣ шаффофиятро пурзӯр намояд.

4. Ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои асосии қонунгузории дохилии худ кӯшиш менамояд чунин низомҳоро барпо, дастгирӣ ва таҳким бахшад, ки ба шаффофият мусоидат намуда, пайдо шудани мухолифати манфнатҳоро пешгирӣ мекунанд.

Моддаи 8. Кодексҳои рафтори шахсони мансабдори оммавӣ

1. Бо мақсадҳои мубориза бар зидди коррупсия ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои асосии низоми ҳуқуқии худ, илова бар он поквичдонӣ, шарафнокӣ ва масъулиятшиносии шахсони мансабдорро ҳавасманд месозад.

2. Аз ҷумла ҳар як Давлати иштирокчӣ дар доираи низомҳои институтсионалӣ ва ҳуқуқии худ кӯшиш менамояд кодексҳо ё меъёрҳои рафторро барои иҷрои бовиҷдонона ва дахлдори вазифаҳои оммавӣ истифода барад.

3. Барои мақсадҳои татбиқи муқаррароти ҳамин модда ҳар як Давлати иштирокчӣ ҳангоми зарурат мутобиқи принсипҳои асосии низоми қонунгузории худ ташаббусҳои дахлдори созмонҳои минтақавӣ, байниминтакавӣ ва бисёрҷониба, масалан Кодекси байналмилалии рафтори шахсони мансабдори давлатиро, ки ба карорӣ 51/59 Ассамблеяи Генералӣ аз 12 декабри соли 1996 замима мебошад, ба эътибор мегирад.

4. Ҳар як Давлати иштирокчӣ инчунин мутобиқи принсипҳои асосии қонунгузории дохилии худ имконияти муқаррар намудани чунин чораҳо ва низомҳоро баррасӣ менамояд, ки барои аз ҷониби шахсони мансабдори оммавӣ ба мақомоти дахлдор хабар додани кирдорҳои коррупсионӣ, ки ҳангоми иҷрои вазифаашон маълум гаштааст, мусоидат мекунанд.

5. Ҳар як Давлати иштирокчӣ ҳангоми зарурат мутобиқи принсипҳои асосии қонунгузории дохилии худ кӯшиш менамояд чораҳо ва низомҳоеро муқаррар кунад, ки онҳо шахсони мансабдори оммавиро ӯҳдадор менамоянд, то ба мақомоти дахлдор эъломияҳо, аз ҷумла дар бораи фаъолияти берун аз вақти хизматӣ, машғулият, маблағгузориҳо, дорбиҳо, тӯҳфаҳои арзишнок ё фоида, ки вобаста ба онхо эҳтимоли мухолифати манфиатҳо нисбат ба вазифаҳои онҳо ба сифати шахсони мансабдори оммавӣ ба миён оянд, пешниҳод намоянд.

6. Ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои асосии қонунгузории дохилии худ ҳангоми зарурат нисбати шахсони мансабдрри оммавӣ, ки кодексҳо ё меъёрҳои ҳамин моддамуқаррарнамударо вайрон кардаанд, имконияти андешидани чораҳои интизомӣ ва дигар чораҳоро баррасӣ менамояд.

Моддаи 9. Харидҳон оммавӣ ва идораи маблағҳои оммавӣ

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои асосии низоми ҳуқуқии худ барои барпо намудани низоми дахлдори харид, ки ба шаффофият, рақобат ва меъёрҳои объективӣ асос ёфтаанд ва илова бар он, аз нуқтаи назари пешгирии коррупсия самаранок мебошанд, чораҳои дахлдор ыеандешад. Чунин ннзомхо-, ки метавонанд нишондиҳандаҳои ниҳоии заруриро ҳангоми истифода пешбинӣ намоянд, аз ҷумла инҳоро дар бар мегиранд:

а) паҳнкунии оммавии иттилоот оид ба расмиёти харид ва қарордодҳо оид ба харид, аз ҷумла иттилоот дар бораи даъват ҷиҳати иштирок дар савдоҳо нттилооти зарурӣ ё бамаврид дар бораи бастани қарордодҳо, ки ба иштирокдорони эҳтимолии савдоҳо имкон медиҳад барои таҳия ва пешниҳоди аризаҳои тендерӣ вақти кофӣ дошта бошанд;

b) пешакӣ муқаррар намудани шартҳои иштирок, аз ҷумла меъёрҳои интихоб ва қабули қарорҳо дар бораи бастани қарордодҳо инчунин қоидаҳои гузаронидани савдо ва интишори онҳо;

с) истифодаи пешакӣ ва объективии меъёрҳо нисбати қабули қарор дар бораи харидҳои оммавӣ бо мақсадҳои кумак ба тафтиши минбаъдаи дурустии истифодаи қоидаҳо ва расмиёт:

d) низоми самараноки назорати дохилӣ, аз ҷумла низоми самараноки арзи шикоят, барои таъмини воситаҳои ҳуқуқии бахс намудан ва воситаҳои химояи ҳуқуқӣ ҳангоми риоя накардани қоидаҳо ё расмиёте, ки мутобиқи ҳамин банд муқаррар гардидааст;

е) дар ҳолатҳои зарури андешидани чораҳои танзимкунандаи масъалаҳои вобаста ба хайат, ки барои харид ҷавобгар мебошад, масалан талабот дар бораи эъломия кардани манфиатнокӣ ба харидҳои оммавии мушаххас, расмиёти тафтиш ва талабот оид ба омодагии касбӣ.

2. Ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои асосии низоми ҳуқуқии худ оид ба мусоидат ба шаффофият ва ҳисоботдихӣ дар идоракунии маблағҳои оммавӣ чораҳои зарурӣ меандешад. Ин чораҳо ба таври илова инҳоро дар бар мегиранд:

а) расмиёти тасдиқи буҷети миллӣ;

b) пешниҳоди саривақтии ҳисобот дар бораи даромадҳо ва хароҷот;

с) низоми меъёрҳои хисоботи муҳосибавӣ, аудит ва назорати вобаста ба он;

d) низомҳои самаранок ва амалкунандаи идораи хатарҳо ва назорати дохилӣ;

e) ҳангоми зарурат, дар сурати риоя накардани талоботи мукаррарнамудаи хамин банд, тасх.еҳ намудан он.

2. Ҳар як Давлати иштирокчӣ чунин чораҳои гражданию ҳуқуқӣ ва маъмуриеро меандешад, ки мутобиқи принсипҳои асосии низоми ҳуқуқии худ ҳифзи китобҳои мухосибӣ, навиштаҳо, ҳисоботи молиявӣ ё ҳуҷҷатҳои дигари вобаста ба даромад ва хароҷоти оммавиро таьмин намояд ва ба қалбакисозии (сохтакории) чунин ҳуҷҷатҳо монеъ шавад.

Моддаи 10. Ҳисоботдиҳии оммавӣ

Бо дарназардошти зарурати мубориза бар зидди коррупсия ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои асосии низоми қонунгузории дохилии худ чунин тадбирҳое меандешад, ки барои пурзӯр намудани шаффофият дар маъмурияти оммавии он, аз ҷумла хангоми ташкили он, фаъолият ва ҳангоми зарурат дар раванди қабули қарорҳо тақозо мегардад. Чунин тадбирҳо ба таври илова метавонанд инҳоро дар бар гиранд:

а) қабули расмиёт ё қоидаҳое, ки ба аҳолӣ имкон медиҳанд ҳангоми зарурат дар бораи ташкил, фаъолият ва раванди қабули қарорҳо аз ҷониби маъмурияти оммавӣ, бо дарназардошти дахлдори мулоҳизаҳо вобаста ба ҳифзи ҳаёти шахсӣ ва маълумоти шахсӣ, инчунин дар бораи қарорҳо ва санадҳои ҳуқуқие, ки ба манфиати аҳолӣ нигаронида шудаанд, иттилооти заруриро дастрас намоянд:

b) ҳангоми зарурат содда кардани расмиёти маъмурӣ барои осон кардани дастрасии оммавӣ ба мақомоти салоҳиятноке, ки қарор қабул менамоянд; ва

с) нашри иттилооте, ки метавонад ҳисоботи давриро дар бораи хавфи коррупсия дар маъмурияти оммавӣ дар бар гирад.

Моддаи 11. Чораҳо нисбат ба мақомоти судӣ ва мақомоти прокуратура

1. Бо дарназардошти мустақилияти ҳокимияти судӣ ва нақши ҳалкунандаи он дар мубориза бар зидди коррупсия ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои асосии низоми ҳуқуқии худ ва бе расонидани зарар ба мустакилияти мақомоти судӣ, оид ба таҳкими поквиҷдонӣ ва садоқати судҳо ва кормандони мақомоти судӣ, аз байн бурдани имкониятҳои коррупсия байни онҳо чораҳо меандешад.Чунин чораҳо метавонанд қоидаҳои вобаста ба амали судяҳо ва кормандони мақомоти судро дар бар гиранд.

2. Чораҳои шабеҳ, ки мутобиқи банди 1 ҳамин модда андешида мешаванд, метавонанд дар мақомоти прокуратураи ҳамон Давлатҳои иштирокчӣ ҷорӣ ва мавриди истифода бошанд, ки дар ин Давлатҳо онҳо ба ҳайати ҳокимияти судӣ шомил нестанд, аммо ҳамчун мақомоти судӣ аз чунин мустақилият истифода меоаранд.

Моддаи 12. Бахши хусусӣ

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои асосии қонунгузории дохилии худ оид ба пешгирии коррупсия дар бахши хусусӣ, таҳкими меъёрҳои ҳисоботи мухосибавӣ ва аудитӣ дар бахши хусусӣ ва ҳангоми зарурат барои уқаррар намудани муҷозоти самаранок, мутаносиб ва дорои таъсири боздошткунандаи ҳуқуқию гражданӣ, маъмурӣ ё ҷиноятӣ барои риоя накардани чунин чораҳо тадбирҳо меандешад.

2. Чораҳо барои ноил шудан ба ин мақсадҳо метавонанд илова ба ин инҳоро дар бар гиранд:

а) кӯмак барои ҳамкорӣ байни мақомоти ҳифзи ҳуқуқ ва созмонҳои дахлдори хусусӣ;

b) кумак дар таҳияи меъёрҳо ва расмиёте, ки барои таъмини бовичдонӣ дар фаъолияти созмонҳои дахлдори хусусӣ нигаронида шудаанд, аз ҷумла кодексҳои рафтор барои татбиқи дуруст, бовичдонона ва муносиби фаъолияти соҳибкорон ва намояндагони ҳамаи касбҳои дахлдор ва пешгирии пайдошавии мухолифати манфиатҳо, инчунин ҳавасмандсозии истифодаи бовиҷдононаи амалияи тиҷоратӣ байни муассисаҳои тиҷоратӣ ва дар муносибатҳои шартномавӣ байни онҳо ва давлат;

с) кӯмак ба шаффофият дар фаьолияти созмонҳои хусусӣ, аз ҷумла ҳангоми зарурат андешидани чораҳои ҳаммонандсозии шахсони ҳуқуқӣ ва воқеӣ, ки ба таъсис додани ташкилоти корпоративӣ ва идораи онҳо алоқаманданд;

d) пешгирии сӯиистифода аз расмиёти танзимкунандаи фаъолияти ташкилоти хусусӣ, аз ҷумла расмиёте, ки ба субсидияҳо ва иҷозатномаҳо вобаста буда, онҳоро мақомоти оммавӣ барои амалӣ кардани фаъолияти тиҷоратӣ пешниҳод менамоянд;

е) пешгирии пайдошавии мухолифати манфиатҳо бо роҳи муқаррар намудани маҳдудиятҳо, ҳангоми зарурат ба мӯҳлатҳои оқилона, вобаста ба фаъолияти касбии шахсони мансабдори оммавии собиқ ё нисбат ба фаъолияти шахсони мансабдори оммавӣ дар бахши хусусӣ баъди ба истеъфо ё нафақа баромадани онҳо, агар чунии фаъолият ё кор мустакиман ба функсияе, ки чунин шахсони мансабдори оммавӣ дар давраи ишғоли ҳамин мансаб иҷро менамуданд ё иҷрои онҳоро назорат мекарданд, алоқаманд мебошанд;

f) таъмини он, ки ташкилоти хусусӣ бо дарназардошти сохтор ва андозаи онҳо барои расонидани кӯмак ҷиҳати пешгирӣ ва ошкор намудани кирдорҳои коррупсионӣ механизмҳои кофии назорати аудитории дохилиро дошта бошанд ва барои он, ки ҳисобномаҳо ва ҳисоботи молиявии талабшавандаи чунин ташкилоти хусусӣ барои татбиқи расмиётӣ зарурии аудит ва сертификатсия қобили ӣстифода қарор гиранд.

3. Бо мақсадҳои пешгирии коррупсия ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи қонунгузорӣ ва қоидаҳои дохилии. он чунин тадбирҳое меандешад, ки барои пешбурди ҳисоботи муҳосибавӣ, пешниходи ҳисоботи молиявӣ зарур буда, меъёрҳои бақайдгирии муҳосибавӣ ва аудитро ба танзим медарорад ва барои манъи амалҳои зерин, ки бо мақсадҳои содир намудани ҳама гуна ҷинояти эътирофнамудаи ҳамин Конвенсия анҷом дода мешаванд, мусоидат менамояд:

а) ташкили ҳисоботи ғайрирасмӣ;

b) гузаронидани амалиёти ба қайд гирифтанашуда ё нодуруст бақайдгирифташуда;

с) пешбурди бақайдгирии хароҷоти вуҷуднадошта;

d) инъикоси ӯхдадориҳо, ки объекташон нодуруст ҳаммонанд карда шудааст;

е) истифодан хуҷҷатҳои қалбакӣ; ва

f) қасдан, пеш аз мӯҳлати пешбининамудаи конунгузорӣ нобуд кардани ҳуҷҷатҳои муҳосибавӣ.

4. Ҳар як Давлати иштирокчӣ зод кардан аз андозбандии хароҷотеро, ки ришва (пора) мебошад ва яке аз ҷузъҳои таркибии чиноятро ташкил медиҳад ва тибқи моддаҳои 15 ва 16 ҳамии Конвенсия ҷиноят эътироф шудааст, инчунин ҳангоми зарурат дигар хароҷотеро, ки бо мақсадҳои мусоидат ба кирдори коррупсионӣ масраф шудаанд; рад менамояд.

Моддаи 13. Иштироки ҷомеа

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ дар доираи имкониятҳо ва мутобиқи принсипҳои асосии қонунгузории дохилии худ барои дастгирии иштироки фаъоли шахсонӣ алоҳида ва гурӯҳҳо берун аз доираи бахши оммавӣ, ба монанди ҷомеаи гражданӣ, ташкилоти ғайрйҳукуматӣ ва ташкилотҳое, ки дар заминаи ҷомеа амал мекунанд, оид ба пешгирии коррупсия ва мубориза бар зидди он, барои таъмиқи аз ҷониби аҳли ҷомеа дарк намудани мавҷудият, сабаб ва хусусияти хавфноки коррупсия, инчунин тахдидҳое, ки аз он бармеоянд, чораҳои зарурӣ меандешад. Чунин иштирокро бояд бо кӯмаки чораҳои зайл таквият дод:

а) таҳкими шаффофият ва мусоидат барои чалби аҳолӣ ба раванди қабули қарорҳо;

b) таъмин дастрасии самараноки иттилоот барои ахолӣ;

с) баргузории чорабиниҳо оид ба иттилоотонии аҳолӣ, ки ба ташкили муҳити оштинопазирӣ нисбати коррупсия, инчунин татбиқи барномаҳои маърифати оммавӣ, аз ҷумла барномаҳои таълимӣ дармак табҳо ва донишгоҳҳо мусоидат менамоянд;

d) эҳтиром, хавасмандсозӣ ва хифзи озодии ҷустуҷӯ, ба даст овардан, нашр ва паҳн намудани иттилоот дар бораи коррупсия. Метавонад маҳдудиятҳои муайяни ин озодӣ муқаррар карда шавад, вале танҳо чунин маҳдудиятҳое, ки конунгузорӣ пешбинӣ намудааст ва барои мақсадҳои зайл заруранд:

i) барои эҳтироми ҳукуқ ва эътибори шахсони дигар;

ii) барои ҳимояи амнияти миллӣ ё тартиботи оммавӣ ё ҳифзи саломатӣ ва ахлоқи аҳолӣ.

2. Ҳар як Давлати иштирокчӣ барои таъмини он, ки мақомоти дахлдор оид ба муқобилат ба коррупсия, ки дар ҳамин Конвенсия зикр шудааст, барои аҳолӣ маълум бошанд, чораҳои зарурӣ меандешад ва дастрасиро ба чунин мақомот ҷихати пешниҳоди маълумот, аз ҷумла беимзо, дар бораи ҳама гуна ҳолате, ки метавонад ба сифати ягон намуди ҷинояти эътирофнамудаи ҳамин Конвенсия баррасӣ гардад таъмин менамояд.

Моддаи 14. Чораҳо оид ба пешгирии қонуиӣ гардонидани маблағҳои пулӣ

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ:

а) нисбати бонкҳо ва муассисаҳои ғайрибонкии молиявӣ, аз ҷумла шахсони ҳуқуқӣ ва воқеӣ, ки вобаста ба интиқоли маблағҳои пулӣ с сарватҳо хизматрасониҳои расмӣ ё ғайрирасмиро пешниҳод мекунанд, инчунин ҳангоми зарурат нисбат ба мақомоти дигари аз нуқтаи назари қонунӣ гардонидани маблағҳои пулӣ махсусан осебпазир дар доираи салоҳияти худ, бо мақсадҳои роҳ надодан ва ошкор намудани ҳамаи шаклҳои қонунӣ гардонидани маблағҳои пулӣ низоми дохилии фарогирандаи танзим ва назоратро ҷорӣ менамояд, зимнан чунин низом қабл аз ҳама ба талабот нисбат ба муқаррар намудани шахсияти мизоҷ ва дар ҳолатҳои дахлдор муайян намудани соҳибмулки манфиатдор, пешбурди ҳисобот ва пешниҳоди иттилоот дар боран созишҳои шубҳанок асос меёбад;

b) бе расонидани зарар барои мақсадҳои моддаи 46 ҳамин Конвенсия онро таъмин менамояд, ки мақомоти маьмурӣ, танзимкунанда, ҳифзи хуқуқ ва мақомоти дигар, ки зидди қонунӣ гардонидани маблағҳои пулӣ мубориза мебаранд (аз ҷумла ҳангоми мутобиқати он ба қонунгузории дохилӣ ва мақомоти судӣ), қодир бошанд дар сатҳӣ миллӣ ва байналмилалӣ тибқи шартҳои муқаррарнамудаи қонунгузории дохилии он ҳамкорӣ ва табодули иттилоотро анҷом диҳанд ва бо ин мақсадҳо масъалаи таъсиси бахшро оид ба иттилооти фаврии молиявӣ баррасӣ менамояд, ки ба сифати маркази миллии ҷамъоварӣ, таҳлил ва пахши иттилооте, ки ба имконпазир қонунӣ гардонидани маблағҳои пулӣ вобастаанд, амал мекунад.

2. Давлатҳои иштирокчӣ масъалаҳои истифодаи чораҳои амалан имконпазирро ҷиҳати ошкор кардани муомилоти маблағҳои пулии накд ва воситаҳои гардони дахлдор тавассути сарҳади онхо, назорати чунин муомилотро ҳангоми риояи рафодатҳои ба таъмини исифодаи зарурии иттилоот равонашуда ва эҷод накардани ягон монеа барои муомилоти маблағҳои пулии қонунӣ баррасӣ менамоянд. Чунин чораҳо метавонанд талаботро дар бораи он, ки шахсони воқеӣ ва муассисахои тиҷоратӣ дар бораи интиқолҳои байнимарзии маблағҳои пулии ҳаҷмашон калон ва воситаҳои гардони дахлдор иттилоъ диҳанд, дар бар гиранд.

3. Давлатҳои иштирокчӣ масъалаи истифодаи чораҳои зарури ва амалан имконпазирро барои муқаррар намудани талаботе баррасӣ менамоянд, ки мутобиқи он муассисаҳои молиявӣ, аз ҷумла муассисаҳо оид ба интиқоли маблағҳои пулӣ бояд:

а) ба формулярҳо (шаклҳои маълумотӣ) барои интиқоли электронии воситаҳои пулӣ ва иттилооти марбут ба он дар бораи ннтиқолдиҳанда маълумоти аниқ ва фарогирро шомил намоянд;

b) чунин иттилоотро дар тамоми раванди амаликунии пардохт хифз кунанд;

с) ҳангоми набудани иттилооти пурра дар бораи интиқолдиҳанда тафтиши амиқи интиқоли маблағҳои пулиро ба анҷом расонанд.

