Барномаи системаи давлатии омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 12 июни соли 2001 №272

Санаи амалкуни:

Ҳолати ҳуҷҷат: Бе эътибор дониста шуд

Бо Қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 03.12.2012 № 678 аз эътибор соқит дониста шуд

Бо қарори Ҳукумати

Ҷумҳурии Тоҷикистон

аз 12 июни соли 2001,

№272 тасдиқ шудааст

Барномаи системаи давлатии омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон

МУҚАДДИМА

Барномаи Системаи давлатии омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон (минбаъд Барнома) бо мақсади иҷро кардани Фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 1 декабри соли 1999 №2 "Дар бораи таҳкими ҷараёни демократикунонии ҳаёти ҷамъиятӣ-сиёсӣ дар ҷумҳурӣ", тибқи талаботи Конститутсияи (Сарқонуни) Ҷумҳурии Тоҷикистон, қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон, санадҳои байналҳақии ҳуқуқӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон, ки аз тарафи Ҷумҳурии Тоҷикистон эътироф гардидаанд, бо назардошти принсипҳо, ҳадафҳо ва вазифаҳои Асноди асосии байналхалқӣ дар бораи ҳуқуқи башар (Эъломияи умумии ҳуқуқи башар, Паймони байналхалқӣ доир ба ҳуқуқи иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангӣ, Паймони байналхалқӣ доир ба ҳуқуқи шаҳрвандӣ ва сиёсӣ) ва Даҳсолагии омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон (солҳои 1995-2004), ки бо қатъномаи Ассамблеяи Генералии Созмони Милали Муттаҳид (СММ) 49/184 эълон шудааст, таҳия гардидааст.

Барнома ба кори давра ба давра инкишоф ва такмил додани системаи иттилоотдиҳӣ, маълумотноккунонӣ ва омӯзиши аҳолӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон, гузаштан ба дараҷаи сифатан нави ба талаботи меъёрҳои байналхалқӣ ҷавобгӯ будани тайёрии кадрҳо равона карда шудааст.

Амалиёти Барномаи мазкур ба ҳамаи корхонаҳо, муассисаҳо ва ташкилотҳои тамоми шаклҳои моликият паҳн карда мешавад.

1. ТАҲЛИЛИ ВАЗЪИ КУНУНИИ ОМӯЗИШИ СОҲАИ ҲУҚУҚИ ИНСОН ДАР ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

Соҳибистиқлолият гардидани Тоҷикистон дар ҳаёти мамлакат арзишҳои навро ба вуҷуд оварданд, ки дар байни онҳо - таъмини риояи ҳуқуқи инсон ва озодиҳои асосӣ ҷои муҳимро ишғол менамоянд.

Дар шароити вазнини муқовимати байни шаҳрвандӣ дар системаи сиёсӣ ва иқтисодии Тоҷикистон тағйирот ба амал бароварда шуданд, ки баҳри барпо сохтани институтҳои асосии демократияи парламентӣ имконият доданд. Баҳри нафъи гузаронидани ислоҳоти системаи ҳуқуқии ҷумҳурӣ Конститутсияи (Сарқонуни) нав ва маҷмӯи қонунҳо, ки ба талаботи шароити нав ҷавобгӯ мебошанд, қабул карда шуданд, ҷумҳурӣ иштирокчии бисёр санадҳои байналхалқии ҳуқуқӣ гардид. Дар шароити кунунӣ Тоҷикистон ба санадҳои асосии байналхалқии ҳуқуқӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон, аз ҷумла дар соҳаи ҳуқуқи меҳнатии шаҳрвандон ҳамроҳ гардидааст ва кӯшиши худро дар роҳи ҳаракат намудан ба самти дар мамлакат сохтани давлати ҳуқуқбунёд, демократӣ ва дунявӣ, ки тақвияти ҳуқуқ ва озодиҳои асосии инсонро кафолат медиҳад, тасдиқ месозад.

Аз тарафи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон фаъолияти иттиҳодияҳои ҷамъиятии миллӣ ва байналхалқӣ, ки ҳадафи онҳо кӯмак расонидан ба риояи ҳуқуқи инсон дар Тоҷикистон мебошад, ҳавасманд карда мешавад.

Дар доираи Даҳсолагии омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон, ки аз тарафи СММ эълон гардидааст ва чорабиниҳо оид ба иттилооти ҷамъиятӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон дар ҷумҳурӣ корҳои муайяне анҷом дода мешаванд, ки ба баландбардории сатҳи дониш ва огоҳсозии аҳолӣ дар ин соҳа равона карда шудааст.

Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон санадҳои зерини байналхалқии ҳуқуқиро оид ба соҳаи ҳуқуқи инсон ба тасвиб расонид:

1. Паймони байналхалқӣ доир ба ҳуқуқи шаҳрвандӣ ва сиёсӣ аз 16 декабри соли 1966;

2. Протоколи иловагӣ ба Паймони байналхалқӣ доир ба ҳуқуқи шаҳрвандӣ ва сиёсӣ аз 16 декабри соли 1966;

3. Паймони байналхалқӣ доир ба ҳуқуқи иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангӣ аз 16 декабри соли 1966;

4. Конвенсия дар бораи ҳуқуқи кӯдак аз 20 ноябри соли 1989;

5. Конвенсия дар бораи статуси гурезаҳо аз 28 июли соли 1951 ва Протокол ба он аз 16 декабри соли 1966;

6. Конвенсия дар бораи барҳам додани тамоми шаклҳои табъиз нисбат ба занон аз 18 декабри соли 1979;

7. Конвенсияи зидди шиканҷа ва дигар намудҳои муносибат ва ҷазои бераҳмона, ғайриинсонӣ ва таҳқиркунандаи шаъну шараф аз 10 декабри соли 1984;

8. Конвенсия дар бораи ҳуқуқи сиёсии занон аз 20 декабри соли 1952;

9. Конвенсияи байналхалқӣ дар бораи барҳам додани тамоми намудҳои табъизи нажодӣ аз 21 декабри соли 1965;

10. Конвенсия оид ба мубориза бо фурӯши одамон ва истифодаи фоҳишагарӣ аз тарафи шахсони сеюм аз 2 декабри соли 1949.

Инчунин шумораи бисёри конвенсияҳо оид ба ҳуқуқи меҳнатии шаҳрвандон ба тасвиб расонида шудааст.

Тибқи Фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 9 апрели соли 1997 №691 "Дар бораи сиёсати ҳуқуқӣ ва таъмини тарбияи ҳуқуқии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон" Барномаи таълим ва тарбияи ҳуқуқии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳия гардидааст, ки он, аз он ҷумла, омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсонро пешбинӣ менамояд. Ин барнома бо қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 27 августи соли 1997 №383 "Дар бораи баъзе чораҳои беҳтар намудани тарбияи ҳуқуқии шаҳрвандон ва корҳои ҳуқуқӣ дар ҷумҳурӣ" тасдиқ, шудааст. Дар як қатор вазорату идораҳо барномаҳои таълимӣ ва нақшаи корҳо омода ва ҷорӣ карда шудаанд. Ба таври мунтазам конфронсҳои миллӣ ва байналхалқӣ, семинарҳо ва дигар чорабиниҳо оид ба проблемаи ҳуқуқи инсон гузаронида мешаванд.

Қатъи назар аз ин, таҳлили таҷрибаи вуҷуддошта аз зарурияти баланд бардоштани сифати омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон шаҳодат медиҳад, аммо инро дар шароити ба таври пароканда вуҷуд доштани системаи омӯзиши ҳуқуқӣ ба даст овардан ғайри имкон аст. Аз ин рӯ зарурати таъсиси системаи нави омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон пеш омад, ки бо ҳавасмандсозӣ ва дастгирӣ намудани тадбирҳо ва ташаббусҳо дар сатҳи давлат ва мақомоти маҳаллӣ ва ба ғояи ҳамкории давлату иттиҳодияҳои ҷамъиятӣ, одамони алоҳида ва табақаҳои васеи аҳолӣ такя намояд.

Татбиқи Барнома имкониятҳои сохтмони ҷомеаи озод, одил ва сулҳдӯстро дар Тоҷикистон васеъ менамояд.

2. ҲАДАФ ВА ВАЗИФАҲОИ АСОСИИ БАРНОМА

Барномаи мазкур бо мақсади тақвият бахшидани раванди демократикунонии ҳаёти ҷамъиятию сиёсӣ, амалӣ намудани ҳуқуқ ва озодиҳои конститутсионии шаҳрвандон, минбаъд баланд бардоштани фарҳанги ҳуқуқии аҳолӣ, ташаккули ҳисси масъулият ва эҳтиром нисбат ба қонунҳо, дарк кардани ягонагии ҳуқуқ ва вазифаҳо таҳия гардидааст.

Барнома бояд ба ҳалли вазифаҳои зерин кӯмак расонад:

баланд бардоштани сатҳи эҳтиром ва ҳифзи ҳуқуқи инсон, аз ҷумла ҳуқуқҳои шаҳрвандӣ, сиёсӣ, фарҳангӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоӣ ва ҳуқуқ дар соҳаи инкишофёбӣ ба воситаи фаъолияти омӯзишӣ барои тамоми аҳли ҷомеа;

муайян кардани талабот ва таҳияи дурнамои омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон дар Ҷумҳурии Тоҷикистон;

таъсис ва таҳкими муассисаю ташкилотҳои марказӣ ва маҳаллӣ, ки бо масъалаи омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон машғул мебошанд;

пешгирӣ ва кам кардани миқдори ҳодисаҳои поймолсозии ҳуқуқи инсон;

такмил додани барномаҳо ва воситаҳои таълимию методии мавҷуда ва таҳия намудани навтарини онҳо доир ба омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон, аз он ҷумла, доир ба бозомӯзии ҳайати омӯзгорон ва дар ин кор истифодабарӣ аз таҷрибаҳои давлатҳои хориҷӣ;

ноилшавӣ ба гуногуншаклии сарчашмаҳо, муносибатҳо, роҳу усулҳо ва ташкилотҳои вобаста ба омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон;

татбиқи ӯҳдадориҳои байналхалқии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар соҳаи ҳуқуқи инсон;

ҷорисозии меъёрҳои асосии байналхалқии соҳаи ҳуқуқи инсон дар заминаи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон то анҷомёбии Даҳсолагии омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон (соли 2004);

васеъ истифода бурдани имкониятҳо дар бобати ба роҳ мондани ҳамкориҳо ҳангоми гузаронидани чорабиниҳо оид ба омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон дар байни муассисаҳои давлатӣ, иттиҳодияҳои ҷамъиятӣ, воситаҳои ахбори омма ва дигар институтҳои ҷомеаи шаҳрвандӣ;

пурзӯрсозии нақши воситаҳои ахбори омма дар вусъат бахшидани доираи паҳн намудани Асноди асосии байналхалқӣ дар бораи ҳуқуқи башар, дигар ҳуҷҷатҳои байналхалқӣ дар ин соҳа, дар иттилоъдиҳии аҳолии кишвар оид ба муқаррароти асосии Конститутсияи (Сарқонуни) Ҷумҳурии Тоҷикистон ва қонунгузории мавҷудаи миллӣ.

Тибқи нишондодҳои як қатор ҳуҷҷатҳои байналхалқӣ оид ба ҳуқуқи инсон ва бо дарназардошти ҳадафҳои Даҳсолагии омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон мафҳуми омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон метавонад ҳамчун фаъолият доир ба омӯзиш, паҳн кардан ва иттилоотдиҳӣ муайян карда шавад, ки баҳри баланд бардоштани фарҳанги умумии ҳуқуқии инсон бо роҳи ғанигардонии донишу малака, инчунин ташаккул додани мавқеъ анҷом дода мешавад ва ба ҳалли вазифаҳои зерин равона гардидааст:

баланд бардоштани эҳтироми ҳуқуқи инсон ва озодиҳои асосӣ;

инкишофи ҳаматарафаи шахсияти фард ва ҳисси шаъну шарафи инсон;

кӯмак кардан ба ҳамдигарфаҳмӣ, таҳаммул, баробарии ҷинсҳо ва дӯстии байни ҳамаи миллатҳо, халқҳои муқимӣ ва гурӯҳҳои нажодӣ, миллӣ, этникӣ, динӣ ва забонӣ;

фароҳамсозии имконият барои ҳамаи одамон баҳри самаранок ширкат варзидан дар ҳаёти ҷомеаи озод;

кӯмак кардан ба фаъолияти Созмони Милали Муттаҳид дар нигоҳ доштани сулҳ.

Барномаи мазкур ҳамаи гурӯҳҳои аҳолии ҷумҳуриро дар бар мегирад ва ғайр аз масъалаҳои омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон, инчунин тарбия, маърифатноккунонӣ ва огоҳонии аҳолиро фаро мегирад.

Бо мақсади дар байни аҳолии ҷумҳурӣ паҳн намудани донишҳои соҳаи ҳуқуқи инсон ва ба ҳисоб гирифтани омилҳои касбӣ, синнусолӣ ва дигарҳо шартан аҳолӣ ба табақаҳои (гурӯҳҳои) гуногун ҷудо карда шудааст, ки баҳри ҳар кадоми онҳо барномаҳои махсуси мақсадноки омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон таҳия карда шудаанд. Кӯдакони синни томактабӣ, ки бо муассисаҳои бачагона фаро гирифта шудаанд, талабагони мактабҳои миёна, донишҷӯёни мактабҳои миёнаи махсус ва олӣ, аспирантҳо ва докторантҳо омӯзишро дар соҳаи ҳуқуқи инсон бояд ба воситаи системаи Вазорати маорифи Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дигар вазорату идораҳое, ки дар тобеияти худ муассисаҳои томактабӣ ва таълимӣ доранд, гиранд. Хизматчиёни давлатӣ ва шахсоне, ки дар корхонаҳо, муассисаҳо, ташкилотҳои тамоми шаклҳои моликият кор мекунанд, дар ҷои кор ва ё ҷои хизмати худ бо системаи омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон фаро гирифта мешаванд. Дар байни аҳолие, ки ба таҳсил, хизмат ва ё ҷои кор фаро гирифта нашудаанд, дар навбати аввал ба маърифатноккунонӣ ва огоҳонӣ табақаҳои аз ҷиҳати иҷтимоӣ камбизоат ниёз доранд. Ба онҳо кӯдакон, занон, нафақахӯрон, муҳоҷирони меҳнаткаш ва аъзоёни оилаҳои онҳо, гурезаҳо, шахсоне, ки дар ин ва ё он шакл дастгир ва ё ба ҳабс гирифта шудаанд, дохил мешаванд. Маълумотноккунонӣ ва огоҳонии ин гуна табақаҳои аҳолӣ бояд аз тарафи ташкилотҳои дахлдори давлатӣ бо ҷалб кардани имкониятҳои иттиҳодияҳои ҷамъиятии миллӣ ва байналхалқӣ, ки дар соҳаи ҳуқуқи инсон махсус гардонида шудаанд, ба амал бароварда шавад.

3. ОМУЗИШ ВА ТАРБИЯИ СОҲАИ ҲУҚУҚИ ИНСОН ДАР СИСТЕМАИ ВАЗОРАТИ МАОРИФИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН ВА ДИГАР ВАЗОРАТУ ИДОРАҲОЕ, КИ ДАР ТОБЕИЯТИ ХУД МУАССИСАҲОИ ТОМАКТАБӢ ВА ТАЪЛИМӢ ДОРАНД

Таҳлили вазъи кунунӣ

Омӯзиш ва тарбияи соҳаи ҳуқуқи инсон дар системаи Вазорати маорифи Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дигар вазорату идораҳое, ки дар тобеияти худ муассисаҳои томактабӣ ва таълимӣ доранд, тибқи талаботи Конститутсияи (Сарқонуни) Ҷумҳурии Тоҷикистон, Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи маориф", қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 22 августи соли 1997 № 383 "Дар бораи баъзе чораҳои беҳтар намудани тарбияи ҳуқуқии шаҳрвандон ва корҳои ҳуқуқӣ дар ҷумҳурӣ" ва дигар санадҳои меъёрию ҳуқуқӣ ба тартиб дароварда шудааст.

Дар асоси санадҳои меъёрию ҳуқуқии номбаршуда дар системаи Вазорати маорифи Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дигар вазорату идораҳое, ки дар тобеияти худ муассисаҳои томактабӣ ва таълимӣ доранд, корҳо оид ба тарбия ва таълими ҳуқуқӣ дар мактабҳои миёна, миёнаи махсус ва олӣ амалӣ гардонида мешаванд.

Дар мактабҳои миёна, дар синфҳои 8-9 фанни "Асосҳои давлат ва ҳуқуқ" омӯхта мешавад.

Дар мактабҳои миёнаи махсус фанни "Ҳуқуқ" таълим дода мешавад. Дар хотима хонандагон аз ин фан имтиҳон месупоранд.

Аз соли 1998 сар карда, дар ҳамаи мактабҳои олӣ имтиҳони ҳатмии дохилшавӣ аз фанни "Асосҳои давлат ва ҳуқуқ" ҷорӣ карда шудааст. Дар нақшаи таълимии тамоми мактабҳои олӣ омӯзиши фанни "Ҳуқуқшиносӣ" бо супоридани имтиҳон аз ин фан ҷорӣ карда шудааст.

Дар шароити кунунӣ дар як қатор мактабҳои олӣ (Донишгоҳи Давлатии Миллии Тоҷикистон, Донишгоҳи Давлатии Омӯзгории Тоҷикистон, Донишгоҳи Славянии Тоҷикистону Россия, Донишкадаи Андоз ва Ҳуқуқ) факултаҳо ё шӯъбаҳои ҳуқуқшиносӣ оид ба ихтисосҳои ҳуқуқшинос, ҳуқуқшиноси байналхалқӣ, ҳукуқшинос-психолог, ҳуқуқшинос-омӯзгор вуҷуд доранд.

Дар айни ҳол, системаи мавҷудаи таълим ва тарбияи соҳаи ҳуқуқи инсон ба таври кифоя самаранок набуда ва ба такмил ниёз дорад. Хонандагон ва донишҷӯен бояд на танҳо дар бораи ҳуқуқи инсон тасаввурот дошта бошанд, балки проблемаҳои ба он алоқамандро донанд, онҳоро рафъ карда тавонанд, фишангҳои ҳифзи ҳӯқуқи инсонро дар кишвари худ донанд.

Мактабҳои миёна нарасидани омӯзгорони боихтисосро аз фанни "Асосҳои давлат ва ҳуқуқ" эҳсос менамоянд. Оид ба ин фан адабиёти таълимӣ-методии ҳозиразамон вуҷуд надорад. Барномаи таълимии дар шароити кунунӣ вуҷуддошта оид ба фанни "Асосҳои давлат ва ҳуқуқ", ки соли 1994 тартиб дода шудааст, ба талаботи имрӯза ҷавобгӯ намебошад.

Дар як қатор мактабҳои олӣ вазъият боз аз он ҷиҳат вазнин аст, ки омӯзгорони ин фан маълумоти махсуси ҳуқуқшиносӣ надоранд, ин ба дараҷаи дониш ва тайёрии Донишҷӯён таъсири манфӣ мерасонад. Заминаи дахлдори моддию техникӣ ба вуҷуд оварда нашудааст.

Ҳадафи асосии омӯзиши соҳаи хуқуқи инсон дар системаи Вазорати маорифи Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дигар вазорату идораҳое, ки дар тобеияти худ муассисаҳои томактабӣ ва таълимӣ доранд - ин дар кӯдакони синни томактабӣ, хонандагон ва донишҷӯён - инкишоф додани меъёрҳои ахлоқию этикӣ, бо усули ба таври шуурнок, чуқур ва пайдарпай азхуд кардани донишҳои соҳаи ҳукуқи инсон, ташаккул додани принсипҳо ва ғояҳои ахлоқӣ мебошад.

Барои ба даст овардани ин ҳадарфҳо ба амал баровардани тадбирҳои зерин зарур аст:

дар тамоми муассисаҳои маълумоти умумӣ ҷорӣ намудани фанни ягонаи "Ҳуқуқи инсон";

таъмин намудани муассисаҳои таълимӣ бо адабиёти таълимию методӣ, китобчаҳо, асбобҳои айёнӣ ва дигар маводи соҳаи ҳукуқи инсон;

ҳар сол таҷлил намудани Рӯзи қабули Эъломияи умумии ҳуқуқи башар дар ҳамаи муассисаҳои таълимии мамлакат ба роҳи гузаронидани дарси кушод дар мавзӯи "Рӯзи ҳуқуқи инсон" (10 декабр) ва дигар чорабиниҳо;

фаъолгардонии кори истифода аз воситаҳои ахбори омма дар раванди кори иттилоотию маърифатӣ даф соҳаи ҳуқуқи инсон;

ташкил намудани маҳфилҳо оид ба омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон дар назди марказҳои кӯдакону наврасон, мактабҳо ва дигар муассисаҳои таълимии ҷумҳурӣ;

ташкил намудани марказҳои маслиҳатдиҳӣ оид ба ҳуқуқи инсон дар мактабҳо;

дастгирӣ намудани кори нашри оммавӣ ва такроран нашр намудани китобҳо, брошюраҳо бахшида ба ҳуқуқи инсон, аз он ҷумла, доир ба ҳуқуқи кӯдак;

ташкил намудани нашри даврии бюллетени махсус, ки ҳаҷми пурраи иттилооти соҳаи ҳуқуқи инсонро дар бар гирад;

гузаронидани тадқиқот бо мақсади муайянсозии вазъи омӯзиши соҳаи ҳукуқи инсон дар ҷумҳурӣ;

ворид намудаяи илова ба Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи маориф", ки тарбияи ҳуқуқии кӯдакони томактабиро дар бар гирад;

ҷорӣ намудани воситаҳои техникии ҳозиразамон дар раванди омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон;

то анҷомёбии Даҳсолагии омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқии инсон (соли 2004) ба роҳ мондани кори тарбия ва бозомӯзии мураббияҳои муассисаҳои томактабӣ, омӯзгорони синфҳои ибтидоӣ (I-IV) ва болоӣ (5-11) бо мақсади дар таълими фанни "Ҳуқуқи инсон" ҷорӣ намудани усулҳои пешқадами таълим;

ба роҳ мондани омӯзиши таърихи илми ҳуқуқшиносии тоҷик, инчунин таҷрибаи пешқадами мамлакатҳои дорои анъанаҳои пешқадами демократӣ дар бахши омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон;

таҳия ва тибқи тартиби муқарраргардида барои баррасӣ ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон пешниҳод қардани лоиҳаи Қонун оид ба ҳуқуқи кӯдак;

ба роҳ мондани тарбия ва бозомӯзии мутахассисони соҳаи хуқуқи инсон;

истифодаи таҷрибаи пешқадами мамлакатҳои хориҷӣ ва созмонҳои байналхалқӣ, ки ба масъалаҳои омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон машғул мебошанд.

Адабиёти таҳияшавандаи таълимию методӣ бояд консепсия ва усулҳои навро, ки хусусиятҳои синнусолӣ, миллӣ, рӯҳии ҳар кадом гурӯҳҳои хонандагонро дарбар мегирад, инъикос кунад.

Барномаи фанни "Ҳуқуқи инсон" бояд омӯзиши қисматҳои зеринро дар бар гирад:

Омӯзиши таърихи ҳуқуқшиносии гузашта ва имрӯзаи тоҷик дар марҳалаи ташаккул ва рушди ҳуқуқи инсон дар давлат;

Эъломияи умумии ҳукуқи башар;

Конститутсия (Сарқонун) ва дигар санадҳои меъёрию ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки ҳифзи ҳуқуқи инсонро пешбинӣ менамоянд;

Паймони байналхалқӣ доир ба ҳуқуқи иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фарҳангӣ;

Паймони байналхалқӣ доир ба ҳуқуқи шаҳрвандӣ ва сиёсӣ;

Конвенсия дар бораи ҳуқуқи кӯдак;

Механизми байналхалқии ҳуқуқии ҳифзи ҳуқуқи инсон;

Дигар санадҳои байналхалқии ҳуқуқӣ дар соҳаи ҳифзи ҳуқуқи инсон.

Тарбия дар соҳаи ҳуқуқи инсон дар муассисаҳои томактабӣ

Муносибатҳои иҷтимоии кӯдакони томактабӣ зери таъсири ҳалкунандаи муҳити иҷтимоии атроф, таълиму тарбия, инчунин таҳти таъсири ташкили ҳаёту фаъолияти кӯдак ташаккул меёбад.