4. Ҳангоми муқаррар намудани низоми дохилии танзим ва назорат тибқи муқаррароти ҳамин модда ва бидуни расонидани зарар ба ягон моддаи ҳамин Конвенсия ба Давлатҳои иштирокчӣ пешниҳод карда мешавад, ки ташаббусҳои дахлдори созмонҳои минтақавӣ, байниминтақавӣ ва бисёрҷонибаро, ки бар зидди қонунӣ гардонидани маблағҳои пулӣ равона шудаанд, дастури амал қарор диҳанд.

5. Давлатҳои иштирокчӣ барои рушд ва хавасмандсозии ҳамкории глобалӣ, минтақавӣ, зерминтақавӣ ва дуҷониба байни мақомоти судӣ ва ҳифзи ҳуқуқӣ, инчунин мақомоти танзими молиявӣ бо мақсадҳои мубориза зидди қонунӣ гардонидани маблағҳои пулӣ кӯшиш менамоянд.

БОБИ III. Криминализатсия ва фаъолият оид ба ҳхифзи ҳуқуқ

Моддаи 15. Фурӯухташавии шахсони мансабдори оммавии миллӣ

Ҳар як Давлати иштнрокчӣ чунин чораҳои қонунгузорӣ ва чораҳои дигарро меандешад, ки метавонанд барои ба сифати ҷазои ҷиноятӣ эътироф намудани кирдорҳои зерин ҳангоми касдан содир гардидани онҳо зарур бошанд:

а) шахсан ё тавассути миёнаравҳо ба шахси мансабдори оммавӣ, ваъда кардан, пешниҳод намудан ё фароҳам овардан ягон хел афзалияти гайриқонунӣ барои худи шахси мансабдор ё шахси дигари вокеӣ ва ҳуқуқӣ барои он, ки чунин шахси мансабдор ҳангоми иҷрои ӯхдадориҳои мансабиаш ягон хел ҳаракат ё беҳаракатиро содир

b) шахсан ё тавассути миёнаравҳо мансабдори оммавӣ гирифтани ягон хел афзалияти ғайриқонунӣ барои худи шахси мансабдор ё шахси дигари воқеӣ ва ҳукуқӣ, бо мақсади он, ки чунин шахси мансабдор ҳангоми иҷрои ӯҳдадориҳои мансабиаш ягон хел ҳаракат ё беҳаракатиро содир намояд.

Моддаи 16. Фурӯхташавии шахсони мансабдори оммавии хориҷӣ ва шахсони мансабдори созмонҳои байналмилалии оммавӣ

1. Ҳар як Давлати иштнрокчӣ чунин чораҳон қонунгузорӣ ва чораҳои дигарро меандешад, ки метавонанд ба сифати ҷазои чиноӣ эътироф кардани кирдорҳои зайл ҳангоми қасдан содир кардани онхо зарур бошанд: ба шахси мансабдори оммавии хориҷӣ ё шахси мансабдори созмони байналмилалии оммавӣ, шахсан ё тавассути миёнаравҳо ваъда додан, таклиф намудан ё пешниходи ягон хел афзалияти ғайриқонунӣ барои худи шахси мансабдор ё шахси дигари воқеӣ ё ҳуқуқӣ барои он, ки чунин шахси мансабдор ҳангоми иҷрои ӯҳдадориҳои мансабиаш барои ба даст овардан ё нигоҳ доштани ягон хел афзалияти тиҷоратӣ ё дигар афзалияти ғайриқонунӣ вобаста ба пешбурди фаъолияти байналмилалӣ ягон хел харакат ё беҳаракатиро содир намояд.

2. Ҳар як давлати иштирокчӣ имконияти қабули чунин чораҳои қонунгузорӣ ва дигар чораҳоро меандешад, ки онҳо метавонанд барои ба сифати ҷазои ҷиноӣ эътироф кардани кирдорҳои зайл ҳангоми касдан содир кардани онҳо зарур бошанд: тамаъҷӯӣ ё аз ҷониби шахси мансабдори оммавии хориҷӣ ё шахси мансабдори созмони байналмилалии оммавӣ шахсан ё тавассути миёнаравҳо ба даст овардани ягон хел афзадияти ғайриқонунӣ барои худи шахси мансабдор ё шахси дигари воқеӣ ва ҳуқукӣ барои он, ки чунин шахси мансабдор ҳангоми иҷрби ӯхдадориҳои мансабиаш ягон хел ҳаракат ё беҳаракатиро содир намояд.

Моддаи 17. Тасарруф, ғайриқонунӣ азони худ кардан ё истифодаи ғайримақсадноки амвол аз ҷониби шахси мансабдори оммавӣ

Ҳар як Давлати иштирокчӣ чунин чораҳои қонунгузорӣ ва чораҳои дигарро меандешад, ки метавонанд барои ба сифати ҷазои ҷиноӣ эътироф кардани кирдорҳои зайл ҳангоми касдан содир кардани онҳо зарур бошанд: аз ҷониби шахси мансабдор бо мақсадҳои ба даст овардани манфиат барои худ ё шахси воқеӣ ё ҳуқуқии дигар тасарруф, ғайриқонунӣ аз они худ кардан ё дигар истифодаи ғайримақсадноки ягон амвол, воситаҳои оммавӣ ё хусусӣ ва коғазҳои қиматнок ё ягон ашёи қиматноки дигар, ки бинобар вазифаи ишғолнамудааш таҳти ихтиёри чунин шахси мансабдор қарор дорад.

Моддаи 18. Сӯиистифода аз нуфуз бо мақсадҳои ғаразнок

Ҳар як Давлати иштирокчӣ имконияти қабули чунин чораҳои қонунгузорӣ ва чораҳои дигарро баррасӣ менамояд, ки метавонанд барои, ба сифати ҷазои ҷиноӣ эътироф намудани кирдорҳои зайл ҳангоми қасдан содир кардани онҳо зарур бошанд:

а) ба шахси мансабдори оммавӣ.ё ба ҳар шахси дигар, шахсан ё тавассути миёнаравҳо ваъда додан, таклиф ё пешниҳод намудани ягон хел афзазлияти ғайриқонунӣ барои он, ки чунин шахси мансабдори оммавӣ ё чунин шахси дигар аз нуфузи ҳакиқӣ ё эҳтимолиаш бо мақсади аз маъмурият ё мақоми оммавии Давлати иштирокчӣ ба даст овардани ягон хел афзалияти ғайриқонунӣ барои ташаббускори аввалини чунин ҳаракат ё ҳар шахси дигар сӯиистифода намояд;

b) тамаъҷӯӣ ё аз ҷониби шахси мансабдори оммавӣ ё ҳар шахси дигар. шахсан ё тавассути миёнаравҳо ҷиҳати ба даст овардани ягон хел афзалияти ғайриконунӣ барои худ ё шахси дигар, барои он, ки чунин шахси. мансабдори оммавӣ ё. чунин шахси дигар аз нуфузи ҳақиқӣ ё эҳтимолиаш бо мақсади аз маъмурият ё мақоми оммавии Давлати иштирокчй гирифтани ягон хел афзалияти ғайриқонунӣ сӯиистифода намояд.

Моддаи 19. Сӯиистифода аз холати хизматӣ

Ҳар як Давлати иштирокчӣ имконияти қабули чунин чораҳои қонунгузорӣ ва чораҳои дигарро баррасӣ менамояд, ки метавонанд барои ба сифати ҷазои ҷиноӣ эътироф намудани кирдорҳои зайл ҳангоми қасдан содир кардани онҳо зарур бошанд: сӯиистифода аз ваколатҳо ва ҳолати хизматӣ, яъне содир намудани ягон хел ҳаракат ё беҳаракатӣ, ки аз ҷониби шахси мансабдори оммавӣ ҳангоми иҷрои вазифаҳояш бо мақсади ба даст овардани ягон хел афзалияти ғайриқонунӣ барои худаш ё шахси дигари вокеӣ ё ҳуқуқӣ бо вайрон намудани қонунгузорӣ анҷом дода шудааст.

Моддаи 20. Бойшавии ғайриқонунӣ

Бо шарти риояи қонститутсия ва принсипҳои асосии низоми ҳуқукии худ ҳар як Давлати иштирокчӣ имконияти қабули чунин чораҳо қонунгузорӣ ва чораҳои дигарро баррасӣ менамояд, ки метавонанд барои ба сифати ҷазои ҷиноӣ эътироф намудани кирдорҳои зайл ҳангоми қасдан содир кардани онҳо зарур бошанд: бойшавии ғайриқонунӣ, яъне афзоиши калони дороии шахси мансабдори оммавӣ, ки аз даромадҳои қонунии ӯ зиёд мебошанд ва онро ӯ бо тарзи фаҳмо асоснок карда наметавонад.

Моддаи 21. Харида гирифтан дар бахши хусусӣ

Ҳар як Давлати иштирокчӣ имконияти кабули чунин чораҳои қонунгузорӣ ва чораҳои дигарро баррасӣ менамояд, ки метавонанд барои ба сифати ҷазои ҷиноӣ эътироф намудани кирдорҳои зайл ҳангоми касдан содир кардани онҳо дар рафти фаъолияти иқтисодӣ, молиявӣ ё тиҷоратӣ зарур бошанд:

а) шахсан ё тавассути миёнаравҳо ваъда додан, таклиф ё пешниҳоди ягон хел афзалияти ғайриқонунӣ барои ҳар шахсе, ки ба фаъолияти ташкилоти бахши хусусӣ роҳбарӣ менамояд ё ба ягон сифат дар ин ташкилот кор мекунад, барои худи чунин шахс ё шахси дигар барои он, ки чунин шахс бо вайрон кардани ӯҳдадориҳои худ ягон хел аракат ё беҳаракатиро содир намояд;

b) тамаъҷӯӣ, шахсан ё тавассути миёнаравҳо ба даст овардани ягон хел афзалияти ғайриқонунӣ аз ҷониби ҳар шахс, ки ба фаъолияти ташкилоти бахши хусусӣ роҳбарӣ менамояд ё ба ягон сифат дар ин ташкилот кор мекунад, барои худи ҳамин шахс ё шахси дигар барои он, ки чунин шахс бо вайрон кардани ӯҳдадориҳои худ ягон хел ҳаракат ё беҳаракатиро анҷом диҳад.

Моддаи 22. Тасарруфи амвол дар бахши хусусӣ

Ҳар як Давлати иштирокчӣ имконияти қабули чунин чораҳои қонунгузорӣ ва чораҳои дигарро баррасӣ менамояд, ки метавонанд барои ба сифати ҷазои ҷиноӣ эътироф намудани кирдорҳои зайл ҳангоми қасдан содир кардани онҳо дар рафти фаъолияти иқтисодӣ, молиявӣ ё тиҷоратӣ зарур бошанд: аз ҷониби шахсе, ки ба фаъолияти ташкилоти хусусӣ роҳбарӣ менамояд ё ба ягон сифат дар ин ташкилот кор мекунад, тасарруфи ягон амвол, воситаҳои хусусӣ ё қоғазҳои қимматнок ё ашёи дигари қимматнок, ки бинобар ҳолати-хизматӣ таҳти ихтиёри ҳамин шахс қарор доштанд.

Моддаи 23. Қонунӣ гардонидани даромадҳои бо роҳи ҷиноят бадастомада

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ имконияти қабули чунин чораҳои қонунгузорӣ ва чораҳои дигарро баррасӣ менамояд, ки метавонанд барои ба сифати ҷиноӣ эътироф намудани кирдорҳои зайл ҳангоми қасдан содир кардани онҳо зарур бошанд:

а) i)конверсия ё интиқоли амвол, агар маълум бошад, ки чунин амвол даромад аз ҷиноят буда, бо мақсадҳои пӯшонидан ё пинҳон доштани сарчашмаи ҷиноятии ин амвол ё бо мақсадҳои расонидани кумак ба ҳар шахсе, ки дар содир кардани ҳуқуквайронкунии асосӣ иштирок кардааст, барои он, ки чунин шахс тавонад аз ҷавобгарӣ барои содир кардани кирдорҳояш саркашӣ кунад, анҷом дода шудааст;

ii) пинҳон намудан ё ниҳон доштани хусусияти аслӣ, манбаъ, суроға, тарзи ихтиёрдорӣ, интиқол, ҳуқуқ ба амвол ё мансубияти он, агар маълум бошад, ки чунин амвол даромад аз ҷиноят аст; b) ҳангоми риояи принсипҳои асосии низоми ҳуқуқии худ:

i) харидан, соҳибӣ ё истнфодаи амвол, агар ҳангоми гирифтани он маълум бошад, ки чунин амвол даромад аз ҷиноят мебошад;

ii) иштирок, дахлдорӣ ё забоняккунӣ бо мақсади содир намудани ҳама гуна ҷиноят, ки ҳамин модда ҷиноят эътироф намудааст, сӯикасд ба содир кардани он, инчунин ёрӣ додан, таҳрук кардан, мусоидат ё додани маслиҳат ҳангоми содир кардани он.

2. Барои мақсадҳои амалӣ намудан ё истифодаи банди 1 ҳамин модда:

а) ҳар як Давлати иштирокчӣ кӯшиш менамояд, ки банди 1 ҳамин моддаро нисбат ба доираи восеи ҳуқуқвайронкуниҳои асосӣ истифода барад;

b) ҳар як Давлати иштирокчӣ ба хисоби ҳуқуқвайронкуниҳои асосӣ ҳадди ақал доираи ниҳоят васеи ҷиноятҳоеро шомил менамояд, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст;

с) барои мақсадҳои зербанди b боло ҳуқуқвайронкуниҳои асосӣ ҷиноятҳоеро фаро мегирад, ки ҳам дар доираи юрисдиксия ва ҳам берун аз доираи юрисдиксияи Давлати иштирокчии дахлдор содир шудаанд. Вале ҷиноятҳои берун аз доираи юрисдиксияи ягон Давлати иштирокчӣ содиршуда танҳо ба шарте ҳуқуқвайронкунии асосӣ ҳисобида мешаванд, ки агар чунин кирдор тибқи қонунгузории дохилии давлате, ки дар он содир шудааст, ба сифати ҷазои ҷиноӣ эътироф шуда бошад ва он тибқи қонунгузории дохилии Давлати иштирокчӣ, ки ҳамин модда истифода ё татбиқ мешавад, агар ҷиноят дар он содир мегардид, метавонист ба сифти ҷазои ҷиноӣ эътироф карда шавад;

d) ҳар, як Давлати иштирокчӣ ба Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид матни қонунҳои худро, ки татбиқи мӯқаррароти ҳамин моддаро таъмин менамоянд, инчунин матни ҳама гуна тағйироти минбаъда ба ин қонунҳо ё тасвири онҳоро пешииҳод мекунад;

е) агар инро принсипҳои асосии конунгузории дохилии Давлати иштирокчӣ тақозо намояд, пешбинӣ мегардад, ки ҷиноятҳои дар банди 1 ҳамин модда зикршуда ба шахсоне, ки ҳуқуқвайрокунии асосиро содир намудаанд, тааллуқ надоранд.

Моддаи 24. Пинҳон доштан

Бе расонидани зарар ба мукаррароти моддаи 23 ҳамин Конвенсия ҳар як Давлати иштирокчӣ имконияти қабули чунин чораҳои қонунгузорӣ ва чораҳои дигарро баррасӣ менамояд, ки метавонанд кирдорро ба сифати ҷазои ҷиноӣ эътироф намояд, агар онҳо касдан, баъди содир кардани ҳама гуна ҷиноят, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, бе иштирок дар содир кардани чунин ҷиноят, пинҳон доштан ё бетаваққуф нигоҳ доштани амвол, агар ба шахси дахлдор маълум бошад, ки чунин амвол дар натиҷаи содир намудани ҳама гуна ҷинояти эътирофнамудаи ҳамин Конвенсия ба даст оварда шудааст.

Моддаи 25. Монеъшавӣ ба татбиқи адолати судӣ

Ҳар як Давлати иштирокчӣ имконияти қабули чунин чораҳои қонунгузорӣ ва чораҳои дигарро баррасӣ менамояд, ки метавонанд барои ба сифати ҷазои ҷиноӣ эътироф намудани кирдорҳои зайл ҳангоми касдан содир кардани онҳо зарур бошанд:

а) истифодаи қувваи ҷисмонӣ, таҳдид ё тарсонидан ё ваъдадиҳӣ, пешниҳод ё додани афзалияти ғайриқонунӣ, бо мақсади моил кунонидан барои додани баёноти бардурӯғ ё дахолат дар ҷараёни додани баёнот ё пешниҳоди далелҳо дар рафти мурофиа, бинобар содир кардани ҷиноятҳое, ки ҳамин Конвенсия эътироф менамояд;

Ь) истифодаи қувваи ҷисмонӣ, таҳдид ё тарсонидан бо мақсади дахолат ба иҷрои вазифаҳои шахси мансабдори мақомоти судӣ ё ҳифзи ҳуқук дар рафти мурофиа вобаста ба содир гардидани ҷиноятҳое, ки ҳамин Конвенсия эътироф менамояд. Ҳеҷ чиз дар ҳамин зербанд ба ҳуқуқҳои Давлатҳои иштирокчӣ барои доштани қонунгузорие, ки ҳифзи дигар категорияҳои шахсони мансабдори оммавиро таъмин менамояд, зарар намерасонад.

Моддаи 26. Ҷавобгарии шахсони ҳуқуқӣ

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ чунин чораҳое чораҳое меандешад, ки метавонанд бо дарназардошти принсипҳои ҳуқукии он ҷихати муқаррар намудани ҷавобгарии шахсони ҳуқуқӣ барои иштирок дар ҷиноятқое, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, зарур бошанд.

2. Бо шарти риояи принсипҳои ҳуқуқии Давлати иштирокчӣ ҷавобгарии шахсони ҳуқуқӣ метавонад чиноятӣ, гражданӣ, ҳуқуқӣ ё маъмурӣ бошад.

3. Вогузор намудани чунин ҷавобгарӣ ба ҷавобгарии ҷиноятии шахсони воқеие, ки ҷиноят содир намудаанд, зарар намерасонад.

4. Ҳар як Давлати иштирокчӣ, аз ҷумла нисбат ба шахсони ҳукуқие, ки мутобиқи ҳамин модда ба ҷавобгарӣ кашида мешаванд, истифодаи чунин муҷозоти чиноӣ ё ғайриҷиноӣ, инчунин истифодаи муҷозоти пулиро таъмин менамояд, ки самарабахш, мутаносиб ва дорои таъсири боздошткунанда мебошад.

Моддаи 27. Иштирок ва сӯиқасд

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ имконияти қабули чунин чораҳои қонунгузорӣ ва чораҳои дигарро баррасӣ менамояд, ки метавонанд барои ба сифати ҷазои ҷиноӣ эътироф намудани кирдорҳои зайл зарур бошанд: ба ҳар сифат, масалан иштирок ба сифати ҳамиҷрочӣ, ёрдамчӣ ё таҳриккунанда дар содир кардани ягон хел ҷиноят, ки хамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст.

2. Ҳар як Давлати иштирокчӣ имконияти қабули чунин чораҳои қонунгузорӣ ва дигар чораҳоро баррасӣ менамояд, ки метавонанд барои ба сифати ҷазои ҷиноӣ эътироф намудани кирдори зайл зарур бошанд: ҳама гуна сӯикасд барои содир кардани ягон хел ҷиноят, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст.

3. Ҳар як Давлати иштирокчӣ имконияти қабули чунин чораҳои қонунгузорӣ ва дигар чораҳоро баррасӣ менамояд, ки метавонанд барои ба сифати ҷазои чиноӣ эътироф намудани кирдори зайл зарур бошанд: тайёрӣ ба содир кардани ягон хел ҷиноят, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст.

Моддаи 28. Дарк намудан, ният ва қасд ҳамчун унсурҳои ҷиноят

Дарк намудан, ният ё қасд, ки ҳамчун унсурҳои ягон хел ҷинояти этирофнамудаи ҳамин Конвенсия тақозо мегардад, метавонанд вобаста ба ҳолатҳои объективии воқеии ҳодиса муқаррар карда шаванд.