Намуди асосии фаъолият дар синни томактабӣ бозӣ мебошад. Дар бозӣ ҳисси дастҷамъӣ тарбия карда шуда, итоат карда тавонистан ба қоидаҳои муайян, нигоҳ дошта тавонистани хоҳишҳои худ, пешгирӣ намудани аксуламали майлу шавқ ташаккул меёбад, ҳисси шаъну шарафи шахсӣ тарбия карда мешавад, қобилияти худбаҳодиҳӣ, муносибати танқидӣ ба амалиёти худ ва натиҷаҳои он инкишоф дода мешавад.

Ҳадафи барномаи тарбия ва омӯзиши соҳаи хуқуқи инсон барои бачагони синни томактабӣ ташаккул додани шахсияти фаъолу бошуури кӯдак, дар онҳо ҳосил кунондани малакаю маҳорати ҳимояю ҳифз карда тавонистани ҳуқуқи худ мебошад.

Вазифаи барномаи омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон аз тарбия ва таълими кӯдакони синни томактабӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон бо дарназардошти талаботи замони ҳозира, хусусиятҳои миллӣ, психиологӣ ва дигарҳо иборат мебошад.

Омӯзондан ва омӯхтани ҳуқуқи инсон бояд равияи мусбӣ дошта бошад. Зеро мисолҳои поймол ва маҳдуд гардидани ҳуқуқи инсон метавонанд дар хонандагон ҳисси оҷизӣ ва рӯҳафтодагӣ ба вуҷуд оранд, овардани мисолҳои муваффақият ва пешрафт инчунин зарур мебошад.

Барои ҳалли ин вазифа ба амал баровардани тадбирҳои зерин зарур аст:

дар барномаҳои таълимии маълумоти томактабӣ ҷорӣ намудани фанни "Ҳуқуқи инсон";

таҳия намудани дастурҳои методӣ ва тавсияномаҳо, маводи таълимӣ-дидактикӣ, луғатҳо, ки мундариҷа, шакл ва усулҳои кор бо кӯдаконро аз рӯи проблемаҳои зерин дар алоқамандӣ бо тамоми раванди тарбияю таълим дар боғчаи бачагон шарҳ дода тавонанд;

ташкил намудани машғулиятҳо оид ба омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон дар шакли "бозиҳои амалӣ" оид ба ҳуқуқи инсон, ба монанди "Тарбиятгиранда - Мураббӣ", "Тарбиятгиранда - Адвокат", "Тарбиятгиранда - Ҳуқуқшинос", "Тарбиятгиранда - Миллиса" ва ғайра;

ҷамъбаст ва ҷорӣ намудани таҷрибаи пешқадам ва усулҳои санҷидашудаи муосири мамлакатҳои хориҷӣ оид ба тарбия ва таълим дар соҳаи ҳуқуқи инсон дар муассисаҳои томактабӣ.

Омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон дар синфҳои ибтидоӣ (синфҳои 1-4)

Синну соли хурди мактабӣ - ин аз ҷиҳати психиологӣ ба мактаб омода намудани кӯдакон, ба таври воқеӣ тайёр кардани онҳо ба таҳсил мебошад, яъне кӯдак дар ин синну сол бояд дорои сатҳи инкишофи психологии барои оғози таълим зарурбуда бошад. Дар охири синну соли хурди мактабӣ бачагон муносибати худро ба омӯзиш инкишоф медиҳанд ва барои онҳо донишҳо аҳамияти ҷамъиятиро соҳиб мегардонанд. Онҳо ба суботкории муайян соҳиб гардида, метавонанд дар худ чунин сифат, ба монанди дар назди худ гузоштани мақсади муайянро инкишоф диҳанд, дар баҳо додан ба рафтору амал аз мавқеи моҳияти ҷамъиятии онҳо қадамҳои аввалинро мегузоранд.

Ҳадаф - инкишоф додан ва мустаҳкам намудани малакаҳои ҳосилшуда, қобилияти мустақилона фикр рондану ҳал карда тавонистани масъалаҳо ва проблемаҳои шахсӣ, ҳифз карда тавонистани ҳуқуқи худ.

Вазифаҳои Барнома барои ин гурӯҳи аҳолӣ аз инҳо иборат мебошанд:

инкишоф додани мушоҳидакорӣ, хайрхоҳӣ, дорои ҳиссиёти баланд ва бодиққат будан нисбат ба ҳамсӯҳбатон, инкишоф додани муносибати бошуурона, маданияти нутқ ва тафаккур, ғанӣ гардонидани фонди луғавии мактаббачагон дар соҳаи ҳуқуқи инсон;

инкишоф додани малакаи амалӣ оид ба риоя кардан ва ҳифз намудани ҳуқуқи инсон;

ба ҳисоб гирифтани хусусиятҳои синнусолӣ ва миллӣ ҳангоми таълиму тарбияи кӯдакони синфи 1-уми синнусоли шашсола ва ҳафтсола дар соҳаи ҳуқуқи инсон.

Баҳри ба даст овардани ин ҳадафҳо ба амал баровардани тадбирҳои зерин зарур аст:

ҷорӣ сохтани таълиму тарбияи пайдарпай дар соҳаи ҳуқуқи инсон барои кӯдакони синну соли хурди мактабӣ;

гузаронидани машғулиятҳои амалӣ дар синфҳо, саёҳатҳо ба ҷойҳои таърихию осорхонаҳо, гузаронидани машғулиятҳои маҳфили ҳуқуқшиносони ҷавон, баровардани албомҳои суратдор, тавсияҳо ва адабиёт дар соҳаи ҳуқуқи инсон;

барпо кардани робита оид ба омӯзиши вазъияту ҳамдигарфаҳмӣ дар шакли "бозиҳои амалӣ", ба монанди "Омӯзгор-Шогирд", "Ҳифзи ҳуқуқи инсон", "Талаба-Адвокат", "Талаба-Миллиса" ва дигарҳо.

Омӯзши дар соҳаи ҳуқуқи инсон дар синну соли наврасӣ (синфҳои 5-9)

Синну соли наврасиро синну соли гузаранда меноманд, чунки дар давоми ин давра гузариши махсуси аз кӯдакӣ ба ҳолати калонсолӣ ба амал меояд. Дар давраи ин синну сол шароити ҳаёт ва фаъолияти Мактаббача ба таври ҷиддӣ тағйир меёбад, ки ин ба тағйирёбии асаб, шикастани шаклҳои мавҷудаи муносибат бо одамон оварда мерасонад. Мактаббачагон ба кори пайдарҳам омӯхтани асосҳои илм мегузаранд. Ин бошад, аз фаъолияти рӯҳии онҳо дараҷаи баландтари фикркунӣ: ҷамъбасткунии чуқуртар ва оварда тавонистани далелҳо, фаҳмида тавонистани муносибатҳои нисбатан умумию мураккабтари байни объектҳо, ташаккул додани мафҳумҳои муҷарраду аз ҳаёт дурбурдаро талаб мекунад. Ба таври ҷиддӣ мавқеи ҷамъиятӣ, мақоми мактаббача дар коллектив тағйир меёбад.

Ҳадафи таълим - васеъ гардонидани дониши дар синфҳои ибтидоӣ гирифтаи хонандагон, инчунин инкишоф додани маҳорат ва малакаи ҳифз карда тавонистани ҳуқуқҳои худ ва эҳтиром намудани ҳуқуқҳои дигарон аст.

Вазифаҳо дар ин самт аз инҳо иборат мебошанд:

ба ҳисоб гирифтани хусусиятҳои синнусолӣ, миллӣ, анъанаю урфу одатҳо ҳангоми таълими фанни ҳуқуқи инсон;

дар раванди тарбия дар хонандагон ҳисси ягонагӣ ва муттаҳидсозии халқҳоро инкишоф додан, истифодаи мисолҳои ҳаётӣ, ки ба синну соли наврасӣ дахл доранд ва ба таълиму тарбияи ҳуқуқии хонандагон кӯмак мерасонанд;

дар хонандагон инкишоф додани маҳорати ҳифз карда тавонистани ҳуқуқи худ ва эҳтиром намудани ҳуқуқи дигарон, иҷро намудани ӯҳдадориҳои худ;

тарбия намудани ҳисси эҳтироми байниҳамдигарӣ, дӯстӣ, боварӣ, рафоқат, коллективизм, масъулият;

дар наврасон тарбия намудан ва инкишоф додани ахлоқи ҳамида, ёрӣ расонидан дар кори ба таври дуруст дарк намудани рафтору кирдори худ.

Барои ин гузаронидани чорабиниҳои зерин зарур аст:

ташкил намудани вохӯриҳо бо одамони машҳур, аз ҷумлаи варзишгарон ва ходимони номдори санъат, собиқадорони ҷангу меҳнат, дигар шахсоне, ки барои наврасон намунаи ибрат буда, дар ташаккулёбӣ ва инкишофи шахсияти онҳо таъсири мусбӣ мерасонанд;

дар раванди таълим оид ба ҳуқуқи инсон ташкил кардани озмунҳо, олимпиадаҳои байнимактабӣ, ноҳиявӣ, шаҳрӣ, вилоятӣ зарур аст. Дар ин кор истифода бурдани имкониятҳои иттиҳодияҳои ҷамъиятии миллӣ ва байналхалқӣ, ки дар соҳаи ҳуқуқи инсон фаъолият мекунанд.

Омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон дар синфҳои болоӣ (10-11)

Синну соли калони мактабӣ - давраи обутобёбии шаҳрвандӣ, худшиносии иҷтимоӣ, ба таври фаъолона воридшавӣ ба ҳаёти ҷамъиятӣ, давраи ташаккулёбии сифатҳои маънавии шаҳрванд ва инсон мебошад.

Ҳадафи омӯзиш - васеъ гардонидани донишҳои соҳаи ҳуқуқи инсон, ташаккулёбии шахсияти бошуур ва фаъол, инкишоф додани малака ва маҳорати ҳифз намудани ҳуқуқ ва озодиҳои худ.

Вазифаҳои таълим аз инҳо иборат мебошанд:

таҳкими эҳтироми ҳуқуқи инсон ва озодиҳои асосии он;

инкишофи ҳаматарафаи шахсият ва ҳисси шаъну шарафи инсонӣ;

кӯмак намудан ба ҳамдигарфаҳмӣ, таҳаммулнокӣ, таъмин намудани баробарии марду зан, дӯстии байни тамоми миллату ҳалқиятҳо;

бо такя ба донишҳои пештар андӯхташуда баланд бардоштани сатҳи фаъолиятнокии иҷтимоию ҳуқуқии хонандагон. Ба онҳо омӯзонидани қоидаҳои тартибдиҳии ҳуҷҷатҳои расмӣ (ариза, забонхат, боварихат ва дигарҳо);

обутобёбии шахсият ва худшиносии он.

Баҳри амалӣ намудани ин ҳадафу вазифаҳо зарур аст:

дар нақшаи таълимии синфҳои 11 дохил кардани фанни "Ҳуқуқи инсон";

боздиди саёҳатии хонандагон аз Парламент;

боздиди саёҳатии хонандагон аз маҷлисҳои судҳо;

дар синфҳои болоӣ ҷорӣ кардани машғулиятҳои факултативӣ оид ба омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон;

ташкил намудани маҳфилҳои "Ҳукуқшиноси ҷавон", "Адвокати ҷавон" ва дигарҳо.

Омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон дар омӯзишгоҳҳои касбӣ-техникӣ, техникумҳо ва коллеҷҳо

Таълими касбии хонандагон дар омӯзишгоҳҳои касбӣ-техникӣ аз рӯи самтҳои худ ба оянда нигаронида шудааст, ки онро мустақилона интихоб намудаанд. Таълим барои гирифтани касби муайян равона карда шудааст. Дар хонандагон нисбат ба касби интихобкардаашон ҷаҳонбинии муайян ташаккул дода мешавад.

Ҳадафи омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон барои хонандагон - ин васеъ гардонидан ва ғанисозии дониши онҳо мебошад, ки бояд ба инкишофи тафаккури мафҳумфаҳмӣ ва ҷамъбастсозандагии онҳо кӯмак расонад.

Вазифаҳои омӯзиш аз инҳо иборат мебошанд:

васеъ гардонидани донишҳои пештар андӯхташуда дар соҳаи ҳуқуқи инсон;

ба вуҷуд овардани шароитҳо баҳри таҷрибаивазсозӣ дар соҳаи тарбия ва омӯзиш бо дигар муассисаҳои таълимии ҷумҳурӣ ва берун аз ҳудудҳои он воқебуда.

Баҳри амали намудани ин ҳадафу вазифаҳо гузаронидани чорабиниҳои зерин зарур аст:

таҳия намудани барномаҳо ва воситаҳои таълимӣ оид ба масъалаҳои омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон ва ҳифзи он, ки ба табақаҳои мушаххаси хонандагон бо ба ҳисоб гирифта шудани ихтисоси ояндаи онҳо нигаронида шудааст;

дар барномаҳои такмили ихтисос, бозомӯзии кадрҳои омӯзгории техникумҳо, омӯзишгоҳҳои касбӣ-техникӣ, коллеҷҳо пешбинӣ намудани омӯзиши меъёрҳои Конститутсия (Сарқонун) ва қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон, санадҳои байналхалқии ҳуқуқӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон, ки аз тарафи Ҷумҳурии Тоҷикистон эътироф гардидаанд.

Омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон дар мактабҳои олӣ

Омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон баҳри ҷавонон яке аз захираҳои тавонои шахсӣ ба ҳисоб меравад, ки ба онҳо ҳисси эҳтироми шахсӣ, шараф ва озодии эҷодиётро хоҳад дод. Омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон ба онҳо имконият медиҳад, ки аз ҷиҳати шаҳрвандӣ ва иқтисодӣ мустақилият ба даст оваранд.

Ҳадафи омӯзиши донишҷӯёни мактабҳои олӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсонин баландбардории сатҳ ва мустаҳкамсозии донишҳои пештар андӯхташуда ва истифодабарии онҳо дар фаъолияти минбаъдаи касбии онҳо мебошад.

Вазифа аз равнақ додани малака ва маҳорати гузаронидани корҳои илмӣ-тадқиқотӣ оид ба проблемаҳои ҳуқуқи инсон ва умуман тарбияи ҳуқуқӣ иборат аст.

Барои ин чорабиниҳои зерин заруранд:

гузаронидани конфронсҳо, семинарҳо, мизҳои мудаввар дар якҷоягӣ бо иттиҳодияҳои ҷамъиятии миллӣ ва байналхалқӣ, ки дар соҳаи омӯзиш ва ҳифзи ҳуқуқи инсон махсус гардонида шудаанд;

фиристондани донишҷӯёни нисбатан фаъолу пешқадам барои таҳсил ва коромӯзӣ ба марказҳо ва созмонҳои хориҷӣ, муассисаҳои пешбари СММ оид ба омӯзиши таҷрибаи соҳаи ҳуқуқи инсон;

гузаронидани конфронсҳои илмии донишҷӯён, олимпиадаҳо, озмунҳо, бозиҳои саволу ҷавоб оид ба масъалаҳои тарбияи ҳуқуқӣ;

дар ҳамаи мактабҳои олӣ (рӯзонаю ғоибона) ҷорӣ намудани фанни "Ҳукуқи инсон";

бо дарназардошти соҳа ва касби ояндаи донишҷӯён таҳия ва ҷорӣ намудани барномаҳои таълимӣ.

Ҳангоми тартиб додани барномаҳои таълимӣ ба бахшҳои зерин бояд диққати махсус дода шавад:

таърихи пайдошавии проблемаи ҳуқуқи инсон ва ҳолати кунунии он, маълумоти умумӣ дар бораи санадҳои байналхалқии ҳуқуқӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон;

омӯзиши таърихи ҳуқуқшиносии гузашта ва имрӯзаи тоҷик дар марҳалаи ташаккул ва рушди ҳуқуқи инсон дар давлат;

санадҳои қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба ҳуқуқи инсон ва озодиҳои асосии шахс ва шаҳрванд;

санадҳои асосии байналхалқии ҳуқуқӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон;

механизми байналхалқии ҳуқуқии ҳифзи ҳукуқи инсон.

Тайёр намудани кадрҳои мутахассис дар аспирантура, докторантура ва институтҳои такмили ихтисос

Бо мақсади омодасозии кормандони илмии соҳаи ҳукуқи инсон барои аспирантҳо, докторантҳо, устодони мактабҳои олӣ ва омӯзгороне, ки курсҳои бозомӯзӣ ва такмили ихтисосро доир ба ин соҳаи барои ҷумҳурӣ нав мегузаранд, шароитҳои мувофиқ бояд фароҳам оварда шаванд.

Барои ҳалли ин вазифа зарур аст:

баҳри бозомӯзии омӯзгорони ҳамаи сатҳҳо дар назди Институти такмили ихтисоси муаллимони Тоҷикистон утоқи "Ҳифзи ҳуқуқи инсон" кушода шавад. Пажӯҳишгоҳи илмӣ-тадқиқотии илмҳои омӯзгории Вазорати маорифи Ҷумҳурии Тоҷикистон дар якҷоягӣ бо Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон бояд маводҳои методӣ ва воситаҳои таълимиро оид ба масъалаҳои ҳуқуқи инсон таҳия намуда, ҳамаи муассисаҳои таълимиро бо онҳо пурра таъмин намоянд;

тадбирҳо оид ба хоста гирифтан ва омодасозии кадрҳо (лекторҳои соҳаи ҳуқуқи инсон), ки бо ёрии онҳо азнавтайёркунии ҳайати омӯзгорӣ анҷом дода хоҳад шуд, ба амал бароварда шаванд;

курси "Ҳифзи ҳукуқи муаллиф" ҷорӣ карда шавад;

оид ба таълими ҳуқуқи инсон барои муаллимони мактабҳои миёна ва устодони мактабҳои олӣ ва миёнаи махсус таҳия намудани тавсияҳои методӣ ба амал бароварда шаванд;

барномаҳо, маводи методӣ, воситаҳои таълимӣ оид ба фанни "Ҳуқуқи инсон" таҳия карда шаванд;

такмили ихтисоси кормандоне, ки ба масъалаҳои омӯзиши ҳуқуқи инсон машғул мебошанд, ба роҳ монда шавад;

машқдиҳии омӯзгорони фанни "Ҳуқуқи инсон" аз тарафи коршиносони ботаҷрибаи хориҷии соҳаи ҳуқуқи инсон ба роҳ монда шавад;

аз тариқи озмун ба роҳ мондани кори таҳияи китобҳои дарсӣ ва воситаҳои таълимӣ амалӣ карда шавад;

ба забони тоҷикӣ, ба забонҳои ақаллиятҳои миллӣ бо миқдори оммавӣ воситаҳои таълимӣ-методие, ки аллакай дар мамлакатҳои пешқадаму демократӣ нашр гардидаанд, чоп карда шаванд;

4. ИТТИЛООТДИҲӢ ВА МАЪРИФАТНОККУНОНИИ АҲОЛӢ, ОМОДАСОЗӢ ВА ТАЪЛИМИ КАДРҲО ДАР СОҲАИ ҲУҚУҚИ ИНСОН

Хизматчиёни давлатӣ

Хизмати давлатӣ фаъолияти касбии шаҳрвандони мамлакат мебошад, ки онҳо вазифаҳои давлатиро дар бобати иҷро намудани ваколати мақомоти давлатӣ ишғол менамоянд. Хизматчиёни давлатӣ дар мақомоти ҳокимияти давлатӣ адои хизмат намуда, муносибатҳои ҷамъиятиеро, ки бо фаъолияти давлат дар бобати фароҳамсозии шароитҳои ташкилию ҳуқуқӣ ва иҷтимоию иқтисодӣ алоқаманд мебошанд, танзим менамоянд. Ба ҳамин тариқ, ин табақаи шаҳрвандон ба вазифаи давлатӣ соҳиб гардида, дар бобати амалӣ намудани ваколатҳои мақомоти давлатӣ иҷрои гурӯҳи муайяни вазифаҳоро ба ӯҳда мегиранд ва ба кори риоясозии ҳуқуқи инсон кӯмак мерасонанд. Аз ин ҷост, ки омили зарурӣ ва ҳатмӣ ҳангоми чунин таъсиррасонии хизматчиёни давлатӣ ба ҳаёти шаҳрвандон - ин дараҷаи дониши онҳо оид ба масъалаҳои ҳуқуқи инсон мебошад.

Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи хизмати давлатӣ" асосҳои ҳуқуқии ташкилёбӣ ва фаъолияти хизмати давлатиро дар мақомоти давлатӣ, ки тибқи Конститутсия (Сарқонун), қонунҳои конститутсионӣ, қонунҳо ва дигар санадҳои меъёрию ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба амал бароварда мешавад, ба танзим медарорад ва онҳо муносибатҳои ҷамъиятиеро, ки ба фаъолияти давлат оид ба фароҳам сохтани шароитҳои ташкилию ҳуқуқӣ ва иҷтимоию иқтисодӣ дар кори аз тарафи шаҳрвандони ҷумҳурӣ амалӣ намудани ҳуқуқҳояшон нисбат ба хизмати давлатӣ вобастагӣ дорад, ба тартиб меандозад. Хизматчиёни давлатӣ вазифадоранд, ки ҳифзи ҳуқуқи инсонро таъмин намоянд.

Баҳри гузаронидани сиёсати ягонаи давлатӣ ва фаъолияти идоракунии хизмати давлатӣ тибқи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи хизмати давлатӣ" дар назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Идораи хизмати давлатӣ ташкил карда шудааст, ки он бояд таълим ва тайёрии касбии хизматчиёни давлатиро ташкил намояд, талаботи тахассусиеро, ки нисбат ба вазифаҳои давлатии хизмати давлатӣ пешниҳод карда мешаванд, кор карда барояд.

Ҳадафи омӯзиши хизматчиёни давлатӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон - ин баланд бардоштани сатҳи дониши онҳо дар соҳаи ҳуқуқи инсон, аз он ҷумла дар соҳаи меҳнат, инчунин истифода бурда тавонистани ин донишҳо ҳангоми иҷрои вазифаҳои хизматии худ мебошад.

Афзалиятнок будани ҳуқуқ ва озодиҳои фард ва шаҳрванд, ҳифзи ҳуқуқи хизматчии давлатӣ ба рӯйхати принсипҳои хизмати давлатӣ дохил мешаванд. Хизматчии давлатӣ бо сабаби вазифаҳои махсуси хизматии худ бояд мазмуни ҳуҷҷатҳои асосии соҳаи ҳуқуқи инсонро донад ва ин донишҳоро ҳангоми ба амал баровардани вазифаҳои касбии худ истифода барад.

Бо ин сабаб, яке аз талабот барои хизматчии давлатӣ бояд донистани қонунгузории миллӣ ва санадҳои байналхалқии ҳуқуқии соҳаи ҳуқуқи инсон, аз он ҷумла соҳаи меҳнат, ки аз тарафи Ҷумҳурии Тоҷикистон эътироф гардидаанд, бошад ва донистани онҳо ҳангоми дохил шудани шаҳрвандон ба хизмати давлатӣ, гузаронидани озмунҳо барои ишғол намудани вазифаҳои холибудаи давлатӣ, гузаронидани аттестатсияи хизматчиёни давлатӣ ба ҳисоб гирифта мешаванд.

Ҳангоми тайёр кардан ва такмили ихтисоси хизматчиёни давлатӣ ба амал баровардани тадбирҳои зерин зарур мебошад:

гузаронидани маърузаҳо, семинарҳо ва курсҳои таълимӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон бо ҷалб намудани мутахассисони баландихтисоси ин соҳа;

сафарбар намудани воситаҳои ахбори оммавӣ дар кори омӯзиш ва иттилоотдиҳии хизматчиёни давлатӣ оид ба ҳуқуқи инсон, истифодабарии таҷрибаи мамлакатҳои хориҷӣ дар ин кор;

таҳия кардан ва паҳн намудани маҷмӯаи санадҳои асосии меъёрию ҳуқуқии соҳаи ҳукуқи инсон;

ташкил намудани коромӯзии лекторон ва машқдиҳандагон бо мақсади мубодилаи таҷрибаи пешқадами коргузорӣ оид ба омӯзиш дар соҳаи ҳукуқи инсон.

Хизматчиёни ҳарбӣ ва кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ

Қувваҳои Мусаллаҳ ва дигар қӯшуну қисмҳои ҳарбӣ (минбаъдмақомоти ҳарбӣ) ва мақомоти ҳифзи ҳуқуқ як қисм механизми ҳокимияти давлатӣ буда мутобиқи қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон ваколатҳои махсус доранд.