Моддаи 29. Мӯҳлатҳои даъво

Ҳар як Давлати иштирокчӣ ҳангоми зарурат, мувофиқи қонунгузории дохилии худ барои оғози истеҳсолот нисбати ҳар як ҷинояти эътирофнамудаи ҳамин Конвенсия мӯҳлати дарозмуддати даъворо муқаррар менамояд ва дар ҳолатҳое, ки агар шахси барои содир кардани ҷиноят гумонбаршуда аз адолати судйхаркашӣ намояд, мӯҳлати даъвои боз ҳам дарозмуддат ё имконияти боздоштани ҷараёни мӯҳлати даъворо муқаррар мекунад.

Моддаи 30. Таъқиб, баровардани қарори судӣ ва муҷозот

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ барои содир намудани ягон хел ҷиноят, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, истифодаи чунин муҷозоти ҷиноиро пешбинӣ менамояд, ки дараҷаи хавфнокии ин ҷиноятро ба эътибор мегирад.

2. Ҳар як Давлати иштирокчӣ бо дарназардошти низоми ҳҳуқукии худ ва принсипҳои конститутсионӣ чунин чораҳое меандешад, ки метавонанд барои муқаррар ё таъмин кардани мувозинати зарури байни ҳар як масуниятҳо (иммунитетҳо) ё имтиёзҳои юрисдикснонӣ, ки ба шахсони мансабдори оммавӣ вобаста ба иҷрои вазифаи онҳо дода шудаанд, зарур бошанд ва ҳангоми зарурат имкон медиҳад тафтиши самаранок, таъқиби ҷиноятӣ ва баровардани қарори судӣ вобаста ба ҷиноятхо, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, ба амал мебарорад.

3. Ҳар як Давлати нштмрокчӣ кӯшиш менамояд хама гуна ваколатҳои ҳуқуқии дискретсионии пешбининамудаи қонунгузории дохилии худро марбут ба таъқиби ҷиноятии шахсон, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст. ҷиҳати ноил гаштан ба самаранокии ҳаддалимкони чораҳои ҳифзи ҳуқуқ нисбат ба чунин ҷиноятҳо ва бо дарназардошти дахлдори зарурати монеъ шудан ба содир намудани чунин ҷиноятҳо истифода барад.

4. Нисбати ҷиноятҳое, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, ҳар як Давлати иштирокчи мутобиқи қонунгузории дохилии худ ва бо дарназардошти зарурии ҳуқуқҳои ҳифз, бо мақсади таъмини он, ки шартҳои қабули қарор оид ба озодкунӣ то суд ё то қабули қарор аз рӯи шикояти кассатсионӣ ё эътироз зарурати таъмини ҳузури айбдоршавандаро дар мурофиаи минбаъдаи ҷиноӣ ба инобат гирифта бошанд, чораҳои зарурӣ меандешад.

5. Ҳар як Давлати иштирокчӣ ҳангоми баррасии масъала оид ба имконияти пеш аз мӯҳлат ё шартан озод намудани шахсонеро, ки барои чунин ҷиноятҳо маҳкум шудаанд, дараҷаи хавфнокии ҷиноятҳои дахлдорро ба эътибор мегирад.

6. Ҳар як Давлати иштирокчӣ тибқи меъёри мувофиқ ба принсипҳои асосии низоми ҳуқуқии он, имконияти муқаррар намудани расмиётеро баррасӣ менамояд, ки бо кумаки он шахси мансабдори оммавии барои содир кардани ҷиноят айбдоршуда, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, ҳангоми зарурат метавонад бо дарназардошти зарурати эҳтироми принсипи эҳтимолияти бегуноҳӣ аз ҷониби мақомоти дахлдор маъзул (аз вазифа барканор), муваққатан аз иҷрои вазифаҳои хизматӣ дур карда ё ба мансаби дигар гузаронида шавад.

7. Бо дарназардошти дараҷаи хавфнокии ҷиноят, агар асоснок бошад, ҳар як Давлати иштирокчӣ тибқи меъёри мувофиқ, ки он ба принсипҳои асосии низоми ҳуқуқни он ҷавобгӯ мебошад, имконияти муқаррар намудани расмиётро барои аз ҳуқуқҳои муқаррарнамудаи қонунгузории дохилии он, бо қарори суд ё бо кумаки ҳар воситаҳои дахлдор ба мӯҳлати муайян маҳрум кардани шахсони барои ҷиноят маҳкумшударо, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, баррасӣ менамояд:

а) ишғол кардани мансаби оммавӣ; ва

b) ишғол намудани мансаб дар ягон муассиса, ки пурра ё қисман таҳти моликияти давлат қарор дорад.

8. Банди 1 ҳамин модда ба амал баровардани ваколатҳои интизомии мақомоти салоҳиятнок нисбат ба хизматчиёни гражданӣ зарар намерасонад.

9. Ҳеҷ чиз дар ҳамин Конвенсия ба принсипе, ки мутобиқи он муайян намудани ҷиноятҳои эътирофнамудаи ҳамин Конвенсия ва эътирозҳои истифодашавандаи ҳуқуқӣ ё дигар принсипҳои ҳуқуқии муайянкунандаи қонунӣ будани кирдор дахолат намекунад ва дар доираи қонунгузории дохилии ҳар як Давлати иштирокчӣ қарор дошта, таъқиби ҷиноятӣ ва ҷазо барои чунин ҷиноятҳо мутобиқн ҳамин қонунгузорӣ ба амал бароварда мешавад.

10. Давлатҳои иштирокчӣ кӯшиш мекунанд ба шахсоне, ки барои ҷиноят маҳкум шудаанд ва онро ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, барои ҳамгироӣ ба ҷомеа мусоидат кунад.

Моддаи 31. Боздоштани амалиёт, хабсва мусодира

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ дар доираи низоми дохилии ҳуқуқии худ чунин чораҳои имконпазиреро меандешад, ки метавонанд барои таъмини имконияти мусодираи инҳо зарур бошанд:

а) даромадҳо аз ҷинояте, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст ё амволе, ки арзиши он ба чунин даромадҳо баробар аст;

b) амвол, таҷҳизот ё дигар воситаҳое, ки ҳангоми содир намудани ҷиноят истифода шудаанд ё таъин шудаанд барои ҳангоми содир намудани ҷиноят истифода шудаанд ва ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст;

2. Ҳар як Давлати иштирокчӣ чунин чораҳое меандешад, ки метавонанд барои таъмини имконияти ошкор намудан, пайгирӣ, боздоштан ё ба ҳабс гирифтани ҳама гуна даромаду амволи дар банди 1 ҳамин модда номбаршуда бо мақсади мусодираи минбаъда зарур бошанд.

3. Ҳар як давлати иштирокчӣ мутобиқи қонунгузории дохилии худ чунин чораҳои конунгузори ва дигар чораҳое меандешад, ки барои танзими идоракунии амволи боздоштшуда, ба хабс гирифта ё тибқи бандҳои 1 ва 2 ҳамин модда мусодирагардида аз ҷониби мақомоти салоҳиятнок зарур мебошанд.

4. Агар чунин даромадҳо аз ҷиноят қисман ё пурра ба дигар амаол табдил дода шуда бошанд, он гоҳ чораҳои дар ҳамин модда зикргардида нисбати чунин амвол истифода мегарданд.

5. Агар даромад аз ҷиноят ба амволи аз манбаъҳои қонунӣ бадастоварда ҳамроҳ карда шуда бошад, он гоҳ мусодира бидуни зарар ба ҳама гуна ваколатҳои марбут ба боздоштан ё ҳабс нисбат ба он қисми амволе истифода мегардад, ки баробари арзшии даромади ҳамроҳгардида мебошад.

6. Чораҳои дар ҳамин модда зикргардида, инчунин нисбат ба фоида ё дигар нафъе, ки аз чунин даромадҳо аз ҷиноят гирифта шудаанд, аз амволе, ки даромадҳо аз ҷиноятҳо ба он ҳамроҳ ё табдил дода шуда буданд, бо ҳамон усул ва ба ҳамон андозае, ки нисбат ба даромадҳо аз ҷиноят андешида мешаванд, татбиқ мегарданд.

7. Барои мақсадҳои ҳамин модда ва моддаи 55 ҳамин Конвенсия ҳар як Давлати иштирокчӣ судҳо ё мақомоти салоҳиятноки дигари худро ваколатдор менамояд, ки дар бораи пешниҳод намудан ё ба ҳабс гирифтани хуҷҷатҳои бонкӣ, молиявӣ ё тиҷоратӣ қарор қабул кунанд. Давлати иштирокчӣ мутобиқи муқаррароти ҳамин банд бо истинод ба нигоҳ доштани сирри бонкӣ аз андешидани чораҳо саркашӣ намекунад.

8. Давлатҳои иштирокчӣ метавонанд имконпазирии муқаррар намудани талаботеро баррасӣ намоянд, ки он ба шахси содирнамудаи ҷиноят имкон медиҳад пайдоиши қонунии даромадҳои эҳтимолӣ аз ҷиноят ё дигар амволи таҳти мусодира қарордоштаро дар ҳаҷме, ки чунин талабот ба принсипҳои қонунгузории дохилии он ва хусусияти мурофиаи судӣ ё баррасии дигар мутобиқ бошад, исбот кунад.

9. Муқаррароти ҳамин модда набояд тарзе шарҳ дода шавад, ки ба хуқуқҳои тарафҳои сеюми поквичдон зарар расонад.

10. Ҳеҷ чиз дар ҳамин модда принсипҳоеро, ки мутобиқи онҳо чораҳои дар он зикргардида дар асоси муқаррароти қонунгузории дохилии Давлати иштирокчӣ ва бо шарти риояи онҳо муайян ва амалӣ карда мешаванд, халалдор намесозад.

Моддаи 32. Ҳифзи шоҳидон, экспертҳо ва ҷабрдидагон

1. Ҳар як Давлатҳои иштирокчӣ мутобиқи низоми дохилии ҳуқуқии худ ва дар доираи имконоти худ ҷихати таъмини ҳимояи самаранок аз интиқом ё тарсонидани эҳтимолӣ нисбати шоҳидон ва экспертон, ки вобаста ба ҷиноят баёнот додаанд ва ҳамин Конвенсия ҷинбят эътироф намудааст ва хангоми зарурат нисбат ба хешовандон ва дигар шахсони наздики онҳо чораҳои дахлдор меандешад.

2. Чораҳои дар банди 1 моддаи мазкур пешбинишуда, бе расонидани зарар ба ҳуқуқхои айбдоршаванда, аз ҷумла ҳуқуқ барои баррасии дахлдор, инҳоро низ метавонанд дар бар гиранд:

а) муқаррар намудани расмиёт барои ҳимояи ҷисмонии чунин шахсон, то андозае, ки зарур ва амалан имконпазир аст, - ҷихати барои мухоҷирати (кӯчонидани) онҳо ба макони дигар ва қабули чунин ҳолатҳое, ки ҳангоми зарурат фош насохтани маълумоти мансуб ба шахсият ва макони ҷойгиршавии чунин шахсонро иҷозат медиҳад ё барои ошкор намудани чунин маълумот маҳдудиятро муқаррар менамояд;

b) қабули қоидаҳо аз он шаҳодат медиҳанд, ки ба шоҳидон ва экспертон имконияти додани баёнот тарзе таъмин гардидааст, ки онҳо тахти ҳимоя қарор доранд, масалан иҷозати додани баёнот бо кумаки воситаҳои алоқа, ба монанди алоқаи видео ё дигар воситаҳои дахлдор.

3. Давлатҳои иштирокчӣ имконияти бастани созишномаҳо ё шартномаҳоро бо дигар давлитҳо оид ба муҳоҷирати (кӯчонидани) шахсоне, ки дар банди 1 моддаи мазкур зикр шудаанд, баррасӣ менамоянд.

4. Муқаррароти моддаи мазкур ҳамчунин нисбат ба ҷабрдидагон то андозае, кн онҳо шоҳид мебошанд, татбиқ карда мешавад.

5. Ҳар як Давлати иштмрокчӣ бо шарти риояи қонунгузории дохилии худ дар ҳамаи давраҳои мурофиаи судӣ барои баён намудан ва баррасии андешаҳо ва хавфи ҷабрдидагон нисбат ба шахсони содирнамудаи ҷиноят чунин шароите фароҳам меоварад, ки он ба ҳуқуқҳои ҳимоя зарар расонида натавонад.

Моддаи 33. Ҳифзи шахсоне, ки иттилоот медиҳанд

Ҳар як Давлати иштирокчӣ имконияти ба низоми дохилии ҳуқуқии худ ворид намудани чораҳои дахлдорро баррасӣ менамояд, ки барои аз муомилаи беадолатониа ҳифз намудани ҳама гуна шахсоне, ки аз рӯи виҷдон ва дар заминаи ақлу хирад ба мақомоти ваколатдор оид ба ҳамаи ходисаҳои вобаста ба ҷиноятхое, ки ҳамин Конвенсия эътироф намудааст, хабар медиҳанд, баррасӣ менамояд.

Моддаи 34. Оқибатҳои кирдорҳои коррупсионӣ

Бо дарназардошти бовиҷдонона ба даст овардани ҳуқукҳои тарафҳои сеюм ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои асосии қонунгузории дохилии худ ҷиҳати ба танзим даровардани масъалаҳо оид ба оқибатҳои коррупсия чораҳо меандешад. Аз ин рӯ, Давлатҳои иштирокчӣ метавонанд коррупсияро ба сифати омиле, ки истеҳсолот барои аз эътибор соқит кардан ё бекор кардани қарордодҳо ё бозхонди консессия (имтиёз) ё дигар воситаҳои шабеҳ ё қабули дигар чораҳо барои ислоҳи вазъи бавуҷудомада дорои аҳамият мебошад, баррасӣ намоянд.

Моддан 35. Ҷуброни зарар

Ҳар як Давлати иштирокчӣ тибқи принсипҳои қонунгузории дохилии худ чунин чораҳое меандешад, ки имкон медиҳанд шахсони ҳуқуқӣ ва воқеии дар натиҷаи ин ё он кирдори коррупсионӣ зарардида ҳуқуқ дошта бошанд ҷихати ҷуброн нисбати шахсоне, ки барои расонидани ин зарар ҷавобгаранд, парванда оғоз намоянд.

Моддаи 36. Мақомоти махсусгардонидашуда

Ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои асосии низоми ҳукуқии худ мавҷуд будани мақом ё мақомот ё шахсонеро, ки барои мубориза бар зидди коррупсия тавассути чораҳои ҳифзи ҳуқуқ махсус гардонида шудаанд, таъмин менамояд. Ба чунин мақомот, ё шахсои тибқи принсипҳои асосии низоми ҳуқуқии Давлатҳои иштирокчӣ мустақилияти зарурӣ фароҳам оварда мешавад, то онҳо тавонанд функсияҳои худро самаранок ва бе ягон таъсири номатлуб иҷро намоянд. Шахсон ё кормандони ин гуна мақом ё мақомот ҷихати иҷрои вазифаҳои худ бояд дорои тахассуси дахлдор ва захираҳои зарурӣ бошанд.

Моддаи 37. Ҳамкорӣ бо мақомоти ҳифзи ҳуқуқ

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ барои ҳавасмандгардонии шахсоне, ки дар содир кардани ин ё он ҷиноят иштирок мекунанд ё кардаанд ва ҳамин Конвенсия ин кирдорро ҷиноят эътироф намудааст, ҷиҳати пешниҳоди иттилооте, ки ба мақомоти ваколатдор барои мақсади тафтишот ва исбот ниҳоят муфид аст, инчунин ҳангоми расонидани кумаки мушаххас ва воқеӣ ба мақомоти ваколатдор, ки метавонад барои аз даромади ҷинояти содиркарда маҳрум сохтани ҷинояткорон ва бозбаргардонидани ин фоида мусоидат намояд, чораҳои зарурӣ меандешад.

2. Ҳар як Давлати иштирокчӣ дар ҳолатҳои дахлдор масьалаҳои сабук намудани ҷазои шахси айбдоршавандаро, ки ҳангоми пешбурди тафтишот ё таъқиб вобаста ба ин ё он ҷиноят бо мақомоти ваколатдор ҳамкорӣ мекунад ва онро ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, баррасӣ менамояд.

3. Ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои асосии қонунгузории дохилии худ масъалаи имконпазирии додани масуният аз таъқиби ҷиноятиро ба шахсе, ки ҳангоми тафтишот ё таъқиб вобаста ба ин ё он ҷиноят бо мақомоти ваколатдор ҳамкории ҷиддӣ мекунад ва онро ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, баррасӣ менамояд.

4. Ҳимояи ин шахсон mutatis mutandis, тибқи тартиби пешбининамудаи модааи 32 Конвесияи мазкур ба амал бароварда мешавад.

5. Дар ҳолатҳое, ки агар шахси дар банди 1 моддаи мазкур зикршуда дар яке аз Давлатҳои иштирокчӣ бошад ва бо мақомоти ваколатдори Давлатҳои иштирокчии дигар ҳамкории ҷиддӣ намояд, қонунгузории дохилии худ имконияти бастани созишнома ё шартномаҳоро ҷиҳатн имконпазирии аз ҷониби дигар Давлати иштирокчӣ ба ин шахс фароҳам овардани реҷаи пешбининамудаи бандҳои 2 ва 3 ҳамин моддаро баррасӣ менамояд.

Моддаи 38. Ҳамкорӣ байни мақомоти миллӣ

Ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи қонунгузории дохилии худ чораҳое меандешад, ки онҳо метавонанд барои ҳавасмандгардонии ҳамкорӣ байни макомоти оммавӣ, инчунин шахсони баландмакоми оммавии он аз як тараф, ва аз тарафи дигар бо мақомоти худ, ки барои тафтишот ва таъқиб вобаста ба ҷиноят масъуланд, зарур бошанд. Чунин ҳамкорӣ метавонад шаклҳои зайлро дар бар гирад:

а) бо ташаббуси худ пешниҳод намудани маълумот ба чунин мақомоти масъул, агар асосҳо барои эхтимоли содир шудани ин ё он ҷиноят мавҷуд бошад ва он мутобиқи моддаҳои 15, 21 ва 23 ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф шудааст; ё

б) ҳангоми гирифтани дархости дахлдор ба чунин мақомоти масъул пешниҳод намудани тамоми иттилооти зарурӣ.

Моддаи 39. Ҳамкорӣ байни мақомоти миллӣ ва бахши хусусӣ

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи қонунгузории дохилии худ чунин чораҳое меандешад, ки метавонанд барои ҳавасмандгардонии ҳамкориҳо байни мақомоти миллии тафтишотӣ, мақомоти прокуратура ва ташкилотҳои бахши хусусӣ, аз ҷумла муассисаҳои молиявӣ оид ба масъалаҳои вобаста ба содир намудани ҷиноят, ки ҳамин Конвенсия онро ҷиноят эътироф намудааст, зарур бошанд.

2. Ҳар як Давлати иштирокчӣ масъалан ҳавасмандгардонии шаҳрвандони худ ва дигар шахсонро, ки маъмулан дар қаламрави он зиндагӣ мекунанд, ҷиҳати додани маълумот ба мақомоти миллии тафтишотӣ, мақомоти прокуратура оид ба содир шудани ягон ҷиноят, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, баррасӣ менамояд:

Моддаи 40. Сирри бонкӣ

Ҳар як Давлати иштирокчӣ ҳангоми тафтишоти ҷиноятии дохилӣ, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, метавонад дар доираи низоми дохилии ҳуқуқии худ мавҷуд будани механизмҳои заруриеро таъмин кунад. ки онҳо тавонанд монеаҳои дар натиҷаи татбиқи қонунгузорӣ дар бораи сирри бонкӣ бамиёномадаро бартараф намоянд.

Моддаи 41. Маълумот дар бораи доштани доғи судӣ

Ҳар як Давлати иштирокчӣ метавонад қонунгузорие қабул намояд ё дигар чорае андешад ки имкон медиҳад тибқи ҳамон шарт ваҳ амон мақсад, он гуна ҳуқиеро, вобаста 6а гумонбарӣ дар содир намудани ҷинояти тафтишшаванда баровардашуда, барои истифодаи чунин маълумот дар ҷараёни мурофиаи судӣ вобаста ба ҷинояти дар ҳамин Конвенсия ҷиноят эътирофгардида зарур хоҳанд буд, ба ҳисоб гирифта шавад.

Моддаи 42. Юрисдиксия

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ метавонад чунин чорае андешад, ки имкон медиҳад нисбати ҷинояте, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, юрисдиксияи худро муқаррар намояд, агар:

а)ҷиноят дар ҳузури ҳамин Давлатҳои иштирокчӣ содир шуда бошад; ё

b) ҷиноят дар ҳузури дохили киштие содир шудааст, ки таҳти парчами ҳамин Давлатҳои иштирокчӣ шино мекунад ё дар киштии ҳавоие содир шудааст, ки дар ҳамин лаҳза мутобиқи қонунгузории ҳамин Давлатҳои иштирокчӣ ба қайд гирифта шудааст.

2. Ҳангоми риояи моддаи 4 Конвенсияи мазкур Давлати иштирокчӣ инчунин метавонад юрисдиксияи худро нисбати ҳама гуна ҷиноятҳо мукаррар намояд, агар:

а) ҷиноят муқобили шаҳрванди ҳамин Давлати иштирокчӣ содир шуда бошад;

b) ҷиноят аз тарафи шаҳрванди ҳамин Давлати иштирокчӣ ё шахси бетабаа, ки маъмулан дар қаламрави он зиндагӣ мекунад, содир шудабошад;

с) ҷиноят ҳангоме ҷиноят ҳисоб меёбад, ки мутобиқи банди 1b ва моддаи 23 Конвенсияи мазкур ҷиноят эътироф шуда, берун аз қаламрави давлат, бо мақсади амалӣ намудани ягон ҷиноят дар қаламрави он содир гардидааст ва мутобиқи банди 1 а i) ё ii) ё ин b i) моддаи 23 Конвенсияи мазкур ҷиноят эътироф шуда бошад; ё

d) ҷиноят ба муқобили ҳамин Давлати иштирокчӣ содир шудааст.

3. Барои мақсади моддаи 44 Конвенсияи мазкур ҳар як Давлати иштирркчӣ чунин чораҳое меандешад, ки метавонанд барои муқаррар намудани юрисдиксяи худ нисбати ҷинояте, ки онро ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, зарур бошанд, хангоме, ки агар шахси барои содир намудани ҷиноят гумонбаршуда дар ҳудуди ҳамин давлат мавҷуд бошад ва он шахсро танҳо аз сабаби он, ки яке аз шаҳрвандони ҳамин давлат мебошад, баргашта намедиҳад.

4. Ҳар як Давлати иштирокчӣ тадбирҳое меандешад, ки метавонанд барои муқаррар намудани юрисдиксияи худ нисбати ҷинояти эътирофнамудаи ҳамин Конвенсия зарур бошанд, инчунин ҳангоме, ки агар шахси дар содир намудани ҷиноят гумонбаршуда дар ҳудуди ҳамин давлат бошад ва он чунин шахсро баргашта намедиҳад.

5. Агар Давлати иштирокчӣ, ки юрисдиксияи худро тибқи банди 1 ё 2 моддаи мазкур татбиқ менамояд, хабарнома гирад ё бо усули дигар огоҳ шавад, ки ҳама гуна Давлатҳои дигари иштирокчӣ тафтиши ҷиноят ё мурофиаи судиро вобаста ба ҳамон як кирдор пеш мебаранд, мақомоти ваколатдори ҳамин Давлатҳои иштирокчӣ дар ҳолатҳои зарурӣ бо мақсади ҳамоҳангсозии фаъолияти худ байни ҳамдигар машварат мекунанд.

6. Бе расонидани зарар ба меъёрҳои умумии ҳуқуқи байналмилалӣ Конвенсияи мазкур татбиқи ҳама гуна юрисдиксияи ҷиноятиро, ки Давлати иштирокчӣ мутобиқи қонунгузории дохилии худ муқаррар намудааст, истисно намекунад.

БОБИ IV. Ҳамкории байналмилалӣ

Моддаи 43. Ҳамкории байналмилалӣ

1. Давлатҳои иштирокчӣ аз рӯи масъалаҳои ҷиноятӣ ҳуқуқӣ мутобиқи моддаҳои 44 ва 50 Конвенсияи мазкур ҳамкорӣ менамоянд, агар ин мувофиқн мақсад ва мутобиқи низоми дохилии ҳуқукии онҳо бошад. Давлатҳои иштирокчӣ имконияти расонидани кумаки байниҳамдигарнро ҷиҳати пешбурди тафтишот ва мурофиа вобаста ба масъалаи шаҳрвавдию ҳуқуқӣ ва маъмурӣ, ки ба коррупсия алоқаманд аст, мусоидат менамоянд.

2. Агар нисбат ба масъалаи ҳамкории байналмилалӣ риояи принсипи эътирофи муштараки ягон амали дахлдор ба сифати ҷиноят зарур бошад, ин принсип риояшуда ҳисоб меёбад, новобаста аз он, ки қонунгузории Давлати иштирокчии дархостшаванда ин кирдорро ба категорияи ҷиноятҳо дохил намудааст ё онро бо ҳамон истилоҳоте тавсиф мекунад, ки Давлати иштирокчии дархосткунанда истифода намудааст, агар кирдоре, ки таркиби ҷиноятро ташкил медиҳад, мутобиқи қонунгузориҳои ҳар ду Давлати иштирокчӣ чун ҷавобгарии ҷиноятӣ эътироф шуда бошад.

Моддаи 44. Супоридан

1. Моддаи мазкур нисбати ҷиноятҳое, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, татбиқ карда мешавад, агар шахсе, ки барои супоридан дархост шудааст, дар ҳудуди Давлати иштирокчии дархостшаванда қарор дошта бошад, ба шарте, ки агар кирдори ӯ вобаста ба дархости супоридан мутобиқи қонунгузории дохилии ҳам Давлати иштирокчии дархосткунанда ва ҳам Давлаӣт иштирокчии дархостшаванда чун ҷавобгарии ҷиноятӣ эътироф шудабо шад.

2. Қатъи назар аз муқаррароти банди 1 моддаи мазкур қонунгузории Давлатҳои иштирокчӣ, метавонанд мутобиқи Конвенсияи мазкур ҷиҳати супоридани ин ё он шахс вобаста ба ҳама гуна ҷиноят иҷозат диҳанд, агар он тибқи қонунгузории дохилии ҳамин Давлат чун ҷавобгарии ҷиноятӣ эътироф нашуда бошад.

3. Агар дархост барои супоридан ба якчанд ҷиноятҳои алоҳида дахл кунад, ки ҳатто яке аз он метавонад тибқи моддаи мазкур боиси супоридан гардида, боқимонда аз сабаби мӯҳлати ҷазо барои онҳо супориданро ба миён намеоварад, вале мувофиқи ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф шудаанд, Давлати иштирокчии дархосткунанда метавонад моддаи мазкурро нисбати ин ҷиноятҳо низ татбиқ намояд.

4. Ҳар як ҷинояте, ки нисбати он моддаи мазкур татбиқ мешавад. ба ҳамаи шартномаҳои мавҷудаи байни Давлатҳои иштирокчӣ дар хусуси супорндан ба сифати ҷиноят воридгардида ҳисоб меёбад, ки метавонад боиси супоридан шавад. Давлатҳои иштирокчӣ ӯҳдадор мешаванд чунин ҷиноятро ба сифати ҷинояте, ки метавонад боиси супоридан шавад ба ҳама гуна шартномаҳо оид ба супоридан, ки байни худ ба имзо расонидаанд, дохил кунанд. Давлатҳои иштирокчӣ, ки қонунгузориашон иҷоат медиҳад Конвенсияи мазкур ҳангоми супоридан ҳамчун асос истифода гардад, ҳеҷ яке аз ҷинояти эътирофнамудаи Конвенсияи мазкурро ҷиноят ҷинояти сиёсӣ намешуморанд.

5. Агар Давлати иштирокчие, ки барои супоридани тибқи шартнома қайду шарт мегузорад, аз Давлати иштирокчии дигар Давлати иштирокчӣ дар бораи супоридан шартнома дар хусуси супоридан надорад, дархост мегирад, новобаста аз ҷинояте, ки нисбати он моддаи мазкур татбиқ мегардад, метавонад ҳамин Конвенсияро ба сифати асоси ҳукукӣ ҷиҳати супоридан баррасӣ намояд.

6. Давлати иштирокчӣ, ки супориданро бо мавҷудияти шартнома қайду шарт намудааст:

а) ҳангоми барои нигаҳдошт супоридани ҳолати ба таъҷиб расида ё ҳуҷҷат оид ба қабул ё тасдиқи Конвенсияи мазкур ё ҳамроҳшавӣ 6а он ба Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид дар хусуси он, ки ҳамин Давлат барои ҳамкорӣ бо дигар Давлатҳои иштирокчӣ вобаста ба масьалаи супоридан ҳамин Конвенсияро ба сифати асоси ҳуқуқи истифода мебарад, иттилоъ медиҳад; ва

b) агар он Конвенсияи мазкурро барои ҳамкорӣ вобаста ба масъалаҳои супоридан ба сифати асоси ҳуқуқӣ истифода набарад. ҳангоми зарурат, бо мақсади татбиқи моддаи мазкур бо дигар Давлати иштирокчии ҳамин Конвенсия кӯшиш мекунад шартнома дар бораи супориданро имзо намояд.

7. Давлатҳои иштирокчӣ, ки супориданро бо мавҷудияти шартнома қайду шарт нанамудаанд, дар муносибат бо ҳамдигар ҷиноятеро, ки нисбати он ҳамин модда татбиқ мегардад 6а сифати ҷинояте эътироф менамоянд, ки боиси супоридан гашта метавонад.

8. Супоридан мутобиқи шартҳои пешбининамудаи қонунгузории дохилии Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда ё тибқи шартномаҳо оид ба супоридан, аз ҷумла шартҳое, ки бо талаботи ҷазои ҳадди ақал нисбати супоридан алоқаманд аст ва асосҳое, ки Давлати иштирокчии дархостшаванда метавонад супориданро рад кунад, амалӣ карда мешавад.

9. Доир ба ҳама гуна ҷинояте, ки нисбати он моддаи мазкур татбиқ мешавад, Давлатҳои иштирокчӣ бо шарти риояи қонунгузории дохилии худ кӯшиш менамояяд, ки тартиботи супориданро суръат бахшида, талаботи вобаста бо онро осон гардонанд.

10. Ҳангоми риояи муқаррароти қонунгузории дохилии худ ва шартномаҳои худ оид ба супоридан, Давлати иштирокчии дархостшаванда баъди пайдо кардани итминон, ки инро вазъият тақозо менамояд ва хусусияти таъхирнопазир дорад ва бо дархости Давлати иштирокчии дархосткунанда сурат мегирад, метавонад шахси дар ҳудудаш қарордоштаро ҳабс кунанд ё барои ҳангоми расмиёти супоридан ҳозир будани чунин шахс дигар чораҳои дахлдорро таъмин намояд.

11. Давлати иштнрокчӣ, ки шахси ба содир кардани ҷиноят гумонбаршудаи дар ҳудуди он қарордоштаро вобаста ба ҷинояти пешбининамудаи ҳамин модда бо сабаби яке аз шаҳрвандони ҳамин давлат будани ӯ барнамегардонад, ӯхдадор аст бо дархости Давлати иштирокчии дархосткунанда парвандаро бетаъхир ба мақомоти ваколатдори худ барои таъқиб супорад. Ин мақомот тибқи қонунгузории ҳамин Давлати иштирокчӣ қарор қабул мекунад ва мурофиаро тарзе ба роҳ мемонад, ки ҳангоми дигар ҷинояти дорои хусусияти ҳавфнок ба амал бароварда мешавад. Ҳар як Давлати иштирокчии ҳавасманд бо ҳамдигар, аз ҷумла вобаста ба масъалаҳои мурофиавӣ ва исботкунӣ ҷиҳати таъмини самаранокии чунин таъқиб ҳамкорӣ менамоявд.

12. Дар ҳама ҳолат, агар ба Давлатхои иштирокчӣ тибқи қонунгузории дохилӣ ё ба таври дигар супоридан ё додани яке аз шаҳрвандони худ танҳо бо шарте иҷозат дода шуда бошад, ки ин шахс ба ҳамин Давлат барои минбаъд адо намудани ҷазое, ки дар натиҷаи муҳокимаи судӣ ё мурофиаи судӣ вобаста ба дархости супоридан ё баргардонидан таъин гардидааст ва ҳамин Давлати иштирокчӣ ва Давлати иштирокчии супоридани ин шахсро дархостнамуда бо ҳамин тартибу шартҳоии пазируфтаашон розӣ шудаанд, чунин супоридани шартӣ ё баргардонидан ҷихати иҷрои ӯхдадориҳои муқаррарнамудаи банди 11 моддаи мазкур кифоя аст.

13. Агар супоридан, ки бо мақсади иҷрои ҳукми суд дархост шудааст, аз сабаби шаҳрванди Давлати иштирокчии дархостшаванда будани шахси ҷустуҷӯшаванда рад гардад, Давлати иштирокчии дархостшаванда, агар қонунгузории дохилии он иҷозат дихад ва он ҷавобгӯи талаботи чунин қонунгузорӣ бошад, бо дархости Давлати иштирокчии дархосткунанда оид ба амалӣ намудани иҷрои ҳукм ё қисми боқимондаи ҳукмро, ки тибқи қонунгузории дохолии Давлати иштирокчии дархосткунанда бароварда шудааст, баррасӣ менамояд.

14. Ба ҳар шахсе, ки вобаста ба ягон намуди ҷиноят нисбати ӯ парванда оғоз шуда, муқаррароти моддаи мазкур татбиқ мегардад, дар ҳамаи давраҳои мурофиа муомилаи боадолатона кафолат дода мешавад, аз ҷумла амалӣ намудани ҳамаи ҳуқуқ ва кафолатҳое, ки тибқи қонунгузории дохилии Давлати иштирокчӣ пешбинӣ шудааст ва ҳамин шахс дар ҳудуди он қарор дорад.

15; Дар Конвенсияи мазкур ҳеҷ чиз чун ӯхдадории муқарраршудаи супоридан тафсир карда намешавад, агар Давлати иштирокчии дархостшаванда дорои чунин асосҳои кофӣ бошад ва тахмин намояд, ки дархост оид ба супоридан бо мақсади таъқиб ё ҷазо додани ягон шахс вобаста ба ҷинс, иажод, эътиқоди динӣ, шаҳрвандй, баромади этникӣ ё ақидаи сиёсӣ пешниҳод гардидааст ё қонеъгардонии ин дархост ба вазъи ин шахс вобаста ба ҳар яке аз ин сабабҳо зарар мерасонад.

16. Давлатҳои иштирокчӣ инчунин наметавонанд дархости супориданро танҳо дар он асос, ки ҷиноят бо масъалаҳои андоз низ алоқамавд мебошад, рад кунанд.

17. Дар ҳолатҳои зарурӣ, то рад кардани баргардонидан Давлати иштирокчии дархосткунанда бо Давлати иштирокчии дархостшаванда машваратҳо мегузаронад, то ин ки ба он ҷиҳати изҳори ақида ва пешниҳоди маълумоти марбут ба далелҳои пешниҳодшуда имконияти кофӣ диҳад.

18. Давлатҳои иштирокчӣ бо мақсади амалӣ намудани супоридан ё ҷиҳати баланд бардоштани самаранокии он кӯшиш ба харҷ медиҳанд, ки созишномаҳои дуҷониба ё бисёрҷониба банданд.

Моддаи 45. Баргардонидани шахсони махкумшуда

Давлатҳои иштирокчӣ метавонанд имконоти бастани созишномаҳо ё шартномаҳои дуҷониба ё бисёрҷонибаро ҷиҳати баргардонидани шахсоне, ки барои содир намудани ҷиноятҳои эътирофнамӯдаи ҳамин Конвенсия ба маҳбас маҳкум шудаанд ё ба таври дигар аз озодӣ маҳрум гардидаанд, баррасӣ намоянд, то ин ки онҳо тавонанд мӯҳлати ҷазои гирифтаашонро дар ҳудуди худ адо намоянд.

Моддаи 46. Ёрии мутақобилаи ҳуқуқӣ

1. Давлатҳои иштирокчӣ дар пешбурди тафтишот, таъқиби чиноятӣ ва муҳокимаи судӣ вобаста ба ҷиноятҳо, ки ҳамин Конвенсия дар бар мегирад, ба ҳадигар ёрии васеи мутақобилаи ҳуқуқӣ мерасонанд.

2. Ёрии мутақобилаи ҳуқуқй дар ҳаҷми имконпазири максималӣ, тибқи қонунҳои мавҷуда, шартномаҳои байналмилалӣ, созншномаҳо ва шартномаҳои Давлатҳои нштирокчии дархостшаванда нисбат ба пешбурди тафтишот, таъқиби ҷиноятӣ ва муҳокимаи судӣ вобаста ба ҷиноятҳое расонида мешаванд, ки барои содир намудани онҳо аз Давлати иштирокчии дархостшаванда тибқи моддаи 26 Конвенсияи мазкур мумкин аст, шахсони ҳуқуқӣ ба ҷавобгарӣ ҷалб карда шаванд.

3. Ёрии мутақобилаи ҳуқуқӣ, ки тибқи моддаи мазкур пешниҳод шуда, метавонад барои ҳар яке аз мақсадҳои зайл дархост гардад:

а) гирифтани нишондоди шоҳид ё аризаҳо аз шахсони алоҳида;

b) супоридани ҳуҷҷатҳои судӣ;

с) гузаронидани кофтуков ва ба ҳабс гирифтани молу мулк, инчунин боздоштани фаъолият;

d) азназаргузаронии иншоот ва қитъаҳои маҳал;

е) пешниҳод намудани маълумот, далелҳои шайъӣ ва баҳодиҳии коршиносон (экспертҳо);

f) пешниҳоди асли ҳуҷҷат ё нусхаҳои тасдиқгардидаи хуҷҷатҳо ва маводи дахлдор, аз ҷумла ҳуҷҷатҳои ҳукуматӣ, бонкӣ, молиявӣ, корпоративӣ ё тиҷоратӣ;

g) ошкор намудан ё таъқиби даромад аз ҷиноят, амвол, воситаҳои содир намудани ҷиноят ё дигар предмет бо мақсади исбот;

h) мусоидат ҷиҳати мхтиёрӣ омадани шахсони дахлдор ба мақомоти Давлати иштирокчии дархостшаванда;

i) расонидани дигар намуди кумак, ки хилофи қонунгузории дохилии Давлати иштирокчии дархосткунанда намебошад;

j) ошкор намудан, боздоштан ва таъқиби даромад аз ҷиноят мутобиқи муқаррароти боби V Конвенсияи мазкур;

k) ситонидани активҳо мутобиқи муқаррароти боби V Конвенсияи мазкур.

4. Бе расонидани зарар ба қонунгузории дохилӣ мақомоти ваколатдори як Давлати иштирокчӣ метавонанд бе дархости пешакӣ оид ба масъалаи ҷиноятӣ ҳуқуқӣ ба мақомотӣ ваколатдори Давлати иштирокчии дигар Давлати иштирокчӣ маълумот пешниҳод намоянд, агар онҳо итминони комил дошта бошанд, ки ин маълумот метавонад ба ин мақомот ҷихати тафтиш ё бомуввафақият анҷом додани тафтиш ва таъқиби ҷиноятӣ кумак мерасонад ё боиси аз ҷониби ҳамин Давлати иштирокчи тибқи Конвенсияи мазкур тартиб додани дархост мегардад.

5. Интиқоли маълумот тибқи банди 4 моддаи мазкур бе расонидани зарар ба тафтишот на мурофиаи судӣ дар давлате, ки мақомоти ваколатдораш маълумот пешниҳод менамоянд, сурат мегирад. Мақомоти ваколатдоре, ки маълумот мегиранд, ҳатто дар асоси мӯҳлати муваққатӣ дархости маҳфуз нигоҳ доштани ин маълумотро иҷро менамоянд ё маҳдудиятро ҳангоми истифодаи он риоя мекунанд. Вале ҳамаи ин ба Давлати иштирокчие, ки маълумот гирифтааст, ҷиҳати гузаронидани мурофиаи судӣ барои ошкор кардани маълумоте, ки айбдоршавандаро сафед мекунад, монеа шуда наметавонад. Дар чунин ҳолатҳо, то ошкор намудани маълумот. Давлати иштирокчии маълумотгирифта Давлати иштирокчии пешниҳоднамудаи маълумотро дар маврид хабардор мекунад ва агар дар ин хусус дархост гирифта бошад. бо Давлати иштирокчии пешниҳоднамудаи маълумот машваратҳо мегузаронад. Дар ҳолатҳои махсус, агар огоҳкунии пешакӣ ғайриимкон бошад, Давлати иштирокчие, ки маълумот гирифтааст, фавран Давлати иштирокчии пешниҳоднамудаи маълумотро дар хусуси чунин ошкор намудани маълумот огоҳ мекунад.