Хизматчиёни ҳарбӣ ва кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ дар асоси қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи статус, кафолатҳои ҳифзи иҷтимоӣ ва ҳуқуқии хизматчиёни ҳарбӣ ва аъзоёни оилаҳои онҳо", "Дар бораи ӯҳдадории умумии ҳарбӣ ва хизмати ҳарбӣ", "Дар бораи Қувваҳои Мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон", "Дар бораи мудофиа", "Дар бораи мақомоти амнияти давлатӣ", "Дар бораи қӯшунҳои дохилии Вазорати корҳои дохилии Ҷумҳурии Тоҷикистон", "Дар бораи милиса", "Дар бораи мудофиаи гражданӣ", Кодекси андоз, Кодекси гумруки Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дигар қонунҳо такмил мегарданд ва хизмат мекунанд.

Намояндагони ин мақомот на танҳо бояд стандартҳои байналхалқиро дар соҳаи ҳуқуқи инсон донанд, балки инчунин зарурати эҳтиром, ҳифз ва риояи бечунучарои онҳоро дар ҳаёти ҳаррӯза дарк намоянд.

Ба таври амиқ ва самаранок иҷро намудани вазифаҳое, ки дар назди хизматчиёни ҳарбӣ ва кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ гузошта шудаанд, аз сифати омодагӣ ва қобилияти иҷроияи ҳар хизматчии ҳарбӣ ва корманди мақомоти ҳифзи ҳуқуқ вобаста аст.

Дар мақомоти ҳарбӣ ва ҳифзи ҳуқуқ дар қатори тайёрии касбӣ ва ҳуқуқӣ ба омӯзиши Конститутсия (Сарқонун) ва дигар санадҳои меъёрию ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон, инчунин шартномаҳои байналхалқии эътирофнамудаи Ҷумҳурии Тоҷикистон, аз он ҷумла дар соҳаи ҳуқуқи инсон аҳамияти зиёд дода мешавад. Таълим дар доираи машғулиятҳои мунтазам гузаронидашаванда оид ба такмили омодагии ҳуқуқии кормандон бо сафарбар намудани ҳайати профессорону омӯзгорони таълимгоҳҳои ин мақомот, ҳуқуқшиносон, мутахассисони соҳаи ҳуқуқи инсон ва фаъолони ҳифзи ҳукуқи иттиҳодияҳои байналхалқӣ ба амал бароварда мешавад.

Ба мақсади минбаъд баланд бардоштани дараҷаи маданияти ҳуқуқии хизматчиёни ҳарбӣ ва кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, тарбияи ҳисси масъулият ва риоя намудани қонунҳо, аз тарафи онҳо фаҳмидани ягонагии ҳуқуқ ва вазифаҳо, тайёрии ҳуқуқии ҳайати шахсӣ оид ба ҳуқуқи инсон ҳалли чунин вазифаҳо зарур аст:

баланд бардоштани сатҳи дониш ва дуруст дарк намудани ҳукуқ ва озодиҳои инсон;

аз рӯи нақша таҳия намудани барномаҳои дарозмуддати таълимӣ ва иттилоотдиҳӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон;

ба таври самаранок истифода бурдани системаи мавҷудаи таълим ва иттилоотдиҳӣ бо мақсади баландбардории дониш оид ба соҳаи ҳуқуқи инсон;

фароҳам овардани замина баҳри таҳияи маводи таълимӣ ва методӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон.

Барои ҳалли вазифаҳои бамиёнгузошташуда чорабиниҳои зеринро ба амал баровардан зарур аст:

дар барномаҳои таълимӣ ва иттилоотдиҳӣ дохил кардани ҳуҷҷатҳои асосии соҳаи ҳуқуқи инсон бо пешбинӣ намудани миқдори зарурии соатҳо баҳри азхудкунӣ аз тарафи хизматчиёни ҳарбӣ ва кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ;

дар барномаҳои таълимӣ дохил намудани таҳлили танқидии иттилооти дастрасшуда ва камбудиҳои вуҷуддоштаи қонунгузории миллӣ;

ҳамаи ҳуҷҷатҳои байналхалқии соҳаи хукуқи инсонро дар шакли китобчаҳо ва плакатҳо бо забони тоҷикӣ омода ва нашр кардан;

дар барномаҳои таълимӣ ва иттилоотдиҳӣ оид ба соҳаи ҳуқуқи инсон дохил намудани масъалаҳои риояи ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд ҳангоми гузаронидани тадбирҳои мушаххаси маҷбурсозӣ: дастгир, кофтукову ҳабс кардан ва дигар амалҳо тибқи қонунгузории миллӣ ва санадҳои байналхалқии ҳуқуқӣ дар соҳаи хуқуқи инсон;

дар асоси озмун омода сохтан ва чоп намудани воситаҳои таълимӣ ва адабиёти методӣ бо мақсади истифодабарии онҳо дар хондани маърӯзаҳо, гузаронидани сӯҳбатҳо, машғулиятҳои семинарӣ ва мавзӯӣ оид ба соҳаи ҳуқуқи инсон.

Дар кори амалӣ намудани барномаи омӯзиши хизматчиёни ҳарбӣ ва кормандони мақомоти ҳифзи ҳукуқ бояд шахсони нисбатан ба ин кор тайёрбуда аз ҷумлаи ҳайати профессорону омӯзгорони муассисаҳои таълимии мақомоти ҳарбӣ ва ҳифзи ҳуқуқ, мактабҳои олии шаҳрвандӣ, ҳуқуқшиносон аз ҷумлаи кормандони амалӣ, мутахассисони соҳаи ҳуқуқи инсон ва фаъолони иттиҳодияҳои ҷамъиятии соҳаи ҳифзи ҳукуқ бояд сафарбар шаванд.

Таълим ва иттилоотдиҳи оид ба барномаҳои омӯзиши хизматчиёни ҳарбӣ ва кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ бо чунин роҳҳо амалӣ гардонида мешавад:

ба воситаи системаи мавҷудбудаи тайёрии касбӣ ва ҳуқуқии мақомоти ҳарбӣ ва ҳифзи ҳуқуқ;

бо роҳи ташкил кардани маърӯзаҳо, семинарҳо ва курсҳои кӯтоҳмуддат, вохӯриҳои иттилоотдиҳӣ бо мутахассисони соҳаи ҳуқуқи инсон.

Дар муассисаҳои таълимии мақомоти ҳарбӣ ва ҳифзи ҳуқуқ таълим, иттилоотдиҳӣ ва тарбияи шунавандагон оид ба соҳаи ҳуқуқи инсон бо роҳи таълими фанни "Ҳукуқи инсон" ба амал бароварда мешавад.

Ҳар кадом мақомоти ҳарбӣ ва ҳифзи ҳуқуқ, воҳидҳои сохтории онҳо барномаҳоро дар соҳаи ҳуқуқи инсон тартиб дода, шарҳи кӯтоҳи масъалаҳои муҳимтаринеро, ки дар раванди таълим ва иттилоотдиҳии хизматчиёни ҳарбӣ ва кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ баррасӣ мегарданд, ба онҳо дохил менамоянд.

Мақомоти ҳарбӣ ва ҳифзи ҳуқуқ таҳияи тавсияҳои илмӣ-методӣ ва воситаҳои таълимиро оид ба истифодабарии шакл ва усулҳои фаъоли таълим ва иттилоотдиҳӣ таъмин менамоянд, барномаҳои ягонаро кор карда мебароранд. Муассисаҳои таълимии мақомоти ҳарбӣ ва ҳифзи ҳуқуқ заминаи асосӣ оид ба таълими соҳаи ҳуқуқи инсон мебошанд.

Системаи таълим ва иттилоотдиҳии хизматчиёни ҳарбӣ ва кордмандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ аз болои дониш ва дар амал татбиқ карда тавонистани донишҳои гирифташуда бурдани назоратро бояд пешбинӣ намояд. Шаклҳои назорат ба дониш аз тарафи роҳбарияти мақомоти ҳарбӣ ва ҳифзи ҳукуқ муайян карда мешавад.

Шахсоне, ки дар корхонаҳо, муассисаҳо ва ташкилотҳои тамоми намудҳои моликият кор мекунанд

Барои шахсоне, ки аз рӯи шартнома (қарордод) дар корхонаҳо, муассисаҳо ва ташкилотҳои тамоми намудҳои моликият, дар назди шаҳрвандони алоҳида кор мекунанд, дараҷаи ҳадди ақали ҳуқуқ ва кафолатҳои меҳнатӣ бо Кодекси меҳнатӣ муқарар карда мешавад.

Ҷиҳати муҳими риоя намудани ҳуқуқи инсон барои ин табақаи одамон омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон чӣ барои кормандон ва чӣ барои корфармоён мебошад. Давлат ба меҳнаткашон ҳуқуқи дар ҷои кор ташкил кардани иттифоқҳои касаба ва иштирок намудан дар фаъолияти онҳоро кафолат медиҳад. Тибқи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи иттифоқҳои касаба, ҳуқуқ ва кафолати фаъолияти онҳо" иттифоқҳои касаба ташкилотҳои мустақили ҷамъиятию ихтиёрӣ дар бобати ҳифзи ҳуқуқ ва манфиатҳои меҳнатӣ, иҷтимоию иқтисодии аъзоёни худ мебошанд.

Ба манфиати омӯзиши ин табақаи аҳолӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон тадбирҳои зеринро ба амал баровардан зарур аст:

дар оинномаҳо, низомномаҳо дар бораи корхонаҳо, дар шартномаҳои дастуҷамъӣ, шартномаҳои меҳнатӣ (қарордодҳо), сарфи назар аз шаклҳои моликият, аз тарафи корфармоён ва кормандон омӯхтани меъёрҳои Конститутсия (Сарқонун) ва дигар санадҳои меъёрию ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон, инчунин санадҳои байналхалқии ҳуқуқии соҳаи ҳуқуқи инсон бо даъват намудани мутахассисон, кормандони дахлдори вазоратҳо ва идораҳо, намояндагони иттиҳодияҳои ҷамъиятӣ, ки бо таълими соҳаи ҳуқуқи инсон махсус гардонида шудаанд, пешбинӣ карда шаванд;

роҳбарони корхонаҳо дар доираи талаботи Барномаи мазкур бо дарназардошти ташкили курсҳои таълимӣ паҳн намудани иттилооти чопӣ доир ба ҳуқуқи инсон, ташкил кардани китобхонаҳо (гӯшаҳо) бахшида ба Эъломияи умумии ҳуқуқи башар ва дигар санадҳои байналхалқии ҳуқуқии марбут ба ҳуқуқи инсон, аз ҷумла дар соҳаи меҳнат, таҷлили санаҳои барҷастаи ба ҳуқуқи инсон бахшидашуда бояд нақшаи чорабиниҳоро таҳия намоянд;

дохил кардани банд оид ба додани иттилоот дар бораи ҳуқуқи инсон дар шартномаи меҳнатӣ (қарордод), ки аз тарафи корманд бо корфармо баста мешавад;

гузаронидани семинарҳои ҳарсола барои роҳбарони корхонаҳо, муассисаҳо, ташкилотҳои тамоми намудҳои моликият оид ба проблемаҳои ҳуқуқи инсон.

Табақаҳои аз ҷиҳати иҷтимоӣ камбизоати аҳолӣ

Дар шароити кунунӣ ба табақаҳои аз ҷиҳати иҷтимоӣ камбизоати аҳолии ҷумҳурӣ, ки ба иттилооти ҳуқуқҳои худ ниёз доранд, шаҳрвандони зерини Ҷумҳурии Тоҷикистон дохил мешаванд: кӯдакони сағир, кӯдакони аз парастории волидайн маҳрум, кӯдакони маҷрӯҳ, кӯдакони оилаҳои камбизоат, занон, нафақахӯрони тамоми гурӯҳҳо, муҳоҷирони меҳнаткаш ва аъзоёни оилаҳои онҳо, гурезаҳо, шахсоне, ки дар ин ё он шакл дучори дастгир ё ҳабс шудан гардидаанд. Омӯзиш дар соҳаи ҳукуқи инсон, аз ҷумла дар соҳаи ҳуқуқи меҳнат, барои табақаҳои аз ҷиҳати иҷтимоӣ камбизоати аҳолӣ барои он лозим аст, ки донишҳои андӯхташудаи онҳо барои дар ҳаёт гузоштани қадамҳои самаранок дар бобати тағйир додан ва беҳтар кардани вазъи кунунии ин одамон истифода бурда шаванд, чунки онҳо дар шароити кунунӣ имконияти ба дараҷаи пурра истифода бурда тавонистани ҳуқуқҳои худро надоранд.

Кӯдакон

Тибқи Конвенсияи СММ дар бораи ҳуқуқи кӯдак аз 20 ноябри соли 1989, кӯдак гуфта - мавҷудияти одамӣ то расидан ба синни 18-солагӣ дар назар дошта мешавад.

Проблемаҳои давраи баъдинизоъгӣ, барҳам хӯрдани системаи арзишҳо, мушкилиҳои калони дар натиҷаи гузаштан ба муносибатҳои бозорӣ пайдогардида вазъи иҷтимоию иқтисодии оиларо бад гардониданд. Барҳам хӯрдани созмонҳои ҷавонон, ки пештар дар кори тарбияи кӯдакон ва ҷавонон нақши муҳимро мебозиданд, дар навбати аввал ба кӯдакон таъсири манфӣ расониданд. Бӯҳрони иқтисодӣ ва ҷанги шаҳрвандӣ, пеш аз ҳама, ба таври нобудсозанда ба кӯдакон таъсир расониданд. Ба миқдори зиёд , қонуншиканӣ аз тарафи кӯдакон, баромада рафтан аз мактаб, анъанаи суст гардидани сохторҳои оила ва ҷамъиятӣ мушоҳида карда мешаванд. Хусусияти асосию хоси кӯдакони ҷабрдидаи давраи гузариш - ин нигилизми ҳуқуқӣ мебошад, ки ба баландшавии сатҳи ҷинояткорӣ дар байни кӯдакони ин табақа оварда мерасонад ва онҳоро ба "гурӯҳи хатарнок" тела медиҳад, инчунин ба онҳо имконият намедиҳад, ки дар барпосозии ҷомеаи шаҳрвандӣ бо ҳуқуқи баробар иштирок намоянд.

Барои Тоҷикистон дар шароити кунунӣ аз ҳама муҳимаш тараққӣ додан ва мустаҳкам сохтани "институтҳо" баҳри таъмини некӯаҳволии кӯдакон ва наврасон, хусусан, оила, мактаб, созмонҳои ҷавонон ва мақомоти давлатии ҳифзи иҷтимоӣ мебошад. Давлат ба таври доимӣ дар бобати риоя ва ҳифз намудани ҳуқуқи кӯдакон ғамхорӣ зоҳир менамояд.

Тоҷикистон Конвенсия дар бораи ҳуқуқи кӯдакро ба тасвиб расонд ва он соли 1993 ҳамчун ҳуҷҷати ҳатмии ҳуқуқӣ оид ба ҳуқуқи инсон, ки кӯдаконро ҳифз менамояд, эътибор пайдо кард. Конвенсия бояд барои рушди кӯдакон шароити мусоид фароҳам оварад. Меъёрҳои он бояд ҳукуматҳо, ҳизбҳо, ташкилоту ҳаракатҳоро дар иқдоми онҳо ҷиҳати ворид намудани тағйироти мусбӣ дар ҳаёти кӯдакон, аз ҷумла кӯдакони ҳуқуқҳояшон маҳдудгардида раҳнамоӣ кунад. Муқаррароти ин Конвенсия дар чунин қонунҳо ба монанди "Дар бораи таъмини нафақаи шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон", "Кодекси оила" инъикос ёфтаанд, ки саҳми пурсамаре мебошад ҷиҳати ҳифзи ҳуқуқи кӯдакон, аз ҷумла кӯдакони дар ҷараёни гузариш ба иқтисоди бозорӣ ҳуқуқҳояшон маҳдудгардида. Ҳар як кӯдак бояд ба мазмуну мундариҷаи Конвенсия дар бораи ҳуқуқи кӯдак ошно гардад.

Соли 1997 Барномаи таълим ва тарбияи ҳуқуқии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон тасдиқ гардид, ки дар он таълими тамоми аҳолии ҷумҳурӣ, аз он ҷумла, кӯдакони ҷабрдидаро дар соҳаи ҳуқуқи инсон пешбинӣ менамояд. Таълиму тарбияи ҳуқуқӣ дар ҷои истиқомат ба воситаи нуқтаҳои такягоҳии милитсия, гузаронидани маърӯзаҳо, шабҳои саволу ҷавоб, маҷлисҳои волидайн, вохӯриҳо бо кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, маҷлисҳои сайёри судӣ амалӣ гардонида мешаванд, инчунин барпо сохтани клубҳои ҳуқуқӣ дар назди мақомоти манзилию коммуналӣ тавсия карда мешаванд. Умуман, кор дар бобати иттилоотдиҳӣ ва маърифатнокгардонӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон ва хусусан, беҳтарсозии шароити кӯдакони оилаи камбизоат аз тарафи давлат оғоз ёфтааст ва он инкишофи минбаъдаи худро талаб мекунад. Барномаҳо оид ба проблемаи омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон аз тарафи баъзе аз созмонҳои байналхалқӣ бо истифодабарии фаъолияти иттиҳодияҳои ҷамъиятӣ амалӣ гардонидашуда, аз тарафи онҳо семинарҳои яквақта, машқҳо, конфронсҳо гузаронида мешаванд. Ҳамаи лоиҳаҳо оид ба омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи кӯдак дар марҳалаи ибтидоӣ қарор доранд. Системаи мавҷудаи фаъолияти кунунӣ ҳамаи кӯдаконро дар бар нагирифта танҳо ба доираи муайяни аҳолии ҷумҳурӣ равона карда шудааст. Иттиҳодияҳои ҷамъиятии маҳаллие, ки бо кӯдакони оилаҳои камбизоату мӯҳтоҷ сару кор доранд, бо ёрии созмонҳои байналхалқӣ дар сатҳи аҳли ҷомеа ба воситаи ҳукуматҳо, ҷамоатҳо, сохторҳои кумитаҳои маҳаллаҳо ба гузаронидани чорабиниҳои муайяни маълумотноккунонӣ ва иттилоотдиҳӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон ба кор оғоз намуданд.

Ҳадафи иттилоотдиҳӣ ва маърифатноккунонӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон нисбати кӯдакони азиятдида - ин баландбардории сатҳи фаъолияти иҷтимоӣ ва шаҳрвандии онҳо, дар онҳо ҳосил кунондан ва инкишоф додани малака ва маҳорати ба таври озодона ифода карда тавонистани нуқтаи назари худ оид ба тамоми масъалаҳои ба онҳо дахлдор, ҳуқуқҳо ва озодиҳои худро ҳимоя карда тавонистани онҳо мебошад.

Баҳри ба даст овардани ин ҳадафҳо гузаронидани чорабиниҳои зерин зарур аст:

ба амал баровардани тадқиқот доир ба вазъи омӯзиш, риоя ва ҳифзи ҳуқуқи кӯдакони мӯҳтоҷ;

ҳамасола баровардани бюллетен дар бораи "Вазъи кӯдакон дар Тоҷикистон";

тезонидани масъалаи ҳамроҳшавӣ ба шартномаҳои байналхалқӣ дар бобати ҳифзи ҳуқуқи кӯдакон;

омода ва чоп намудани "Маҷмӯаи санадҳои меъёрию ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба ҳуқуқи кӯдак";

дар ҷои истиқомат ба таври мунтазам гузаронидани машғулиятҳо бо кӯдакон ва волидайни онҳо дар мавзӯъҳои "Ҳуқуқи кӯдак", "Қонунгузории оилавӣ" ва ба ин кор ҷалб намудани омӯзгорон, ҳуқуқшиносон, олимон, ходимони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, иттиҳодияҳои ҷамъиятии маҳаллӣ, роҳбарони ҷамоаҳои маҳаллӣ;

ҷалб намудани имкониятҳои воситаҳои ахбори оммавӣ баҳри баландбардории сатҳи иттилоотноккунонӣ дар соҳаи риоя ва ҳифзи ҳуқуқи кӯдак нисбати кудакони азиятдида дар шаклҳои:

а) ташкил кардани мизҳои муддавари "Саволу ҷавобҳо";

б) ташкил намудани барномаҳои мунтазами телевизионӣ ва радиошунавонӣ барои кӯдакон ва волидайни онҳо дар шакли "Экрани оилавӣ";

в) баровардани нашрияҳои даврагии кӯдакона бо дар онҳо инъикос намудани мавзӯъи "Ҳуқуқи инсон"; гузаронидани чорабиниҳои оммавӣфарҳангӣ ва илмӣ оид ба ҳуқуқи инсон (намоишгоҳҳо, озмунҳо, бозиҳои саволу ҷавоб, музоядаҳо, роҳпаймоиҳо, чорабиниҳои варзишӣ ва театрикунонидашуда, фестивалҳо, конфронсҳо, семинарҳо ва дигарҳо);

бо воситаи ҳукуматҳои маҳаллӣ эҳё кардани кори марказҳои кӯдакон ва ҷавонон дар ҷои истиқомат, то ин кӯдакон ва волидайни онҳо ба таври мунтазам маслиҳати бепули ҳуқуқиро оид ба масъалаҳои асосҳои дониш доир ба риоя ва ҳифзи ҳуқуқи худ ва дар амал татбиқ карда тавонистани онҳоро гирифта тавонанд.

Занон

Яке аз нишондиҳандаҳои муҳимтарини баробарҳуқуқӣ дар давлат, пешравӣ ва фарҳангнокии ҷомеа ин вазъи занон мебошад. Тоҷикистон ҳамчун қисми ҷомеаи ҷаҳонӣ ва ҳамчун давлати дар роҳи сохтмони давлати дунявӣ ва демократӣ қадамгузошта наметавонад аз ҳалли проблемаҳои занон дар канор истад.

Дар Тоҷикистон занон қисми зиёди нодороён ва шахсони бемаълумотро ташкил медиҳанд. Онҳо ба таври васеъ ҳанӯз дар зинаҳои мақомоти маъмурӣ ва идора ғайрикофӣ пешниҳод гардидаанд. Занон нисбатан тезтар объекти зӯроварӣ қарор мегиранд. Сатҳи фавти модарон баланд боқи мемонад. Иштироки занон дар раванди қабули қарорҳо дар соҳаҳои иқтисодиёт ва сиёсат ба таври хеле маҳдуд боқӣ ба роҳ монда шудааст. То ҳанӯз дар ҷумҳурӣ рафторҳои анъанавӣ (маҷбурсозӣ дар вақти бастани ақди никоҳ, зӯроварӣ дар оила, амалҳои бисёрникоҳӣ ва дигарҳо), ки дар доираи онҳо занон нисбат ба мардон дар ҳолати итоаткорӣ қарор доранд, мушоҳида карда мешаванд.

Монеаҳои вуҷуддоштаро, дар навбати аввал, ба воситаи дахолат кардани давлат - бо роҳи гузаронидани ислоҳоти гуногун, аз он ҷумла, ба воситаи барномаҳои омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқ ва озодиҳои занон шикастаю барҳам додан зарураст. Тарбия ва иттилоотдиҳии занон доир ба ин соҳа метавонад барои мубориза бурдан бо ақидаҳои вуҷуддоштае, ки барои ба таври пурра амалӣ намудани принсипи баробарии занон ва мардон халал мерасонанд, ёрӣ расонанд.

Ҷумҳурии Тоҷикистон пайдарпай ба фаҳмидани масъалаи муҳим будани афзалиятнокии ҳуқуқи инсон, ҳифзи шахсият, шаъну шарафи занон расида истодааст. Ин дар Конститутсияи (Сарқонуни) Ҷумҳурии Тоҷикистон, Кодекси меҳнат, Кодекси оила, Кодекси ҷиноӣ, дигар қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон, дар Фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи тадбирҳои баланд бардоштани мақоми зан дар ҷомеа" ва дигар қарорҳои Президент ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон инъикоси худро ёфтаанд. Ғайр аз ин, аз тарафи Ҷумҳурии Тоҷикистон як қатор санадҳои байналхалқии ҳуқуқӣ, аз он ҷумла Конвенсия дар бораи барҳам додани тамоми шаклҳои табъиз нисбат ба занон ва Конвенсия дар бораи ҳуқуқҳои сиёсии занон ва дигарҳо ба тасвиб расиданд, ки ҳуқуқ ва озодиҳои занонро ҳифз менамоянд.

Дар раванди инкишофи ҳаракатҳои занон ва ҳифзи ҳуқуқҳои онҳо дар Тоҷикистон иттиҳодияҳои ҷамъиятӣ ба таври фаъолона иштирок менамоянд. Соҳаи фаъолияти асосии онҳо гузаронидани тадқиқоти гендерӣ, ҳифзи ҳуқуқ ва манфиатҳои занон дар оила ва ҷамъият, баландбардории сатҳи фаъолиятнокии сиёсӣ ва иҷтимоӣ, кӯмак расонидан ба кори амалӣ сохтани барномаҳои таълимӣ мебошанд.

Ҳадафи барномаҳои таълимӣ оид ба ҳуқуқи инсон барои занон - ин иттилоотдиҳӣ дар бораи ҳуқуқҳо ва вазифаҳои асосии онҳо мебошад, ки инкишофи баробарҳуқуқӣ, баландбардории мавқеи иқтисодӣ ва шаҳрвандии онҳоро таъмин созад ва ба онҳо имконияти ҳифз карда тавонистани ҳуқуқҳои худ, бартараф сохтани монеаҳои иқтисодӣ, сиёсӣ ва дигар монеаҳоеро, ки баҳри амалӣ гардонидани баробарҳуқуқӣ мамониат мекунанд, дода тавонад.

Баҳри ба даст овардани ин ҳадафҳо гузаронидани чорабиниҳои зерин зарур аст:

паҳн намудани муқаррароти асосии қонунгузории миллӣ ва санадҳои байналхалқии ҳуқуқӣ оид ба ҳуқуқи инсон дар байни занон;

ҳамроҳ гардидан ба шартномаҳои байналхалқии ҳуқуқӣ оид ба ҳифзи ҳуқуқи занон;

гузаронидани конфронсҳо ва семинарҳо дар сатҳи ҷумҳуриявӣ ва маҳаллӣ оид ба масъалаи рафъи табъиз (дискриминатсия) нисбати занон;

таҳия сохтани адабиёти махсуси таълимӣ оид ба тарбияи ҳуқуқии занон, ба забони давлатӣ ва дигар забонҳои халқҳои Тоҷикистон тарҷума кардани намунаҳои нисбатан ояндадори хориҷӣ;

нашр кардан ва паҳн сохтани китобҳо, кинофилмҳо ва намоишҳои телевизионии ба проблемаи риояи ҳуқуқу озодии занон бахшидашуда;

гузаронидани курсҳои махсуси офиятбахшӣ (реабилитатсия) оид ба ҳифзи ҳуқуқи занон, ки дучори зӯроварӣ гардидаанд;

гузаронидани семинарҳои махсус, паҳн кардани маводҳои чопӣ ва маводҳои гуногун, намоишҳои телевизионӣ ва радиошунавониҳо, ташкил кардани чорабиниҳои шӯроҳои маҳаллии занон ва дигар чорабиниҳо барои занон ва духтароне, ки дар деҳот зиндагонӣ мекунанд;

гузаронидани барномаҳои махсус (семинарҳо, устохонаҳои коргарӣ ва дигарҳо) барои модарони танҳо, сардорони оила ба мақсади иттилоотдиҳии онҳо дар соҳаи ҳуқуқҳои иҷтимоӣ ва иқтисодӣ;

дастгирӣ кардани иттиҳодияҳои ҷамъиятии вуҷуддошта ва ҳавасмандсозии иттиҳодияҳои нав ташкилшавандае, ки ба кори паҳн кардани донишҳо доир ба ҳуқуқ ва озодиҳои занон машғул мебошанд;

гузаронидани машғулиятҳои махсус ва курсҳо барои хонандагони мактабҳои миёна, муассисаҳои миёнаи махсус, донишҷӯён бахшида ба масъалаҳои нақш ва мавқеи занон дар оила ва ҷомеа, ҳуқуқҳои онҳо;

ҷалб намудани имкониятҳои иттиҳодияҳои ҷамъиятии миллӣ ва байналхалқӣ дар кори гузаронидани чорабиниҳои гуногун оид ба ҳуқуқи занон.

Нафақахӯрон

Дар шароити кунунӣ дар сохтори аҳолӣ тағйироти зиёде ба амал омад. Нафақахӯрон аз рӯи хизмати бисёрсола, аз рӯи синнусол, маъюбон ва собиқадорони табақаҳои гуногун гурӯҳҳои аз ҷиҳати миқдор гурӯҳи нисбатан зиёди аҳолии Тоҷикистонро ташкил медиҳанд. Баромадан ба нафақа - ҳодисаи хеле мураккаб ва серпаҳлӯи иҷтимоӣ мебошад. Вай аз одат карда тавонистан ба вазъи нави иҷтимоӣ ва тарзи ҳаёт иборат аст. Барои ин гурӯҳи аҳолӣ, ки дар шароити хеле вазнини иқтисодию иҷтимоӣ қарор доранд, якчанд омилҳои аҳволи онҳоро бандсозанда вуҷуд дорад. Набудани имконияти пайдо кардани ҷойи кор имконият намедиҳад, ки ҳуқуқҳои хешро дар бобати ба даст овардани музди иловагии меҳнат амалӣ гардонанд. Дар натиҷа, онҳо дар баробари дигар табақаҳои аз ҷиҳати иҷтимоӣ камбизоати аҳолӣ дар мавқеи камбағалӣ қарор доранд. Талаботи худро нисбат ба манзил, маълумот, ғизо, шуғл, иштирок дар чорабиниҳои фарҳангӣ, тандурустӣ, дар гирифтани воситаҳои махсуси нақлиёт ва дигарҳо қонеъ гардониданӣ шуда, ин гурӯҳи аҳолӣ бо мушкилиҳо дар соҳаи риоя ва ҳифзи ҳуқуқҳои худ рӯ ба рӯ меоянд.

Дар вақтҳои охир, ба мушкилиҳои зиёд нигоҳ накарда, аз тарафи давлат оид ба паст кардани сатҳи камбағалии ин табақаи одамон бо роҳи қабул кардани санадҳои қонунгузорӣ, расонидани ёрии башардӯстона дар шакли озуқаю доруворӣ ва либос тадбирҳо ба амал бароварда мешаванд. Мутобиқи қонунҳо "Дар бораи таъминоти нафақаи шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон", "Дар бораи ветеранҳо" ва дигар қонунҳо Президент ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷиҳати беҳтар намудани вазъи нафақахӯрони ҳама гурӯҳҳо тадбирҳои дахлдор меандешанд. Давра ба давра оид ба баланд бардоштани нафақаи гурӯҳҳои алоҳидаи нафақахӯрон қарорҳо қабул карда мешаванд.

Сиёсати давлатии таълим дар соҳаи риоя ва ҳифзи ҳуқуқи нафақахӯрони тамоми гурӯҳҳо дар ҷумҳурӣ ҳанӯз хеле суст амалӣ мегардад.

Ҳадафи Барномаи мазкур - ин баланд бардоштани дараҷаи маърифатнокӣ ва иттилоотии нафақахӯрони ҳамаи табақаҳо дар соҳаи ҳуқуқи инсон, инкишоф додани малакаҳои муҳофизат карда тавонистани ҳуқуқ ва озодиҳои худ, фаъолсозии иштироки онҳо дар соҳаҳои гуногуни ҷомеа ва давлат мебошад.

Баҳри ба даст овардани ин ҳадафҳо тадбирҳои зерин заруранд:

гузаронидани тадқиқоти заминавӣ оид ба эҳтиёҷот ва талаботи нафақахӯрони тамоми гурӯҳҳо оид ба риоя ва ҳифзи ҳуқуқи онҳо;

гузаронидани таҳлили заминаи қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки ба бахши ҳифзи ҳуқуқи нафақахӯрони тамоми гурӯҳҳо дахл дорад;

таҳия намудани барномаҳо оид ба гузаронидани курсҳо дар соҳаи омӯзиш оид ба риоя ва ҳифзи ҳуқуқи нафақахӯрони тамоми гурӯҳҳо;

таҳия намудани воситаҳои таълимӣ оид ба ҳуқуқи инсон барои нафақхӯрон бо дарназардошти эҳтиёҷоти онҳо;

омода ва нашр сохтани китобчаҳо оид ба ҳуқуқи инсон ва санадҳои қонунгузорӣ дар соҳаи ҳифзи иҷтимоии нафақахӯрон барои ҳар кадом табақаи алоҳида ва супоридани ин китобчаҳо дар якҷоягӣ бо шаҳодатномаҳои нафақагирӣ ва дар ҷойҳои нафақадиҳӣ;

барпо сохтани клубҳои ғайрипулакии маслиҳатдиҳии ҳуқуқӣ барои нафақахӯрон ва китобхонаҳо оид ба ҳифз ва кафолати ҳуқуқи инсон дар назди шӯроҳои маҳаллаҳо ва дигар мақомоти худидоракунӣ;

дар воситаҳои ахбори оммавӣ инъикос кардани вазъи нафақахӯрон ва мушкилиҳое, ки ба риоя ва ҳифз намудани ҳуқуқи ин табақаи аҳолӣ дахл доранд;

гузаронидани мониторингҳои доимӣ оид ба самаранокии барномаҳои омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон барои нафақахӯрон.

Барномаи системаи маърифатноксозӣ ва иттилоотдиҳии нафақахӯрони тамоми табақаҳо бояд дар ҷои истиқомати онҳо ба воситаи ҳукуматҳои шаҳрҳо, ноҳияҳо, ҷамоатҳои шаҳракҳою деҳотҳо, сохторҳои маҳаллаҳо, мақомоти Вазорати меҳнат ва ҳифзи иҷтимоии аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон, дигар вазорату идораҳои дахлдор, инчунин иттиҳодияҳои ҷамъиятӣ ба амал бароварда шавад.

Муҳоҷирони меҳнаткаш ва аъзоёни оилаҳои онҳо

Вазъи кунунии иқтисодии Тоҷикистон қисми зиёди аҳолии қобили меҳнатро маҷбур месозад, ки барои даромаде ба даст овардан ба мамлакатҳои дигар сафар намоянд.

Тибқи Конвенсияи байналхалқӣ дар бораи ҳифзи ҳуқуқи муҳоҷирони меҳнаткаш ва аъзоёни оилаҳои онҳо мафҳуми "Муҳоҷири меҳнаткаш" шахсеро мефаҳмонад, ки дар давлате бо фаъолияти пардохташаванда машғул аст, ки вай (зан ва ё мард) шаҳрванди он намебошад.

Муҳоҷирони меҳнаткаш, ки аз рӯи шартнома ва ё дар асоси дигар хел аҳду паймон, ё ин ки ихтиёран бо ташаббуси худашон барои даромаде ба даст овардан ба дигар ҷой сафар менамоянд, бояд дар бораи забон, фарҳанг, системаи ҳуқуқӣ, иҷтимоӣ ва сиёсии он мамлакат, ки ба он ҷо рафтанианд, тасаввуроти умумӣ дошта бошанд. Ба онҳо бояд пешакӣ дар бораи музди меҳнат, шароити кор ва шароити умумии ҷои истиқомат, ки ҳангоми омада расидан ба онҳо дучор меоянд, иттилоот додан лозим аст ва ин иттилоотро онҳо бояд то рафтанашон ва ё аз ҳама дертарашҳангоми қадам гузоштан ба ҳудуди он давлате, ки ба сифати коргари кироя ба он ҷо рафтаанд, дошта бошанд.

Дар ҳолатҳое, ки ба низом овардани ҷараёни муҳоҷирони меҳнаткаш бо кӯмаки мақомоти муҳоҷират ба амал бароварда мешавад, муҳоҷирони меҳнаткаш нисбат ба муҳоҷироне, ки бо ташаббуси худ ё ба воситаи вакили хусусӣ оид ба кироя сафар кардаанд, дорои имконияти хубтари гирифтани омодагии камтарине барои зиндагӣ ва кор кардан дар хориҷа мебошад.

Миқдори зиёди муҳоҷирони меҳнаткаш бидуни иттилооти зарурӣ оид ба шароити зист ва кор, қабл аз ҳама, оид ба ҳифзи ҳуқуқи инсон ва озодиҳои асосӣ, ки мутобиқи шартномаҳои байналхалқӣ ва қонунҳои кишвари шаҳрвандии худ ва кишвари кордиҳанда ба онҳо кафолат дода мешавад, аксаран дар ҳолати ногувор монда, ба мушкилиҳои зиёд рӯ ба рӯ мегарданд. Дискриминатсия нисбат ба муҳоҷирони меҳнаткаш дар соҳаи шуғл дар шаклҳои гуногун зоҳир мегардад, чунончӣ он чӣ ки ба ҳуқуқҳои меҳнатӣ дахл дорад, вазъ чунин аст, ки нисбат ба шаҳрвандони худи мамлакат аз як тараф ва нисбат ба муҳоҷирони меҳнаткаш аз тарафи дигар меъёрҳои гуногун истифода бурда мешаванд. Чунин анъанае ба таври васеъ паҳн гардида мебошад, ки муҳоҷирони меҳнаткаш қувваи коргарии иловагӣ шуморида мешаванд ва барои онҳо ҳамон намудҳои кор пешкаш карда мешавад, ки барои шаҳрвандони худи мамлакат камтар маъқул мебошанд. Шароитҳои зиндагонии муҳоҷирони меҳнаткаш дар аксари ҳолатҳо ғайриқаноатбахш ташкил карда мешаванд.

Аз тарафи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба таъмин намудани ҳифзи ҳуқуқи муҳоҷирони меҳнаткаш шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон кори доимӣ бурда мешавад. Дар соли 1999 Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи муҳоҷират" ҷорӣ карда шуд, ки муносибатҳоро дар соҳаи муҳоҷирати аҳолӣ ба низом меандозад, асосҳои ҳуқуқӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоии равандҳои муҳоҷиратро муайян месозад. Аз тарафи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба бастани шартномаҳои дутарафа доир ба масъалаҳои муҳоҷирати меҳнатӣ тадбирҳо ба амал бароварда мешаванд. Тоҷикистон дар бастани чунин шартномаҳо бо мамлакатҳои Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил (ИДМ) манфиатдор аст, чунки имконияти ёфтани кор дар ин мамлакатҳо барои шаҳрвандони ҷумҳурӣ дастгирии куллие дар беҳтар гардонидани вазъи молиявӣ барои оилаҳои муҳоҷирони меҳнаткаш мебошад. Аз ҷониби Вазорати меҳнат ва ҳифзи иҷтимоии аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон санадҳои меъёрӣ-ҳуқуқӣ оид ба масъалаҳои муҳоҷирати берунии меҳнатӣ таҳия шуда истодаанд.

Надоштани донишҳои кироӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон ба шаҳрвандони Тоҷикистон имконият намедиҳад, ки онҳо аз аввали сафар карданашон ба мамлакати ҷойи кор, ҳуқуқҳои худро дар масъалаҳои ба қайдгирӣ, гирифтани манзили муваққатӣ, ёрии иҷтимоӣ ва риояи ҳуқуқҳояшонро дар бобати озодӣ ва дахлнопазир будани шахсияташон муҳофизат карда тавонанд.

Ҳадафи маърифатноккунӣ ва иттилоотдиҳӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон барои муҳоҷирони меҳнаткаш ва аъзоёни оилаҳои онҳо - ин баланд бардоштани фаъолии иҷтимоӣ ва шаҳрвандӣ, инкишоф додани малака ва маҳорати ҳифз карда тавонистани ҳуқуқ ва озодии худ ҳангоми дар мамлакати дигар рӯз гузаронидан мебошад.

Баҳри ба даст овардани ин ҳадафҳо тадбирҳои зеринро ба амал баровардан зарур аст:

Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон шартномаҳои байналхалқиро оид ба риоя ва ҳифзи ҳуқуқи муҳоҷирони меҳнаткаш бо давлатҳое, ки шахсони ин гурӯҳҳои аҳолиро аз Ҷумҳурии Тоҷикистон қабул мекунанд бо дарназардошти муқаррароти қонунгузории миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва шартномаҳои байналхалқӣ имзо намояд;

Вазорати меҳнат ва ҳифзи иҷтимоии аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон:

китобчаи хотираҳо ва намудҳои гуногуни плакатҳоро бо забони давлатӣ ва дигар забонҳо дар шакли фаҳмо ва айёнӣ, ки ҳуқуқи муҳоҷирони меҳнаткаш ва аъзоёни оилаҳои онҳоро шарҳ дода тавонанд, нашр намояд;

ҳангоми мутташаккилона бақайдгирии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон барои фиристодан ба кор ба мамлакатҳои хориҷӣ, аз ҷумла ба кишварҳои Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил, доир ба масъалаҳои ҳифзи ҳуқуқҳои онҳо бо супоридани китобчаҳои хотиротӣ сӯҳбатҳо гузаронад;

дар фурудгоҳҳо, вокзалҳои роҳи оҳан ва автомобилӣ ҳамроҳи чиптаҳо фурӯши китобчаҳои хотираҳо ва паҳн кардани онҳо ба воситаи роҳбаладҳо ва ронандаҳои хати сафар ташкил карда шавад, дар ҷойҳои намоён плакатҳое, ки ҳуқуқи инсон, аз он ҷумла, ҳуқуқи муҳоҷирони меҳнаткаш ва аъзоёни оилаи онҳоро шарҳ медиҳанд, овехта шаванд;

дар китобчаҳои хотираҳо ва плакатҳо нишона ва рақамҳои телефонҳои муассисаҳои консулӣ ва дипломатии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар дигар мамлакатҳо нишон дода шаванд, то ки шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон барои гирифтани ёрӣ ва ҳифзи худ ҳангоми вайрон карда шудани ҳуқуқҳои онҳо муроҷиат карда тавонанд;

Вазорати корҳои хориҷии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба воситаи муассисаҳои консулӣ ва дипломатии худ барои муҳоҷирони меҳнаткаш ва аъзоёни оилаҳои онҳо додани маслиҳатҳои бепулро ташкил намояд, дар штати ин муассисаҳо вазифаи мутахассиси ҳуқуқшиносро оид ба масъалаҳои ҳуқуқи инсон ва ба онҳо додани ваколатҳоро оид ба алоқа бо мақомоти ҳокимияти маҳаллӣ, созмонҳои ғайриҳукуматӣ ва байналхалқӣ барои истифодабарии имкониятҳои ин созмонҳо дар кори ҳифз намудан ва расонидани ёрӣ ба муҳоҷирони меҳнаткаш ва аъзоёни оилаи онҳо аз Ҷумҳурии Тоҷикистон дохил намояд;

имкониятҳои воситаҳои ахбори оммавӣ дар баландбардории сатҳи иттилоотноккунонӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон барои тамоми аҳолии ҷумҳурӣ истифода бурда шаванд, проблемаҳо ва мушкилиҳои дар хориҷа ба ҳаёти муҳоҷирони меҳнаткаш ва аъзоёни оилаи онҳо хосбуда оид ба ҳифзи ҳуқуқи инсон аз тарафи онҳо равшан инъикос карда шаванд.

Гурезаҳо

Тоҷикистон иштирокчии Конвенсия дар бораи статуси гурезаҳо аз соли 1951 ва Протоколи иловагӣ ба вай аз соли 1967 мебошад. Дар ҷумҳурӣ Қонун "Дар бораи гурезаҳо" ва дигар санадҳои меъёрию ҳуқуқӣ, ки мақом, ҳуқуқ ва озодиҳои асосии гурезаҳоро танзим менамоянд, қабул шудаанд.

Гуреза бо сабабҳои мавҷуд будани хавфи асосноке аз рӯи аломатҳои нажодӣ, мазҳабӣ, табаият, дохил шуданаш ба гурӯҳи Муайяни иҷтимоӣ ва доштани ақидаҳои сиёсӣ дар мамлакати шаҳрванди он буда қарор надорад ва наметавонад аз муҳофизатсозии ин мамлакат истифода барад ё намехоҳад аз ин гуна муҳофизатсозӣ истифода барад ва ё наметавонанд ва намехоҳад бо сабаби мавҷуд будани ҳамин гуна хавфу хатар ба Ватан баргардад.

Ба захираҳои маҳдуди иқтисодӣ ва моддӣ нигоҳ накарда, ҳокимияти мамлакат барои таъмин ва ҳифз намудани ҳуқуқи гурезаҳо кӯшиши зиёдеро ба харҷ медиҳад. Дастуруламал дар бораи додани шаҳодатномаи гурезагӣ тасдиқ карда шуда, ҷойҳои муваққатан ҷойгиркунонии гурезаҳо муайян карда шудаанд. Қатъи назар аз ин, дар ин соҳа ҳанӯз камбудиҳо вуҷуд доранд.

Ҳадафи асосии омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон барои ин табақаи аҳолӣ - ин баландбардории сатҳи муҳофизатсозии ҳуқуқии гурезаҳо бо роҳи маърифатноккунонӣ ва иттилоотдиҳии онҳо оид ба санадҳои байналхалқии ҳуқуқии соҳаи ҳуқуқи инсон, қонунҳо ва дигар санадҳои меъёрии ҳуқуқии Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад, ки мавқеъ, ҳуқуқ, озодиҳо ва вазифаҳои онҳоро ба танзим медароранд.

Баҳри ба даст овардани ин ҳадафҳо гузаронидани чорабиниҳои муштараки сохторҳои гуногуни ҳукуматӣ ва байналхалқӣ зарур аст, ки онҳо бояд масъалаҳои зеринро дарбар гиранд:

ташкил намудани курсҳои доимоамалкунанда дар назди Вазорати меҳнат ва ҳифзи иҷтимоии аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба омӯзиши талаботи қонунгузории миллӣ ва санадҳои байналхалқии ҳуқуқии соҳаи ҳуқуқи инсон, аз он ҷумла гурезаҳо. Дар барномаҳои таълимии ин курсҳо пешбинӣ намудани иттилоотдиҳии гурезаҳо оид ба муроҷиат намудан ба суд, амалӣ сохтани ҳуқуқҳояшон дар соҳаи таҳсил, таъминоти иҷтимоӣ, манзил, озодона ҳаракат намудан ва оид ба дигар қоидаҳо;

Ба Кумитаи ҳифзи Сарҳади давлатии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Вазорати меҳнат ва ҳифзи иҷтимоии аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Вазорати корҳои дохилии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Вазорати корҳои хориҷии Ҷумҳурии Тоҷикистон, мақомоти ҳокимияти иҷроия дар маҳаллҳо лозим аст, ки ҳангоми бақайдгирии гурезаҳо ба онҳо дар бораи ҳуқуқҳои асосӣ ва озодиҳои ин табақаи аҳолӣ ахборот диҳанд;

сафарбар намудани имкониятҳои иттиҳодияҳои ҷамъиятии миллӣ ва байналхалқӣ дар раванди иттилоотдиҳӣ ва омӯзиши гурезаҳо оид ба соҳаи ҳуқуқи инсон.

Шахсоне, ки дар ин ё он шакли дучори дастгир ё ҳабс шудан гардидаанд

Ҳифзи ҳуқуқ ва манфиати шахсоне, ки дар ин ё он шакл дучори дастгир ва ҳабс шудан гардидаанд, бояд яке аз масъалаҳои афзалиятноки сиёсати давлатӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон гардад.

Тибқи Маҷмӯи принсипҳои ҳифзи ҳуқуқи тамоми шахсоне, ки дар ин ё он шакл дучори дастгир ё ҳабс шудан гардидаанд ва аз тарафи Ассамблеяи Генералии СММ аз 9 декабри соли 1988 тасдиқ гардидааст, шахсони зикргардида ба муносибати инсонӣ ва эҳтироми шаъну эътибори хоси шахсияти инсон ҳақ доранд.

Кафолати риоя намудани ҳуқуқи инсон нисбати шахсони ин табақа аз вазъи ҷамъиятию сиёсӣ ва иҷтимоию иқтисодии давлат вобаста мебошад. Вазъи кунунии иқтисодӣ дар ҷумҳурӣ ба мушкилиҳо дар кори маблағтаъминкунӣ ва таъминоти ҷойҳои нигоҳдории муваққатӣ ва муассисаҳои ислоҳӣ оварда расонид, ки ин ба шароити нигоҳ доштани дастгиршудагону маҳбусон ва риояи ҳуқуқҳои асосии онҳо таъсири манфӣ расонид.