6. Муқаррароти моддаи мазкур ба ӯхдадориҳои дигар шартномаҳо, ки пурра ё қисман ёрии мутақобилаи ҳуқуқиро танзим менамоянд, ҳарчанд дуҷониба ё бисёрҷониба бошанд ҳам, дахолат намекунад.

7. Бандҳои 9-29 ҳамин модда нисбат ба дархостҳое, ки дар асоси моддаи мазкур фиристода шуданд, татбиқ карда мешавад, агар Давлати иштирокчӣ ба дигар шартнома оид ба ёрии мутақобилаи ҳукуқӣ вобаста набошад. Агар ин Давлатҳои иштирокчӣ ба чунин шартнома вобаста бошанд, пас муқаррароти дахлдори хамин шартнома татбиқ карда мешавад, ба шарте, ки агар Давлатҳои иштирокчӣ бар ивази онҳо барои татбиқи бандҳои 9-29 моддаи мазкур розигӣ надиҳанд. Аз ҳамаи Давлатҳои иштирокчӣ боисрор пешниҳод карда мешавад, ки ҳамин бандҳоро, агар онҳо барои ҳамкорӣ мусоидат кунанд, татбиқ намоянд.

8. Давлатҳои иштирокчӣ тибқи моддаи мазкур фароҳам овардани ин ёрии мутақобилаи ҳуқуқиро набояд бо истинод ба сирри бонкӣ рад кунанд.

а) Давлати иштирокчии дархосткунанда ба дархост оид ба пешниходи ёрӣ тибқи моддаи мазкур ҷавоб дода, ҳангоми набудани мувофиқаи муштараки ҷиноят эътирофи намудани кирдори дахлдор мақсадҳои дар моддаи 1 ҳамин Конвенсия зикршударо ба инобат мегирад;

b) Давлматҳи иштирокчӣ тибқи ҳамин модда дар асоси набудани мувофикаи муштараки ҷиноят эътирофи намудани кирдори дахлдор метавонанд пешниҳоди ёриро рад кунанд. Ҳамзамон Давлати иштирокчии дархосткунанда метавокад ёрӣ расонад, агар ин ба консепсияҳои асосии низоми хуқукии он мувофиқ бошад ва ин ёрӣ бидуни чораҳои маҷбурӣ анҷом дода шавад. Агар дархост бо масъалаҳои дорои хусусияти dе minimis алоқаманд бошад ё масъалаҳоеро дар бар гирад, ки вобаста ба онҳо ҳамкории дархостшаванда ё ёрӣ метавонад тибқи дигар муқаррароти Конвенсияи мазкур таъмин гардад, чунин ёрӣ метавонад рад шавад;

с) ҳар як Давлати иштирокчӣ, ҳангоми набудани мувофиқаи муштарак, агар ҷиноят эътирофи намудани кирдори дахлдор тақозо гардад, метавонад тибқи моддаи мазкур имконияти худро ҷихати қабули чунин чораҳо барои расонидани ҳаҷми бештари ёрӣ баррасӣ намояд.

10. Шахсе, ки дар ҳабси пешакӣ аст ё мӯҳлатро дар маҳбас дар худуди яке аз Давлатҳои иштирокчӣ мегузаронад ва дар дигар Давлати иштирокчӣ қарор доштани ӯ бо мақсади муқаррар намудани шахсият, додани нишондод ё расонидани дигар хел ёрӣ ҷиҳати гирифтани далел барои пешбурди тафтишот, таъқиби ҷинояти ё муҳокимаи судӣ вобаста ба ҷиноятҳои, эътирофнамудаи ҳамин Конвенсияи зарур мебошад, метавонад бо риояи шартҳои зерин интиқол дода шавад, агар:

а) ин шахс озодона розигии худро изҳор намояд;

b) мақоми ваколатдори ҳар ду Давлати иштирокчӣ бо чунин шартҳо ба мувофиқа расидаанд, ки ҳамин Давлатҳои иштирокчӣ зарур мешуморанд;

11. Бо мақсади банди 10 моддаи мазкур:

а) Давлати иштирокчӣ, ки шахс интиқол дода мешавад, ҳуқуқ дорад ва ӯхдадор аст ӯро дар ҳабси пешакӣ нигоҳ дорад, агар Давлати иштирокчие, ки шахсро интиқол додааст, дархости дигар ё тартиби дигарро пешниҳод накарда бошад;

b) Давлати иштирокчие, ки шахс ба он интиқол дода мешавад, чуноне, ки қаблан мувофиқа шуда буд ё бо мақомоти ваколатдори ҳар ду Давлати иштирокчӣ мувофиқа шуда буд, ӯҳдадории худро ҷиҳати супоридани ӯ ба ихтиёри Давлати иштирокчие, ки шахсро интиқол додааст, фавран иҷро менамояд;

с) Давлати иштирокчие, ки шахс ба он интиқол мешавад, аз Давлати иштирокчие, ки шахсро интикол додааст, оғози расмиёти супориданро барои ӯ талаб намекунад;

d) ба мӯҳлати адои ҷазои шахси интиқолдодашуда дар давлате, ки ӯро интиқол додаст, мӯҳлати нигоҳдорӣ дар ҳабси пешакӣ дар Давлати иштирокчие, ки ӯ интиқол гардидааст, хисобкарда мешавад.

12. Бе розигии Давлати иштирокчие, ки тибқи бандҳои 10-11 моддаи мазкур бояд ин ё он шахсро интикол диҳад, ин шахс сарфи назар аз шаҳрвандӣ вобаста ба ҳаракат, беҳаракатӣ ё маҳкумият, ки ба давраи то рафтани ӯ аз ҳудуди давлати ба он итиқолшуда дахл дорад, дар ҳудуди дигар давлат, ки ин шахс интиқол дода мешавад, вобаста ба ҳаракат, беҳаракатӣ ё маҳкумият, ки ба давраи то рафтанн ӯ аз ҳудуди давлати ба он интиқолшуда дахл дорад, тахти таъқиби ҷиноятӣ, нигоҳ доштан дар ҳабс кумаки ҷазо ё дигар навъи маҳдуд кардани озодии дар ҳудуди дигар давлат, ки ин шахс интиқол дода мешавад, қарор намегирад.

13. Ҳар як Давлати иштирокчӣ мақомоти марказиро таъин мекунад, ки барои гирифтани дархост оид ба ёрии мутақобилан ҳукуқӣ ё барои иҷрои он ё ҳамроҳи кардани он ба мақомоти ваколатдор ҷавобгар ва дорои ваколатҳои дахлдор мебошад. Агар Давлати иштирокчӣ дорои минтақа ё ҳудуди махсус бо низоми алоҳидаи расонидани ёрни мутақобилан ҳукуқӣ бошад, он метавонад мақоми марказии махсусро таъин намояд, ки дар ин минтақа ё ҳудуд ҳамин функсияҳоро иҷро менамояд. Мақомоти марказӣ иҷрои фаврӣ ва зарурии дархостҳои расида ё ба суроғаи дахлдор ирсол намудани онро таъмин мекунанд. Агар мақоми марказӣ дархостро ба мақоми ваколатдор фиристад, ҳамин мақом ҷиҳати иҷрои фаврӣ ва зарурии дархост мусоидат менамояд. Ҳангоми аз ҷониби Давлати иштирокчӣ барои нигоҳдорӣ супурдани тасдиқнома е ҳуҷҷат дар бораи қабул ва тасдиқи Конвенсияи мазкур ё ҳамроҳшавӣ ба он ба Муншии умумим Созмони Милали Муттаҳид дар бораи мақоми марказӣ, ки бо ҳамин мақсад таъин щудааст, иттилоъ медиҳад. Дархостҳо ҷиҳати расонидани ёрии мутақобила ҳуқукӣ ё дигар маълумоти марбут ба он ба мақомоти марказӣ, ки аз тарафи Давлатҳои иштирокчӣ таъин шудаанд, супорида мешаванд. Ин талабот ба ҳуқуқи Давлати иштирокчӣ зарар намерасонад, агар он талаб намояд, ки чунин дархост ва маълумот тавассути каналҳои дипломатӣ ва дар ҳолатҳои фавкулодда, агар имконпазир бошад ва Давлатҳои иштирокчӣ дар ин хусус ба мувофиқа расида бошанд, тавассути Ташкилоти байналмилалии политсияи ҷиноятӣ фиристода шавад.

14. Дархостҳо дар шакли хаттӣ фиристода мешаванд ё агар иимконпазир бошад, бо ёрии дигар воситаҳо, ки таҳияи сабти хаттиро ба забони барои Давлати иштирокчии дархосткунанда қобили қабул таъмин менамояд, ба шарте, ки агар ба ин Давлати иштирокчӣ имконият медиҳад саҳеҳии матнро муайян намояд. Ҳангоми барои нигоҳдорӣ супурдани грамотаи ба тасвиб расида ё хуҷҷат дар бораи қабул ё тасдиқи Конвенсияи мазкур ё ҳамроҳшавӣ ба он Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид дар бораи забон ё забонҳое, ки барои ҳар як Давлати иштирокчӣ қобили қабул аст, огоҳ менамояд.

Ҳангоми ҳолатҳои фавкулодда ва дар ҳолати розигии Давлатҳон иштирокчӣ дархостҳо метавонанд ба таври шифохӣ ирсол гарданд, вале онҳо фавран ба шакли хаттӣ тасдиқ карда мешаванд.

15. Дар дархост оид ба расонидани ёрии мутақобилаи ҳуқуқи инҳо зикр карда мешаванд:

а) номи мақоме, ки бо дархост муроҷиат кардааст;

b) моҳияти масьала ва хусусияти тафтишот, таъқиби ҷиноятӣ ё муҳокимаи судӣ, ки дархост бо он вобаста аст, инчунин ном ва функсияи мақоме, ки ин тафтишот, таьқиби чиноятӣ ё истеҳсолотро анҷом медиҳад;

с) мухтасар баён намудани омилҳои мавҷуда, ба истиснои дархост нисбат ба супурдани ҳуҷҷатҳои судӣ;

d) тавсифи ёрии дархостшаванда ва маълумоти муфассал дар хусуси ҳама гуна расмиёти мушахас, ки риояи онро Давлати иштирокчии дархосткунанда мехоҳад таьмин намояд;

е) агар имконпазир бошад, маълумот дар бораи шахсият, ҷои истиқомат ва шаҳрвандии ҳама гуна шахси дахлдор; ва

f) мақсади далелҳо, маълумот ё чораҳои дархостшаванда.

16. Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда метавонад маълумоти иловагиро талаб намоян, агар он ҷиҳати иҷрои дархост тибқи қонунгузории дохилии он зарур бошад ё агар ин маьлумот иҷрои ин дархостро осон гардонад.

17. Дархост мутобиқи қонунгузории дохилии Давлати иштирокчии дархосткунанда ба андозае, ки хилофи қонунгузории дохилии Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда намебошад ва аз рӯи имконият вобаста ба расмиёти дар дархост зикргардида иҷро карда мешавад.

18. То ҳадди имконпазир ва тибқи принсипҳои асосии дохилӣ, агар ягон шахс дар ҳудуди Давлатҳои ва ӯ бояд ба сифати шоҳид ё эксперт аз ҷониби мақомоти судии Давлатҳои иштирокчии дигар шунида шавад, давлатҳои иштирокчии аввал метавонанд бо дархости дигар Давлатҳои иштирокчии ба гузаронидани ввдеоалоқа розигӣ диҳад, агар ҳузур доштани ин шахс дар Давлатҳои иштирокчии дархосткунандаи ғайриимкон ё номатлуб бошад. Давлатҳои иштирокчӣ метавонанд ба мувофиқа расанд, ки шунидан (пурсиш) аз ҷониби мақомоти судии Давлати иштирокчии дархосткунанда бо иштироки намояндагони мақомоти судии Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда гузаронида мешавад.

19. Давлати иштирокчии дархосткунанда маълумот ё далелеро, ки аз Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда пешниҳод намудааст,бе розигии пешакии Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда барои пешбурди тафтишот, таъқиби ҷиноятӣ ё муҳокимаи судӣ интиқол намедиҳад ва истифода намебарад, ба истиснои он, ки дар дархост зикр гардидааст. Ҳеҷ чиз дар банди мазкур Давлатҳои иштирокчии дархостшавандаро водор карда наметавонад, ки ҳангоми мурофиаи судӣ маълумот ё далели сафедкунандаи айбдоршавандаро ошкор нанамояд. Дар ин ҳолат, то ошкор намудани маълумот ё далел Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда Давлатҳои иштирокчии дархостшавандаро огоҳ мекунад ва агар дар хусуси он дархост гирифта бошад, бо Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда машваратҳо мегузаронад. Агар дар ҳолатҳои истисноӣ огоҳонидани пешакӣ ғайриимкон бошад, Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда фавран оид ба ошкор шудани маълумот ба Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда иттилоъ медиҳад.

20. Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда аз Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда метавонад маҳфияти маҷудият ва моҳияти дархостро талаб намояд, ба истиснои он, ки барои иҷрои худи дархост зарур аст. Агар Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда талаботи маҳфиятро иҷро карда натавонад, фавран дар ин хусус ба Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда иттилоъ медиҳад.

21. Дар холатҳои зайл ёрии мутақобилаи ҳуқуқӣ метавонад рад карда шавад:

а) агар дархост мутобиқи муқаррароти моддаи мазкур пешниҳод нашуда бошад;

b) агар Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда чунин шуморад, ки иҷрои дархост метавонад ба истиқлолият, амният, тартиботи оммавӣ ё дигар мақсаду манфиатҳои ҳаётан муҳими он зарар меоварад;

с) агар қонунгузории дохилии Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда ба мақомоти он иҷрои ҳама гуна чораҳои дархостшавандаро нисбати ҳама гуна чунин ҷиноятҳо манъ карда бошад, агар ин гуна ҷиноятҳо мавзӯи тафтишот, таъқиби ҷиноятӣ ё муҳокимаи судӣ шуда, дар доираи юрисдиксияи он бошад;

d) агар иҷрои дархост хилофи низоми ҳуқуқии Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда оид ба масъалаи ёрии мутақобилаи ҳукуқӣ бошад.

22. Давлатҳои иштирокчӣ танҳо дар он асос, ки ҷиноят бо масъалаҳои андоз низ вобаста мебошад, дархост оид ба расонидани ёрии мутақобилаи ҳуқуқиро рад карда наметавонад.

23. Ҳама гуна радкунии расонидани ёрии мутақобилаи ҳуқуқӣ бояд асоснок карда шавад.

24. Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда дархостро дар бораи расонидани ёрии мутақобилаи ҳуқуқӣ то ҳадди имконпазир, бо дарназардошти мӯҳлатҳои пешниҳоднамудаи Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда, ки дар худи дархост асоснок карда шудаанд, дар мӯҳлати кӯтоҳтарин иҷро мекунад. Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда дар бораи пешниҳоди маълумот оид ба мақом ва ҷараёни чораҳои амалишаванда, ки аз ҷониби Давлати иштирокчии Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда ҷиҳдти қонеъ гардонидани дархости дурусти он қабул шудаанд; муроҷиат карда метавонад. Давлати Давлатҳои нштирокчии дархостшаванда оид ба мақом ва ҷараени иҷрои дархости дуруст ба Давлати Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда ҷавоб медиҳад. Давлати Дьвлатҳои иштирокчии дархостшаванда ба таври фаврӣ Давлати Давлатҳои иштирокчии дархосткунандаро дар хусуси он, ки минбаъд ба ёрии дархостшуда зарурат боқӣ намондааст, огоҳ месозад.

25. Мӯҳлати расонидани ёрии мутақобилаи ҳукуқӣ аз ҷониби Давлатҳои иштирокчӣ Давлати иштирокчии дархостшаванда дар асоси он, ки ин метавонад ба пешбурди тафтишот, таъқиби ҷинояти ё муҳокимаи судӣ халал расонад, мавқуф гузорад.

26. То лаҳзаи рад кардани иҷрои дархост тибқи банди 21 моддаи мазкур ё мавқуф гузоштани иҷрои он тибқи банди 25 моддаӣ мазкур Давлатҳои иштирокчӣ Давлати иштирокчии дархостшаванда бо Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда ҷихати муайян намудани он, ки бе ёри расонида мешавад, дар кадом мӯҳлат ва тибқи кадом шарту шароит сурат мегирад, гузаронидани машваратҳоро зарур медонад. Дар сурати қабул намудани ёрӣ бо чунин шарт Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда бояд ҳамаи ин шартҳоро риоя намояд.

27. Бе расонидани зарар ҷиҳати татбиқи банди 12 моддаи мазкур шоҳид, эксперт ё шахси дигаре, ки бо дархости Давлати иштирокчии дархосткунанда ҷихати додани нишондод дар ҷараёни истеҳсолот розиги медиҳад ё ҳангоми пешбурди тафтишот, таъқиби ҷиноятӣ ё муҳокимаи судӣ дар ҳудуди Давлати иштирокчии дархосткунанда ёрӣ мерасонад, вобаста ба ҳаракат, беҳаракатӣ ё маҳкумият, ки ба давраи то тарк кардани Давлати иштирокчии дархостшаванда дахл дорад, наметавонад дар ин ҳудуд таҳти таъқиби ҷиноятӣ, нигоҳ доштан дар ҳабси пешакӣ, ҷазо ё ягон намуди дигари маҳдудкунии озодии шахсии ӯ қарор дошта бошад. Амали чунин кафолати амнияти шахсӣ дар он сурат қатъ мегардад, ки агар шоҳид, эксперт ё шахси дигар дар муддати понздаҳ рӯзи расман огоҳ карда шуданаш ё дар ҷараёни қама гуна мӯҳлати байни Давлатҳои иштирокчӣ мувофиқашуда, аз санае, ки чунин шахс дар хусуси ба ҳозирии ӯ эҳтиёҷ надоштани мақомоти судӣ огоҳ гардида, имкон дошт Давлатҳои иштирокчии дархосткунандаро тарк қунад, вале ихтиёран дар худуди он боқӣ монд ё онро тарк намуда, боз бо хохиши худ баргашта бошад.

28. Хароҷоти муқаррарӣ вобаста ба иҷрон дархост аз ҷониби Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда пардохта мешавад, агар Давлатҳои иштирокчии манфиатдор оид ба тартиби дигар ба мувофиқа нарасида бошанд. Агар иҷрои дархост хароҷоти назаррас ё фавкулоддаро такозо намояд, пас Давлатҳои иштирокчӣ бо мақсад муайян намудани шартҳое, ки тавассути он дархост иҷро мешавад, инчунин дар бораи тартиби пардохти ҳароҷот машварат мегузаронанд.

29. Давлатҳои иштирокчии дархостшашнда:

а) ба Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда нусхаҳои маводҳо, ҳуҷҷатҳо ё маълумоти ҳукуматиро, ки дар ихтиёр дорад ва тибқи қонунгузории дохилии он барои дастрасии оммавӣ кушода аст, пешниҳод менамояд,

b) метавонад тибқи салоҳдиди худ ба Давлати иштирокчии дархосткунанда пурра ё қисман ё ҳангоми риояи чунин шартҳое, ки он зарурӣ мешуморад, нусхаҳои ҳама гуна мавод, ҳуҷҷат ё маълумоти ҳукуматии дар ихтиёраш қарордошта ва тибқи қонунгузории дохилии он барои дастрасии оммавӣ пӯшидаро пешниҳод намояд.

30. Давлатҳои нштирокчӣ ҳангоми зарурат имконпазирии бастани созишнома ва шартномаҳои дуҷонибаю бисёрҷонибаро баррасӣ менамоянд, ки ҷавобгӯи мақсадҳои моддаи мазкур буда, таъсирнокии амалии онро таъмин менамоянд ё муқаррароти онро таҳким мебахшанд.

Моддаи 47. Таҳвнли истеҳсоли ҷиноятӣ

Давлатҳои ишшрокчӣ имконияти таҳвили мутақобилаи истеҳсолотро бо мақсади таъқиби чиноятӣ вобаста ба ҷинояте, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, ҳангоме баррасӣ менамоянд, ки агар чунин таҳвил ба манфиатҳои иҷрои адолати судӣ бошад, аз ҷумла дар ҳолатҳое, ки агар ҷиҳати якҷоя кардани парвандаҳои ҷиноятӣ он ба якчанд юрисдиксия дахл намояд.