Дар соҳаи ҳуқуқи инсон ҳадафи асосии таълим, иттилоотдиҳӣ ва маърифатноккунонии шахсоне, ки дар ин ё он шакл дучори дастгир ва ҳабс шудан гардидаанд, ин баландбардории сатҳи дониш ва фаҳмидани ҳуқуқи инсон аз тарафи ин табақаи одамон мебошад, ки барои ҳифз карда тавонистани ҳуқуқ ва озодиҳои қонунии онҳо дар ҷойҳои нигоҳдории муваққатӣ ва маҳрумият аз озодӣ кифоя бошад. Баҳри ба даст овардани ин ҳадафҳо ҳал намудани чунин вазифаҳо зарур аст:

аз нуқтаи назари инсондӯстӣ мувофиқи талаботи санадҳои байналхалқии ҳуқуқӣ таъмин намудани шароит барои нигоҳ доштани шахсоне, ки дар ин ё он шакл дучори дастгир ё ҳабс шудан гардидаанд;

таъсиси системаи самараноки таълим ва омодасозии ҳайати ҷойҳои нигоҳдории муваққатӣ ва муассисаҳои ислоҳӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон;

таъмин намудани ёрии дастрасбудаи ҳуқуқӣ барои шахсоне, ки дар ин ё он шакл дучори дастгир ё ҳабс шудан гардидаанд.

Баҳри иҷрои ин вазифаҳо амалӣ сохтани тадбирҳои зерин зарур аст:

амалӣ намудани омода сохтан ва нашри китобчаҳо, плакатҳое, ки мазмуни асосии санадҳои байналхалқии ҳуқуқии аз тарафи Ҷумҳурии Тоҷикистон эътирофшударо дар бар мегиранд ва меъёрҳои муносибатро бо шахсони дар ин ё он шакл дастгиршуда ва ҳабсшуда ва кори ташкили иҷрои ҷазоҳои ҷиноятиро муайян месозанд;

гузаронидани маърӯзаҳо, сӯҳбатҳо, машғулиятҳои мавзӯъӣ, омода ва нашр кардани адабиёти методӣ, нишон додани видеороликҳо, дар шакли дастрасу оммавӣ баровардани плакатҳо ва дигар чорабиниҳо дар соҳаи ҳуқуқи инсон;

дар ҷойҳои аз озодӣ маҳрум бо дарназардошти талаботҳои интизомии муассисаи мазкур ба ҳар як маҳбус ба таври хаттӣ пешниҳод кардани иттилоот доир ба қоидаҳои муносибат кардан бо онҳо ва ҳамаи дигар масъалаҳои ба онҳо дахлдошта;

барои маҳбусон ва аъзоёни оилаҳои онҳо ҳуҷраҳои барои вохӯрӣ ҷудокардашударо бо маводҳои зарурии соҳаи ҳуқуқи инсон таҷҳизонидан;

дар гӯшаи тарбияи ҳуқуқӣ ташкил кардани бахши "Ҳуқуқи инсон";

таъмин намудани китобхонаҳои муассисаҳои ислоҳӣ бо китобҳо ва дигар адабиётҳое, ки мазмуни омӯзишро дар соҳаи ҳуқуқӣ дар бар мегиранд;

дар нақшаи хониши муассисаҳои таълимии муассисаҳои ислоҳӣ дохил кардани фанни оид ба ҳуқуқи инсон бо супоридани имтиҳон, гузаронидани дарси кушод дар мавзӯъи "Рӯзи ҳуқуқи инсон" (10 декабри ҳар сол);

таъмин намудани утоқҳои барои шахсони дастгиршуда пешбинишуда бо адабиёти зарурии методӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон, ки ба ин табақаи шахсон дахл дошта бошад;

ошно сохтани маҳбусон ва ҳангоми баромадан аз ҷойҳои аз озодӣ маҳрум ба онҳо додани маълумотномаҳо оид ба ҳуқуқи онҳо баъди озодшавиашон аз муассисаҳои ислоҳӣ;

дастгирӣ кардани иттиҳодияҳои ҷамъиятии вуҷуддошта ва ҳавасманд сохтани иттиҳодияҳои аз нав ташкилёбанда, ки ҳифзи ҳуқуқи ин табақаи одамонро ҳадафи фаъолияти худ қарор додаанд ва оид ба маълумотноккунонӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон ба таври махсус машғул мебошанд, ҳавасманд гардонидан ва инкишоф додани фаъолияти созмонҳои соҳаи ёрии инсондӯстона дар ин соҳа.

5. ИДОРА ВА ТАШКИЛИ ОМУЗИШ ДАР СОҲАИ ҲУҚУҚИ ИНСОН

Таҳлил вазъ

Системаи мавҷудаи тарбияи ҳуқуқии аҳолӣ мувофиқи сохтори умумии идораи давлатӣ сохта шудааст. Тибқи Фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 9 апрели соли 1997 №691 ва қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 22 августи соли 1997 №383 мақоми масъули оид ба таъмини омӯзиш ва тарбияи ҳуқуқии шаҳрвандон Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад. Дар назди вазорати мазкур мутобиқи санадҳои номбаршуда Шӯрои ҷумҳуриявии ҳамоҳангсозии методӣ оид ба таълим ва тарбияи ҳуқуқии аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ҳайати Вазири адлия (раиси Шӯро), Вазири маориф, Вазири фарҳанг, Вазири амният, Вазири корҳои дохилӣ, Прокурори генералӣ, Раиси суди Олӣ, Раиси Суди Олии иқтисодӣ, Раиси Кумитаи оид ба телевизион ва радиошунавонии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон ташкил карда шудааст. Шӯро бояд фаъолияти мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, мақомоти ҳокимияти иҷроияро дар маҳалҳо (ҳукуматҳо), вазорат ва идораҳо, воситаҳои ахбори оммавӣ, муассисаҳои таълимиро оид ба тарғиби қонунгузорӣ ва тарбияи ҳуқуқии аҳолӣ ҳамоҳанг созад. Қарорҳои Шӯроро ба иҷро расонидан ҳатмӣ мебошад. Дар сохтори Вазорати адлия бахш оид ба тарғибот ва тарбияи ҳуқуқи шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон ташкил карда шудааст ва фаъолият мекунад. Ба таври мунтазам шунавониданҳои мавзӯӣ бо истифода бурда шудани имкониятҳои воситаҳои ахбори оммавӣ, вохӯриҳо ва маърӯзаҳо дар коллективҳои меҳнатӣ омода карда мешаванд. Дар нақшаҳои таълимии мақомоти ҳарбӣ ва ҳифзи ҳуқуқ баҳри таълими кормандон ва хизматчиёни ҳарбӣ оид ба ҳуқуқи инсон соатҳо ҷудо карда шудаанд.

Дар айни ҳол, таҷриба нишон медиҳад, ки системаи вуҷуддоштаи тарбия ва таълими ҳуқуқӣ, аз ҷумла тарғиби соҳаи ҳуқуқи инсон, камсамарагии худро нишон дод. Ба ин нигоҳ накарда, ки таҳия сохтани сиёсат ва дурнамои маълумоти ҳуқуқӣ соҳаи Вазорати адлия мебошад, муттаассифона вай фаъолияти дигар идораҳоро дар ин соҳа ҳамоҳанг намесозад ва захираҳои ба ин мақсад ҷудокардашударо назорат намекунад. Вазорати адлия ҳамчун сохтори давлатӣ танҳо ба идоракунии муассисаҳои сохтории дар итоатбудааш машғул мегардаду халос. Низоми ҳамоҳангсозии сохторӣ дар байни вазоратҳо ва идораҳои гуногун вуҷуд надорад, нарасидани малакаҳои ташкилотчигӣ, сарварӣ ва касбӣ мушоҳида карда мешаванд. Аксарияти шахсоне, ки барои пеш бурдани ин корҳо даъват шудаанд, ба таври расмӣ ягон вақт оид ба омӯзиши принсипҳо, консепсияҳо ва вазифаҳои идоракунии омӯзиш дар соҳаи ҳукуқи инсон таълим нагирифтаанд. Омӯзиш дар ин соҳа танҳо багузаронидани курсҳои кӯтоҳмуддате, ки бо иштироки муаллимони хориҷӣ гузаронида мешуданд, маҳдуд гардонида мешуд. Низоми самараноки иштироки аҳолӣ дар омӯзиши саҳаи ҳуқуқи инсон вучуд надорад. Иттиҳодияҳои вуҷуддоштаи ҷамъиятӣ, ки дар соҳаи омӯзиш оид ба ҳуқуқи инсон махсус гардонида шудаанд, ҳанӯз ба таври кифоя инкишоф наёфтаанд ва камшуморанд.

Дурнамои идоракунии омӯзиш

Тамоми қоидаю тартиб ва амалияи ҷорисозии Барнома ва баҳодиҳӣ ба он бояд ба ин масъалаҳо кафолат диҳанд:

гуногунрангии намояндагӣ дар ҷомеа (бо дарбар гирифтани иттифоқҳои касаба ва дигар иттиҳодияҳои ҷамъиятӣ);

амалиёти транспарентӣ;

ошкор ва ҳисоботдиҳанда будан дар назди ҷомеа;

иштирок дар чорабиниҳои ба таври демократӣ гузаронидашаванда.

Ҷузъи ҳалкунандаи гузаронидани ислоҳоти идоракунӣ ва ташкили системаи омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон ин давра ба давра омода сохтани захираҳои кадрӣ, паст кардани сатҳи амали марказикунонӣ, ҳамоҳангсозии байниидоравӣ ва таъмини иштироки аҳолӣ мебошад (ҷадвали амалӣ сохтани тадбирҳои Барнома замима мегардад).

Самаранокии раванди татбиқи Барномаи мазкур аз мавҷуд будани захираҳои кадрии боихтисос вобаста аст. Аз ин рӯ, такмил додани дониши захираҳои кадрии мавҷуда ва потенсиали иловагии кадрҳо, ки бо донишу малакаҳои соҳаи сиёсати омӯзиш, банақшагирии захираҳои молиявӣ, моддӣ ва одамӣ соҳиб бошанд, зарур мебошад.

Баҳри ноил гардидан ба ин мақсад ба Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон зарур аст, ки дар давраи аввал оид ба омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон аз ҷумлаи кормандони дастгоҳҳои марказии вазорату идораҳои ҷумҳурӣ нақшаи тайёркунии муттахассисонро (лекторҳою тренерҳоро) таҳия ва амалӣ созад, то ки дар давоми 1-1,5 сол аз ҷумлаи онҳо миқдори зарурии мутахассисони бевосита ба ҷорӣ намудани Барномаи мазкур, паҳнсозии таҷриба ва ғояҳои гуногун машғулшаванда омода карда шавад. Дар оянда, дар давраи дуюм онҳо интиқол додани донишҳо ва малакаҳои худро ба дигар кормандони зинаҳои поёнии муассисаҳои худ таъмин месозанд, ки ин афзудани минбаъдаи сафи одамони дорои дониш ва таҷрибаи дар ин соҳадоштаро дар тамоми мамлакат метезонад. Таълим бояд бо истифода бурдани усулҳои ҳозиразамон гузаронида шуда, хусусиятҳои хоси миллӣ, психиологӣ ва касбии мутахассисон ва шунавандагонро дар бар гирад. Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон бояд имконияти дар хориҷа омухтани ҳамин гуна таҷрибаи пешқадамро ҷустуҷӯ намояд.

Зарур аст, ки ба манфиати татбиқи Барномаи мазкур тадбирҳои аз ҷиҳати моддӣ ва маънавӣ ҳавасмандгардонии мутахассисон ва иттиҳодияҳои ҷамъиятии соҳибташаббус пешбинӣ карда шавад.

Паст кардани сатҳи марказикунонии маълумот - ин аз дараҷаи ҳукумати марказӣ ба мақомоти маҳалии ҳокимияти иҷроия, иттиҳодияҳои ҷамъиятии маҳаллӣ интиқол додани як қисми ваколатҳоро мефаҳмонад. Интиқол додани ваколатҳо бо амалӣ сохтани нақшаи омодасозии мутахассисони баландихтисос, яъне бо мурури дар маҳалҳо тайёр намудани гурӯҳи одамони соҳибмалака бояд дар як низоми муайян қарор дошта бошад. Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистонро зарур аст, ки мӯҳлатҳои давра ба давра интиқолсозии дараҷа ва ҳаҷми ваколатҳои худро муайян созад. Дар ин ҳолат аз рӯи натиҷаҳои ҷорисозии Барномаи мазкур барпо сохтани системаи қатъии ҳисоботдиҳӣ бениҳоят муҳим аст, то ки дар сари вақт назорат бурда, ба натиҷаҳои ба дастовардашуда баҳо дода, тағйироти зарурӣ дароварда шаванд. Ба ин муносибат вазифаи аввалиндараҷаи Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон - ин ҳамоҳангсозии корҳо оид ба таълими аҳолӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон на танҳо дар муассисаҳои дар тобеъбуда, балки инчунин дар муносибатҳои тамоми тарафҳое, ки ба ин раванд ҷалб карда шудаанд: чӣ мақомоти давлатӣ, чӣ созмонҳои ҷамъиятӣ низ мебошад. Ин вазифаҳои вазорат бояд бо васеъ сохтани ваколатҳои он дар бобати назорат аз болои тақсимоти захираҳои давлатӣ ва баландбардории сатҳи вазифаҳои батартибандозӣ ва ҳамоҳангсозӣ кӯмак расонанд. Дар рафти гузаронидани ислоҳот нақши нави Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон - иваз кардани системаи пештараи идоракунии таълимоти ҳуқуқӣ, аз он ҷумла, омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон ва то ба сатҳҳои дигар ва ё то ба сохторҳои ҷамъиятӣ интиқол додани онро талаб мекунад.

Дар айни ҳол ба зиммаи Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон бояд вазифаҳои зерин гузошта шаванд:

муайян сохтани сиёсати миллии омӯзиш ва иттилоотдиҳии аҳолӣ дар соҳаи ҳуқуқи инсон;

шарҳ додани қонунгузории мавҷуда ва қонунҳои қабулшаванда доир ба ин соҳа;

назорат аз болои тақсимот ва бо таври самаранок истифода бурда шудани захираҳои давлатии барои эҳтиёҷоти омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон пешбинишуда;

ба нақшагирӣ ва муайянсозии дурнамои соҳа;

таҳия сохтани сиёсати инвеститсионии соҳа;

омода сохтан, мониторинг ва баҳодиҳӣ ба самаранокии барномаҳои миллӣ оид ба проблемаҳои омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон;

омодасозии кадрҳои баландихтисос (лекторҳо, тренерҳо) дар соҳаи ҳуқуқи инсон;

расонидани ёрии методӣ ва техникӣ (чунончи, дар шакли чоп кардани маводи таълимӣ-методӣ, рӯйхати инструкторҳои миллӣ, коршиносон ва муассисаҳо) ба онҳое, ки дар кори ҷорӣ сохтани Барномаи мазкур манфиатдоранд;

ҳамкорӣ бо дигар мамлакатҳо ва созмонҳои байналхалқӣ.

Вазифаҳои нави Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ба тариқи ташкилсозии идораҳои нав ва ё аз нав номгузорӣ кардани баъзе аз онҳо гузаронидани ислоҳоти сохторҳои ташкилии онро талаб мекунад.

Бо мақсади таҳия сохтани тавсияҳо ва таклифҳои аз ҷиҳати илмӣ асоснок Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба проблемаҳои муҳими омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон бо ҷалб намудани мутахассисони пешбари Ҷумҳурии Тоҷикистон гурӯҳҳои эҷодии илмӣ-тадқиқотиро ташкил менамояд.

Ҳамоҳангсозии байниидоравӣ дар масъалаи омузиши соҳаи ҳуқуқи инсон бояд барои ба даст овардани ҳадафҳои умумии Барнома бо роҳи ҳамкории якҷояи дорои низоми махсус ва хусусияти шарикидоштаи сохторҳои гуногуни давлатӣ ва иттиҳодияҳои ҷамъиятӣ равона карда шавад.

Баҳри нафъи ҳалли ин вазифа ба Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон зарур аст, ки дар мӯҳлатҳои кӯтоҳтарин Шӯрои ҷумҳуриявии ҳамоҳангсозӣ-методӣ оид ба тарбия ва таълими ҳуқуқии аҳолиро таъсис диҳад. Дар тартиби кори он ба таври аз ҳама дер дар ҳар семоҳа гузаронидани машварати иштирокчиён пешбинӣ карда шавад. Дар ин ҳолат рӯзномаи ҳар машварат бояд ба таври возеҳ муайян карда шуда, масъалаҳои ҳамкории байниидоравиро дар бар гирад. Вазифаҳои котиботи Шӯро бояд ба зиммаи Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон гузошта шавад. Барои ҳал намудани вазифаҳои муайяншуда Шӯро бояд гурӯҳи мутахассисони ба ӯ ҳисоботдиҳандаро ташкил намояд. Ташаккул додани ин вазифаҳо аз афзалиятнокии онҳо вобаста буда ва иҷрои онҳо масъулияти Шӯро мебошад.

Ҳамоҳангсозии омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон на танҳо ба ташаккулдиҳии сиёсати мувофиқи мақсадбуда, балки инчунин ба ҷорӣ намудани он бояд равона карда шавад. Баҳри ба даст овардани ин ҳадаф ба шӯроҳои ҳамоҳангсозӣ-методӣ дар сатҳи миллӣ ва маҳаллӣ лозим аст, ки бо ҷалб намудани мутахассисони зарурӣ барои дар сари вақт ошкор сохтани камбудию мушкилиҳо ба таври мунтазам тадқиқотҳо гузаронанд, тадбирҳои тағйиротдохилкунандаро пешбинӣ намоянд.

Ишгтроки аҳолӣ ҷалбсозии шаҳрвандони мамлакатро дар раванди баландбардории иттилооткунонии онҳо дар соҳаи ҳуқуқи инсон ва ҷорисозии Барномаи мазкур чӣ аз тарафи сохторҳои мақомоти ҳокимияти иҷроия ва чӣ дар ин кор ҷалб намудани имкониятҳои иттиҳодияҳои ҷамъиятиро дар назар дорад.

Аҳолӣ ба воситаи иттиҳодияҳои ҷамъиятии вуҷуддошта ва иттиҳодияҳои аз нав барпошаванда метавонад ба кори амалисозии Барнома бо роҳи ҷалб намудани захираҳои одамӣ ва ҳар гуна захираҳои дигар, баҳо додан ба самаранокии чорабиниҳои гузаронидашаванда кӯмак расонад. Ба ин муносибат ба мақомоти ҳокимияти иҷроия дар марказ ва дар маҳалҳо зарур аст, ки ба кори ба роҳ мондани муносибати амалии байниҳамдигарии одамони алоҳида, гурӯҳҳо ва созмонҳои марбут ба омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон кӯмак расонанд. Ба онҳо дар гузаронидани маҷлисҳо, семинарҳо, ҷустуҷӯ ва мубодила намудани захираҳои фоиданок ва таҷриба дар байни онҳое, ки ба омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон машғул мебошанд ва ё майли машғул шуданро доранд, кӯмак расонидан зарур аст.

Ғайр аз ин, ҳангоми амалӣ намудани Барномаи мазкур бояд алоқаи канданашавандаи омӯзиш бо ҳаёт, истифода бурда шудани ташаббусҳо ва фаъолияти худидоракунии васеи шунавандагон ҳангоми интихоби мавзӯъҳо, истифода бурдани шакл ва усулҳои ташкил кардани машғулиятҳо аз курсҳои касбӣ сар карда то барномаҳои оммавии, иттилоотӣ-маърифатӣ дар назар дошта шаванд.

Аз ҷиҳати иттилоотӣ таъмин намудани Системаи давлатии омӯзиши Ҷумҳурии Тоҷикистон дар соҳаи ҳуқуқи инсон бояд дар асоси ба таври васеъ ҷалб намудани имкониятҳои воситаҳои ахбори оммавии марказӣ ва маҳаллӣ ба роҳ монда шавад.

Аз ҷиҳати методологӣ таъмин намудани Системаи давлатии омӯзиши Ҷумҳурии Тоҷикистон дар соҳаи ҳуқуқи инсон бояд бо ҷалб намудани олимону мутахассисони ин соҳа ба амал бароварда шавад.

Маблағгузории барнома

Тадбирҳои пешниҳодгардида оид ба системаи омӯзиш, дар соҳаи ҳуқуқи инсон маблағгузории калони молиявиро талаб мекунад. Аммо дар шароити кунунии нарасидани захираҳо, давлат имконият надорад, ки маблағгузории омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсонро мувофиқи талаботи имрӯза пурра таъмин намояд. Аз ин рӯ, раванди ҷорӣ намудани Барнома қабул кардани қарорҳо ва муносибати махсусро талаб мекунад.

Маблағгузории Барнома аз се сарчашма иборат хоҳад буд:

1) маблағҳои Буҷети давлатӣ, ки ҳар сол барои системаи омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон пешбинӣ мегарданд;

2) ташкил намудани фондҳои махсус;

3) грант ва қарзҳои донорӣ.

Дар давраҳои мӯҳлаташон кӯтоҳ ва миёна сарчашмаи асосии маблағгузории омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон - ин маблағгузорӣ аз Буҷети давлатӣ боқӣ хоҳад буд. Бинобар ин зарур аст, ки :

низоми мавҷудаи маблағгузории давлатӣ барои эҳтиёҷоти татбиқи Барнома бояд аз нав кор карда баромада шавад;

дар сатҳи Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон гурӯҳе таъсис дода шавад, ки нишондиҳандаҳои талаботи сохторҳои давлатии ба татбиқи Барнома машғулшавандаро таҳия намояд;

дар бораи фондҳои махсус дар сатҳи ҷумҳуриявӣ ва маҳаллӣ, дар он ҷойҳое, ки маблағгузориҳо дар шакли андоз ва дигар намудҳои маблағдохилшавӣ барои омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон ҷамъ мегарданд, дастуруламал таҳия карда шавад. Ин фондҳо хароҷотҳоро бо дарназардошти талабот барои эҳтиёҷоти татбиқи ин Барнома маблағгузорӣ хоҳанд кард.

Таҳияи чунин системаи тақсимоти захираҳо инчунин ба қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон даровардани тағйироти заруриро низ талаб мекунад.

Ба Шӯрои ҷумҳуриявии ҳамоҳангсозӣ - методии назди Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон якҷоя бо Вазорати молиявии Ҷумҳурии Тоҷикистон зарур аст, ки ҳар сол мониторинги самаранокии истифодаи маблағҳои аз буҷет ҷудокардашуда ва дигар маблағҳоро анҷом диҳанд, фарқияти онҳоро нисбат ба талаботи воқеии татбиқи Барнома муайян созанд. Вобаста аз натиҷаҳои бадастомада сари вақт дар тақсимоти маблагҳои марказӣ тағйиротҳо дохил намоянд.

Ҳамоҳангсозии раванди ҷорисозии Барнома

Нақши ҳамоҳангсозӣ дар марҳилаи ҷорисозии Барнома, махсусан, ҳалкунанда мебошад, чунки он иштироки фаъолонаи вазорату идораҳои бисёр, аз ҷумла созмонҳои байналхалқиро дар назар дорад.

Вазифаҳои ҳамоҳангсозӣ ва танзими байниидоравии маблағҳои ташкилотҳои байналхалқӣ оид ба масъалаҳои омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон зарур аст ба зиммаи Шӯрои ҷумҳуриявии ҳамоҳангсозӣ - методии назди Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон гузошта шаванд, то ин ки дар ин масъала такрорсозии фаъолияти якхела аз байн бардошта шавад ва даромадҳои донории созмонҳои байналхалқӣ ба дастгирии соҳаҳои афзалиятноки дар ин Барнома муайяншуда, равона карда шаванд.

Воҳидҳои дахлдори Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон барои таҳияи заминаи қонунгузорӣ, ки раванди ҷорӣ намудани Барномаро ба низом медарорад, масъул мебошанд, нақшаҳои солона ва дарозмӯхлати фаъолиятро дар ин соҳаи омӯзиш таҳия месозанд.

6. ЗАМИНАИ ҚОНУНГУЗОРӢ

Системаи омӯзиши ҳуқуқӣ, аз он ҷумла, омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон аз тарафи Конститутсия (Сарқонун), қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон, фармонҳои Президент ва қарорҳои Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, инчунин фармонҳо ва дигар санадҳои меъёрии вазорату идораҳои дахлдор ба низом дароварда мешавад.

Амалӣ гардонидани тадбирҳои дар ин Барнома пешбинишуда дар қонунгузррии ҷории Ҷумҳурии Тоҷикистон даровардани тағйирот ва таҳияи қонунҳо, қабули фармонҳои дахлдори Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ва қарорҳои Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистонро талаб менамояд. Сиёсат дар соҳаи қонунгузорӣ бояд ба такмили минбаъдаи заминаи мавҷудаи меъёрию ҳуқуқии ҷумҳурӣ равона карда шавад. Қонунҳо ва дигар санадҳои меъёрию ҳуқуқӣ бояд қоидаҳои умумӣ ва принсипҳои ташкилсозии омӯзиши соҳаи ҳуқуқи инсон ва масъалаҳои ҳамоҳангсозии байниидоравиро ба низом дароранд. Фаъолияти ҷорӣ бо қарорҳои Шӯрои ҷумҳуриявии ҳамоҳангсозӣметодии назди Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ва фармонҳои вазорату идораҳои дахлдор муайян карда хоҳад шуд.

7. БАРРАСӢ ВА ВОРИД НАМУДАНИ ТАҒЙИРОТ БА БАРНОМА

Барномаи мазкур бо мақсади самараноку ҷавобгӯ буданаш ба талаботи дар рафти ҷорисозии он пайдошаванда ҳар сари чанд вақт бояд мавриди баррасӣ қарор гирад. Муоинаи кори таҳия ва амалӣ сохтани ин Барнома бояд масъалаи худбаҳодиҳӣ ва баҳодиҳии соҳибихтиёрро дар бар гирад. Муоинаи аввалин бояд баъди як соли оғозёбии татбиқи Барнома, дар давраҳои минбаъда бошад - як маротиба баъди 3 сол гузаронида шавад.

Баҳодиҳӣ ба кори самаранокии татбиқи Барнома дар асоси маҷмӯи меъёрҳои (нишондиҳандаҳои) коркардашуда ба амал бароварда мешавад ва бояд соҳаҳои зеринро мавриди тадқиқот қарор диҳад:

ин Барномаро (бо маънои кифоягии дарбаргирӣ, комёбиҳо дар соҳаи ҳуқуқи инсон ё омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон, пойдорӣ ва қобили ҳаёт будани Барнома);

амалӣ гардонидани тадбирҳои дар вай пешбинишуда (тартиб додани нақшаҳои идоравии амалиёт доир ба омӯзиш дар соҳаи ҳуқуқи инсон, мавҷуд будани низоми самараноки дарбаргирии гурӯҳҳои мақсадноки аҳолӣ ва дигарҳо);

фаъолияти Шӯрои ҷумҳуриявии ҳамоҳангсозӣ-методии назди Вазорати адлияи Ҷумҳурии Тоҷикистон (ба маънои фаъолияти саривақтӣ ва самаранокии он).

Ба кори муоина ва аз нав дида баромадани Барнома ҷалб намудани коршиносони мустақил мувофиқи мақсад дониста мешавад.

Вобаста аз натиҷаҳои муоина дар Барнома тағйироти дахлдор ворид намудан мумкин аст.

Тағйирот ба ин Барнома мутобиқи тартиби муқаррарнамудаи Қонун ворид карда мешавад.

Утратило силу в редакции постановления Правительства РТ от 03.12.2012г. №678

Правительство Республики Таджикистан

ПОСТАНОВЛЕНИЕ

Об утверждении Программы "Государственная система образования в области прав человека в Республике Таджикистан"

Во исполнение Указа Президента Республики Таджикистан от 1 декабря 1999 года, №2 "Об углублении процесса демократизации общественнополитической жизни в республике", Правительство Республики Таджикистан постановляет:

1. Утвердить прилагаемую Программу "Государственная система образования в области прав человека в Республике Таджикистан"

2. Министерствам, государственным комитетам и ведомствам Республики Таджикистан, органам исполнительной власти на местах обеспечить реализацию настоящей Программы.

Председатель

Правительства Республики Таджикистан        Э. Рахмонов

от 12 июня 2001 года № 272

 г. Душанбе

Утверждена

постановлением Правительства

Республики Таджикистан

от 12 июня 2001 года № 272

ПРОГРАММА "ГОСУДАРСТВЕННАЯ СИСТЕМА ОБРАЗОВАНИЯ В ОБЛАСТИ ПРАВ ЧЕЛОВЕКА В РЕСПУБЛИКЕ ТАДЖИКИСТАН"

ВВЕДЕНИЕ

Программа "Государственная система образования в области прав человека в Республике Таджикистан" (далее -Программа) разработана во исполнение Указа Президента Республики Таджикистан от 1 декабря 1999 года № 2 "Об углублении процесса демократизации общественно-политической жизни в республике", в соответствии с требованиями Конституции Республики Таджикистан, законов Республики Таджикистан, международно-правовых актов в области прав человека, признанных Республикой Таджикистан, исходя из принципов, целей и задач Международного билля о правах человека (Всеобщей декларации прав человека , Международного пакта об экономических, социальных и культурных правах, Международного пакта о гражданских и политических правах) и Десятилетия образования в области прав человека (1995-2004 годы), провозглашенного резолюцией Генеральной Ассамблеи Организации Объединенных Наций (ООН) 49/184 . Программа направлена на поэтапное расширение и совершенствование системы информирования, просвещения и обучения населения в области прав человека, переход на качественно новый уровень подготовки кадров в соответствии с требованиями международных стандартов.

Действие настоящей Программы распространяется на все предприятия, учреждения, организации независимо от форм собственности.

1. АНАЛИЗ СОСТОЯНИЯ ОБРАЗОВАНИЯ В ОБЛАСТИ ПРАВ ЧЕЛОВЕКА В РЕСПУБЛИКЕ ТАДЖИКИСТАН

Обретение Таджикистаном независимости определило новые приоритеты в жизни страны, среди которых - обеспечение соблюдения прав человека и основных свобод.

В тяжелейших условиях гражданского противостояния, осуществлены изменения в политической и экономической системе Таджикистана, позволившие создать основные институты парламентской демократии. В интересах реформирования правовой системы республики принята новая Конституция и пакет законов, отвечающих требованиям новых условий, республика стала участником многих международно-правовых актов. На сегодня Таджикистан присоединился к основным международно-правовым актам в области прав человека, в том числе в области трудовых прав граждан, подтвердив тем самым свое намерение продвигаться по пути построения правового, демократического и светского государства, гарантирующего незыблемость прав и основных свобод человека.

Правительством Республики Таджикистан поощряется деятельность национальных и международных общественных объединений, приоритетом которых является содействие соблюдению прав человека в Таджикистане.

В рамках провозглашенного ООН Десятилетия образования в области прав человека и мероприятий по общественной информации в области прав человека в республике проводится определенная работа, направленная на повышение уровня образования и информирования населения в этой области.

Маджлиси Оли Республики Таджикистан ратифицировало следующие международно-правовые акты в области прав человека:

1. Международный пакт о гражданских и политических правах от 16 декабря 1966 года;

2. Факультативный Протокол к Международному пакту о гражданских и политических правах от 16 декабря 1966 года;

3. Международный пакт об экономических, социальных и культурных правах от 16 декабря 1966 года;

4. Конвенция о правах ребенка от 20 ноября 1989 года;

5. Конвенция о статусе беженца от 28 июля 1951 года и Протокол к ней от 16 декабря 1966 года;

6. Конвенция о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин от 18 декабря 1979 года;

7. Конвенция против пыток и других жестоких обращений, бесчеловечных или унижающих достоинство видов обращения и наказания от 10 декабря 1984 года;

8. Конвенция о политических правах женщин от 20 декабря 1952 года;

9. Международная конвенция о ликвидации всех форм расовой дискриминации от 21 декабря 1965 года.

10. Конвенция по борьбе с торговлей людьми и с эксплуатацией проституцией третьими лицами от 2 декабря 1949 года.

Также ратифицировано большое количество конвенций в области трудовых прав граждан.

В соответствии с Указом Президента Республики Таджикистан от 9 апреля 1997 года № 691 "О правовой политике и правовом воспитании граждан Республики Таджикистан" разработана "Программа правового обучения и воспитания граждан Республики Таджикистан", предусматривающая, в том числе, и обучение в области прав человека. Данная программа утверждена постановлением Правительства Республики Таджикистан от 22 августа 1997 года № 383 "О некоторых мерах по улучшению правового воспитания граждан и правовой работы в республике". В ряде министерств и ведомств подготовлены и внедрены соответствующие учебные программы и планы работ. Регулярно проводятся национальные и международные конференции, семинары и другие мероприятия по проблемам прав человека.

Вместе с тем, анализ практики проведения этой работы свидетельствует о необходимости повышения качества образования в области прав человека, чего нельзя достигнуть в условиях существующей разобщенной системы правового образования. В этой связи, возникла необходимость создать новую систему образования в области прав человека, нацеленную на стимулирование и поддержку мероприятий и инициатив на государственном и местном уровнях и, основанную на идее партнерства между правительством и общественными объединениями, отдельными людьми и широкими слоями населения.

Реализация Программы расширит возможности построения свободного, справедливого и миролюбивого общества в Таджикистане.

2. ЦЕЛЬ И ОСНОВНЫЕ ЗАДАЧИ ПРОГРАММЫ

Настоящая Программа разработана в целях углубления процесса демократизации общественно-политической жизни, реализации конституционных прав и свобод граждан, дальнейшего повышения уровня правовой культуры населения, формирования чувства ответственности и уважения к законам, понимания единства прав и обязанностей.

Программа призвана решать следующие задачи:

повышение уважения и защиты, прав человека, включая гражданские, политические, культурные, экономические и социальные права и право на развитие посредством образовательной деятельности общества;

определение потребности и разработка стратегии образования в области прав человека в Республике Таджикистан;

создание и укрепление центральных и местных учреждений и организаций, занимающихся образованием в области прав человека;

содействие предупреждению и уменьшению количества нарушений прав человека;

совершенствование существующих и разработка новых программ и учебно-методических пособий по образованию в области прав человека, в том числе по переподготовке педагогического корпуса с использованием зарубежного опыта;

содействие достижению разнообразия источников, подходов, методологий и организаций, связанных с образованием в области прав человека;

содействие в выполнении международных обязательств Республики Таджикистан в области прав человека;

содействие внедрению основных международных стандартов в области прав человека в законодательную базу Республики Таджикистан до завершения Десятилетия образования в области прав человека (2004 год);

расширение возможностей для налаживания сотрудничества при проведении мероприятий по образованию в области прав человека между правительственными учреждениями, общественными объединениями, средствами массовой информации и другими институтами гражданского общества;

усиление роли средств массовой информации в широкомасштабном распространении Международного билля о правах человека, других основных международных документов в этой области, в информировании населения страны об основных положениях Конституции Республики Таджикистан и соответствующего национального законодательства.

В соответствии с положениями ряда международных документов по правам человека, и исходя из целей Десятилетия образования в области прав человека, понятие образования в области прав человека может быть определено как деятельность по обучению, распространению и информированию, которые предпринимаются для повышения всеобщей культуры прав человека, путем привития знаний, навыков и формирования позиций, направленных на:

повышение уважения прав человека и основных свобод;

всестороннее развитие человеческой личности и чувства человеческого достоинства;

содействие взаимопониманию, терпимости, равенству полов и дружбе между всеми нациями, коренными народами и расовыми, национальными, этническими, религиозными и языковыми группами;

предоставление возможностей всем людям эффективно участвовать в жизни свободного общества;

содействие деятельности Организации Объединенных Наций по поддержанию мира.

Настоящая Программа охватывает все категории населения республики и включает в себя, кроме непосредственно образования, также воспитание, просвещение и информирование населения в области прав человека.

С целью распространения познаний в области прав человека среди всего населения республики с учетом профессиональных, возрастных и других факторов, условно население разделено на различные категории (слои), для каждой из которых разработаны специальные целевые программы образования в области прав человека. Дошкольники, посещающие детские учреждения, учащиеся средних школ, студенты средних специальных и высших учебных заведений, аспиранты и докторанты должны получить образование в области прав человека через систему Министерства образования Республики Таджикистан и других министерств и ведомств, имеющих в своем подчинении дошкольные и образовательные учреждения. Государственные служащие и лица, работающие на предприятиях, в учреждениях и организациях всех форм собственности будут охвачены системой образования в области прав человека по месту своей службы или работы. Среди населения, неохваченного учебой, службой или работой, в первую очередь в просвещении и информировании в области прав человека нуждаются социально-уязвимые слои. К ним относятся дети, женщины, пенсионеры, трудящиесямигранты и члены их семей, беженцы, лица подвергшиеся задержанию либо заключению в какой бы то ни было форме. Просвещение и информирование этой категории населения должно осуществляться соответствующими государственными организациями, с привлечением возможностей национальных и международных общественных объединений, специализирующихся в области прав человека.

3. ОБРАЗОВАНИЕ И ВОСПИТАНИЕ В ОБЛАСТИ ПРАВ ЧЕЛОВЕКА

В СИСТЕМЕ МИНИСТЕРСТВА ОБРАЗОВАНИЯ РЕСПУБЛИКИ ТАДЖИКИСТАН И ДРУГИХ МИНИСТЕРСТВАХ И ВЕДОМСТВАХ, ИМЕЮЩИХ В СВОЕМ ПОДЧИНЕНИИ ДОШКОЛЬНЫЕ И ОБРАЗОВАТЕЛЬНЫЕ УЧРЕЖДЕНИЯ.

Анализ ситуации

Образование и воспитание в области прав человека в системе Министерства образования Республики Таджикистан и других министерствах и ведомствах, имеющих в своем подчинении дошкольные и образовательные учреждения регламентируется в соответствии с требованиями Конституции Республики Таджикистан, Закона Республики Таджикистан "Об образовании", постановления Правительства Республики Таджикистан от 22 августа 1997 г. № 383 "О некоторых мерах по улучшению правового воспитания граждан и правовой работе в республике" и другими нормативно-правовыми актами

На основе указанных нормативно-правовых актов в системе Министерства образования Республики Таджикистан строится работа по правовому воспитанию и обучению в средней, средней специальной и высшей школах.

В средних школах, в 8-9 классах изучается предмет "Основы государства и права".

В средних специальных учебных заведениях изучается предмет "Право". По завершению сдается экзамен по данному предмету.

Начиная с 1998 года, во всех высших учебных заведениях введен обязательный вступительный экзамен по предмету "Основы государства и права". В учебные планы всех высших учебных заведений введено изучение предмета "Правоведение", с последующей сдачей экзамена.

В настоящее время в ряде высших учебных заведений страны (Таджикский Государственный Национальный Университет, Таджикский Государственный Педагогический Университет, Российско-Таджикский Славянский Университет, Налогово-Правовой Институт) имеются юридические факультеты или отделения по специальности: юрист, юрист-международник, юрист-психолог, юрист-педагог.

Вместе с тем, существующая система обучения и воспитания в области прав человека недостаточно эффективна и требует совершенствования. Учащиеся и студенты должны не только иметь понятие о правах человека, но и знать о проблемах с ними связанными, уметь их преодолевать, знать о рычагах защиты прав человека в собственной стране.

Средние школы испытывают недостаток в квалифицированных учителях по предмету "Основы государства и права". Отсутствует современная учебно-методическая литература по данному предмету. Существующая в настоящее время программа обучения по предмету "Основы государства и права", составленная в 1994 году, не отвечает современным требованиям.

В ряде высших учебных заведений страны ситуация усугубляется отсутствием у преподавателей по данному предмету специального юридического образования, что негативно сказывается на уровне знаний и подготовки студентов. Отсутствует соответствующая материально-техническая база.

Основной целью образования в области прав человека в системе Министерства образования Республики Таджикистан и других министерствах и ведомствах, имеющих в своем подчинении дошкольные и образовательные учреждения является - привитие дошкольникам, учащимся и студентам морально-этических норм, формирование нравственных принципов и идеалов, системы ценностей путем сознательного, прочного и систематического усвоения ими знаний в области прав человека.

Для достижения этой цели необходимо реализовать следующие мероприятия:

ввести во всех общеобразовательных учреждениях единый предмет "Права человека";

обеспечить образовательные учреждения учебно-методической литературой, Брошюрами, наглядными пособиями и другими материалами в области прав человека;

ежегодно отмечать День принятия Всеобщей декларации прав человека во всех учебных заведениях страны, путем проведения открытого урока "День Прав человека" и других мероприятий;

активизировать использование средств массовой информации в процессе информационно-просветительской работы в области прав человека;

создать кружки по образованию в области прав человека в центрах детей и подростков, школах, и других учебных заведениях республики;

создать консультативный центр по правам человека во всех учебных заведениях;

поддержать издание и переиздание массовым тиражом книг и брошюр, посвященных правам человека, в том числе и правам ребенка;

организовать периодический выпуск специального бюллетеня, содержащего полный объем информации по состоянию прав человека;

провести исследования для определения состояния образования в области прав человека в республике;

внести дополнения в Закон Республики Таджикистан "Об образовании", предусматривающие правовое воспитание дошкольников;

внедрить современные технические средства в процесс образования в области прав человека;

ввести изучение опыта передовых стран с развитыми демократическими традициями в сфере образования в области прав человека;

организовать до завершения Десятилетия образования в области прав человека (2004 год) подготовку и переподготовку воспитателей дошкольных учреждений, учителей начальных (1-4 классы) и старших (5-11 классы) классов с целью внедрения передовых методов преподавания учебного предмета "Права человека";

разработать и представить в установленном порядке на рассмотрение Маджлиси Оли Республики Таджикистан проект Закона о правах ребенка;

осуществлять подготовку и переподготовку специалистов в области прав человека;

использовать передовой опыт зарубежных стран и международных организаций, занимающихся образованием в области прав человека.

Разрабатываемая учебно-методическая литература должна отражать новые концепции и методы, учитывать возрастные, национальные, психологические особенности каждой из категорий учащихся.

Программа предмета "Права человека" должна содержать изучение:

истории таджикской юриспруденции прошлого и настоящего периода в контексте становления и развития прав человека в государстве;

Конституции и других нормативно - правовых актов Республики Таджикистан, предусматривающих защиту прав человека; Всеобщей декларации прав человека;

Международного пакта об экономических, социальных и культурных правах;

Международного пакта о гражданских и политических правах;

Конвенции о правах ребенка;

Международно-правового механизма защиты прав человека;

других международно-правовых актов в области прав человека.

Воспитание в области прав человека в дошкольных учреждениях

Социальные отношения у детей дошкольного возраста формируются под решающим воздействием окружающей социальной среды, обучения и воспитания, а также под влиянием организации жизни и деятельности ребенка.

Ведущим видом деятельности в дошкольном возрасте является игра. В игре воспитывается чувство коллективизма, вырабатывается умение подчиняться определенным правилам, сдерживать свои желания, тормозить импульсивные реакции, воспитывается чувство собственного достоинства, развивается способность к самооценке, критическое отношение к собственным действиям и их результатам.

Целью программы воспитания и образования в области прав человека для детей дошкольного возраста является формирование активной сознательной личности ребенка, привитие навыков и умений отстаивания и защиты своих прав.

Задача программы образования в области прав человека состоит в воспитании и обучении детей дошкольного возраста в области прав человека с учетом современных требований, национальных, психологических и иных особенностей.

Преподавание и изучение прав человека должно быть позитивно ориентированным. Поскольку примеры нарушения и отрицания прав человека могут вызвать у учащихся чувство бессилия и отчаяния, необходимо демонстрировать им также примеры успехов и прогресса.

Для решения этой задачи необходимо реализовать следующие мероприятия:

введение в учебную программу дошкольного образования предмета "Права человека", акцентируя внимание на права ребенка;

разработка методических пособий и рекомендаций, учебно-дидактических материалов, словарей, раскрывающих содержание, формы и методы работы с детьми по данной проблеме во взаимосвязи со всем воспитательным и обучающим процессом детского сада;

организация занятий по образованию в области прав человека типа "деловые игры" в области прав человека "Дошкольник - Воспитатель", "Дошкольник - Адвокат", "Дошкольник - Юрист", "Дошкольник - Милиционер" и другие;

обобщение и внедрение передового опыта и апробированных современных методик зарубежных стран по воспитанию и обучению в области прав человека в дошкольных учреждениях.

Образование в области прав человека в начальных классах (1-4 классы)

Младший школьный возраст - это психологическая подготовка детей к школе, объективная готовность к обучению, т.е. ребенок в этом возрасте должен обладать необходимым для начала обучения уровнем психического развития. В конце младшего школьного возраста дети развивают свое отношение к обучению и знания приобретают для них общественную значимость. Обладая известной настойчивостью, они могут привить себе такое качество как целеустремленность, делают первые попытки оценивать поступки с позиции их общественной значимости.

Цель - развивать и укреплять приобретенные навыки, способность самостоятельно рассуждать, решать свои проблемы и отстаивать свои права.

Задача Программы для данной категории населения состоит в следующем:

развитие наблюдательности, доброжелательности, чувствительности, внимания к собеседнику, развитие сознательного отношения, а также развитие культуры речи и мышления, обогащение словарного запаса школьников в области прав человека;

развитие практических навыков по соблюдению и защите прав человека;

учет возрастных и национальных особенностей при обучении и воспитании школьников 1-го класса шестилетнего и семилетнего возраста в области прав человека.

Для достижения этой цели необходимо реализовать следующие мероприятия:

введение систематического образования и воспитания в области прав человека в младшем школьном возрасте;

проведение практических занятий в классах, экскурсии в исторические места и музеи, проведение кружковых занятий юных правоведов, выпуск фотомонтажей, рекомендаций и литературы в области прав человека;

создание ситуативно-познавательного общения в виде "деловых игр" типа: "Учитель - Ученик", "Защита прав человека", "Ученик - Адвокат", "Ученик - Милиционер" и другие.

Образование в области прав человека в подростковом возрасте (5-9 классы)

Подростковый возраст называют переходным возрастом, потому что в течение этого периода происходит своеобразный переход от детского ко взрослому состоянию. В этом возрасте серьезно изменяются условия жизни и деятельности школьника, что приводит к перестройке психики, ломке старых, сложившихся форм взаимоотношений с людьми. Школьники переходят к систематическому обучению основ наук. А это требует от их психической деятельности более высокого уровня мышления: глубоких обобщений и доказательств, понимания более сложных абстрактных отношений между объектами, формирования отвлеченных понятий. У школьника существенно меняется его общественная позиция, положение в коллективе.

Цель обучения - расширение знаний учащихся, полученных в начальных классах, а также развитие умения и навыков отстаивать свои права и уважать права других.

Задача состоит в следующем:

учитывать возрастные, национальные особенности, традиции и обычаи в преподавании предмета в области прав человека;

развивать у учащихся в процессе воспитания чувство единства и консолидации народа, используя жизненные примеры, касающиеся подросткового возраста, с позиции правового воспитания и обучения;

прививать у учащихся умение защищать свои права и уважать права других, выполнять свои обязанности;

воспитывать чувства взаимоуважения, дружбы, доверия, товарищества, коллективизма, ответственности;

воспитывать и развивать у подростков нравственные идеалы, помогать осознавать и адекватно оценивать свои поступки.

Для этого необходимо проводить следующие мероприятия:

организовывать встречи с известными людьми, из числа спортсменов, популярных деятелей искусства, ветеранов войны и труда, другими людьми, являющимися идеалами подростков, которые могут повлиять на формирование и развитие личности;

в процессе преподавания необходимо организовывать конкурсы, олимпиады среди школ района, города, по правам человека. Привлекать к этой работе возможности национальных и международных общественных объединений, специализирующихся в области прав человека.

Образование в области прав человека в старших классах (10-11 классы)

Старший школьный возраст - период гражданского становления человека, его социального самоопределения, активного включения в общественную жизнь, формирования духовных качеств гражданина и человека.

Цель обучения - расширение знаний в области прав человека, формирование сознательной и активной личности, привитие навыков и умения защищать свои права и свободы.

Задача обучения состоит в следующем:

укрепление уважения прав человека и основных свобод;

всестороннее развитие личности и чувства человеческого достоинства;

содействие взаимопониманию, терпимости, равенству мужчин и женщин и дружбе между всеми нациями и народностями;

повышение уровня социально-правовой активности учащихся за счет углубления ранее полученных знаний. Обучения правилам составления деловых бумаг (заявление, расписка, доверенность и др.);

становление личности и ее самоопределение.

Для достижения этих целей и задач необходимо:

включить в 11 классах в учебный план предмет "Права человека";

организовать экскурсионное посещение школьников заседаний Парламента;

организовать экскурсионное посещение школьников заседаний судов;

ввести в старших классах факультативный предмет по образованию в области прав человека.