Моддаи 48. Ҳамкорӣ байни мақомоти хифзи ҳуқуқ

1. Давлатҳои иштирокчӣ бо ҳамдигар зич ҳамкорӣ намуда, тибқи низомҳои дохилии ҳуқуқӣ ва маъмурии худ бо мақсади баланд бардоштани самаранокии чораҳои ҳуқуқӣ чиҳати мубориза бо ҷиноятҳое, ки ҳамин Конвенсия дар бар гирифтаст, амал мекунанд. Давлатҳои иштирокчӣ, аз ҷумла чунин чораҳои самарбахшро меандешанд:

а) таҳкими усулҳои робита ва ҳангоми зарурат барқарор намудани роҳҳои нави робита байни мақомоти ваколатдор, муассисаҳо ва ҳадамоти онҳо чиҳати таъмини босуръату боэътимоди мубодилаи иттилоот оид ба тамоми ҷабҳаҳои ҷинояткорӣ, ки ҳамин Конвенсия дар бар гирифтаст, аз ҷумла, агар Давлатҳои иштирокчии манфиатдор зарур шуморанд - дар ҳамбастагӣ бо дигар намудҳои фаъолияти ҷиноятӣ;

b) ҳамкорӣ бо дигар давлатҳои иштирокчӣ дар гузаронидани тафтишот вобаста ба ҷиноятҳое, ки ҳамин Конвенсия дар бар гирифтаст, бо мақсади ошкор намудани:

i) шахсият, ҷои истиқомат ва фаъолияти шахсоне, ки дар содир намудани чунин ҷиноятҳо гумонбар шудаанд ё дигар шахсони ба он алоқаманд;

ii) таҳвили даромад аз ҷиноят ё моликият, ки дар натиҷаи содир намудани чунин ҷиноятҳо ба даст омадаанд;

iii) таҳвили моликият, таҷҳизот ё дигар воситаҳо, ки ҳангоми содир намудани ҷиноят истифода шудаанд;

с) дар ҳолатҳои дахлдор пешниҳод намудани миқдори зарурин ашёю мавод бо мақсади таҳлил ё тафтиш;

d) ҳангоми зарурат мубодилаи маълумот бо Давлатҳон иштнрокчии дигар оид ба воситаҳо ва усулҳои мушаххас, ки дар содир намудани ҷиноят истифода мешаванд ва ҳамин Конвенсия дар бар гирифтааст, аз ҷумла истифодаи шаҳодатномаи шахсии қалбакӣ, ҳуҷҷатҳои қалбакию тағйирдодашуда ва дигар воситаҳо барои пинҳон намудани фаъолият;

е) мусоидат ҷихати ҳамоҳангсозии самараноки фаъолият байни мақомоти ваколатдор, муассисаҳо ва ҳадамоти онҳо, ҳавасмандгардонии мубодилаи кормандон ва дигар экспертон, аз ҷумла ҳангоми бастани созишнома ва шартномаҳои дуҷониба байни Давлатҳои иштирокчии манфиатдор;

f) мубодилам иттилоот ва ҳамоҳангсозии дигар чораҳои маъмурӣ, ки дар ҳолатҳои дахлдор бо мақсади сари вақт ошкор намудани ҷиноятҳои эътирофнамудаи ҳамин Конвенсия қабул шудааст.

2. Бо мақсади татбиқи амалии Конвенсияи мазкур Давлатҳои иштирокчӣ имконияти бастани созишнома ё шартномаҳои дуҷониба ё бисёрҷонибаро оид ба ҳамкории бевосита байни - мақомоти ҳифзи ҳуқуқӣ худ баррасӣ менамоянд ва агар чунин созишнома ё шартномаҳо мавҷуд бошанд, кӯшиш мекунанд, ки ба онҳо тағйирот ворид намоянд. Ҳангоми набудани чунин созишнома ё шартномаҳо байни Давлатҳои иштирокчии дахлдор, онҳо метавонанд ҳамин Конвенсияро ҷихати ҳамкории байниҳамдигарии мақомоти ҳифзи ҳуқуқ бар зидди ҷиноят ба сифати асос баррасӣ намоянд. Ҳангоми зарурат Давлатҳои иштирокчӣ ҷихати тавсеаи ҳамкорӣ байни мақомоти ҳифзи ҳуқуқи худ то ҳадди имконпазир аз шартнома ё созишномаҳо, аз ҷумла аз механизмҳои ташкилотҳои байналмилалӣ ё минтақавӣ истифода мебаранд.

3. Давлатҳои иштирокчӣ кӯшиш мекунанд дар доираи имкониятҳои худ, бо мақсади муқовимат бар зидди ҷиноятҳои дар ҳамин Конвенсия зикргардида, ки бо истифодаи технологияҳои муосир содир мешаванд, ҳамкорӣ намоянд.

Моддаи 49. Тафтишоти муштарак

Давлатҳои иштирокчӣ метавонанд имконпазирии бастани созишнома ё шартномаҳои дуҷониба ё бисёрҷонибаро барасӣ намоянд, ки дар асоси онҳо вобаста ба парвандаҳое, ки предмети тафтишот, таьқиби ҷиноятӣ ё муҳокимаи судӣ мебошанд ва дар як ё якчанд давлат баррасӣ мегарданд, мақомоти босалоҳияти манфиатдори онҳо метавонанд оид ба гузаронидани тафтишоти муштарак мақомот таъсис диҳанд. Ҳангоми набудани чунин созишнома ё шартномаҳо тафтишоти муштарак метавонад дар ҳар ҳолати алоҳида тибқи мувофиқа гузаронида шавад. Давлатҳои иштирокчии дахлдор эҳтироми комили истиқлолияти Давлатҳои иштирокчиро, ки дар ҳудуди он бояд чунин тафтишот гузаронида шавад, таъмин менамоянд.

Моддаи 50. Усулҳои махсуси тафтишот

1. Бо мақсади муборизаи самаранок бар зидди коррупсия ҳар як Давлати иштирокчӣ ба андозае, ки принсипҳои асосии низоми дохилии ҳуқуқии он имконият медиҳад, тибқи шартҳои муқаррарнамудаи қонунгузории дохилии он, дар доираи имкониятҳои худ чунин тадбирҳое меандешад, ки ба мақомоти ваколатдори худ иҷозат медиҳад аз таҳвили назоратшаванда ва ҳангоми зарурат аз дигар усулҳои махсуси тафтишот, аз ҷумла назорати электронӣ ё дигар шаклҳои назорат, инчунин амалиёти агентурӣ дар ҳудуди худ истифода барад ва кӯшиш менамояд, ки далелҳои тавассути чунин усул ҷамъоваришуда барои истифода дар суд иҷозат дода шаванд.

2. Бо мақсади тафтиши ҷиноят, ки ҳамин Конвенсия дар бар гирифтаст, Давлатҳои иштирокчӣ ҳангоми зарурат ҷихати бастани шартнома ё созишномаҳои дахлдори дуҷониба ё бисёрҷониба оид ба истифодаи чунин усулҳои махсуси тафтишот дар доираи ҳамкорӣ дар сатҳи байналмилалӣ ҳавасманд гардонида мешаванд. Чунин шартнома ё созишномаҳо ҳангоми риояи пурраи принсипи мустақилияти баробари давлатҳо баста ва амалӣ гардида, қатъан мутобиқи шартҳои ҳамин шартнома ё созишномаҳо татбиқ карда мешаванд.

3. Ҳангоми вуҷуд надоштани шартнома ё созишномаҳои дар банди 2 моддаи мазкур зикршуда қарор оид ба истифодаи чунин усулҳои махсуси тафтишот дар сатҳи байналмилалӣ барои ҳар ҳолати алоҳида қабул гардида, ҳангоми зарурат метавонад шартномаҳои молиявӣ ва якдигарфаҳмӣ нисбат ба татбиқи юрисдиксияи Давлатҳои иштирокчии манфиатдор ба инобат гирифта шавад.

4. Қарор оид ба истифодаи таҳвили назоратшаванда дар сатҳи байналмилали метавонад бо розигии Давлатҳои иштирокчии манфиатдор чунин усулҳоро, ба монанди боздоштани бор ё воситаҳо ва кордор нашудан ё пурра ё қисман кашида гирифтан ё иваз намудани онро дар бар гирад.

БОБИ V. Чораҳо ҷиҳати баргардонидани даромадҳо

Моддаи 51. Муқаррароти умумӣ

Баргардонидани даромадҳо тибқи ҳамин боб принсипи асосии Конвенсияи мазкурро дар назар дорад ва Давлатҳои иштирокчӣ ба таври васеъ байни ҳамдигар ҳамкорӣ намуда, дар ин самт ба якдигар ёрӣ мерасонанд.

Моддаи 52. Пешгирӣ ва ошкор намудани таҳвили даромадҳо аз ҷиноят

1. Бе расонидани зарар ба моддаи 14 Конвенсияи мазкур ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи қонунгузории дохилии худ чунин чораҳо меандешад, то ки тавонад тавассути муассисаҳои молиявии тахти юрисдиксияаш қарордошта шахсияти мизоҷонро санҷад, ҷиҳати муайян намудани шахсияти моликон-бенефисиарони воситаҳо, ки дар ҳисобномаҳояшон маблағҳои ҳаҷман калон ба амонат гузошта шудааст, инчунин нисбат ба ҳисобномаҳои мекушодаи шахсоне, ки дорои ваколатҳои зиёди оммавӣ буданд ё ҳастанд, аъзои оилаи онҳо ё шарикони наздики онҳо ё аз номи ҳама гуна шахсони дар боло зикргардида кушода мешаванд, чораҳои қатъӣ андешад. Чунии чораҳои нисбатан қотеона то ҳадди имкон барои ошкорсозии амалиёти шубҳанок, бо мақсади дар бораи онҳо пешниҳод намудани иттилоот ба мақомоти ваколатдор истифода гардида, набояд чун амали мамонияткунанда ё манъкунандаи пешбурди кори муассисаи молиявӣ бо ҳама гуна мизоҷи қонунӣ маънидод карда шаванд.

2. Бо мақсади мусоидат ва татбиқи чораҳои пешбининамудаи банди 1 ҳамин модда ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи қонунгузории дохилии худ ва дастури амал қарор додани ташаббусҳои дахлдори ташкилотҳои минтақавӣ, байниминтақавӣ ва бисёртарафа оид ба муқовимат бар зидди қонунӣ гардонидани воситаҳои пулӣ:

а) мутаносибан ба он гурӯҳи шахсони воқеӣ ва ҳуқуқӣ, ки нисбати ҳисобномаҳои онҳо муассисаҳои молиявии тахти юрисдиксияаш қарордошта имкон дорад чораҳои нисбатан қатеонаи назоратро истифода баранд, оид ба навъи ҳисобномаҳо ва амалиёте, ки ба онҳо бояд таваҷҷӯҳи махсус зоҳир гардад, доир ба чораҳои дахлдори кушодан ва пешбурди ҳисобномаҳо, инчунин пешбурди ҳисобот оид ба ҳисобномаҳое, ки бояд нисбати чунин ҳисобномаҳо қабул гардад, нишондодҳои тавсиявиро таҳия менамояд;

b) дар ҳолатҳои дахлдор муассисаҳои молиявии тахти юрисдиксияаш қарордоштаро бо дархости Давлати иштирокчиидигар Давлати иштирокчӣ ё бо ташаббуси шахсии худ дар бораи шахсияти шахсони мушаххаси воқеӣ ё ҳуқуқӣ, ки нисбати ҳисобномаҳои онҳо чунин муассисаҳо истифодаи чораҳои нисбатан қатьии назоратро дар назар доранд, илова бар он шахсоне, ки шахсияти онҳоро муассисаҳои молиявӣ метавонанд бо тартиби дигар муайян намоянд, огоҳ месозад.

3. Мутобиқи банди 2 моддаи мазкур ҳар як Давлати иштирокчӣ тадбирҳо меандешад, ки муассисаҳои молиявии он дар доираи мӯҳлатҳои дахлдор ҳисобот оид ба ҳисобномаҳо ва амалиётро, ки шахсони дар банди 1 ҳамин модда зикрёфта ба онҳо алоқаманд мебошанд ва он ба қадри имкон дар бораи шахсияти мизоҷон, инчунин молики бенефисиар маълумотро дар бар мегирад, нигоҳ доранд.

4. Бо мақсади пешгирӣ ва ошкор сохтани интиқоли даромадҳо аз ҷиноят, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, ҳар як Давлати иштирокчӣ тавассути мақомоти танзимиву назоратии худ ҷиҳати огоҳ намудани муассисаҳои бонкҳое, ки воқеан вуҷуд надоранд ва аз тарафи ягон гурӯҳи молиявӣ аффилятсия нашудаанд, чораҳои зарурӣ ва амалиро татбиқ менамояд. Ғайр аз ин, Давлатҳои иштирокчӣ метавонанд имконоти муқаррар намудани талаботи дохил нашудани муассисаҳои молиявии худро ба муносибатҳои корреспондентии бонкӣ ё давом додани чунин муносибатҳоро баррасӣ намояд, инчунин аз барқарор кардани муносибатҳо бо муассисаҳои хориҷии молиявӣ, ки дар онҳо истифодаи ҳисобномаҳо аз ҷониби бонкҳои воқеан вуҷуд надоранд ва аз тарафи ягон гурӯҳи молиявӣ аффилятсия нашуда иҷозат дода шудааст, канорагирӣ кунанд.

5. Ҳар як Давлатҳои иштирокчӣ мутобиқи қонунгузории дохилии худ имконияти таъсиси низомҳои самаранокро, ки ошкор намудани маълумоти молиявиро нисбати шахсони мансабдори оммавии дахлдор пешбинӣ менамоянд, баррасӣ намуда, барои риоя накардани ин талабот муҷозоти заруриро муқаррар менамояд. Ҳар як Давлатҳои иштирокчӣ инчунин имконияти андешидани чораҳоеро баррасӣ менамояд, ки ба мақомоти ваколатдораш барои мубодилаи маълумот бо дигар мақомоти ваколатдор тақозо мегарданд, агар ин барои пешбурди тафтишот, арзи ҳуқуқҳо ва қабули чораҳо ҷихати баргардонидани даромадҳо аз ҷинояти эътирофнамудаи ҳамин зарур бошад.

6. Ҳар як Давлати иштирокчӣ чунин чораҳое меандешад, ки имкон медиҳад мутобиқи қонунгузории дохилии худ талабот муқаррар намояд, ки шахсони мансабдори оммавии дахлдор, ки ба ин ё он ҳисобномаи молиявӣ дар ягон кишвари хориҷӣ манфиатдор мебошанд ё ҳуқуқи имзо ё дигар ваколат доранд, дар баъзе ҳолатҳо ба таври дахлдор ба мақоми ваколатдор иттилот диҳанд ва вобаста ба ҳамин ҳисобномаҳо ҳисоботи заруриро пеш баранд. Чунин чораҳо инчунин барои иҷро накардани ҳамин талабот истифодаи ҷазоро пешбинӣ менамоянд.

Моддаи 53. Чораҳо барои бавосита баргардонидани амвол

Ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи қонунгузории дохилии худ:

а) чунин чораҳое меандешад, ки метавонад ба дигар Давлатҳои иштирокчӣ иҷозат диҳад, ки ба судҳои худ оид ба муқаррар намудани титули ҳукуқӣ ё ҳуқуқи моликият ба амволи дар натиҷаи ин ё он ҷиноят бадастомада, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, даъвоҳои гражданӣ пешниҳод кунад;

b) инчунин чораҳое меандешад, ки метавонад ба судҳои худ имконият диҳад нисбати шахсони содирнамудаи ҷиноят, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, дастур диҳад, ки ҷубронпулӣ ё ҷуброни зарари дар натиҷаи содир гардидани чунин ҷиноят расонидашударо ба дигар Давлати иштирокчӣ пардозанд;

с) чунин чораҳое меандешад, ки метавонад ба судҳои худ ё мақоми ваколатдор имконият диҳад, ки ҳангоми қабули қарор дар бораи мусодира талаботи дигар Давлатҳои иштирокчиро ҳамчун молики қонунии амволе, ки дар натиҷаи ин ё он ҷиноят ба даст омадааст ва ҳамин Конвенсия дар бар мегирад, эътироф намояд.

Моддаи 54. Механизми кашида гирифтани амвол тавассути ҳамкориҳои байналмилалӣ оид ба коррупсия

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ бо мақсади фароҳам овардани ёрии мутақобилаи ҳуқуқӣ мутобиқи моддаи 55 ҳамин Конвенсия нисбати амволе, ки дар натиҷаи содир намудани ин ё он ҷиноят ба даст омадааст ва ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, ё ҳангоми содир намудани чунин ҷиноят истифода шудааст, мутобиқи қонунгузории дохилии худ:

а) чунин чораҳое меандешад, ки метавонад ба мақомоти ваколатдори худ имконият диҳад қарори дар хусуси мусодира баровардаи суди дигар Давлати иштирокчиро иҷро намояд;

b) чунин чораҳое меандешад, ки метавонад ба мақоми ваколатдори худ имконият диҳад ҳангоми қабули қарори суд вобаста ба ҷинояти қонунигардонии воситаҳои пулӣ ё чунин ҷиноятҳои дигар, ки метавонад таҳти юрисдиксияи он қарор гирад, ё ҳангоми истифодаи дигар расмиёте, ки қонунгузории дохилии он иҷозат медиҳад, дар доираи юрисдиксияи худ дар бораи мусодираи чунин амволи сохти (баромади) хориҷӣ қарор қабул кунад; ва

с) масъалаи андешидани чунин чораҳоеро баррасӣ намояд, ки имкон медиҳад чунин амвол бе баровардани ҳукм, дар доираи мурофиаи судӣ оид ба парвандаи ҷиноятӣ, ҳангоме, ки ҷинояткор наметавонад бо сабаби фавт, пинҳон шудан ё ҳозир набудан ё дигар ҳолатҳои дахлдор таъқиб гардад, мусодира карда шавад.

2. Ҳар як Давлати иштирокчӣ бо мақсади пешниҳод намудани ёрии ҳуқуқи тибқи дархосте, ки дар асоси банди 2 моддаи 55 ҳамин Конвенсия ирсол гардидааст, мутобиқи қонунгузории дохилии худ:

а) чунин чораҳое меандешад, ки метавонад ба мақоми ваколатдори худ имконият диҳад ҷиҳати иҷрои қарор дар хусуси боздоштан ё ба ҳабс гирифтани амвол, ки суд ё мақоми ваколатдори дигар Давлати иштирокчии дархосткунанда қабул намудааст ва дар он асосҳои оқилона мавҷуд буда, ба Давлати иштирокчии дархостшаванда имконият медиҳад тахмин намояд, ки барои қабули чунин чораҳо асосҳои кофӣ мавҷуданд ва нисбати ҳамин амвол ниҳоят мутобиқи мақсадҳои банди 1 ҳамин модда қарор оид ба мусодира бароварда мешавад, амволро боздорад ёба ҳабс гирад;

b) чунин чораҳое меандешад, ки метавонад ба мақоми ваколатдори худ имконият диҳад мувофиқи дархосте, ки дар он асосҳои оқилона мавҷуд буда, ба Давлати нштирокчии дархостшаванда имкон медиҳад тахмин намояд, ки барои андешидани чунин чораҳо асосҳои кофӣ мавҷуданд ва нисбати ҳамин амвол ниҳоят мувофиқи мақсадҳои банди 1 ҳамин модда дар бораи мусодира қарор бароварда мешавад, амволро боздорад ё ба ҳабс гирад; ва

с) дар хусуси қабули чораҳои иловагӣ масъаларо баррасӣ менамояд. то ин ки ба мақомоти ваколатдори худ имконият диҳад амволро бо мақсади мусодира ҳифз намояд, мисол, дар асоси қарори хориҷӣ дар хусуси ба ҳабс гирифтан ё пешииҳоди айбдоркунин ҷиноятӣ барои ба даст овардани чунин амвол.