создать кружки "Юный правовед", "Юный адвокат" и другие.

Образование в области прав человека в

профессионально-технических училищах, техникумах и колледжах

Обучение учащихся в профессионально-технических училищах имеет направленность в будущее, которое он избирает самостоятельно. Обучение устремлено на получение профессии. У учащихся формируется определенное мировоззрение на выбранную профессию.

Целью образования в области прав человека у учащихся является расширение и углубление знаний, способствующих развивать понятийное и обобщающее мышление.

Задача образования состоит в следующем:

расширение ранее приобретенных знаний в области прав человека;

создание условий для обмена опытом в области воспитания и образования с другими учебными заведениями в республике и за ее пределами.

Для осуществления этих целей и задач необходимо проведение следующих мероприятий:

разработка учебных программ, учебных пособий по вопросам образования в области прав человека и его защиты, рассчитанных на конкретные категории учащихся с учетом их будущей специальности;

включить в программы повышения квалификации, переподготовки педагогических кадров в техникумах, профессионально-технических училищах, в колледжах изучение норм Конституции и законов Республики Таджикистан, международно-правовых актов в области прав человека, признанных Республикой Таджикистан.

Образование в области прав человека в высших учебных заведениях

Образование в области прав человека является одним из самых мощных личных активов для молодежи, придающее ей чувство самоуважения, достоинства и свободного творчества. Образование в области прав человека позволяет им приобрести гражданскую и экономическую независимость.

Целью образования студентов в высших учебных заведениях в области прав человека является повышение и закрепление ранее приобретенных знаний для использования в их профессиональной дальнейшей деятельности.

Задача состоит в привитии навыков и умения проведения научно-исследовательских работ по проблемам прав человека и правового воспитания в целом.

Для этого необходимы следующие мероприятия:

проведение конференций, семинаров, круглых столов совместно с национальными и международными общественными объединениями, специализирующимися в области образования и защиты, прав человека;

направление наиболее отличившихся студентов на учебу и стажировку в зарубежные центры и организации по правам человека и в ведущие учреждения ООН в области прав человека;

проведение научно-студенческих конференций, олимпиад, конкурсов, викторин по правовому воспитанию;

введение во всех высших учебных заведениях (очное, заочное виды обучения) предмета "Права человека";

разработка и внедрение соответствующих программ, с учетом специализации профиля обучения.

При составлении учебных программ следует обратить особое внимание на следующие разделы:

история возникновения проблемы прав человека и ее современное состояние, общее представление о международно-правовых документах в области прав человека;

история таджикской юриспруденции прошлого и настоящего периода в контексте становления и развития прав человека в государстве;

законодательные акты Республики Таджикистан в области прав и основных свобод человека и гражданина;

основные международно-правовые акты в области прав человека;

международно-правовой механизм защиты прав человека

Подготовка квалифицированных кадров в аспирантурах, докторантурах и институтах повышения квалификации

С целью подготовки научных работников в области прав человека необходимо создать благоприятные условия аспирантам и докторантам, преподавателям высших учебных заведений и учителям, получающим переподготовку и повышение квалификации в этой новой для республики отрасли.

В интересах решения этой задачи необходимо:

открыть при Таджикском институте усовершенствования учителей Центр "Защита прав человека" для переподготовки преподавателей всех уровней. Научно-исследовательскому институту педагогических наук Министерства образования Республики Таджикистан совместно с Министерством юстиции Республики Таджикистан разработать и обеспечить методическими материалами, учебными пособиями по проблеме защиты прав человека все учебные заведения;

осуществить отбор и подготовку кадров (лекторов по правам человека), с помощью которых будет осуществляться переподготовка педагогического корпуса;

ввести курс "Защита прав автора";

осуществить разработку методических рекомендаций по преподаванию прав человека для учителей средних школ и преподавателей высших и средних специальных учебных заведений;

разработать программу, методические материалы, учебные пособия по предмету "Права человека";

организовать повышение квалификации работников, занимающихся образованием в области прав человека;

организовать тренировку преподавателей по предмету "Права человека" опытными иностранными экспертами в области прав человека;

провести на конкурсной основе подготовку новых учебников и учебных пособий;

перевести на таджикский язык, на языки национальных меньшинств и издать массовым тиражом учебно-методические пособия, которые уже изданы и используются в передовых демократических странах.

4. ИНФОРМИРОВАНИЕ И ПРОСВЕЩЕНИЕ НАСЕЛЕНИЯ, ПОДГОТОВКА И ОБУЧЕНИЕ КАДРОВ В ОБЛАСТИ ПРАВ ЧЕЛОВЕКА

Государственные служащие

Государственная служба является профессиональной деятельностью граждан страны, замещающих государственные должности по обеспечению исполнения полномочий государственных органов. Государственные служащие, работая в государственных органах власти регулируют общественные отношения, связанные с деятельностью государства по созданию организационно-правовых и социально-экономических условий. Таким образом, обладая государственной должностью с определенным кругом обязанностей по реализации полномочий государственных органов, данная категория граждан может содействовать соблюдению прав человека. Следовательно, необходимым и обязательным фактором при такой степени влияния государственных служащих на жизнь граждан является уровень знаний по вопросам прав человека.

Закон Республики Таджикистан "О государственной службе" от 13 ноября 1998 года, устанавливает правовые основы организации и деятельности государственной службы в государственных органах, образуемых в соответствии с Конституцией, конституционными законами, законами и иными нормативно-правовыми актами Республики Таджикистан, и регулирует общественные отношения, связанные с деятельностью государства по созданию организационно-правовых и социально-экономических условий реализации гражданами республики права на государственную службу. Государственные служащие призваны обеспечивать защиту прав человека.

Для проведения единой государственной политики и функционирования управления государственной службы в соответствии с Законом Республики Таджикистан "О государственной службе" образовано Управление государственной службы при Президенте Республики Таджикистан, которое организовывает обучение и профессиональную подготовку государственных служащих, разрабатывает квалификационные требования, предъявляемые к государственным должностям государственной службы.

Целью образования государственных служащих в области прав человека является повышение их уровня знания в области прав человека, в том числе в сфере труда, и использование этих знаний при выполнении своих должностных обязанностей.

Приоритет прав и свобод человека и гражданина, правовая защищенность государственного служащего входят в перечень принципов государственной службы. Государственный служащий в силу своих должностных обязанностей должен знать основные документы в области прав человека и использовать эти знания при осуществлении своих профессиональных обязанностей.

В этой связи, одним из требований для государственного служащего должно стать знание национального законодательства и международно-правовых актов в области прав человека, в том числе в сфере труда, признанных Республикой Таджикистан, которое будет учитываться при поступлении гражданина на государственную службу, при проведении конкурса на замещение вакантной должности государственной службы и при аттестации государственного служащего.

В ходе подготовки и повышения квалификации государственных служащих необходимо предусмотреть:

проведение лекций, семинаров и учебных курсов в области прав человека с привлечением высококвалифицированных специалистов в этой области;

привлечение возможностей средств массовой информации для обучения и информирования государственных служащих в области прав человека, использование в этой работе опыта зарубежных стран;

подготовка и распространение сборника основных нормативно-правовых актов в области прав человека для государственных служащих;

организация стажировки лекторов и тренеров в целях обмена положительным опытом работы по образованию в области прав человека.

Военнослужащие и сотрудники правоохранительных органов

Вооруженные силы и другие войска и воинские формирования (далеевоенные органы) и правоохранительные органы являются частью механизма государственной власти и наделены в соответствии с законами Республики Таджикистан специальными полномочиями.

Военнослужащие и сотрудники правоохранительных органов комплектуются и проходят службу на основании законов Республики Таджикистан "О статусе, гарантиях социальной и правовой защиты военнослужащих и членов их семей", "О всеобщей воинской обязанности и военной службе", "О Вооруженных Силах Республики Таджикистан", "Об обороне", "Об органах государственной безопасности", "О внутренних войсках Министерства внутренних дел Республики Таджикистан", "О милиции", "О гражданской обороне", "Налоговый Кодекс Республики Таджикистан", "Таможенный Кодекс Республики Таджикистан" и других законов.

Представители этих органов не только должны знать международные стандарты в области прав человека, но и осознавать необходимость их уважения, защиты и неукоснительного соблюдения в повседневной жизни.

Точное и эффективное выполнение задач, поставленных перед военнослужащими и сотрудниками правоохранительных органов зависит от качества подготовки и исполнительских способностей каждого военнослужащего и сотрудника.

В военных и правоохранительных органах наряду с профессиональной и правовой подготовкой уделяется большое значение изучению Конституции и других нормативно-правовых актов Республики Таджикистан, а также международных договоров, признанных Республикой Таджикистан, в том числе и в области прав человека. Обучение осуществляется в рамках систематически проводимых занятий по повышению профессиональной и правовой подготовки сотрудников с привлечением профессорско-преподавательского состава учебных заведений этих органов, юристов, специалистов в области прав человека и активистов правозащитных общественных объединений.

В целях дальнейшего повышения уровня правовой культуры военнослужащих и сотрудников правоохранительных органов, воспитания чувства ответственности и соблюдения законов, понимания единства прав и обязанностей, правовой подготовки личного состава в области прав человека необходимо решить задачи, направленные на:

повышение уровня знаний и понимания прав и свобод человека;

создание на плановой основе долговременных программ обучения и информирования в области прав человека;

эффективное использование существующих систем обучения и информирования для повышения знаний в области прав человека;

создание базы для подготовки учебных и методических материалов в области прав человека.

В интересах решения поставленных задач необходимо осуществить следующие мероприятия:

включить в программу обучения и информирования основные документы в области прав человека, предусмотрев необходимое количество часов для их усвоения военнослужащими и сотрудниками правоохранительных органов;

включить в образовательную программу критический анализ информации и существующие недостатки в национальном законодательстве;

подготовить и выпустить все международные документы в области прав человека в виде брошюры и плакатов на государственном языке;

включить в программу обучения и информирования в области прав человека вопросы соблюдения прав и свобод человека и гражданина при осуществлении конкретных мер принуждения: задержание, обыск, арест и другие, в соответствии с национальным законодательством и международно-правовыми актами в области прав человека;

подготовить и выпустить учебные пособия и методическую литературу для чтения лекций, проведение бесед, семинарских и тематических занятий в области прав человека на конкурсной основе.

К реализации программы образования военнослужащих и сотрудников правоохранительных органов должны привлекаться наиболее подготовленные лица из числа профессорско-преподавательского состава учебных заведений военных и правоохранительных органов и гражданских высших учебных заведений, юристы из числа практических работников, специалисты в области прав человека и активисты правозащитных общественных объединений.

Обучение и информирование по программам образования военнослужащих и сотрудников правоохранительных органов реализуется:

через существующие системы профессиональной и правовой подготовки военных и сотрудников правоохранительных органов;

путем организации семинаров и краткосрочных курсов, информационных встреч со специалистами в области прав человека.

В учебных заведениях военных и правоохранительных органов обучение, информирование и воспитание слушателей в области прав человека осуществляется путем преподавания предмета "Права человека".

Каждый военный и правоохранительный орган и его структурные подразделения составляют программу образования в области прав человека, включая краткий обзор ключевых вопросов, рассматриваемых в процессе обучения и информирования военнослужащих и сотрудников правоохранительных органов.

Военные и правоохранительные органы обеспечивают разработку научно-методических рекомендаций и пособий по использованию активных форм и методов обучения и информирования, разрабатывают единые программы. Учебные заведения военных и правоохранительных органов являются основной базой по обучению в области прав человека.

Система обучения и информирования военнослужащих и сотрудников правоохранительных органов должна предусматривать контроль знаний и применение полученных знаний на практике. Форма контроля знаний определяется руководством военных и правоохранительных органов.

Лица, работающие на предприятиях, в учреждениях и организациях всех форм собственности

Для лиц, работающих по трудовому договору (контракту) на предприятиях, в учреждениях и организациях всех форм собственности, у отдельных граждан минимальный уровень трудовых прав и гарантий устанавливается Трудовым кодексом Республики Таджикистан.

Важным аспектом соблюдения прав человека для этой категории лиц является образование в области прав человека как для работающих, так и для работодателей. Государство гарантирует трудящимся право создавать или вступать в имеющиеся профсоюзы по месту работы. В соответствии с Законом Республики Таджикистан "О профессиональных союзах, правах и гарантиях их деятельности", профессиональные союзы являются независимыми добровольными общественными организациями для защиты трудовых, социально-экономических прав и интересов своих членов.

В интересах образования этой категории населения в области прав человека необходимо:

в уставах, положениях о предприятиях, в коллективных договорах, соглашениях, трудовых договорах (контрактах) независимо от форм собственности предусмотреть обучение работодателей и работников норм Конституции и других нормативно-правовых актов Республики Таджикистан, а также международно-правовых актов в области прав человека с привлечением специалистов соответствующих министерств и ведомств, представителей общественных объединений, специализирующихся на обучении в области прав человека;

руководителям предприятий разработать план мероприятий в рамках требований настоящей Программы, который должен предусматривать организацию учебных курсов по правам человека, распространение доступной печатной информации по правам человека, создание библиотечки (уголка), посвященного Всеобщей декларации прав человека и другим международно-правовым актам в области прав человека, в первую очередь в сфере труда, проведение празднования знаменательных дат, посвященных правам человека;

предусмотреть в условия трудового договора (контракта), заключаемого работником с работодателем информирование в области прав человека;

ежегодно проводить семинары для руководителей предприятий, организаций, учреждений (работодателей) всех форм собственности по проблеме прав человека.

Социально уязвимые слои населения

В настоящее время к социально-уязвимым слоям населения республики, нуждающимся в информировании своих прав относятся следующие граждане Республики Таджикистан: дети-сироты, дети оставшиеся без попечения родителей, дети-инвалиды, дети из малообеспеченных семей, женщины, пенсионеры всех категорий, трудящиеся-мигранты и члены их семей, беженцы, лица, подвергающиеся задержанию либо заключению в какой бы то ни было форме. Образование в области прав человека, в том числе в сфере труда, для социально уязвимых слоев населения необходимо для того, чтобы использовать полученные знания для применения эффективных шагов по изменению и улучшению существующего положения этих людей, которые в настоящее время не имеют возможности в полной мере пользоваться своими правами.

Дети

В соответствии с Конвенцией ООН о правах ребенка от 20 ноября 1989 года, ребенком считается человеческое существо до достижения 18 летнего возраста.

Проблемы постконфликтного периода, распад системы ценностей, большие трудности, возникающие в результате перехода к рыночным отношениям ухудшили социально-экономическое положение семьи. Развал молодежных организаций, которые в прошлом играли важную роль в деле воспитания детей и молодежи - все это негативным образом в первую очередь сказалось на детях. Экономический кризис и гражданская война, прежде всего, губительно отразились на детях. Наблюдается большое число детских правонарушений, выбывание из школы, тенденция ослабления структуры семьи и общества в целом. Основной характерной особенностью ущемленных детей переходного периода является правовой нигилизм, который дает рост преступности среди детей этой категории, что ставит их в "группу риска", а также не дает им возможности участвовать в построении гражданского общества на равных правах.

Для Таджикистана в настоящее время значимым является развитие и укрепление важных для благополучия детей и подростков "институтов", а именно семьи, школы, молодежных организаций и государственных органов социальной защиты. Государство постоянно проявляет заботу по соблюдению и защите прав детей.

Таджикистан ратифицировал Конвенцию о правах ребенка, вступившую в силу в 1993 году в качестве юридически обязательного документа по правам человека, защищающего детей. Конвенция, призвана создать благоприятные условия для развития детей, её нормы должны служить ориентиром для правительства, партий, организаций и движений в их попытках внести положительные изменения в жизнь детей, в том числе ущемленных. Положения данной Конвенции нашли отражения в таких законах, как "О пенсионном обеспечении граждан Республики Таджикистан", "Семейный кодекс", что является эффективным вкладом в дело защиты прав детей, в том числе и ущемленных, в ходе сложного перехода к рыночной экономике. Каждый ребенок должен быть ознакомлен с содержанием Конвенции о правах ребенка.

В 1997 году была утверждена Программа правового обучения и воспитания граждан Республики Таджикистан, предусматривающая обучение всего населения республики в области прав человека, в том числе и уязвимых детей. Правовое обучение и воспитание по месту жительства реализовывается через: милицейские опорные пункты, лекции, вечера вопросов и ответов, родительские собрания, встречи с работниками правоохранительных органов, выездные судебные заседания, рекомендуется также создать правовые клубы при жилищно-коммунальных органах. В целом работа в области информированности и просвещения в области прав человека и конкретно уязвимых детей государством началась и требует дальнейшего развития. Программы по проблеме образования в области прав человека проводятся некоторыми международными организациями через деятельность общественных объединений, которые проводят разовые семинары, тренинги, конференции. Все проекты в области образования по правам ребенка находятся на начальном этапе. Существующая система деятельности не охватывает всех детей, а направлена на определенный контингент населения республики. Местные общественные объединения, которые работают с уязвимыми детьми, начали проводить определенные мероприятия в области образования и информированности по правам ребенка при поддержке международных организаций на уровне общин через хукуматы, джамоаты, махаллинские структуры.

Целью информированности и просвещения в области прав человека для ущемленных детей является повышение их социальной и гражданской активности, привитие им навыков и умения свободно выражать свои взгляды по всем вопросам их затрагивающим, отстаивать свои права и свободы.

Для достижения этой цели необходимо проведение следующих мероприятий:

осуществить исследования состояния в области образования, соблюдения и защиты прав уязвимых детей;

выпускать ежегодный бюллетень "Положение детей в Таджикистане";

ускорить присоединение к основным международным договорам по защите прав детей;

подготовить и издать "Сборник нормативно-правовых актов Республики Таджикистан по правам ребенка";

проводить регулярные занятия с детьми и родителями по месту жительства по темам "Права ребенка", "Семейное законодательство", привлекая педагогов, юристов ученых, сотрудников правоохранительных органов, местных общественных объединений, лидеров местных общин;

привлекать возможности средств массовой информации для повышения уровня информированности в области соблюдения и защиты прав человека среди уязвимых детей в форме:

а) организации круглых столов "Вопросы и ответы";

б) проведения регулярной телевизионной и радиопрограммы для детей и их родителей "Семейный экран";

в) выпуска детских периодических изданий с освещением вопросов по теме "Права человека";

проводить культурно-массовые и научные мероприятия по правам человека (выставки, конкурсы, викторины, аукционы, шествия, спортивные мероприятия, театральные мероприятия, фестивали, конференции, семинары и т.п.);

возродить через местные хукуматы детские и молодежные центры по месту жительства, где дети и их родители регулярно получали бы бесплатную юридическую консультацию по вопросам основ знаний соблюдения и защиты своих прав и их практического применения.

Женщины

Одним из важнейших показателей равноправия в государстве, прогресса и цивилизованности общества является положение женщин. Таджикистан как часть мирового сообщества и как государство, ставшее на путь построения правового светского и демократического государства, не может остаться в стороне от решения проблем в этой области.

В Таджикистане женщины составляют большинство неимущих и не получивших полноценного образования. Они еще не достаточно широко представлены в административном звене и звене управления. Женщины наиболее часто становятся объектом насилия. Высоким остается уровень материнской смертности. Участие женщин в процессе принятия решений на уровне экономики и политики остается весьма ограниченным. До сих пор в республике встречаются традиционные подходы, в рамках которых женщинам отводится подчиненное по отношению к мужчине положение (например: принуждение ко вступлению в брак, насилие в семье, практика полигамии и т.д.).

Существующие барьеры необходимо разрушать, в первую очередь, посредством вмешательства государства - на основе различных реформ, в том числе и образовательных программ в области основных прав и свобод женщин. Воспитание и информирование женщин в этой области помогут бороться с имеющимися предрассудками, препятствующими полной реализации на практике принципа равенства мужчин и женщин.

Республика Таджикистан последовательно идет к пониманию необходимости приоритета прав человека, защиты личности, достоинства женщины. Это нашло отражение в Конституции Республики Таджикистан, Трудовом кодексе, Семейном кодексе, Уголовном кодексе, других законах Республики Таджикистан, в Указе Президента Республики Таджикистан "О повышении роли женщин в обществе" и других решениях Президента и Правительства Республики Таджикистан. Кроме того, Республикой Таджикистан ратифицирован ряд международно-правовых актов, защищающих права и свободы женщин, в числе которых Конвенция о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин, Конвенция о политических правах женщин и другие.

Активно включены в процесс развития женского движения и защиты прав женщин в Таджикистане общественные объединения. Сферой их основной деятельности являются проведение тендерных исследований, защита прав и интересов женщин в семье и обществе, повышение уровня их политической и социальной активности, содействие в реализации образовательных программ.

Целью образовательной программы по правам человека для женщин является информирование их об основных правах и обязанностях, которые обеспечат им равноправное развитие, повышение экономического и гражданского статуса, позволит защищать свои права, устранять экономические, политические и другие барьеры, препятствующие осуществлению равных прав.

Для достижения этой цели необходимо проводить следующие мероприятия:

распространение основных положений национального законодательства и международно-правовых актов в области прав человека среди женщин;

присоединение к международно-правовым договорам в области защиты прав женщин;

проведение конференций и семинаров на республиканском и местном уровнях по вопросу ликвидации дискриминации в отношении женщин;

разработка специальной обучающей литературы по правовому воспитанию женщин и перевод наиболее перспективных зарубежных аналогов на государственном и других языках народов Таджикистана;

выпуск и распространение книг, кинофильмов и телевизионных передач, посвященных проблеме соблюдения прав и свобод женщин;

проведение специальных реабилитационных курсов по защите прав женщин подвергшихся насилию;

проведение специальных семинаров, распространение печатных и других материалов, теле- и радио передач, мероприятий местных женсоветов и других мероприятий для женщин и девушек проживающих в сельской местности;

проведение специальных программ (семинары, рабочие мастерские и др.) для матерей-одиночек, глав семейств по информированию их в области социальных и экономических прав;

поддержка существующих и стимулирование создания новых общественных объединений, занимающихся распространением знаний о правах и свободах женщин;

введение специальных занятий среди учащихся средних школ, средних специальных заведений, высших учебных заведений, посвященных роли и месту женщины в семье и обществе, их правам;

привлечение возможностей местных и международных общественных объединений для проведения различных мероприятий по защите прав женщин.

Пенсионеры

В настоящее время произошли значительные изменения в структуре населения. Пенсионеры по выслуге лет, по старости, инвалиды и ветераны различных категорий являются весьма многочисленной группой населения Таджикистана. Выход на пенсию - сложное, многоплановое социальное событие. Оно является адаптацией к новому социальному положению, образу жизни. Для этой группы населения, которая находится в тяжелых экономических, социальных условиях, существует несколько факторов ухудшающих их положение. Отсутствие возможности получения рабочих мест не позволяет им реализовать свое право на дополнительный заработок, в результате чего они оказались за чертой бедности, в числе социально уязвимых слоев населения. Пытаясь удовлетворить потребности в жилище, в образовании, питании, работе, культурных мероприятиях, в здравоохранении, в получении специального транспорта и т.д. эта группа населения сталкивается с проблемами в области соблюдения и защиты своих прав.

За последнее время, несмотря на огромные трудности, государством предпринимаются меры по смягчению уровня бедности для этой категории людей через принятие законодательных актов, оказание гуманитарной помощи в виде продовольствия, медикаментов и одежды. В соответствии с законами "О пенсионном обеспечении граждан Республики Таджикистан", "О ветеранах" и другими законами Президентом и Правительством Республики Таджикистан принимаются соответствующие меры по улучшению положения пенсионеров всех категорий, Периодически принимаются решения о повышении пенсий отдельным категориям пенсионеров.

Специальная государственная образовательная программа в области соблюдения и защиты прав пенсионеров всех категорий пока в республике проводится весьма медленно.

Целью Программы является повышение уровня просвещения и информирования в области прав человека пенсионеров всех категорий, привитие навыков отстаивания своих прав и свобод, активизирование участия в различных сферах деятельности общества и государства.