Моддаи 55. Ҳамкориҳои байналмнлалӣ бо мақсади мусодира

1. Давлати иштирокчӣ, ки аз дигар Давлати нштирокчӣ, ки ин ё он ҷиноят таҳти юрисдиксияи он қарор дорад ва ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, дар хусуси мусодираи даромад аз ҷиноят, амвол, таҷҳизот ва дигар воситаҳои содир намудани ҷинояти дар банди 1 моддаи 31 ҳамин Конвенсия зикргардидаи дар ҳудуди он қарордошта дархост гирифтааст, то ҳадде, ки дар доираи низоми ҳуқуқии дохилии он имконпазир аст:

а) ин дархостро бо мақсади баровардани қарор дар хусуси мусодира ба мақоми ваколатдори худ ирсол медорад ва ҳангоми баровардани чунин қарор иҷрои онро таъмин мекунад; ё

b) қарор дар бораи мусодираро, ки суд дар ҳудуди Давлати иштирокчии дархосткунанда мутобиқи банди 1 моддаи 31 ва банди 1b моддаи 54 ҳамин Конвенсия баровардааст; бо мақсади иҷро тибқи ҳаҷми дар дархост зикргардида ва тибқи ҳамон андозаи даромад аз чунин ҷиноят, амвол, таҷҳизот ва дигар воситаҳои содир намудани ҷинояти дар банди 1 моддаи 31 зикргардида, ки дар ҳудуди Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда қарор дорад, ба мақоми ваколатдори худ ирсол менамояд.

2. Баъди гирифтани дархости ирсолнамудаи дигар Давлатҳои иштнрокчӣ, ки ин ё он ҷинояти эътирофнамудаи ҳамин Конвенсия таҳти юрисдиксияи он қарор дорад, Давлатиҳо иштирокчии дархостшаванда барои ошкор намудан, назорат, боздоштан ё ҳабси даромадҳо аз ҷиноят, амвол, таҷҳизот ё дигар воситаҳои содир намудани ҷинояти дар банди 1 моддаи 31 ҳамин Конвенсия зикршуда, бо мақсади мусодираи минбаъда чораҳо меандешад ва дар ин хусус ё аз ҷониби давлатҳои иштирокчии дархосткунанда ё мувофиқи дархост дар асоси банди 1 ҳамин модда аз ҷониби Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда қарор бароварда мешавад.

3. Муқаррароти моддаи 46 ҳамин Конвенсия нисбат ба ҳамии модда mutates mutandis татбиқ мегардад. Илова ба маълумоти дар банди 15 моддаи 46 зикргардида дархости, дар асоси ҳамин модда ирсолгардида метавонад инҳоро дар бар гирад:

а) нисбат ба дархости пешбининамудаи банди 1 ҳамин модда -руйихати (тасвири) амволе, ки бояд мусодира шавад, аз ҷумла то ҳадди имконпазир маълумот дар бораи маҳали ҷойгиршавии он ва агар имкон бошад - арзиши баҳодиҳии амвол ва ариза бо зикри далелҳое, ки ба он Давлати иштирокчии дархосткунанда истинод менамояд ва он ба Давлати иштирокчии дархостшаванда имкон медиҳад, ки мутобиқи қонунгузории дохилии худ қарор қабул намояд;

b) нисбат ба дархости пешбининамудаи банди 16 ҳамин модда-нусхаи аз нигоҳи ҳуқуқӣ иҷозатшудаи қарор дар хусуси мусодира, ки Давлати иштирокчии дархосткунанда додааст ва дархост ба он асос ёфтааст, ариза бо зикри далелҳо ва маълумот оид ба ҳаҷми иҷрои дархостшавандаи қарор, ариза, ки дар он чораҳои андешидаи Давлати иштирокчии дархосткунанда ҷихати ирсоли огоҳиномаи дахлдор ба тарафҳои бовиҷдони сеюм зикр мегардад, ва таъмини риояи расмиёти дахлдори ҳуқуқӣ ва ариза дар хусуси он, ки қарор оид ба мусодира ниҳоӣ мебошад;

с) нисбат ба дархости пешбининамудаи банди 2 ҳамин модда - ариза бо зикри далелҳое, ки Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда ба он истинод менамояд ва инъикоси чораҳои дархостшаванда, инчунин агар мавҷуд бошад - нусхаи аз нигоҳи ҳуқуқӣ иҷозатшудаи қароре, ки дархост ба он асос ёфтааст.

4. Қарор ё чораҳои пешбининамудаи бандҳои 1 ва 2 ҳамин модда аз ҷониби Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда мутобиқи муқаррароти қонунгузории дохилии он ва меъёри мурофиавӣ ё ҳама гуна созишномаҳои дуҷониба ё бисёрҷониба ё шартномаҳое, ки тибқи онҳо он метавонад нисбат ба Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда алоқаманд бошад ва ҳангоми риоя намудани он қабул карда мешавад.

5 Ҳар як Давлати иштирокчи ба Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид матни қонун ва қоидаҳоеро, ки иҷрои муқаррароти ҳамин моддаро таъмин менамояд, инчунин матни ҳама гуна тағйироти минбаъда ба чунин қонун ва қоидаҳо ё шарҳи (тавсифи) онҳоро пешниҳод менамояд.

6. Агар Давлатҳои иштирокчӣ барои андешидани чораҳои дар банди 1 ва 2 ҳамин модда зикргардида мавҷуд будани шартномаи дахлдорро қайду шарт кунад, пас ҳамин Давлатҳои иштирокчӣ ҳамин Конвенсияро ҳамчун асоси шартномавию ҳуқуқӣ заруру кифоя баррасӣ менамояд.

7. Мутобиқи ҳамин модда ҳамкорӣ метавонад рад карда шавад ё чораҳои таъминкунанда метавонанд бардошта шаванд, агар Давлати иштирокчии дархостшаванда сари вақт далеяҳои кофиро ба даст наорад ё агар амвол дорои арзиши ҳадди ақал бошад.

8. Барои аз байн бардоштани ҳама гуна чораҳои таъминкунанда, ки мутобиқи ҳамин модда қабул шудааст, Давлатҳои иштирокчии дархостшаванда дар сурати имконпазир ба тарафи Давлатҳои иштирокчии дархосткунанда имконият фароҳам меорад, ки ваҷҳҳои худро ба манфиати идома додани иҷрои чунин чораҳо баён намояд.

9. Муқаррароти ҳамин модда набояд тарзе тавзеҳ дода шавад, ки ба ҳуқуқи тарафҳои сеюми бовиҷдон зарар ворид намояд.

Моддаи 56. Ҳамкориҳои махсус

Бе расонидани зарар ба қонунгузории дохилии худ ҳар як Давлати иштирокчӣ кӯшиш менамояд чораҳое андешад, ки ба ӯ имконият медиҳад бе расонидани зарар барои тафтиши худӣ, таъқиби ҷинояти ё муҳокимаи судӣ оид ба даромад аз ҷинояти эътирофнамудаи ҳамин Конвенсия ба дигар Давлатҳои иштирокчӣ бе дархости пешакӣ иттилоот пешниҳод намояд, агар зарур шуморад, ки ифшои чунин иттилоот метавонад ба Давлатҳои иштирокчие, ки онро мегирад, ҷиҳати оғоз намудани тафтиш, таъқиби ҷиноятӣ ё муҳокимаи судӣ мусоидат менамояд ё метавонад боиси аз ҷониби ҳамин Давлатҳои иштирокчӣ мутобиқи ҳамин боби Конвенсия ирсол намудани дархост гардад.

Моддаи 57. Баргардонидани активҳо ва ихтиёрдории онҳо

1. Амволеро, ки Давлати иштирокчӣ дар асоси моддаи 31 ё моддаи 55 ҳамин Конвенсия мусодира намудааст, ҳамин Давлати иштирокчӣ мутобиқи муқаррароти ҳамин Конвенсия ё қонунгузории дохилии худ, аз ҷумла мутобиқи банди 3 ҳамин модда бо роҳи баргардонии чунки амвол ба соҳибмулки қаблӣ ихтиёрдорӣ менамояд.

2. Ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои қонунгузории дохилии худ чунин чораҳои қонунгузорӣ ва дигар чораҳо меандешад, ки метавонад ба мақомоти ваколатдори худ, агар онҳо мувофиқи дархости ирсолнамудаи дигар Давлати иштирокчӣ, тибқи ҳамин Конвенсия, бо дарназардошти ҳуқуқи тарафҳои сеюми бовиҷдонона амал кунанд, имконият диҳад, ки амволи мусодирашударо баргардонанд.

3. Мутобиқи моддаҳои 46 ва 55 ҳамин Конвенсия ва бандҳои 1 ва 2 ҳамин модда Давлати иштирокчии дархостшаванда:

а) ҳангоми тасарруфи маблағҳои оммавӣ ё қонунигардонии маблағҳои оммавии тасарруфшуда, чуноне, ки дар моддаҳои 17 ва 23 хамин Конвенсия зикр гардидааст, агар мусодираро мутобиқи моддаи 55 дар асоси қарори ниҳоии суд, ки дар Давлати иштирокчии дархосткунанда бароварда шудааст, анҷом дода бошад ва ин талабот метавонад аз ҷониби Давлати иштирокчии дархостшаванда аз байн бардошта шавад, - амволи мусодирашударо ба Давлати иштирокчии дархосткунанда бармегардонад;

b) нисбат ба даромад аз ҳама гуна ҷинояти дигар, ки ҳамин Конвенсия дар бар мегирад, агар мусодираро мутобиқи моддаи 55 ҳамин Конвенсия ва дар асоси қарори ниҳоии баровардаи суди Давлати иштирокчии дархосткунанда анҷом дода бошад ва ин талаботро Давлати иштирокчии дархостшаванда метавонад аз байн бардорад - амволи мусодирашуда ба Давлати иштирокчии дархосткунанда баргардонида мешавад, агар Давлати иштирокчии дархосткунанда оқилона ба Давлати иштирокчии дархостшаванда ҳуқуқи моликияти қаблан доштаашро ба чунин амволи мусодирашуда исбот намояд ё агар Давлати иштирокчии дархостшаванда зиёни ба Давлати иштирокчии дархосткунанда ба сифати асос барои баргардонидани амволи мусодирашуда расонидаро эътироф намояд;

с) дар ҳамаи дигар ҳолатҳо дар навбати аввал масъалаи баргардонидани амволи мусодирашуда ба Давлати иштирокчии дархосткунанда, баргардонидани чунин амвол ба соҳибмулки қонунии қаблии ҳамин амвол ё пардохти ҷуброн ба оне, ки аз ҷиноят ҷабр дидааст, баррасӣ карда мешавад.

4. Дар ҳолатҳои дахлдор, агар Давлатҳои иштирокчӣ қарори дигар қабул накунанд, Давлати иштирокчии дархостшаванда метавонад хароҷоти оқилонаи дар ҷараёни таҳқиқ таъқиби ҷиноятӣ ё муҳокимаи судӣ расонидашударо, ки боиси баргардонидани амволи мусодирашуда гардидааст ё хароҷоти ихтиёрдории онро мутобиқи ҳамин модда аз ҳисоб барорад.

5. Дар ҳолатқои дахлдор Давлатҳои иштирокчӣ метавонанд имконпазирии вобаста ба ҳар ҳолати алоҳида бастани созишнома ё шартномаҳои барои ҳам қобили қабулро оид ба ихтиёрдории ниҳоии амволи мусодирашуда махсус баррасӣ намоянд.

Моддаи 58. Воҳидҳо барои ҷамъоварии иттилооти оперативии молиявӣ

Давлатҳои иштирокчӣ бо мақсади пешгирии интиқоли даромадҳо аз ҷиноят, ки мутобиқи ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф шудааст ва мубориза бар зидди онҳо, инчунин мусоидат ҷиҳати истифодаи роҳу усули кашида гирифтани чунин даромадҳо ҳамкорӣ менамоянд ва бо ин мақсад оид ба таъсиси воҳид ҷиҳати ҷамъоварии иттилооти оперативии молиявӣ масъаларо баррасӣ мекунанд ва ин мақом барои ба даст овардан, таҳлил ва ба мақомоти ваколатдор ирсол намудани иттилоот дар хусуси амалиёти шубҳаноки молиявӣ масъул мебошад.

Моддаи 59. Созишнома ва шартномаҳои дуҷониба ё бисёрҷониба

Давлатҳои иштирокчӣ имконпазирии бастани созишнома ё шартномаҳои дуҷониба ё бисёрҷонибаро ҷиҳати баланд бардоштани ҳамкориҳои байналмилалӣ, ки мутобиқи ҳамин Конвенсия анҷом дода мешавад, баррасӣ менамоянд.

БОБИ VI. Кӯмаки техникӣ ва мубодилаи иттилоот

Моддаи 60. Тарбияи кадрхо ва кумаки техникӣ

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ, агар зарур бошад, барномаҳои мушаххаси омодасозии кормандони худро, ки барои пешгирии коррупсия ва мубориза бар зидди он масъулият доранд, таҳия мекунад, амалӣ менамояд ё такмил медиҳад. Чунин барномаҳои тарбияи кадрҳо метавонад соҳаҳои зайлро низ дар бар гирад:

а) андешидани чораҳои муассир оид ба пешгирӣ, ошкор намудан ва таҳқиқи кирдорҳои коррупсионӣ, инчунин андешидани ҷазо барои онҳо ва мубориза бар зидди онҳо, аз ҷумла бо истифода аз усули ҷамъоварии далел ва тафтиш;

b) фароҳам овардани нерӯ дар соҳаи таҳлил ва банақшагирии сиёсати стратегии муқовимат ба коррупсия;

с) тарбияи кормандони мақомоти ваколатдор оид ба масъалаҳои таҳияи дархост дар бораи ёрии мутақобилаи ҳуқукӣ, ки талаботи ҳамин Конвенсияро қонеъ мегардонад;

d) арзёбӣ ва таҳкими муассисаҳо, идоракунии хадамоти оммавӣ ва идоракунии маблағҳои молиявии оммавӣ, аз ҷумла хариди оммавӣ ва бахши хусусӣ;

e) пешгирии интиқоли даромадҳо аз ҷиноят эътироф намудааст, инчунин кашида гирифтани чунин даромадҳо;

f) ошкор намудан ва боздоштани амалиёт оид ба интиқоли даромадҳое, ки аз ҷиноят ба даст омадааст ва ҳамин Кодекс ҷиноят эътироф намудааст;

g) пайгирии интиқоли даромадҳо аз ҷиноят, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст ва усуле, ки барои интиқол, пинҳон ё махфӣ нигоҳ доштани чунин даромадҳо истифода бурда мешаванд;

h) усул ва механизмҳои дахлдор ва муассири ҳуқуқӣ ва маъмурӣ, ки ба кашида гирифтани даромади бо роҳи ҷиноят бадастомада мусоидат менамояд ва ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст.

Дар бораи усули истифодашаванда ҷиҳати ҳифзи ҷабрдидагон ва шоҳидоне, ки бо мақомоти судӣ ҳамкорӣ мекунанд; ва

i) тарбияи кормандон оид ба масъалаҳои марбут ба қоидаҳои миллӣ ва байналмилалӣ, инчунин омӯхтани забонҳо.

2. Давлатҳои нштирокчӣ бо дарназардошти имкониягҳои худ масъалаҳои ба ҳамдигар расонидани кумаки васеи техникӣ, махсусаи ба манфиати кишварҳои рӯ ба инкишоф, вобаста ба нақша ва барномаҳои дахлдори онҳо, оид ба мубориза бар зидди коррупсия, аз ҷумла дастгирии моддӣ ва тарбияи кадрҳо дар сохаҳои дар банди 1 ҳамии модда зикргардида, инчунин тарбияи кадрҳо ва расонидани кумак ва мубодилаи таҷриба ва донишҳои махсусро баррасӣ менамоянд, ки ин ба ҳамкориҳои байналмилалии байни Давлатҳои иштирокчӣ оид ба масъалаҳои супоридан ва ёрии ҳуқуқии мутақобила мусоидат менамояд.

3. Давлатҳои иштирокчӣ ҳангоми зарурат азму талоши худро, ки ба ҳарчи бештар баланд бардоштани самарабахшии чораҳои амалӣ ва таълимӣ дар созмонҳои байналмилалӣ ва минтақавӣ нигаронида шудааст, дар доираи созишнома ва шартномаҳои дахлдори дуҷониба ва бисёрҷониба фаъол мегардонанд.

4. Давлатхои иштирокчӣ мутобиқи дархост имконпазирии мусоидати байниҳамдигариро ҷиҳати арзёбӣ, таҳқиқот, таҳияи коркардҳо марбут ба навъ, сабаб, оқибат ва хароҷоти коррупсия дар кишварҳои дахлдори худ бо мақсади бо иштироки мақомоти ваколатдор ва ҷомеа таҳия намудани стратегия ва нақшаи фаъолият бар зидди коррупсия баррасӣ хоҳанд кард.

5. Барои мусоидат ҷиҳати кашида гирифтани даромади бо роҳи ҷиноят бадастомада, ки ҳамин Конвенсия ҷиноят эътироф намудааст, Давлатҳои иштирокчӣ метавонанд бо роҳи ба ҳамдигар пешниҳод намудани номи экспертҳо, ки қодиранд барои ноил шудан ба ин мақсадҳо ёрӣ кунанд, ҳамкорӣ намоянд.

6. Давлатҳои иштирокчӣ имконпазирии истифодаи конференсияҳо ва семинарҳои субминтақавӣ; минтақавӣ ва байналмилалиро барои мусоидат ба ҳамкорӣ ва кумаки техникӣ, хавасмандгардонии муҳокимаи проблемаҳои муштараку муфид, аз ҷумла проблемаҳои махсус ва эҳтиёҷоти кишварҳои рӯ ба инкишоф иқтисоди гузарандаро баррасӣ менамоянд.

7. Давлатҳои иштирокчӣ бо мақсади мусоидати молиявӣ ба азму талоши кишварҳои рӯ ба инкишоф ва кишварҳои дорои иқтисоди гузаранда оид ба татбиқи ҳамин Конвенсия тавассути татбиқи барнома ва лоиҳаҳо дар соҳаи кумаки техникӣ имконпазирии таъсисн механизмҳои ихтиёриро баррасӣ менамояд.

8. Ҳар як Давлати иштирокчӣ бо мақсади мусоидат ҷиҳати идоракунии татбиқи барномаҳо ва лоиҳаҳо дар кишварҳои рӯ ба инкишоф барои татбиқи ҳамин Конвенсия имконпазирии ҷудо намудани саҳми ихтиёриро барои эҳтиёҷоти Раёсати Созмони Милали Муттаҳид оид ба маводи нашъаовар ва ҷиноят баррасӣ менамоянд.

Моддаи 61. Ҷамъоварӣ ва таҳлили иттилоот оид ба коррупсия ва мубодилаи чунин иттилоот

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ бо машварат бо экспертҳо имконияти гузаронидани таҳлили равандро дар соҳаи коррупсия дар ҳудуд худ, инчунин шароитеро, ки дар он ҳуқуқвайронкуниҳои коррупсионӣ содир мегарданд, баррасӣ менамояд.

2. Давлатҳои иштирокчӣ, ҳангоми зарурат, бо мақсади таҳияи мафҳумҳои умумӣ, стандартҳо ва методология имконпазирии тавсеан маълумоти оморӣ, донишҳои аналитикӣ марбут ба коррпусия ва иттилоот, аз ҷумла оид ба навъҳои амалияи зарурӣ ҷиҳати пешгирии коррупсия ва мубориза бар зидди он мубодилаи иттилоотро байни худ ва тавассути созмонҳои байналмилалӣ ва минтақавӣ баррасӣ менамоянд.

3. Ҳар як Давлати иштирокчӣ имконпазирии назоратн сиёсати худ ва чораҳои амалиро оид ба мубориза бар зидди коррпусия, инчуни арзёбии самарабахшӣ ва муассирии онҳоро баррасӣ менамояд.

Моддаи 62. Чораҳоӣ дигар: татбиқи ҳамин Конвенсия тавассути рушди иқтисодӣ ва кумаки техникӣ

1. Давлатҳои иштирокчӣ то ҳадди имконпазир барои татбиқи оптималии ҳамин Конвенсия тавассути ҳамкориҳои байналмилалӣ, бо дарназардошти оқибатҳои манфии коррупсия дар маҷмӯъ барои ҷомеа, аз ҷумла барои рушди устувор чораҳо меандешанд.

2. Давлатҳои иштирокчӣ то ҳадди имконпазир дар ҳамоҳангӣ бо ҳамдигар, инчунин созмонҳои байналмилалӣ ва минтақавӣ барои корҳои зайл чораҳои мушаххас меандешанд:

a) фаъол сохтани ҳамкории худ дар сатҳҳои мухталиф бо кишварҳои рӯ ба инкишоф бо мақсади таҳкими имкониятҳои ин кишварҳо дар соҳаи пешгирии коррупсия ва мубориза бар зидди он;

b) тавсеаи кумаки моддию молиявӣ бо мақсади дастгирин азму талоши кишварҳои рӯ ба инкишоф оид ба пешгирии самарабахши коррупсия ва мубориза бар зидди он ва расонидани ёрӣ ба онҳо ҷиҳати татбиқи муваффақонаи ҳамин Конвенсия;

с) расонидани кумаки техникӣ ба кишварҳои рӯ ба инкишоф ва кишварҳои дорои иқтисоди гузаранда бо мақсади мусоидат ҷиҳати қонеъгардонии эҳтиёҷоти онҳо вобаста ба татбиқи ҳамин Конвенсия. Бо ин мақсад Давлатҳои нштирокчӣ кӯшиш мекунанд ба таври мунтазам саҳмҳои дахлдори ихтиёриро ба ҳисобномае, ки ба таври мушаххас барои ин мақсад Созмони Милали Муттаҳид дар механизми маблағгузорӣ таъсис додааст, гузаронанд; Давлатҳои иштирокчӣ ҳамчунин метавонанд мутобиқи қонунгузории дохилии худ ва муқаррароти ҳамин Конвенсия имконпазирии ба ҳисобномаи зикргардида гузаронидани ҳиссаи дахлдори пулӣ ё арзиши дахлдори даромад аз ҷиноят ё амволро, ки мутобиқи муқаррароти ҳамин Конвенсия мусодира шудааст, гузаронанд;

d) ҳавасмандгардонӣ ва боваркунонии дигар давлатҳо ва муассисаҳои молиявӣ ҷиҳати дар ҳолатҳои дахлдор ҳамрохшавии онҳо барои амалисозии ҳамин азму талошҳо, ки дар асоси ҳамин модда анҷом дода мешавад, аз ҷумла бо роҳи таъмини кишварҳои рӯ ба инкишоф бо хаҷми бештари барномаҳои тарбияи кадрҳо ва таҷҳизоти муосир бо мақсади аз ҷониби ин давлатҳо ноил гардидан ба мақсадҳои ҳамин Конвенсия.

3. То ҳадди имконпазир ин чораҳо ба ӯҳдадориҳои дахлдори вобаста ба кумаки хориҷӣ ё дигар щартномаҳо оид ба ҳамкориҳои молиявӣ, ки дар сатҳҳои дуҷониба, минтақавӣ ё байналмилалӣ баста шудаанд, зарар намерасонад.

4. Давлатҳои иштирокчӣ метавонанд дар бораи кумаки моддию техникӣ, бо дарназардошти шартҳои молиявӣ, ки барои таъмини самарабахшии ҳамкориҳои байналмилалӣ зарур буда, ҳамин Конвенсия пешбинӣ намудааст, инчунин ҷихати пешгирӣ ва ошкор намудани коррупсия ва мубориза бар зидди он созишнома ё шартномаҳои дуҷониба ё бисёрҷонибаро ба имзо расонанд.

БОБИ VII. Механизми татбиқи Конвенсия

Моддаи 63. Конференсияи Давлатҳои иштирокчии Конвенсия

1. Тибқи ҳамин Конвенсия бо мақсади тавсеаи имконияти иштирокчӣ ва ҳамкорӣ байни онҳо ҷихати ноил шудан ба мақсадҳои муррарнамудаи ҳамин Конвенсия, инчунин мусоидат барои татбиқи ҳамин Конвенсия ва назорати ҷараёни татбиқи он Конференсияи давлатҳои иштирокчии Конвенсия таъсис дода мешавад.

2. Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид Конференсияи Давлатҳои иштирокчиро дар мӯҳлати на дертар аз як соли эътибор пайдо кардани ҳамин Конвенсия даъват менамояд. Минбаъд мутобиқи қоидаҳои расмиёте, ки Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ қабул кардааст, ҷаласаҳои навбатии Конференсия доир мегарданд.

3. Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ қоидаҳои расмиёт ва қоидаҳоеро, ки иҷрои иамудҳои фаъолиятро танзим менамоянд ва дар ҳамин модда зикр гардидаанд, аз ҷумла қоидаҳои марбут ба иҷозатдиҳӣ ва иштироки нозирон ва пардохти хароҷотро, ки ҳангоми иҷрои ҳамин навъи фаъолиятсурат гирифтааст, қабул мекунад.

4. Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ намудҳои фаъолият, расмиёт ва усули корҳоеро, ки барои ноил шудан ба мақсадҳои дар банди 1 ҳамин модда зикршуда заруранд, ба мувофиқа мерасонад, аз ҷумла:

а) мусоидат ба фаъолияти Давлатҳои иштирокчӣ мутобиқи моддаҳои 60 ва 62 ва бобҳои II-V ҳамин Конвенсия, аз ҷумла бо роҳи ҳавасмандгардонии сафарбар намудани саҳмҳои ихтиёрӣ;

b) мусоидат ба мубодилаи иттилоот байни Давлатҳои иштирокчи дар бораи шаклҳои коррупсия ва равандҳои ин соҳа, инчунин оил ба усулҳои самарабахши пешгирии коррупсия, мубориза бар зидди он, баргардонидани даромадҳо аз ҷиноят тавассути чоп кардани иттилооти дахлдор, аз ҷумла иттилооти дар ҳамин модда зикргардида:

с) ҳамкорӣ бо созмонҳои байналмилалию минтақавӣ ва механизмҳо, инчунин ташкилотҳои ғайриҳукуматӣ;

d) истифодаи дурусти иттилооти дахлдор, ки дигар механизмҳои байналмилалӣ ва минтақавӣ таҳия намудаанд, бо мақсади пешгирии коррупсия ва мубориза бар зидди он, инчунин ҷихати канорагирӣ аз такрори иловагии корҳо;

е) мунтазам баррасӣ намудани масъалаҳо оид ба татбиқи ҳамин Конвенсия аз ҷониби Давлатҳои иштирокчӣ;

f) пешниҳоди тавсияҳои марбут ба такмили ҳамин Конвенсня ва татбиқи он;

g) баинобатгирии эҳтиёҷоти Давлатҳои иштирокчӣ ба кумакм техникӣ ҷиҳати иҷрои ҳамин Конвенсия ва пешниҳоди тавсияҳо оид ба ҳама гуна амале, ки барои ин мақсад зарур дониста мешавад.

5. Барои мақсадҳои банди 4 ҳамин модда Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ оид ба тадбирҳое, ки Давлатҳои иштирокчӣ дар ҷараёни татбиқи ҳамин Конвенсия андешидаанд ва мушкилоте, ки ба он рӯ ба рӯ шудаанд, дар асоси иттилооти ба онҳо пешниҳодшуда ва тавассути чунин механизмҳои иловагии таҳиякунандаи тафсир (хулоса), ки метавонад дар Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ таъсис дода шавад, маълумоти зарурӣ мегирад.

6. Ҳар як Давлати иштирокчӣ ба Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ дар бораи барномаҳо, нақша ва амалияи худ, инчунин оид ба қонунгузорӣ ва чорабиниҳои маъмурӣ, ки барои татбиқи ҳамин Конвенсия нигаронида шудааст ва онро Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ тақозо менамояд, иттилоот манзур медорад. Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ оид ба усулҳои нисбатан самарабахши гирифтани чунин иттилоот ё дар асоси он қабул намудани қарор дахлдор, аз ҷумла иттилоотеро, ки аз Давлатҳои иштирокчӣ ё созмонҳои байналмилалии ваколатдор ба даст овардаанд, масъалаҳоро меомӯзад. Конференсия ҳамчунин маводи пешниҳоднамудаи ташкилотҳон дахлдори ғайриҳукуматиро, ки ба таври дахлдор мутобиқи расмиёт аккредитатсия шуда, бо қарори Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ муайян гардидаанд метавонанд мавриди баррасӣ қарордиҳад.

7. Мутобиқи бандҳои 4 ва 6 ҳамин модда Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ агар зарур шуморад, барои мусоидат ба татбиқи самарабахши Конвенсия метавонад ҳама гуна механизм ё макоми дахлдорро таъсис диҳад.

Моддаи 64. Котибот

1. Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид хизматрасонии дахллори зарурии котиботи Конференсияи Давлатҳои иштирокчии Конвенсияро таъмин менамояд.

2. Котибот:

а) ба Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ ҷиҳати татбиқи фаъолияти дар моддаи 63 ҳамии Конвенсия зикргардида ёрӣ расонида, инчунин сессияи Конференсияи Давлатҳои иштирокчиро ташкил менамояд ва хизматрасонии заруриро анҷом медиҳад;

b) мутобиқи дархост ба Давлатҳои иштирокчӣ ҷиҳати фароҳам овардани иттилооти Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ, чуноне, ки дар бандҳои 5 ва 6 моддаи 63 ҳамин Конференсия пешбинӣ шудааст, ёрӣ мерасонад; ва

с) бо котиботи дигар созмонҳои байналмилалӣ ва минтақавӣ ҳамоҳангсозии заруриро таъмин менамояд.

БОБИ VIII. Муқаррароти хотимавӣ

Моддаи 65. Татбиқи Конвенсия

1. Ҳар як Давлати иштирокчӣ мутобиқи принсипҳои асосии қонунгузорин дохилии худ барои таъмини иҷрои ӯҳдадориҳои худ мутобиқи ҳамин Конвенсия чораҳои зарурӣ, аз ҷумла чораҳои қонунгузорӣ ва маъмӯрӣ меандешад.

2. Ҳар як Давлати иштирокчӣ метавонад нисбат ба чораҳое, ки ҳамин Конвенсия барои пешгирии коррупсия ва мубориза бар зидди он пешбинӣ намудааст, дигар чораҳои нисбатан қотеъона ё сахттарро пешбинӣ намояд.

Моддаи 66. Танзими баҳсҳо

1. Давлатҳои иштирокчӣ кӯшиш мекунанд баҳсҳоро вобаста ба тавзеҳ ё татбиқи ҳамин Конвенсия бо роҳи гуфтушунид танзим намоянд.

2. Ҳама гуна баҳсҳо байни ду Давлати иштирокчӣ ё бештар аз он вобаста ба тавзеҳ ё татбиқи ҳамин Конвенсия, ки наметавонад дар ҷараёни мӯҳлати оқилона бо роҳи гуфтушунид танзим гардад, бо дархости яке аз Давлатҳои иштирокчӣ ба муҳокимаи суди ҳакамӣ (арбитражӣ) пешниҳод карда мешавад. Агар дар ҷараёни 6 моҳ аз рӯзи муроҷиат ба суди ҳакамӣ (арбитраж) ҳамин Давлатҳои иштирокчӣ дар бораи ташкили он ба мувофиқа нарасанд, ҳар яке аз Давлатҳои иштнрокчӣ метавонад баҳсро бо ариза мутобиқи Мақоми суд ба Суди байналмилалӣ ирсол намояд.

3. Ҳар як Давлати иштирокчӣ ҳангоми имзо, тасдиқ ва ё қабули ҳамнн Конвенсия ё ҳароҳшавӣ ба он бояд изҳор намояд, ки ӯ худро ба муқаррароти банди 2 ҳамнн модда вобаста намешуморад. Дигар Давлатҳои иштирокчӣ ба муқаррароти банди 2 ҳамин модда нисбат ба ҳама гуна Давлатҳои иштирокчӣ, ки чунин қайду шартро изҳор намудаанд, вобаста намебошанд.

4. Давлати иштирокчӣ, ки мутобиқи банди З.^амии модда чуиии қайду шартро изҳор намудааст, метавонад хар вақт ип кайду шартро тавассути ирсоли огох.инома ба Муншии умумии Созмони Милали Муттахид аз байн бардорад.

Моддаи 67. Ба имзо расонидан, ба тасвиб расонидан, қабул, тасдиқ ва ҳамроҳшавӣ ба Конвенсия

1. Ҳамин Конвенсия барои имзо барои ҳамаи давлатҳо аз 9 то 11 декабри соли 2003 дар Мерид, Мексика ва минбаъд Муассисаҳои марказии Созмони Милали Муттаҳид дар Ню-Йорк то 9 декабри соли 2005 кушода аст.

2. Ҳамин Конвенсия инчунин ҷиҳати имзо барои ташкилотҳои минтақавии ҳамгироии иқтисодӣ, агар ҳатто яке аз Давлатҳои иштирокчии чунин ташкилот ҳамин Конвенсияро мутобиқи банди 1 ҳамин модда имзо карда бошад, кушода аст.

3. Ҳамин Конвенсия бояд қабулеё тасдиқ карда шавад. Грамотаи ратификатсионӣ ё ҳуҷҷатҳо дар бораи қабул ё тасдиқ барои ҳифз ба Муншии умумни Созмони Милали Муттаҳид супорида мешаванд. Ташкилоти минтақавии ҳамгироии иқтисодӣ метавонад Грамотаи ратификатсионӣ худ ё дигар хучҷатро дар хусуси қабул е тасдиқ барои ҳифз супорад, агар ҳатто яке аз Давлатҳои иштирокчии он ҳамин тавр муносибат карда бошад. Дар ин Грамотаи ратификатсионӣ ё ҳуҷҷат оид ба қабул ё тасдиқ чунин ташкилот дар хусуси доираи ваколати ҳуд нисбат ба масьалаҳое, ки ҳамин Конвенсия танзим менамояд, изҳор медорад. Чунин ташкилот ҳамчунин ба маҳфуздоранда оид ба ҳама гуна тағйироти дахлдор дар соҳаи ваколати худ иттилоъ медиҳад.

4. Ҳамин Конвенсия барои ҳамроҳшавии ҳама гуна давлат ё ҳама гуна ташкилоти минтақавии ҳамгироии иқтисодӣ, ки ҳатто яке аз Давлатҳои иштирокчии он иштирокчии ҳамин Конвенсия мебошад, кушода аст.

Ҳуҷҷатхо дар бораи ҳамроҳшавӣ барои ҳифз ба Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид супурда мешаванд. Ҳангоми ҳамроҳшавӣ ташкилоти минтақавии ҳамгироии иқтисодӣ дар хусуси доираи ваколати худ нисбат ба масъалаҳое, ки ҳамин Конвенсия танзим менамояд, изҳор мекунад. Чунин ташкилот низ ба маҳфуздоранда оид ба ҳама гуна тағйироти дахлдор дар соҳаи ваколати худ иттилоъ медиҳад.

Моддаи 68. Эътибор пайдо кардани Конвенсия

1. Ҳамин Конвенсия аз рӯзи 90-уми баъди барои ҳифз супурдани тасдиқномаи 30-юм ё ҳуҷҷат дар мавриди қабул, тасдиқ ё ҳамроҳшавӣ эътибор пайдо мекунад. Барои мақсадҳои ҳамин банд ҳама гуна чунин тасдиқнома ё ҳуҷҷате, ки аз ҷониби ташкилоти минтақавии ҳамгироии иқтисодӣ супорида шудааст, ба сифати илова ба тасдиқномаҳо ё хуҷҷатхое, ки Давлатҳои иштирокчии чунин ташкилот барои ҳифз супурдаанд, баррасӣ карда намешаванд.

2. Барои ҳар як давлат ё ташкилоти минтақавии ҳамгироии иқтисодӣ, ки ҳамин Конвенсияро ба тасвиб мерасонад, қабул ё тасдиқ менамояд ё ба он баъди барои ҳифз супурдани тасдиқномаи 30-юм ё ҳучҷат доир ба чунин амал ҳамроҳ шудаанд, ҳамин Конвенсия дар рӯзи 30-юми баъди барои ҳифз супурдани тасдиқнома ё ҳуҷҷати дахлдор аз ҷониби чунин давлатҳо ё ташкилот ё аз санаи эътибор пайдо кардани ҳамин Конвенсия мутобиқи банди 1 ҳамин Конвенсия, вобаста ба он, ки кадоме аз онҳо баъдтар фаро мерасад, эътибор пайдо мекунад.

Модддаи 69. Ислоҳ

1. Бо гузашти панҷ соли баъди эътибор пайдо кардани ҳамин Конвенсия Давлати иштирокчӣ метавонад ислоҳ пешниҳод намояд ва онро ба Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид манзур дорад, ки он ислоҳи пешниҳодшударо бо мақсади баррасӣ ва қабули қарор ба Давлатҳои иштирокчӣ ва Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ мефиристад. Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ барои ноил шудан ба консенсус нисбати ҳар як ислоҳ кӯшиш мекунанд. Агар тамоми кӯшишҳо ҷиҳати ноил шудан ба консенсус бенатиҷа бошанд ва ба мувофиқа нарасанд, ба сифати тадбири ниҳоӣ барои қабули ислоҳ аксарияти аз се ду ҳиссаи овози Давлатҳои иштирокчӣ, қи дар ҷаласан Конференсияи Давлатҳои иштирокчӣ хузур дошта, дар овоздиҳӣ иштирок намудаанд, тақозо мегардад.

2. Оид ба масъалаҳое, ки таҳти ваколати онҳо қарор дорад, ташкилотҳои минтақавии ҳамгироии иқтисодӣ ҳуқуқи овози худро мутобиқи ҳамин модда, бо доштани ҳамон миқдори овозе, ки ба шумораи Давлатҳои иштирокчии онҳо баробаранд ва иштирокчии ҳамин Конвенсия мебошанд, татбиқ менамоянд. Чунин ташкилот ҳуқуки овози худро татбиқ наменамояд, агар Давлатҳои нштирокчии онҳо ҳуқуқи овози худро истифода баранд ва ё баръакс.

3. Ислоҳе, ки мутобиқи банди 1 ҳамин модда қабул шудааст, бояд аз ҷонибн Давлатҳои иштирокчӣ тасвиб, тасдиқ ё қабул карда шавад.

4. Ислоҳе, ки мутобиқи банди 1 ҳамин модда қабул шудааст. нисбат ба Давлатҳои иштирокчӣ баъди 90 рӯзи ба Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид барои ҳифз супурдани тасдиқнома ё ҳуҷҷат дар хусуси қабул ё тасдиқи чунин ислоҳ эътибор пайдо мекунад.

5. Ҳангоми эътибор пайдо намудани ислоҳ он барои Давлатҳои иштирокчие, ки дар хусуси вобастагӣ ба он розигии худро изҳор намудаанд, ҳатмӣ мебошад. Дигар Давлатҳои иштирокчӣ ба муқаррароти ҳамин Конвенсия ва ҳама гуна ислоҳ ки қаблан тасвиб, қабул ё тасдиқ гардидаанд, вобаста боқӣ мемонанд.

Моддаи 70. Бекор намудан (денонсатсия)

1. Давлати иштирокчӣ метавонад ҳамин Конвенсияро бо роҳи ба Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид ирсол намудани огоҳиномаи хаттӣ бекор кунад. Чунин бекор кардан бо гузашти як соли баъди санаи аз ҷониби Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид гирифтани огоҳинома эътибор пайдо мекунад. 2. Ташкилоти минтақавии ҳамгироии иқтисодӣ ҳангоме, ки ҳамаи Давлатҳои иштирокчии он ҳамин Конвенсияро бекор кардаанд, дигар иштирокчии ҳамин Конвенсия буда наметавонад.

Моддаи 71. Маҳфуздоранда ва забонҳо

1. Маҳфуздорандаи ҳамин Конвенсия Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид таъин мегардад.

2. Асли ҳамин Конвенсия, ки матни забони англисӣ, арабӣ, испанӣ, хитоӣ, русӣ ва франсузии он ба ҳам баробаранд, барои нигоҳ доштан ба Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид супорида мешавад.

Барои тасдиқи ҳамин намояндагони ваколатдори дар зер имзогузошта, ки аз тарафи ҳукуматҳои худ ба таври дахлдор ваколатдор шудаанд, ҳамин Комвенсияро имзо намуданд.

1. Гузориши Конференсияи байналмилалӣ оид ба маблағгузории рушд, Монтеррей, Мексика. 18-22 марти соли 2002 (Нашрияи Созмони Милали Муттаҳид, дар фурӯш № R.02.11.А.77. Боби 1, резолютсияи 1, замима 1.)

2. Гузориши Вохӯрии умумиҷаҳонӣ дар сатҳи олӣ оид ба рушди устувор, Йоханнесбург, Африкаи Ҷанубӣ, 26 август- 4 сентябри соли 2002 (нашри Созмони Милалм Муттаҳид, дар фурӯш № R.ОЗ. 11.А. 1. ва ислоҳ) Боби 1, резолютсияи 1, замимаи 1.

3. А/58/422 и Add.I

4. См.Е/1996/99.

5. Official Journal of the Evropean Communities, C195,25 June 1997.

6. Cm. Corruption and integrity Imporovement Initiatives in Deveioping Countries (United Nations publication. Sales No.

E.98.III.B.18)

7. Council of Evrope, Evropean Treaty Series, No. 173.

8. Ibid., No. 174.

9. Резолютсияи 55/25 Ассамблеяи генералӣ замимаи 1.