Для достижения этой цели необходимы следующие мероприятия:

провести базовое исследование нужд и потребностей всех категорий пенсионеров в плане соблюдения и защиты их прав;

провести анализ по совершенствованию законодательной базы Республики Таджикистан в части защиты прав пенсионеров;

разработать программу по подготовке курсов в области образования по соблюдению и защите прав пенсионеров всех категорий;

разработать учебное пособие по правам человека для пенсионеров с учетом их нужд;

подготовить брошюры по правам человека и законодательным актам в области социальной защиты пенсионеров для каждой отдельной категории. Данную брошюру распространять при выдаче пенсионного удостоверения и на местах получения пенсий;

создать клубы бесплатной юридической консультации пенсионерам и библиотеки по вопросам защиты и гарантии прав человека при махаллинских советах и других органах местного самоуправления;

освещать через средства массовой информации положение пенсионеров и проблемы, связанные с соблюдением и защитой прав этой категории населения;

проводить постоянный мониторинг по эффективности образовательной программы в области прав человека для пенсионеров.

Программа системы просвещения и информирования пенсионеров всех категорий должна осуществляться по месту их жительства через махаллинские структуры, джамоаты шахрак и дехот, хукуматы районов, городов, органы Министерства труда и социальной защиты населения Республики Таджикистан и другие соответствующие министерства и ведомства, а также общественные объединения.

Трудящиеся-мигранты и члены их семей

Сегодняшнее состояние экономики Республики Таджикистан вынуждает большую часть трудоспособного населения выезжать на заработки в другие страны.

В соответствии с Международной конвенцией о защите прав всех трудящихся-мигрантов и членов их семей, термин "трудящийся-мигрант" означает лицо, которое занимается оплачиваемой деятельностью в государстве, гражданином которого он или она не является.

Трудящиеся-мигранты, выезжающие по контракту или на основе другой официальной договоренности или отправляющиеся на заработки по собственной инициативе, должны получать общее представление о языке, культуре, правовой, социальной и политической системе страны, в которую они направляются. Их следует заранее информировать о заработной плате, условиях работы и общих условиях проживания, на которые они могут рассчитывать по прибытии, причем эту информацию они должны знать до своего отъезда или, самое позднее, в момент их въезда в государство работы по найму.

В тех случаях, когда регулирование миграционных потоков осуществляется при содействии официальных миграционных служб, трудящиеся-мигранты располагают лучшими возможностями получения минимальной подготовки к жизни и работе за рубежом, чем выезжающие по собственной инициативе или с помощью частных агентов по найму.

Значительное число трудящихся-мигрантов, не обладая необходимой информацией об условиях жизни и работы, и прежде всего, о защите прав человека и основных свобод, которые гарантируются им в соответствии с международными договорами и законами страны, гражданами которой они являются и страны работы по найму, часто оказываются в уязвимом положении и сталкиваются с различными трудностями. Дискриминация в отношении трудящихся-мигрантов в области занятости проявляется во многих формах, например, что касается трудовых прав, то к гражданами страныс одной стороны, и к трудящимся-мигрантам - с другой стороны, часто применяются разные стандарты. Широко распространенной является тенденция считать трудящихся-мигрантов в качестве дополнительной рабочей силы и оставлять им те виды работ, которые наименее привлекательны для граждан страны. Условия жизни трудящихся-мигрантов часто являются неудовлетворительными.

Правительством Республики Таджикистан ведется постоянная работа по обеспечению защиты прав трудящихся-мигрантов граждан Республики Таджикистан. В 1999 году введен в действие Закон Республики Таджикистан "О миграции", который регулирует отношения в области миграции населения, определяет правовые, экономические и социальные основы миграционных процессов. Правительством Республики Таджикистан предпринимаются меры по заключению двухсторонних соглашений по вопросам трудовой миграции. Таджикистан заинтересован в заключении таких соглашений со странами СНГ, т.к. возможность получения работы в этих странах для граждан республики является существенной поддержкой в финансовом отношении для семей трудящихся-мигрантов. Министерством труда и социальной защиты населения Республики Таджикистан прорабатываются нормативно-правовые акты по вопросам трудовой миграции за рубежом.

Отсутствие минимальных знаний в области прав человека лишает граждан Таджикистана возможности отстаивать свои права, начиная с маршрута следования в страну найма, регистрации, получения временного жилья, социальной помощи и т.д., заканчивая правом на свободу и личную неприкосновенность.

Целью просвещения и информирования в области прав человека для трудящихся-мигрантов и членов их семей является повышение социальной и гражданской активности, привитие навыков и умения защиты своих прав и свобод в условиях пребывания в другой стране.

Для достижения этих целей необходимо предпринять следующие меры:

Правительству Республики Таджикистан заключить международные договоры о соблюдении и защите прав трудящихся-мигрантов с государствами, принимающими лиц данной категории из Республики Таджикистан, с учетом положений национального законодательства Республики Таджикистан и международных договоров;

Министерству труда и социальной защиты населения Республики Таджикистан:

выпустить памятку-брошюру и набор плакатов на государственном и других языках, в доступной и наглядной форме, разъясняющей права трудящихся-мигрантов и членов их семей;

проводить собеседование с отъезжающими по вопросу защиты их прав, с вручением памятки-брошюры при организованном наборе граждан Республики Таджикистан для работы за рубежом, в том числе и в странах СНГ;

аэропортах, на железнодорожных и автовокзалах вместе с билетом организовать продажу и распространение памятки-брошюры через проводников и водителей маршрутов дальнего следования, установить на видных местах плакаты, разъясняющие права человека, в том числе права трудящихся-мигрантов и членов их семей;

в памятках-брошюрах и на плакатах необходимо указать адреса и телефоны консульских или дипломатических учреждений Республики Таджикистан в других странах, куда могут обращаться граждане Республики Таджикистан для получения защиты и помощи в случае нарушения их прав;

Министерству иностранных дел Республики Таджикистан через свои консульские и дипломатические учреждения организовать бесплатные юридические консультации для трудящихся-мигрантов и членов их семей, включив в штат этих учреждений специалиста-юриста по вопросам прав человека, наделив его полномочиями по связям с местными органами власти, неправительственными и международными организациями для использования возможностей этих организаций в деле защиты и помощи трудящимся-мигрантам и членам их семей из Республики Таджикистан;

использовать возможности средств массовой информации для повышения уровня информирования в области прав человека для всего населения республики, освещая проблемы и наиболее характерные трудности в жизни трудящихся-мигрантов и членов их семей за рубежом в части защиты прав человека.

Беженцы

Таджикистан является участником Конвенции о статусе беженцев от 1951 года и Протокола к ней от 1967 года. В республике приняты Закон "О беженцах" и другие нормативно-правовые акты, регламентирующие статус, основные права и свободы беженцев. Беженцем является любой человек в силу обоснованных опасений ставший жертвой преследований по расовому признаку, вероисповедания, гражданства, принадлежности к определенной социальной группе или политических убеждений находится вне страны своей гражданской принадлежности и не может пользоваться защитой этой страны или не желает пользоваться такой защитой или не может и не желает вернуться на Родину вследствие таких опасений. Несмотря на ограниченные финансовые и материальные ресурсы, власти страны предпринимают значительные усилия для обеспечения и защиты прав беженцев. Принято положение о выдаче удостоверения беженца, определены места временного размещения беженцев, хотя недостатки еще существуют.

Основной целью образования в области прав человека для данной категории является повышение уровня правовой защищенности беженцев путем просвещения и информирования их о соответствующих международно-правовых актах в области прав беженцев, законах и других нормативно-правовых актах Республики Таджикистан, регламентирующих их статус, права, свободы и обязанности.

Для достижения этой цели необходимо проведение совместных мероприятий различных государственных и международных структур, предусматривающих:

организацию при Министерстве труда и социальной защиты населения Республики Таджикистан постоянных курсов по изучению положений национального законодательства и международно-правовых актов в области прав человека, в том числе и беженца. Предусмотреть в программах обучения этих курсов информирование беженцев о порядке обращения в суд, праве на образование, социальное обеспечение, жилье, свободу передвижения и о других правах;

Комитету по охране Государственной границы при Правительстве Республики Таджикистан, Министерству труда и социальной защиты населения Республики Таджикистан, Министерству внутренних дел Республики Таджикистан, Министерству иностранных дел Республики Таджикистан, органам исполнительной власти на местах при регистрации беженцев информировать их об основных правах и свободах данной категории населения;

привлечение возможностей международных и местных общественных объединений в процесс информирования и образования беженцев в области прав человека.

Лица, подвергающиеся задержанию либо заключению в какой бы то ни было форме

Защита прав и интересов лиц, подвергающихся задержанию либо заключению в какой бы то ни было форме должна стать одним из приоритетов государственной политики в области прав человека.

В соответствии со Сводом принципов защиты всех лиц, подвергаемых задержанию или заключению в какой бы то ни было форме, утвержденного резолюцией Генеральной Ассамблеи ООН 9 декабря 1988 года, указанные лица имеют право на гуманное обращение и уважение достоинства, присущего человеческой личности.

Гарантии соблюдения прав человека этой категории лиц целиком зависят от общественно-политического и социально-экономического положения государства. Нынешняя экономическая ситуация в республике привела к трудностям в финансировании и обеспечении мест временного содержания и исправительных учреждений, что негативно отразилось на содержании задержанных и заключенных и соблюдении их основных прав.

Основной целью обучения, информирования и просвещения лиц, подвергшихся задержанию либо заключению, в области прав человека является повышение уровня знаний и понимание прав человека данной категорией лиц, достаточного для отстаивания ими своих законных прав и свобод в местах временного содержания и лишения свободы.

Для достижения этой цели необходимо решение следующих задач:

обеспечение гуманизации условий содержания лиц, подвергающихся задержанию либо заключению в какой бы то ни было форме в соответствии с требованиями международно-правовых актов;

создание эффективной системы обучения и подготовки персонала мест временного содержания и пенитенциарных учреждений в области прав человека;

обеспечение доступной правовой помощи лиц, подвергающихся задержанию либо заключению в какой бы то ни было форме.

Для выполнения этих задач необходимо реализовать следующие мероприятия:

осуществить подготовку и выпуск брошюр, плакатов, буклетов с содержанием основных положений законов Республики Таджикистан и международно-правовых актов, признанных Республикой Таджикистан, определяющих стандарты обращения с лицами, подвергающимися задержанию либо заключению в какой бы то ни было форме и организацию исполнения уголовных наказаний;

организовать проведение лекций, бесед, тематических занятий, подготовку и выпуск в популярно доступной форме плакатов в области прав человека, методической литературы, показ видеороликов;

предоставлять в местах лишения свободы заключенному письменную информацию, касающуюся правил обращения с ним с учетом дисциплинарных требований данного заведения и других интересующих его вопросов;

обеспечить комнату для свиданий осужденных и членов их семей соответствующими материалами в области прав человека;

организовать в уголке правового воспитания раздел "Права человека";

обеспечить библиотеки исправительных учреждений литературой образовательного содержания в области прав человека;

включить в учебный план специальных учебных заведений исправительных учреждений предмет по правам человека со сдачей экзамена, проводить открытый урок "День Прав человека" (10 декабря каждого года);

обеспечить комнаты для задержанных необходимой информацией в области прав человека данной категории лиц;

ознакомить и выдать при выходе из мест лишения свободы заключенным памятку об их правах после освобождения из исправительных учреждений;

поддерживать существующие и стимулировать создание новых общественных объединений, ставящих целью защиту данной категории лиц и специализирующихся на образовании по правам человека, поощрять и расширять деятельность благотворительных организаций действующих в этой сфере.

5. УПРАВЛЕНИЕ И ОРГАНИЗАЦИЯ ОБРАЗОВАНИЯ В ОБЛАСТИ ПРАВ ЧЕЛОВЕКА

Анализ ситуации

Существующая система правового воспитания населения построена в соответствии с общей структурой государственного управления.

В силу Указа Президента Республики Таджикистан от 9 апреля 1997 года № 691 и постановления Правительства Республики Таджикистан от 22 августа 1997 года № 383 ответственным органом по обеспечению правовоспитательной работы граждан является Министерство юстиции Республики Таджикистан, при которой создан Республиканский координационно-методический совет (РКМС) по правовому обучению и воспитанию граждан Республики Таджикистан в составе: Министра юстиции (председатель Совета), Министра образования, Министра культуры, Министра безопасности, Министра внутренних дел, Генерального прокурора, Председателя Верховного суда, Председателя Высшего экономического суда, Председателя Комитета по телевидению и радиовещанию при Правительстве Республики Таджикистан, Президента Академии наук Республики Таджикистан. Совет призван координировать деятельность правоохранительных органов, органов исполнительной власти на местах (хукуматов), министерств и ведомств, средств массовой информации, учебных заведений по пропаганде законодательства и правовому воспитанию населения. Решения Совета являются обязательными для исполнения. В структуре Министерства юстиции создано и действует подразделение по правовой пропаганде и правовому воспитанию граждан Республики Таджикистан. Регулярно готовятся тематические передачи с использованием возможностей средств массовой информации, встречи и лекции в трудовых коллективах. В военных и правоохранительных органах в учебных планах выделены часы для обучения сотрудников и военнослужащих правам человека.

Вместе с тем, практика показывает, что существующая система право- воспитательной работы, включая и пропаганду прав человека, оказалась малоэффективной. Несмотря на то, что разработка политики и стратегии правового образования является сферой Министерства юстиции, оно не имеет полномочий координировать деятельность других ведомств в этой области и контролировать ресурсы, направленные на эти цели. Министерство юстиции, как государственная структура, ограничивается лишь управлением своими подведомственными организациями. Не существует структурного механизма координации между различными министерствами и ведомствами, отмечается недостаток организаторских, лидерских и профессиональных навыков. Большинство лиц, призванных вести эту работу, никогда официально не обучались принципам, концепциям и функциям управления образованием в области прав человека. Обучение в этой области ограничивалось краткосрочными курсами, проводимыми с участием зарубежных специалистов. Отсутствует эффективный механизм участия населения в образовании в области прав человека. Существующие общественные объединения, специализирующиеся на образовании в области прав человека, еще недостаточно развиты и малочисленны.

Стратегия управления образованием

Все процедуры и практика, касающаяся внедрения Программы и ее оценки должны гарантировать:

плюралистическое представительство общества (включая профессиональные союзы и другие общественные объединения);

транспарентность действий;

прозрачность и отчетность перед общественностью;

участие на демократических началах.

Ключевыми элементами реформирования управления и организации системы образования в области прав человека являются поэтапная подготовка кадровых ресурсов, децентрализация, межведомственная координация и участие населения, (график реализации Программы прилагается).

Эффективность процесса внедрения настоящей Программы будет зависеть от наличия квалифицированных кадровых ресурсов, знания которых необходимо совершенствовать, а также создания дополнительного кадрового потенциала, располагающего знаниями и навыками в области политики образования, планирования финансовых, материальных и человеческих ресурсов.

Для достижения этой цели Министерству юстиции Республики Таджикистан необходимо: на первом этапе разработать и реализовать план подготовки специалистов (лекторов, тренеров) по образованию в области прав человека из числа работников центральных аппаратов министерств и ведомств республики с тем, чтобы в течение 1-1.5 лет создать из них достаточное число специалистов, которые непосредственно будут заниматься внедрением настоящей Программы, обмениваться опытом и идеями. В дальнейшем, на втором этапе, они обеспечат передачу своих знаний и навыков другим работникам из подведомственных подразделений, что ускорит дальнейший рост людей с аналогичными знаниями и опытом по всей стране. Обучение должно проходить с использованием современных методик, учитывать национально-психологические и профессиональные особенности специалистов слушателей. Министерству юстиции Республики Таджикистан необходимо изыскать возможность для изучения подобного опыта работы за рубежом.

Следует предусмотреть меры морального и материального стимулирования специалистов и инициативных общественных объединений в целях повышения заинтересованности в реализации настоящей Программы.

Децентрализация образования означает передачу части полномочий с центрального правительственного уровня местным органам исполнительной власти и общественным объединениям. Передача полномочий должна быть синхронизирована с реализацией плана подготовки квалифицированных специалистов, т.е. по мере создания на местах группы людей, обладающих необходимыми навыками. Министерству юстиции Республики Таджикистан необходимо определить сроки поэтапного делегирования уровня и размера своих полномочий. При этом крайне важно создание системы строгой подотчетности по результатам внедрения настоящей Программы с тем, чтобы своевременно осуществлять контроль и оценку результатов, вносить соответствующие коррективы. В этой связи первоочередной задачей Министерства юстиции Республики Таджикистан становится координация работы по обучению населения в области прав человека не только в подведомственных ей организациях, но также и в отношении всех сторон вовлеченных в этот процесс, как государственных, так и общественных. Эта функция министерства должна быть подкреплена расширением его полномочий по контролю за распределением государственных ресурсов и повышения регулирующих, координирующих функций. В ходе реформирования, новая роль Министерства юстиции республики Таджикистан потребует замены прежней системы управления правовым образованием, в том числе в области прав человека, и ее передачи на другие уровни или в общественный сектор.

Вместе с тем за Министерством юстиции Республики Таджикистан должны сохраниться следующие функции:

определение национальной политики образования и информирования населения в области прав человека;

обзор существующего и предполагаемого законодательства в этой области;

контроль за распределением и эффективностью использования государственных ресурсов на нужды образования в области прав человека;

стратегическое планирование;

разработка инвестиционной политики в этой области;

подготовка, мониторинг и оценка эффективности национальных программ по проблемам образования в области прав человека;

подготовка квалифицированных кадров (лекторов, тренеров) в области прав человека;

оказание методической и технической помощи (например, в виде публикаций, учебно-методических материалов, списка национальных инструкторов, экспертов и учреждений) тем, кто заинтересован во внедрении настоящей Программы;

сотрудничество с другими странами и международными организациями.

Новые функции Министерства юстиции Республики Таджикистан потребуют реформирования ее организационной структуры путем создания новых управлений или переименования некоторых из них, в связи с новыми задачами.

В целях разработки научно выверенных рекомендаций и предложений Министерство юстиции Республики Таджикистан организует творческие научно-исследовательские группы по актуальным проблемам образования в области прав человека с привлечением ведущих специалистов Республики Таджикистан.

Межведомственная координация в вопросе образования в области прав человека должна быть направлена на достижение общей цели Программы путем совместного гармоничного сотрудничества и партнерства различных государственных структур и общественных объединений. В интересах решения этой задачи Министерству юстиции Республики Таджикистан необходимо в кратчайшие сроки создать Республиканский координационно-методический совет по правовому воспитанию и образованию граждан Республики Таджикистан. В регламенте его работы необходимо предусмотреть проведение как минимум ежеквартального совещания участников. При этом повестка дня каждого совещания должна быть четко определена и содержать вопросы межсекторального сотрудничества. Функции секретариата Совета должны быть переданы Министерству юстиции Республики Таджикистан. Для решения определенных задач Совет должен создавать группы специалистов подотчетных ему. Формирование этих задач будет зависеть от приоритетов и станет ответственностью Совета.

Координация образования в области прав человека должна быть направлена не только на формирование соответствующей политики, но также и ее внедрение. В интересах достижения этой цели координационно-методическим советам на национальном и местном уровнях следует непрерывно проводить исследования с привлечением соответствующих специалистов для своевременного выявления недостатков, трудностей и достижений, намечать корректирующие меры.

Участие населения подразумевает вовлечённость граждан страны в процесс повышения их информированности в области прав человека и внедрения настоящей Программы как непосредственно структурами органов исполнительной власти, так и с привлечением возможностей общественных объединений.

Население, через существующие и вновь создаваемые объединения, может оказывать содействие реализации Программы в плане привлечения человеческих и иных ресурсов, оценки эффективности проводимых мероприятий. В этой связи органам исполнительной власти в центре и на местах необходимо содействовать созданию практических взаимоотношений (сети) между отдельными людьми, группами и организациями занимающимися образованием в области прав человека. Оказывать им поддержку в проведении собраний, семинаров, в поиске и обмене полезными ресурсами и опытом среди тех, кто занимается или намерен заниматься образованием в области прав человека.

Кроме того, при реализации настоящей Программы должна предусматриваться неразрывная связь обучения с жизнью с использованием инициативы и широкого самоуправления слушателей в выборе тематики, форм и методов организации занятий от профессиональных курсов до популярных информационно-просветительских программ.

Информационное обеспечение Государственной системы образования в области прав человека в Республике Таджикистан должно организовываться на основе широкого привлечения возможностей центральных и местных средств массовой информации.

Методологическое обеспечение Государственной системы образования в области прав человека в Республике Таджикистан должно осуществляться с привлечением ученых, специалистов в области прав человека.

Финансирование Программы

Предлагаемые меры в системе образования в области прав человека требуют значительных финансовых вложений. Однако в условиях существующего дефицита ресурсов, государство не имеет возможности полностью обеспечить финансирование образования в области прав человека в соответствии с потребностью. Вследствие этого, процесс внедрения Программы потребует принятия специфических решений и подходов.

Финансирование Программы будет состоять из трёх компонентов:

1) средства Государственного бюджета, ежегодно предусматриваемые на систему образования в области прав человека;

2) специальные фонды;

3) донорские гранты и кредиты.

В этой связи необходимо:

создать на уровне Министерства юстиции Республики Таджикистан группу, которая будет разрабатывать показатели потребности государственных структур, призванных обеспечивать реализацию Программы;

разработать положение о специальных фондах на республиканском и местном уровнях, где будут концентрироваться отчисления в виде налогов и других поступлений на образование в области прав человека. Эти фонды будут субсидировать расходы с учетом потребностей на нужды реализации настоящей Программы.

Разработка такой системы распределения ресурсов потребует также соответствующих изменений в законодательной базе Республики Таджикистан.

Республиканскому координационно-методическому совету при Министерстве юстиции Республики Таджикистан совместно с Министерством финансов Республики Таджикистан необходимо ежегодно осуществлять мониторинг эффективности использования выделенных бюджетных и иных средств, расхождение с реальными потребностями на реализацию Программы.

Координация процесса внедрения Программы

Координирующая роль явится особенно решающей на стадии внедрения Программы, поскольку она предполагает активное участие многих министерств и ведомств, включая и международные организации.

Функции межведомственной координации и регулирования вкладов международных организации по вопросам образования в области прав человека, необходимо возложить на Республиканский координационно-методический совет при Министерстве юстиции Республики Таджикистан, с тем, чтобы исключить дублирование и направлять донорские поступления в приоритетные области, определенные данной Программой.

Соответствующее подразделение Министерства юстиции Республики Таджикистан будет отвечать за разработку законодательной базы, регулирующей процесс внедрения Программы, разрабатывать годовые и перспективные планы деятельности в этой области образования.

6. ЗАКОНОДАТЕЛЬНАЯ БАЗА

Система правового образования, в том числе образования в области прав человека регулируется Конституцией Республики Таджикистан, конституционными законами, указами Президента и постановлениями Правительства Республики Таджикистан, а также приказами и другими нормативными документами соответствующих министерств и ведомств страны.

Реализация предусмотренных настоящей Программой мер требует внесения соответствующих поправок в действующее законодательство Республики Таджикистан, разработку новых законов, принятие необходимых указов Президента Республики Таджикистан и постановлений Правительства Республики Таджикистан. Политика в области законодательства должна быть направлена на дальнейшее совершенствование существующей нормативно-правовой базы республики. Законы и иные нормативно-правовые акты должны регламентировать общие правила и принципы организации образования в области прав человека, включая вопросы межведомственной координации. Текущая деятельность будет определена решениями Республиканского координационно-методического совета при Министерстве юстиции Республики Таджикистан и приказами соответствующих министерств и ведомств.

7. РАССМОТРЕНИЕ И ИЗМЕНЕНИЕ ПРОГРАММЫ

Настоящая Программа должна периодически рассматриваться для обеспечения эффективного реагирования на потребности, возникающие в ходе ее внедрения. Обзор должен включать в себя самооценку и независимую оценку разработки и осуществления настоящей Программы. Первый обзор должен быть проведен через год после начала инициирования Программы, последующие раз - в три года.

Оценка эффективности реализации Программы осуществляется в соответствии с выработанным набором критериев (индикаторов) и должна исследовать следующие сферы:

настоящую Программу (в смысле достаточности охвата, достижений в сфере прав человека или образования в области прав человека, устойчивости и жизнеспособности Программы);

реализация предусмотренных в ней мероприятий (составление ведомственных планов действий по образованию в области прав человека, наличие эффективного механизма охвата целевых групп населения и т.д.);

деятельность Республиканского координационно-методического совета при Министерстве юстиции Республики Таджикистан (в смысле своевременности и эффективности его работы).

Целесообразно привлечь к этой работе по обзору и пересмотру Программы независимых экспертов.

В зависимости от результатов обзора в Программу могут быть внесены соответствующие коррективы.

Изменения в настоящую Программу вносятся в установленном Законом порядке.